YOZGAT BOZOK ÜNİVERSİTESİ

Verilen metinlerde bu konu hakkında doğrudan bir yoruma rastlanmamıştır. Ancak, Tıp Fakültesi hastanesinde 'adamı olanın işini halledip çıktığı, olmayanın akşama kadar beklediği' yönündeki bir yorum, kurumsal işleyişte kayırmacılık olabileceğine dair bir izlenim bırakmaktadır.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi, üniversite hakkındaki en çelişkili ve tartışmalı konulardan biridir. 2008 gibi erken bir dönemde öğretim üyesi başına düşen yayın sayısıyla ulusal sıralamalarda ikinci sıraya yerleşmesi gibi başarılar göze çarpsa da, bu durum genel memnuniyete yansımamıştır. Yorumların büyük bir kısmı, özellikle 'her ile bir üniversite' projesinin bir sonucu olarak akademik kadronun yetersizliğinden şikayetçidir. 'Ortaokul hocasından hallice' veya 'yeni mezunların doçent yapıldığı' gibi sert ifadelerle nitelik sorunu dile getirilmiştir. Son yıllardaki yorumlar (2020-2024), vizyonsuz yönetimler ve siyasetin gölgesinde kalan, 'bağnaz hocaların' egemen olduğu bir akademik ortamdan bahsetmektedir. Tıp fakültesi özelinde, mezunların pratik hekimlik becerilerinin sorgulandığı ve eğitimin yetersiz bulunduğu eleştiriler dikkat çekicidir. Buna karşın, özellikle Sosyoloji bölümü gibi bazı alanlarda 'nicelik olarak az ama nitelik olarak donanımlı' hocaların bulunduğu ve eğitimin kaliteli olduğu yönünde istisnai olumlu yorumlar da mevcuttur. Genel kanı, eğitimin kalitesinin fakülteden fakülteye büyük farklılıklar gösterdiği, ancak genel olarak öğrencilerin beklentilerini karşılamaktan uzak olduğu yönündedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Derslerin içeriği ve işlenişi hakkında yapılan yorumlar oldukça sınırlıdır ancak mevcut yorumlar genellikle olumsuz bir tablo çizmektedir. Bir öğrenci, derslerin 'bölümden bölüme değişmek ile birlikte sıkıcı' olduğunu belirterek genel bir monotonluktan şikayet etmiştir. Matematik bölümüyle ilgili 2012 tarihli yorumlarda ise bölüme sadece birkaç öğrencinin kayıt yaptırdığı, bu durumun 'özel ders modunda eğitim' gibi ironik bir tanımlamaya yol açtığı görülmektedir. Bu durum, bazı bölümlerdeki öğrenci azlığının eğitim-öğretim sürecini nasıl etkilediğine dair bir fikir vermektedir.

Kampüs güvenliği konusunda ciddi zaafiyetler olduğu belirtilmektedir. İki farklı yorumda, 'elini kolunu sallayanın girebildiği' ve 'giriş ve çıkışlarda kontrol mevcut değildir' denilerek denetimsizlik eleştirilmiştir. Bu durum, öğrencilerin ve personelin güvenliği açısından bir risk oluşturmaktadır. Üniversite hastanesinin girişindeki güvenlik noktasının estetikten yoksun ve 'köpek kulübesine' benzetilmesi de kurumun imajını zedeleyen bir başka detay olarak öne çıkmaktadır.

Kampüsün fiziki yapısı ve altyapısı, yıllar içinde hem olumlu hem de olumsuz şekilde yorumlanmış, ancak eleştirilerin süreklilik arz ettiği görülmüştür. 2012 gibi erken dönemlerde kampüsün 'inşa halinde' olduğu, geniş bir alana yayıldığı ve bütçesinin iyi olduğu belirtilerek gelişim vaat ettiği ifade edilmiştir. 2015'te bir kullanıcı 'şimdilerde çok daha yeşil, düzenli' diyerek olumlu bir gelişmeden bahsetmiştir. Ancak bu olumlu görüşler, daha güncel ve detaylı eleştirilerle gölgelenmektedir. Özellikle 2019 tarihli bir yorumda 'yürüdüğün yol bozuk, fakültelerin merdivenleri dökülüyor, yemekhaneden, derslikten tavandan su damlıyor' gibi ciddi altyapı ve bakım sorunları sıralanmıştır. Kampüsün ortasından geçen karayolunun bütünlüğü bozması, fakültelerin birbirinden kopuk ve 'zar ile atılmış gibi' dağınık olması ve peyzaj eksiklikleri de sıkça dile getirilen diğer negatif noktalardır. Binaların genel olarak yeni olduğu kabul edilse de, plansızlık, bakımsızlık ve çevre düzenlemesindeki yetersizlikler genel memnuniyeti düşürmektedir.

Kampüs içi ulaşım imkanlarının yetersiz olduğu anlaşılmaktadır. 2021 tarihli bir yoruma göre, kampüs içerisinde öğrencilere özel bir ring hizmeti bulunmamakta, bunun yerine 'şehir içi otobüsleri üniversite içerisinde dolaşmaktadır'. Bu durum, geniş bir alana yayılan kampüste fakülteler arası geçişin zor olabileceğini ve ulaşımın verimsiz olduğunu düşündürmektedir.

Üniversitedeki siyasi ve ideolojik atmosfer, özellikle 2009 ve 2018 tarihli yorumlarda endişe verici bir şekilde tasvir edilmiştir. Öğrenciler arasında 'ülkücü hanzoluk' olarak tabir edilen bir baskının varlığından bahsedilmiştir. Daha çarpıcı olan iddia ise, bir dönem Fen-Edebiyat Fakültesi öğrencilerinin neredeyse tamamının 'FETÖ hücre evlerinde barındığı', sınıflarda 'haremlik selamlık' oturulduğu ve Cuma namazı kılmayanların 'yobaz tayfa tarafından mimlendiği' yönündedir. Bu yorumlar, üniversitede özgür ve bilimsel bir ortamdan ziyade, belirli ideolojilerin ve dini grupların baskın olduğu bir atmosferin hakim olabildiğini düşündürmektedir.

Üniversitedeki sosyal yaşam, yorumlara göre en zayıf ve en sorunlu alanlardan biridir. Öğrenciler, 'genel kültür ve sosyal etkinliklerin çok az' olmasından şikayetçidir. Üniversitenin tanıtım filmlerinde gösterilen etkinliklerin gerçek hayatta yaşanmadığı, 'öğrencilerden gizli yapılıyor galiba' denilerek ironik bir dille eleştirilmiştir. Daha da önemlisi, yönetimin sosyal etkinliklere yaklaşımının kısıtlayıcı olduğu belirtilmektedir. 'Kültür komitesi' olarak adlandırılan bir kurulun, 'ayıp günah kafasıyla' Türkiye'nin dört bir yanında sahnelenen etkinliklere izin vermediği iddiası, üniversitedeki sosyal ve kültürel atmosferin ne denli baskı altında olduğunu göstermektedir. Bu durum, üniversitenin bir 'ilim yuvası' olmaktan çok, öğrencileri sosyal olarak kısıtlayan bir yapıya dönüştüğü eleştirilerini beraberinde getirmektedir.

Üniversitenin teknolojik altyapısı, özellikle öğrenci işleri ve uzaktan eğitim sistemleri konusunda ciddi eleştiriler almıştır. 2010 tarihli bir yorumda, 'internet sitesi ve öğrenci programının sürekli 'bozuk' olması' nedeniyle ders seçiminin yapılamadığı belirtilmiştir. Bu sorunun yıllar sonra bile devam ettiği, 2023'te bir uzaktan eğitim öğrencisinin 'derslere giriş yapamıyorum ilk günden' şeklindeki şikayetiyle anlaşılmaktadır. Ayrıca, online sınav sisteminin de yetersiz olduğu, 'koskoca üniversitede sadece 2000 kişi girebilmiş' ifadesiyle eleştirilmiştir. Bu durumlar, üniversitenin dijital altyapısının sorunlu ve güvenilmez olduğuna işaret etmektedir.

Kampüse ulaşım, öğrencilerin en çok şikayet ettiği konulardan biridir. Kampüsün şehir merkezine yaklaşık 15 dakika mesafede olması, öğrencileri büyük ölçüde özel halk otobüslerine bağımlı kılmaktadır. Yorumlar, bu otobüslerle ilgili ciddi sorunlar olduğunu göstermektedir. 2012'de 'araç dolduğunda' kalktığı belirtilen otobüslerin, daha sonraki yıllarda 'zamanında gelmediği', aşırı kalabalık olduğu ('oksijen aranan otobüsler') ve hatta şoförlerin 'otostop çeken öğrencileri dövdüğü' gibi şok edici iddialarla gündeme geldiği görülmektedir. Kış aylarında ulaşımın daha da zorlaştığı, dolmuşların yolda kalma ihtimalinin yüksek olduğu ve araçların iç tasarımlarının 'pavyon gibi' olduğu yönündeki eleştiriler de ulaşım sorununun boyutunu göstermektedir. Ulaşımın pahalı olduğu da dile getirilen bir başka şikayettir. Genel olarak, kampüse ulaşım düzensiz, güvensiz ve konforsuz olarak nitelendirilmektedir.

Uluslararası fırsatlar konusunda sadece bir yoruma rastlanmıştır. 2015 tarihli bu yorumda, üniversitenin bir 'Erasmus programı olan' bir kurum olduğu belirtilmiş, ancak hemen ardından 'elin polonyalısı yozgat'a gelip ne yapacak diye düşünmüyor değilim' denilerek, programın işlevselliği ve çekiciliği sorgulanmıştır. Bu durum, uluslararası programların var olsa bile, üniversitenin konumu ve imajı nedeniyle ne kadar etkili olduğu konusunda şüpheler uyandırmaktadır.

Yemekhane hizmetleri hakkında hem olumlu hem de olumsuz görüşler bulunmaktadır. 2012 gibi eski bir tarihte bir kullanıcı 'güzel yemekler yapan bir yemekhanesi var' diyerek memnuniyetini belirtmiştir. Yakın tarihli bir yorumda da 'yemekhane düzeni hijyeni çok güzel ve yemekler çok lezzetliydi' denilerek olumlu bir tablo çizilmiştir. Ancak, 2019 tarihli başka bir yorumda yemekhanenin tavanından su damladığı gibi ciddi bir altyapı sorununa işaret edilmesi, hizmet kalitesinin tutarlı olmayabileceğini göstermektedir.

Barınma olanakları, üniversitenin önemli sorunlarından biri olarak görülmektedir. Bir yoruma göre, barınma sıkıntısı devam etmekte ve 'maalesef hala çözüm getirilememiştir'. Bu durumun öğrencileri otostop çekmek gibi alternatiflere yönelttiği belirtilmiştir. Yurtlardaki koşullar veya kapasite hakkında daha detaylı bilgi bulunmasa da, genel olarak barınma konusunda bir problem yaşandığı anlaşılmaktadır.

Yozgat Bozok Üniversitesi'nin genel imajı, yorumlarda ezici bir çoğunlukla olumsuzdur. Üniversite sık sık 'tabela üniversitesi' olarak anılmakta ve sosyal medyada 'alay konusu' olduğu belirtilmektedir. Adının 'Survivor Bozok' ile çağrışım yapması bile alaycı yorumlara neden olmuştur. Pek çok öğrenci için üniversite, 'sadece bir üniversiteden mezun olmuş olmak için' gidilecek, sıralamalarda 'gereksiz yer kaplayan' bir kurumdur. 'Bok çukuru' gibi aşırı olumsuz ifadelerin kullanılması, öğrencilerin yaşadığı derin hayal kırıklığını ve öfkeyi göstermektedir. Okuldan kurtulma çabası, 'sınava yeniden girerek buradan kurtulmanın yollarını arar' cümlesiyle yaygın bir durum olarak tasvir edilmiştir. Bu olumsuz imaja karşın, 2011'de 'en hızlı gelişmeyi gösteren üniversite' olduğu veya akademik sıralamalardaki yeri gibi tekil olumlu bilgiler de mevcuttur, ancak bunlar genel negatif algıyı değiştirmeye yetmemektedir.

İdari personel ve yönetimle ilgili yorumlar genellikle olumsuz ve yetersizliğe odaklanmıştır. Özellikle uzaktan eğitim sürecinde yaşanan bir problemde, yetkili kişinin 'dünyadan bir haber' olduğu, çözüm sunamadığı ve sürekli oyaladığı belirtilmiştir. Bir başka yorumda, öğrencinin sorunlarına 'yol gösterici ilgilenecek biri aradığı ama bulamadığı' ifade edilerek, idari desteğin eksikliği vurgulanmıştır. Erciyes Üniversitesi mezunu bir kişinin E-Devlet'te yanlışlıkla Bozok mezunu olarak gösterilmesi gibi teknik ve idari hatalar da yönetimin işleyişindeki aksaklıklara örnek teşkil etmektedir. Buna karşın, rektörün kütüphaneye gelip öğrencilerin taleplerini dinlemesi gibi olumlu bir etkileşim örneği de bulunmaktadır, ancak bu etkileşimin bir sonuç doğurmadığı yine aynı yorumda ima edilmiştir.

Mezuniyet sonrası iş ve kariyer olanakları konusunda derin bir karamsarlık hakimdir. 2008 tarihli bir yorum, bu tür üniversitelerden mezun olanların 'piyasada yine lise mezunu muamelesi göreceği' öngörüsünde bulunmuştur. 2020'de yapılan bir yorum ise bu öngörüyü doğrular niteliktedir. Bozok Üniversitesi mezunu bir işsiz ile Boğaziçi mezunu bir işsizin aynı kefeye konulamayacağı, 'ikisi bir mi?' sorusuyla vurgulanarak, diplomanın piyasadaki değerinin düşük olduğu ima edilmiştir. Genel kanı, üniversitenin mezunlarına kariyer açısından bir avantaj sağlamadığı yönündedir.

Yozgat şehri, üniversite hakkındaki yorumlarda en istikrarlı ve en ağır eleştirilerin hedefi konumundadır. Şehir, neredeyse tüm yorumlarda üniversite deneyimini baltalayan temel bir sorun olarak gösterilmektedir. 'Sanayileşmemiş, denize kıyısı olmayan, sosyo-ekonomik açıdan türkiye'nin en gerikalmış illerinden biri' olarak tanımlanan Yozgat'ın halkı da 'farklılıklara saygı duymayan, yobaz ve gerici' olarak nitelendirilmiştir. Öğrencilerin sosyal hayatını kısıtlayan baskıcı atmosfer, 'ramazan ayında rahat rahat dışarıda yemek yenemeyecek, iki sevgilinin el ele tutuşup rahat rahat sokaklarında yürüyemeyeceği, kadınların rahat rahat şort giyemeyeceği' gibi somut örneklerle anlatılmıştır. Şehrin bu yapısı, üniversiteyi öğrenciler için bir 'sürgün yeri' haline getirmekte ve pek çok öğrencinin şehirden ve dolayısıyla üniversiteden kaçma isteğini tetiklemektedir. Şehrin soğuk iklimi de olumsuz bir faktör olarak belirtilmiştir.