TOROS ÜNİVERSİTESİ

Bu kategoride iki temel eleştiri öne çıkmaktadır. Birincisi, birden fazla yorumda dile getirilen, kampüslerde mescit bulunmamasının 'ibadet özgürlüğünü kısıtladığı' yönündeki görüştür. İkincisi ise daha spesifik bir konu olan 'Alevilik Uygulama ve Araştırmaları Merkezi'nin kuruluş amacı ve başına getirilen yönetici hakkındaki endişelerdir. Bu merkezin, Aleviliği özgün haliyle irdelemek yerine asimilasyoncu bir çizgi izleyebileceği şüphesi dile getirilmiştir. Ayrıca, 2014 tarihli bir yoruma göre, çok sayıda akademik personelin 'hukuku yerle bir edecek bir şekilde' işten çıkarılması da kurum içi adalet anlayışına dair ciddi bir soru işareti doğurmaktadır.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda yorumlar ciddi bir çelişki sergilemektedir. Bir grup öğrenci, derslerin kaliteli olduğunu, laboratuvarların yeterli düzeyde bulunduğunu ve özellikle bazı hocaların ilgili ve 'lokum gibi' olduğunu belirterek memnuniyetini dile getirmektedir. Buna karşın, çok sayıda yorumda eğitim kalitesi 'sıfır' veya 'ilkokuldan bozma' gibi sert ifadelerle eleştirilmekte, üniversitenin bir 'ticarethane' olduğu ve prestijinin bulunmadığı vurgulanmaktadır. Özellikle kuruluş yıllarında öne çıkarılan yabancı eğitmenli İngilizce hazırlık programı dahi, bir öğrenci tarafından 'simple past tense'in ötesine geçememekle' eleştirilmiştir. Son dönemlerde ise belirli hocaların bireysel çabaları övülürken, genel eğitim sistemine yönelik güvensizlik devam etmektedir.

Maddi olanaklar konusunda temel eleştiri, yüksek öğrenim ücretleri ve sınırlı mali yardım seçenekleri üzerinedir. Genel bir değerlendirme yazısında, aday öğrencilerin özel üniversite maliyetini dikkatle düşünmesi gerektiği vurgulanmıştır. Yarı burslu seçeneğin varlığı bir öğrenci tarafından belirtilse de, genel kanı ücretlerin abartılı olduğu yönündedir.

Derslerin işlenişi ve programlanması hakkında ciddi sorunlar dile getirilmektedir. Özellikle yakın tarihli bir yorum, ders saatleri arasındaki uzun boşluklara dikkat çekmektedir. Sabah 8'de başlayan bir dersten sonra bir sonraki dersin öğleden sonra 2-3 gibi olması, öğrencilerin günlerinin verimsiz geçtiğini ve programın oturtulamadığını göstermektedir. Bu durum, akademik planlamadaki zayıflıklara işaret etmektedir.

Verilen yorumlar arasında güvenlik hizmetleriyle ilgili doğrudan bir olumlu ya da olumsuz deneyim aktarımı bulunmamaktadır. Ancak bir öğrencinin, hafta sonu kütüphaneyi kullanmak istediğinde güvenlik görevlisi tarafından engellenmesi ve rektörlük izni istenmesi, güvenlik personelinin katı kuralları uygulamadaki rolünü göstermektedir. Bu durum, güvenlikten ziyade bürokratik bir engel olarak algılanmıştır.

Üniversitenin kampüs yapısı, en çok tartışılan konulardan biridir. Yorumların büyük bir kısmı, kampüsün küçük, 'mahalle arasında' ve dağınık binalardan oluştuğunu, bu nedenle bir 'kampüs havası' sunmadığını belirtmektedir. 'Lise gibi' veya 'lise binasının bir kısmını kullanıyorlar' gibi benzetmeler sıkça yapılmaktadır. Bununla birlikte, bu 'butik' yapıyı olumlu bulan, kampüsü 'sıcacık' ve 'samimi' olarak nitelendiren öğrenciler de mevcuttur. Kampüslerin merkezi konumu ve Forum AVM'ye yakınlığı bir avantaj olarak görülürken, kütüphanenin hafta sonu kullanımı için rektörlükten izin alınması gibi kısıtlamalar eleştirilmektedir. Ayrıca, birden fazla yorumda kampüslerde mescit olmaması bir eksiklik olarak dile getirilmiştir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır. Kampüslerin genel olarak küçük ve dağınık olması, kampüs içi ulaşıma dair bir sorun yaşanmadığını düşündürmektedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında doğrudan bir yoruma rastlanmamıştır. Ancak, 'Alevilik Uygulama ve Araştırmaları Merkezi' ile ilgili yorum, dolaylı olarak kimlik politikaları ve akademik özgürlük bağlamında değerlendirilebilir.

Üniversitedeki sosyal yaşam ve etkinlikler hakkında birkaç olumlu yorum bulunmaktadır. Özellikle tiyatro etkinlikleri beğenilmiş, okulun 'yıl içinde yaptıkları sosyal etkinliklerle' övüldüğü görülmüştür. Bir öğrenci, üniversite ortamını 'her zaman muhteşem, pek çok arkadaş, her zaman harika partiler, nasıl eğleneceğimizi, harika anların tadını nasıl çıkaracağımızı biliyoruz' şeklinde oldukça coşkulu bir dille anlatmıştır. Bu yorumlar, küçük ve butik kampüs yapısının getirdiği sıcak sosyal ortama işaret ediyor olabilir.

Üniversitenin teknolojik altyapısı konusunda ciddi ve güncel şikayetler bulunmaktadır. Özellikle 2012 yılında oryantasyonda tüm öğrencilere laptop verileceği vaadi dikkat çekerken, günümüze gelindiğinde durumun tam tersi olduğu görülmektedir. Yakın tarihli bir yorum, projeksiyonların %80'inin bozuk olduğunu ve derslere başlamanın 20 dakika sürdüğünü belirtmektedir. Klima sorunu da bir başka altyapı eksikliği olarak dile getirilmiştir. Bu durum, üniversitenin modern tesisler vaadi ile mevcut gerçeklik arasındaki makası göstermektedir.

Üniversiteye ulaşım konusunda, özellikle kampüslerin konumu ve toplu taşıma seçenekleri hakkında bazı olumsuz görüşler bulunmaktadır. Bir öğrenci, Mezitli gibi bir bölgeden gelirken iki dolmuş değiştirme zorunluluğundan şikayet etmiştir. Ayrıca, kampüsün ilk kez gelenler için bulunmasının zor olduğu ve park yeri sorunu yaşandığı da belirtilmektedir.

Üniversitenin yabancı dil eğitimi ve uluslararası öğrenci hizmetleri, vaatler ve gerçekler arasındaki çelişkinin en net görüldüğü alanlardan biridir. Kuruluş yıllarında 'hazırlık sınıfındaki tüm hocaları Amerikalı olan üniversite' olarak övülürken, hemen ardından gelen bir yorum bu durumu 'Amerikalı okutmanlarının da İngilizce bilmediği' şeklinde tiye almıştır. Yabancı dil eğitiminin bir yıl boyunca 'simple past tense'in ilerisine gidemediği eleştirisi, eğitimin kalitesine dair ciddi şüpheler doğurmaktadır. Son yıllarda ise eleştiriler, uluslararası öğrenci ofisi personelinin yetersizliği ve kabalığı üzerinde yoğunlaşmaktadır. Bu durum, uluslararası öğrenciler için üniversitenin 'kesinlikle tavsiye edilmediği' sonucunu doğurmuştur.

Üniversitedeki yeme-içme olanakları ve fiyat politikası hakkında olumsuz görüşler bulunmaktadır. Öğrencilerin sene başından beri çözülemeyen bir 'yemekhane sorunu' yaşadığı belirtilmiş, ayrıca genel olarak 'herşey çok pahalı' bulunmuştur. Bu durum, özellikle yurt ücretlerinin yüksekliği ile birleştiğinde öğrencilerin maliyet algısını olumsuz etkilemektedir.

Üniversitenin barınma olanakları hakkında ciddi eleştiriler mevcuttur. Özellikle yurt ücretlerinin okul ücretinden bile yüksek olması, üniversitenin ticari bir işletme olarak görüldüğü algısını güçlendirmektedir. 2012 yılındaki bir yorumda ise okulun yurdunun 'verilecek hiç haketmiyor' denilerek kalitesizliğine işaret edilmiştir.

Üniversitenin imajı, yorumlarda en çok çatışan konudur. Kurulduğu ilk yıllarda Mersin'de yaşayanlar tarafından bile 'varlığından haberdar olunmayan' bir kurumken, zamanla 'ticarethane' imajı ağır basmaya başlamıştır. 'Pişmanlık', 'paranla rezil olmak', 'Anadolu AÖF daha prestijli' gibi ifadeler bu olumsuz imajı pekiştirmektedir. Buna karşılık, özellikle son iki yılda yoğunlaşan ve bir kısmı 'sahte' olmakla itham edilen çok sayıda genel övgü ('harika üniversite', 'kariyeriniz için en iyi yer', 'birinci sınıf üniversite') bulunmaktadır. Bu durum, üniversitenin imajı konusunda ciddi bir güvenilirlik sorunu yaşandığını ve öğrenci deneyimlerinin kutuplaştığını göstermektedir. Rektör yardımcısının televizyondaki 'şiveli Türkçesi' gibi bir detay bile üniversitenin imajı hakkında fikir verici olarak not edilmiştir.

İdari personel, özellikle de öğrenci işleri ve uluslararası öğrenci ofisi, yorumlarda en çok ve en sert eleştiriyi alan birimlerdir. Personelin 'kaba, vasıfsız, profesyonellikten uzak' olduğu, basit İngilizce kelimeleri bile konuşamadığı ve öğrencilerin bir yıl kaybetmesine neden olduğu gibi çok ciddi suçlamalar bulunmaktadır. Telefonlara ve mesajlara cevap verilmemesi ('3 gündür arıyorum kimse telefonu lütfedip açmıyor') sistematik bir iletişim sorununa işaret etmektedir. Bu genel olumsuz tabloya karşın, öğrenci işlerinden 'gereğinden fazla bile yardımcı oldular' diyerek memnuniyetini belirten bir öğrencinin yorumu, idari hizmet kalitesinin kişiden kişiye veya birimden birime ciddi farklılıklar gösterebildiğini düşündürmektedir.

İş ve kariyer olanakları, üniversitenin kuruluş dönemindeki en iddialı vaatlerinden birini oluşturmaktadır. Rektörün 'mezunumuz iş bulamazsa son yılının okul ücretini kendi cebimden iade edeceğim' şeklindeki açıklaması ve 'iş garantisi' söylemi, ilk yıllarda öğrencileri çeken önemli bir faktör olmuştur. Ancak bu vaadin sonraki yıllarda ne ölçüde gerçekleştiğine dair somut bir bilgi yorumlarda yer almamaktadır. Son dönemde finans alanında kariyer için okulu tavsiye eden çok sayıda jenerik yorum bulunsa da, bu yorumların detaydan yoksun ve birbirine benzer olması, güvenilirlikleri konusunda soru işaretleri yaratmaktadır.

Yorumlarda üniversitenin Mersin'de olması, genellikle olumlu bir bağlamda ele alınmıştır. Kampüsün merkezi konumu, Forum AVM gibi sosyal alanlara yakınlığı bir avantaj olarak görülmektedir. Mersin'in Akdeniz kıyısında, Türkiye'nin en büyük limanına sahip bir şehir olması, üniversitenin tanıtımında kullanılan bir argümandır. Mersinli olup şehir dışına çıkmak istemeyen öğrenciler için bir alternatif olarak değerlendirilmektedir.