TRABZON ÜNİVERSİTESİ

Üniversite yönetimine yönelik en ağır ve en sık tekrarlanan eleştiriler adalet ve liyakat konularında yoğunlaşmaktadır. Yorumlarda, akademik ve idari kadro alımlarında kişiye özel şartlar belirlendiği (“adrese teslim ilan”), akademisyenlerin eşlerini ve tanıdıklarını işe aldığına dair çok sayıda ciddi iddia bulunmaktadır. İHA pilotu sertifikası istenen bir büro personeli alımı ve bu ilana başvuran tek kişinin düşük KPSS puanıyla işe alınması gibi örnekler, bu algıyı güçlendirmektedir. Rektörün makam odası için yaptığı iddia edilen yüksek harcama da bu bağlamda eleştirilmiştir. Bu durum, üniversitede hakkaniyet ve fırsat eşitliği konularında derin bir güvensizlik olduğunu göstermektedir.

Üniversitenin eğitim kalitesi ve akademik kadrosu hakkında farklı görüşler bulunmaktadır. Bir yandan mezun bir öğrenci, tüm öğretmenlerine saygılarını sunarak olumlu bir deneyim aktarırken, diğer yandan özellikle kuruluş yıllarında yapılan yorumlarda yeni bir üniversiteye gelecek akademisyenlerin niteliği sorgulanmıştır. Türkiye'deki genel bir sorun olarak yeni üniversitelerin eğitim seviyesinin yetersiz kalabildiğine dair endişeler dile getirilmiştir. En ciddi eleştiriler ise liyakat ve adalet başlıklarıyla iç içe geçen, akademik kadro alımlarında usulsüzlük yapıldığına dair iddialardır.

Verilen metinlerde öğrencilere sağlanan burslar veya diğer maddi destek olanakları hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Verilen metinlerde derslerin içeriği, işleniş biçimi veya müfredat hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Güvenlik ve denetimle ilgili yorumlar, farklı konulara odaklanmıştır. Pandemi döneminde yapılan bir yorumda, HES kodu okutucu gibi önlemlerin alındığı ancak yetersiz olduğu belirtilmiştir. Bir başka yorumda ise kampüs girişindeki yol çalışmasının öğrenciler için tehlike yarattığına dikkat çekilmiştir. Ayrıca, üniversitedeki liyakatsizlik iddiaları üzerine YÖK'ün denetim yapması gerektiğine dair bir çağrı da bulunmaktadır.

Kampüsün fiziki yapısı ve atmosferi, en çok yorum alan konulardan biridir ve ciddi görüş ayrılıkları içermektedir. Olumlu tarafta, denize nazır konumu, binaların birbirine yakınlığı, yurtların kampüs içinde olması, küçük, şirin ve butik yapısı gibi özellikler övülmektedir. Ancak olumsuz eleştiriler de bir o kadar güçlüdür. Kampüs, “yüksek lise” veya “köy” gibi benzetmelerle küçümsenmiş, sosyal alanların yetersizliğine dikkat çekilmiştir. Özellikle kuruluş sonrası dönemde yaşanan ve uzun süren yol çalışmaları, çamurlu yollar ve tehlikeli giriş gibi altyapı sorunları öğrencilere zorluk yaşatmıştır. Son yıllardaki yorumlar kampüsün daha iyi göründüğünü belirtse de, lojman sayısının eğitim binalarından fazla olduğu gibi eleştiriler devam etmektedir.

Kampüs içi ulaşım hakkında tek bir olumlu yoruma rastlanmıştır. Bu yorumda, kampüs içi ulaşımın tamamen yenilendiği ve sıfırdan elden geçtiği belirtilerek altyapısal bir gelişmeye dikkat çekilmiştir. Bu, üniversitenin fiziki şartlarını iyileştirme yönünde bir çabası olduğunu göstermektedir.

Üniversitenin kuruluşu ve yönetimi, siyasi tartışmalarla yakından ilişkilendirilmektedir. Kurulma sürecinin dönemin İçişleri Bakanı Süleyman Soylu'nun çabalarıyla hızlandığı belirtilmiş, bu durum siyasi bir rant projesi olduğu algısını doğurmuştur. Üniversite yönetimi ve kimliği, “AK Parti ve bilumum cemaatçinin doluştuğu çöp üniversite” gibi çok sert ifadelerle eleştirilmiş; rektörün ilahiyatçı olması ve kampüse cami yapılması gibi durumlar, kurumun belirli bir ideolojiyle anılmasına neden olmuştur. Atatürk'ün resminin ters asılması ve bunun “bir anlık dalgınlık” olarak açıklanması da güvensizlik yaratan bir olay olarak yorumlara yansımıştır.

Üniversitedeki sosyal yaşam, küçük ve samimi bir ortam sunmasıyla öne çıkarken, büyük bir kampüsün çeşitliliğinden uzak olması nedeniyle eleştirilmektedir. Sosyal alanların ve kulüplerin varlığı olumlu bir nokta olarak belirtilirken, bu kulüplerin sınırlı olduğu ve genel olarak 'ortam'ın KTÜ Kanuni Kampüsü'ne kıyasla zayıf kaldığı ifade edilmektedir. Klasik müzik konseri, proje sunumları gibi etkinliklerin yapılması ve üniversitenin deprem zamanı yardım merkezi olarak toplumsal bir rol üstlenmesi olumlu yönlerdir. Genel izlenim, büyük ve hareketli bir sosyal çevre arayanlar için hayal kırıklığı yaratabilecek, ancak daha küçük ve samimi bir atmosferi tercih edenler için yeterli olabilecek bir yapı olduğu yönündedir.

Üniversitenin teknolojik altyapısına dair tek bir yoruma rastlanmıştır. Bu yorumda, üniversitenin web sitesi oldukça amatörce bulunmuş ve “paintle yapılmış herhalde” şeklinde alaycı bir dille eleştirilmiştir. Bu, dijital altyapı ve kurumsal kimlik sunumunda eksiklikler olabileceğine işaret etmektedir.

Üniversiteye ulaşım konusunda çelişkili ifadeler bulunmaktadır. Bazı öğrenciler ulaşımın kolay olduğunu ve dolmuşlarla rahatça gidip geldiklerini belirtirken, bir başka öğrenci otobüs seferlerinin yetersizliğinden şikayet ederek “ulaşım konusunda biraz sıkıntılı” olduğunu ifade etmiştir. Bu durum, ulaşım imkanlarının zamanla iyileşmiş olabileceğini veya öğrencilerin beklentilerine göre algının değiştiğini düşündürmektedir. Genel olarak ciddi bir sorun olarak öne çıkmasa da, otobüs sıklığının artırılması bir talep olarak kaydedilmiştir.

Yapılan yorumlar arasında, üniversitede Dış İlişkiler Ofisi'nin bulunduğu ve bu ofis aracılığıyla Erasmus, Farabi, Mevlana gibi değişim programlarının koordine edildiği belirtilmiştir. Bu, uluslararası fırsatlar için kurumsal bir altyapının varlığına işaret eden olumlu bir bilgidir. Ancak, bu programların işleyişi, etkinliği veya yabancı dil eğitiminin kalitesi hakkında herhangi bir öğrenci deneyimine veya değerlendirmesine rastlanmamıştır.

Yemek ve kantin hizmetleri hakkında sınırlı sayıda yorum bulunmaktadır. Bir öğrenci, kampüsteki iki kantinden birinin yeterince büyük olduğunu belirtirken, bir diğeri “kantin dışında herşey çok güzel” diyerek kantin hizmetlerinden memnuniyetsizliğini ima etmiştir. Bu durum, kantinlerin üniversitenin görece zayıf bir yönü olabileceğine işaret etmektedir.

Barınma ve yurt imkanları, üniversitenin en olumlu yönlerinden biri olarak öne çıkmaktadır. Yorumlarda, kampüs içerisinde birbirinden ayrı kız ve erkek yurtlarının bulunduğu ve genel olarak bir barınma sorunu yaşanmadığı açıkça ifade edilmiştir. Bu, öğrenciler için önemli bir avantaj olarak değerlendirilmektedir.

Trabzon Üniversitesi'nin imajı, en tartışmalı ve çok katmanlı konudur. Temelde, KTÜ'den 'bölünerek' veya 'ayrılarak' kurulması kimliğinin merkezinde yer alır. Bu durum, birçok mezun ve öğrenci tarafından “ne gerek vardı” şeklinde bir sitemle karşılanmış, nostaljik bir üzüntü yaratmıştır. Kuruluşunun siyasi olması, logosunun “alkollü gülen surat”a benzetilmesi ve adının Trabzon olup kendisinin Akçaabat'ta bulunması gibi eleştiriler, imajını olumsuz etkilemiştir. Üniversite, bazıları tarafından “yüksek lise”, “medrese” veya “çöp üniversite” gibi sert ifadelerle tanımlanırken; bazıları tarafından ise potansiyeli olan, zamanla gelişecek, butik ve samimi bir kurum olarak görülmektedir. Bu zıtlık, üniversitenin henüz oturmuş ve herkes tarafından kabul gören bir kimlik inşa edemediğini göstermektedir.

İdari personel ve özellikle öğrenci işleri birimi, öğrencilerden en çok şikayet alan konulardan biridir. Yorumlarda, öğrenci işleri çalışanlarının telefonları sürekli olarak açmadığı defalarca dile getirilmiştir. Bu durum, öğrencilerin bilgi alma ve sorun çözme süreçlerinde ciddi aksaklıklar yaşadığını göstermektedir. Bir diplomanın aylarca çıkarılamaması gibi somut bir örnek, idari birimlerdeki verimsizliğin ve yavaşlığın ne boyutta olabildiğini ortaya koymaktadır. Bu durum, üniversitenin hizmet kalitesine yönelik genel algıyı olumsuz etkilemektedir.

Mezuniyet sonrası iş ve kariyer olanakları konusunda karamsar bir tablo çizilmektedir. Bir yorumda, üniversitenin “işsizler ordusuna bir miktar katkı yapacak” bir kurum olacağı endişesi dile getirilmiştir. Ayrıca, üniversite içi kadro alımlarında liyakatsizlik ve adam kayırmacılık yapıldığına dair güçlü iddialar, mezunların kariyer fırsatları konusunda adil bir başlangıç yapamayacakları algısını pekiştirmektedir.

Üniversitenin konumu, şehir yaşamıyla ilişkisi bağlamında değerlendirilmiştir. Kampüsün Trabzon merkezde değil, Akçaabat ilçesinde yer alması bazı yorumlarda bir dezavantaj veya “kırsal” bir konum olarak görülmüştür. Ancak bir başka yorumcu bu algıyı düzelterek, “bilmeyen için akçaabat ile merkez 15 dk” diyerek ulaşımın aslında hızlı olduğunu belirtmiştir. Dolayısıyla şehir merkezine uzaklık, bir tartışma konusu olarak öne çıkmaktadır.