YAŞAR ÜNİVERSİTESİ

Yönetimin adalet anlayışı ve öğrencilere eşit davranma konusu, en sert eleştirilerin merkezinde yer almaktadır. Özellikle 2015 sonrası dönemde, rektörlüğün öğrenci taleplerini hiçe sayan tavırları, ani yönetmelik değişiklikleriyle öğrencileri mağdur etmesi ve keyfi kararlar alması sıkça vurgulanmıştır. Bütünleme sınavlarının kaldırılmasına karşı toplanan binlerce dilekçenin yanıtsız bırakılması, yaz okulu yönetmeliğindeki bir hata yüzünden öğrencilerin mezuniyetinin engellenmesi gibi olaylar, adalet duygusunun zedelendiğini gösteren somut örnekler olarak sunulmuştur. Notlama sistemindeki tutarsızlıklar ve bazı öğrencilere iltimas geçildiği imaları da bu kategorideki diğer önemli şikayetlerdir.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi, bölümlere göre büyük farklılıklar gösteren ve zamanla değişen bir tablo sunmaktadır. Özellikle 2010'lu yılların ortalarında İİBF ve Mühendislik Fakültesi'ne katılan önemli akademisyenlerle eğitim kalitesinin arttığı vurgulanırken, son yıllarda bazı bölümlerde (özellikle İç Mimarlık) hocaların deneyimsizliği, derslere hazırlıksız gelmeleri ve sadece slayttan ders anlatmaları gibi ciddi eleştiriler göze çarpmaktadır. Bilgisayar Mühendisliği bölümü vizyon sahibi hocalarıyla övülürken, Hukuk Fakültesi'nin geçmişteki efsane hocalarını kaybettiği belirtilmektedir. Genel kanı, eğitimin kalitesinin büyük ölçüde öğrencinin kendi çabasına ve denk geldiği hocanın niteliğine bağlı olduğu yönündedir.

Üniversitenin burs ve maddi destek politikaları sert bir şekilde eleştirilmektedir. Özellikle, öğrencilere maddi destek sağlayan yarı zamanlı çalışma programının kaldırılıp, bütçesinin sadece not ortalaması 3.50'nin üzerinde olan başarılı öğrencilere burs olarak aktarılması büyük tepki çekmiştir. Bu durum, okulun sadece akademik başarıyı ödüllendirdiği ve maddi desteğe ihtiyacı olan öğrencileri göz ardı ettiği şeklinde yorumlanmıştır. Bursların kaybedilme koşulları ve sonradan yapılan değişiklikler de güvensizlik yaratan diğer unsurlardır.

Ders içerikleri ve işleniş biçimleri konusunda ciddi şikayetler bulunmaktadır. Özellikle Mimarlık ve Tasarım Fakültesi'nde derslerin neredeyse tamamen slayt üzerinden ezbere anlatılması, uygulamalı olması gereken derslerde dahi materyal getirilmemesi ve projelerin öğrencileri hem maddi hem de manevi olarak aşırı yorması öne çıkan eleştirilerdir. Seçmeli ders havuzunun geniş gibi görünse de aslında her dönem aynı birkaç dersin açıldığı ve bunun bir göz boyama olduğu iddia edilmektedir. Ders kayıt sisteminde yaşanan teknik sorunlar da öğrencilerin mağduriyetine yol açan bir diğer önemli problemdir.

Güvenlik görevlilerinin tutumu hakkında hem olumlu hem de olumsuz yorumlar bulunmaktadır. Bazı öğrenciler güvenlik personelini diğer üniversitelere kıyasla daha sakin ve anlayışlı bulurken, bazıları ise onları kaba ve ukala olarak nitelendirmiştir. Özellikle sınav veya başvuru gibi özel durumlar için okula gelen dışarıdan kişilerin yaşadığı olumsuz deneyimler dikkat çekicidir. Güvenlik görevlilerinin keyfi kurallar uygulaması (örneğin, bahçeye bile almamak, sigara içme konusunda tacizkar davranmak) eleştirilen noktalar arasındadır.

Kampüsün fiziki yapısı, en çelişkili yorumların yapıldığı alanlardan biridir. 2010'lu yılların başındaki yorumlarda kampüs, 'Türkiye'nin en modern 3. kampüsü' olarak tanımlanırken, son yıllardaki (2022-2023) yorumlar tam tersi bir tablo çizmektedir. Özellikle son dönemde artan şikayetler; fakültelerin yarısının yıkılmış olması, bitmeyen inşaatlar, derslik sayısının yetersizliği ve gürültü kirliliği üzerine yoğunlaşmaktadır. Mimarlık gibi bazı fakültelerin kampüs dışındaki yurt binalarının bodrum katlarına taşınması büyük bir tepkiyle karşılanmıştır. Kütüphane ve spor salonu gibi sosyal donatı alanlarının yetersizliği veya kapalı olması da sıkça dile getirilen sorunlardır. Kampüs, dışarıdan modern ve afili görünse de, işlevsellik ve öğrenci ihtiyaçlarını karşılama konusunda ciddi eksiklikler barındırdığı anlaşılmaktadır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Verilen metinlerde üniversitenin doğrudan siyasi olayların merkezi olduğuna dair bir yorum bulunmamaktadır. Ancak, bir öğrencinin kendi siyasi duruşu ve farkındalık arayışı nedeniyle arkadaş bulmakta zorlandığından bahsetmesi, öğrenci profilinin genel olarak apolitik olabileceğine işaret etmektedir. Gezi Parkı eylemleri sırasında bazı öğrencilerin mezuniyette pankart açmasını samimiyetsiz bulan bir başka yorum ise, öğrenci kitlesi içindeki siyasi duyarlılığın yüzeysel olduğu yönünde bir eleştiri içermektedir.

Üniversitedeki sosyal yaşam ve öğrenci profili, genellikle olumsuz bir çerçevede çizilmektedir. Okulun 'zengin züppe çocuklarla' dolu olduğu, öğrencilerin çoğunun hava atmak için gelip gününü kafelerde geçirdiği ve gerçek bir üniversite arkadaşlık ortamının olmadığı sıkça dile getirilen eleştirilerdir. Öğrenci kitlesinin 'varoş', 'amip gibi' veya 'sözlüğün pelinsu olarak adlandırdığı tayfa' gibi ifadelerle tanımlanması, sosyal çevreden duyulan rahatsızlığı göstermektedir. Okulun düzenlediği bahar şenliklerinin 'lise kermesi tadında' olduğu ve sosyal imkanların yetersizliği de eleştirilmektedir. Buna karşın, nadiren de olsa okulun beğeni toplayan etkinlikler ve konserler düzenlediği de belirtilmiştir.

Teknolojik altyapı konusunda hem övgüler hem de ciddi şikayetler mevcuttur. Özellikle YUTAM (Yaşar Üniversitesi Teknoloji ve Uygulama Merkezi) bünyesindeki lazer kesim, CNC ve 3D yazıcı gibi donanımlı cihazların varlığı önemli bir artı olarak görülmektedir. Hatta Türkiye'de sadece 3 üniversitede bulunan bir cihaza sahip olduğu belirtilmiştir. Ancak, bu cihazlara erişimin randevuyla sınırlı olması ve gece kullanılamaması, öğrencilerin bu imkanlardan tam olarak faydalanamamasına neden olmaktadır. Diğer yandan, ders kayıt sistemi (YUBİS), online eğitim platformu ve kütüphanedeki 'call center' skandalı gibi olaylar, teknolojik altyapının yönetim ve işleyiş bakımından sorunlu olduğunu göstermektedir.

Üniversitenin en olumlu ve üzerinde en çok uzlaşılan yönü, ulaşım kolaylığıdır. Kampüsün Bölge Metro durağının hemen yanında yer alması, öğrenciler için büyük bir avantaj olarak görülmektedir. İzmir'in her yerine kolayca ulaşım sağlanabilmesi, hem öğrenciler hem de ziyaretçiler tarafından sıkça övülmektedir. Bu olumlu özelliğin yanı sıra, okula özel araçlarıyla gelen öğrencilerin yarattığı otopark sorunu ve trafik sıkışıklığı ise eleştirilen bir konudur. Kampüs çevresinde yeterli kaldırım olmaması da yürüyüşü tehlikeli kılan bir diğer olumsuzluktur.

Uluslararası fırsatlar ve yabancı dil eğitimi, üniversitenin görece güçlü olduğu alanlardan biri olarak kabul edilmektedir. Özellikle Erasmus programında Türkiye'den en çok öğrenci gönderen üniversite olması, bu alandaki başarısını göstermektedir. Psikoloji gibi bazı bölümlerin %100 İngilizce olması ve bu eğitimin kalitesinden memnun kalan mezunların varlığı olumlu noktalardır. Ancak, bu olumlu tabloya gölge düşüren eleştiriler de vardır. Bazı bölümlerde ders dili zorunlu İngilizce olmasına rağmen hocaların dil yetersizliği nedeniyle dersin %95'inin Türkçe işlenmesi ve Yabancı Diller Yüksekokulu binasının (eski Alsancak kampüsü) fiziki koşullarının kötü olması önemli şikayetlerdir.

Kampüs içindeki yeme-içme olanakları ve fiyatları, öğrencilerin en çok şikayet ettiği konulardan biridir. Kantin ve kafelerdeki fiyatların fahiş olduğu, dışarıya göre çok daha pahalı ürünler satıldığı ortak bir kanıdır. 1 TL'lik bisküvinin 2.5 TL'ye, bir Nescafe'nin 5 TL'ye satılması gibi örnekler, bu durumu somutlaştırmaktadır. Yemekhane ücretlerinin de yüksek olduğu (16,5 TL) belirtilmiştir. Okul çevresindeki kafelerin ise tekel oluşturarak fiyatları şişirdiği ve öğrencileri mecbur bıraktığı ifade edilmektedir.

Yurtlar ve barınma olanakları hakkında çok detaylı yorum bulunmamakla birlikte, mevcut yorumlar genellikle olumlu bir izlenim bırakmaktadır. Üniversiteye ait yurdun, diğer seçeneklere göre oldukça lüks ve iyi koşullara sahip olduğu, hatta bir öğrencinin 'sizi fena büyülerler' diyerek yurdun çekiciliğini vurguladığı görülmektedir. Ancak, bu yurtların biraz pahalı olabileceği de ima edilmiştir. Tarihsel bir not olarak, 2003 yılında okula 80 km uzaktaki bir tatil köyünün yurt olarak kullanıldığı, ancak kimsenin kalmadığı bilgisi de mevcuttur.

Üniversitenin imajı, 'vakıf üniversitesi' kimliği ile 'ticarethane' algısı arasında sıkışmış durumdadır. Yönetimin, 'özel üniversite yoktur, vakıf üniversitesi vardır' söylemine takıntılı olduğu, ancak uygulamalarının tamamen ticari olduğu ('yıllık 26 bin 500 tl alıyoruz sizden') eleştirilmiştir. Okulun para odaklılığı, sürekli zam yapması ve öğrencileri 'müşteri' olarak görmesi, imajını olumsuz etkileyen en temel faktörlerdir. İsmiyle ('kaşar üniversitesi') dalga geçilmesi gibi durumlar da okulun kamuoyundaki algısına dair ipuçları vermektedir. Olumlu tarafta ise, özellikle eski rektör döneminde 'biz bir aileyiz' sloganının benimsendiği ve bu imajın öğrenciler tarafından takdir edildiği, ancak bu algının artık kaybolduğu belirtilmektedir.

İdari personel ve üniversite yönetimi, yorumların en olumsuz olduğu alanların başında gelmektedir. Özellikle 2015'ten sonra göreve gelen yeni rektörün 'öğrenci ve okuldan kopuk' olduğu, öğrenci taleplerini dinlemediği ve keyfi davrandığı yönündeki eleştiriler çok yoğundur. İdari birimlerin (öğrenci işleri, fakülte sekreterliği vb.) sorun çözmek yerine sorumluluğu sürekli bir üst makama atması ('dekan senato der, senato rektör der'), öğrencileri oyalayan ve yoran bir döngü olarak tanımlanmıştır. Öğrenci işlerinin mezun olan bir öğrencinin durumundan bile habersiz olması veya telefona çıkmaması gibi örnekler, idari işleyişteki ciddiyetsizliği ve verimsizliği gözler önüne sermektedir.

İş ve kariyer olanakları konusunda sınırlı sayıda yorum bulunsa da, mevcut yorumlar genellikle olumlu bir tablo çizmemektedir. Okulun, öğrencilerini birer 'müşteri' olarak görmesi ve sürekli artan ücretleri nedeniyle, 'buraya bu kadar para bayılıp Türkiye'de iş bulurum diye düşünüyorsanız daha da gelmeyin' şeklinde uyarılar yapılmaktadır. Mezun olduktan sonra işverenlerin vakıf üniversitesi mezunlarına karşı mesafeli olduğu ve Yaşar mezunlarının da bu durumdan etkilendiği belirtilmiştir. Ancak, öğrencinin kişisel başarısının her şeyden önemli olduğu, bir hukuk fakültesi öğrencisinin daha mezun olmadan iyi bir yerden iş teklifi almasıyla örneklendirilmiştir.

Üniversitenin İzmir'de bulunması, birçok öğrenci için en önemli tercih sebeplerinden biri olarak öne çıkmaktadır. Yorumlarda sıkça, öğrencilerin 'İzmir'de okumak' adına bu üniversiteyi seçtiği belirtilmektedir. Üniversitenin konumu, metroya yakınlığı ve şehrin merkezinde olması büyük bir avantaj olarak görülse de, kampüsün sanayi sitesinin içinde yer alması eski tarihli yorumlarda eleştiri konusu olmuştur. Bu durum, 'okul yolu üzerindeki rögar kapaklarından çıkan esrarengiz dumanlar' gibi ifadelerle mizahi bir dille anlatılmıştır.