TOKAT GAZİOSMANPAŞA ÜNİVERSİTESİ

Bu konuda yapılan yorumlar az sayıda olmasına rağmen oldukça ciddidir ve özellikle son yıllarda uluslararası öğrencilerin yaşadığı sorunlara odaklanmaktadır. 2024 tarihli bir yorum, Rusça konuşan, Azeri, Kazak ve Türkmen öğrencilere yönelik sert bir uyarı içererek, Tokat'ın "ahlaki açıdan öldüren, ezen bir çukur" olduğunu ve bu öğrencilerin pişman olacağını iddia etmektedir. Aynı yorumda yer alan "Türkler için önemli olan paradır" ifadesi, maddi çıkarların ön planda tutulduğu ve ayrımcılık yaşandığı algısını yansıtmaktadır. 2009 tarihli bir yorumda ise eski bir rektörün ulaşım hatlarından rant sağladığı iddiası, yönetim düzeyinde adalet ve şeffaflık sorunlarına işaret etmektedir.

Akademik kadroya ilişkin görüşler belirgin bir şekilde ayrışmaktadır ve fakülteden fakülteye büyük farklılıklar göstermektedir. Bir yandan, özellikle 2010'lu yıllardaki yorumlarda ve daha yakın tarihli bazı değerlendirmelerde öğretim üyelerinin donanımlı, bilgili ve yurt dışında eğitim almış yetkin kişiler olduğu belirtilmektedir. Ziraat Fakültesi geçmişte Türkiye üçüncüsü olmasıyla, İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümü ise "harika hocalarıyla" öne çıkmaktadır. Diğer yandan, özellikle 2022 tarihli bir yorumda, Tıp ve Diş Hekimliği gibi daha yeni ve şehir merkezindeki fakültelerde görev yapan asistanların mutsuz, sinirli ve öğrencilere karşı ilgisiz olduğu, sadece uzmanlıklarını bitirip gitmeyi hedefledikleri yönünde ciddi eleştiriler bulunmaktadır. Bu durum, eğitim kalitesinin homojen olmadığını ve büyük ölçüde bölüme ve hatta hocaya bağlı olduğunu düşündürmektedir.

Verilen metinlerde üniversitenin sağladığı burs veya maddi destek olanakları hakkında doğrudan bir yoruma rastlanmamıştır. Yalnızca bir yorumda öğrencilere genel bir finansal tavsiye verilmektedir.

Derslerle ilgili yorumlar genellikle akademik içerikten çok, ders geçme koşulları ve stratejiler üzerine odaklanmıştır. 2010 tarihli bir yoruma göre geçme notunun 60 olması ve çan eğrisinin bulunmaması, dersleri geçmeyi zorlaştıran bir faktör olarak görülmüştür. Öğrencilere, ders materyallerine ulaşmak için "hocayla içli dışlı olmaları" gibi pratik tavsiyeler verilmiştir. Özellikle Tokat'ta yaz aylarını geçirme konusundaki isteksizlik nedeniyle, öğrencilerin derslerden kasten kalmamaları yönünde ciddi bir uyarı bulunmaktadır. Yakın tarihli bir yabancı öğrenci yorumu ise durumu daha karamsar bir şekilde çizerek, birçok öğrencinin derslerini bırakıp 5-6 yıl boyunca okulda takılıp kaldığını iddia etmektedir.

Kampüs güvenliğiyle ilgili yorumlar sınırlıdır ve mevcut tek yorum olumludur. 2013 tarihli bir değerlendirmede, kampüs içindeki devlet yurtları bölgesine giriş çıkışların güvenlik kontrolünde olduğu ve yabancıların kimlik bırakarak içeri girdiği belirtilmiştir. Bu durum, özellikle aileler için bir güvence unsuru olarak "ana babalarınız da rahat edebilir" ifadesiyle vurgulanmıştır. Genel kampüs güvenliğine veya denetimine ilişkin başka bir eleştiri veya övgü bulunmamaktadır.

Üniversitenin Taşlıçiftlik'teki ana kampüsü, doğayla iç içe, yeşil ve geniş bir alana sahip olmasıyla sıkça övülür. Ancak bu olumlu tablo, kampüsün coğrafi konumuyla ilgili olumsuzluklarla dengelenir; "dağın tepesine kurulmuş" ve soğuk bir iklime sahip olması, şehir merkezine uzaklığı ve etrafının kırsal bir dokuyla çevrili olması (örneğin "ineklerin otladığı köyün içinde" olması) tekrarlanan eleştirilerdir. Zamanla kampüste yaşanan değişimler de dikkat çekicidir. 2021 tarihli bir yorum, Güzel Sanatlar Fakültesi yanına yapılan büyük cami inşaatını ve kampüs içindeki bağış panolarını, bir "medreseleşme süreci" olarak yorumlayarak kampüsün atmosferindeki değişime işaret etmiştir. Ayrıca Fen-Edebiyat Fakültesi binasının labirenti andıran yapısı ve Tıp-Diş Hekimliği gibi fakültelerin kampüsten ayrı, şehir içindeki yetersiz binalarda yer alması da önemli yapısal sorunlar olarak belirtilmiştir.

Eski tarihli yorumlara göre, kampüs içi ulaşım (ring servisleri) öğrencilerin memnun olduğu bir hizmetti. 2009 ve 2013 yıllarındaki değerlendirmelerde bu hizmetin ücretsiz olduğu belirtilmiştir. Bir öğrenci, yönetimin bir dönem bu hizmeti 1 TL gibi bir ücrete tabi kılma girişiminin olduğunu, ancak öğrencilerin itirazları üzerine bu uygulamanın iptal edildiğini aktarmıştır. Bu durum, öğrenci tepkisinin sonuç alabildiğini göstermesi açısından önemlidir. Son yıllara ait yorumlarda bu konuya değinilmemiştir.

Kampüsteki siyasi atmosfer, farklı dönemlerde farklı şekillerde yorumlanmıştır. 2013 tarihli bir yorum, kampüsün aşırı pasifliğine dikkat çekerek, "solcu-ülkücü kavgası dahi olmuyor hiçbir zaman, o derece" diyerek sosyal ve politik bir atalet olduğunu belirtmiştir. Buna karşın, 2009 tarihli daha eski bir yorum, "solcu rektörle sağcı şehir yönetimi" arasındaki çatışmanın üniversite ödeneklerini olumsuz etkilediğini ve kampüste "ülkücü denilen siyah kıyafetli apaçiler" olarak tanımlanan grupların varlığından duyulan rahatsızlığı dile getirmiştir. 2021'deki bir yorum ise, kampüsteki yoğun cami inşaatını bir "medreseleşme süreci" olarak tanımlayarak, siyasi ve ideolojik atmosferin zamanla değiştiğine işaret etmektedir.

Üniversitedeki sosyal yaşam, yıllar boyunca en tutarlı ve en sert eleştirilerin hedefi olmuştur. Yorumcular, kampüste sosyal ve kültürel etkinliklerin neredeyse hiç olmadığını defalarca vurgulamıştır. 2013'te bir öğrenci, en büyük etkinliğin bir kitap satış aracı ve kan bağışı kampanyası olduğunu söylerken, 2016'da bir diğeri "sosyal olarak herhangi bir beklentin varsa, bekleme" diyerek durumu net bir şekilde özetlemiştir. Öğrenci kulüplerinin "ölü vaziyette" olduğu, bahar şenliklerinin ise "çok boktan" ve kermes havasında geçtiği belirtilmiştir. Bu konudaki görüş birliği, üniversitenin öğrencilere diploma dışında bir sosyal deneyim sunmakta başarısız olduğunu göstermektedir.

Teknolojik altyapı, özellikle eski ve orta tarihli yorumlarda zayıf bir yön olarak öne çıkmaktadır. 2013'te üniversitenin resmi web sitesinin işlevsel olmadığı ve fakülte sitelerinin "ölü durumda" olduğu belirtilmiştir. 2009'da ise kampüsteki ATM sayısının sadece üç adet olması bir eksiklik olarak görülmüştür. Bu sorunların güncel bir yansıması, 2022'de Diş Hekimliği Fakültesi'nin laboratuvar olanaklarının öğrenci sayısına oranla "çok yetersiz" olduğunun belirtilmesiyle görülmektedir. Bu durum, teknolojik ve fiziki altyapıdaki yetersizliklerin devam ettiğini düşündürmektedir.

Kampüse ulaşım, özellikle eski tarihli yorumlarda üniversite hayatının en çileli yönlerinden biri olarak resmedilmiştir. Öğrencilerin "maviler" olarak adlandırdığı özel halk otobüslerinin eski, bakımsız ve aşırı kalabalık olduğu sıklıkla dile getirilmiştir. 2009 ve 2013 tarihli yorumlarda, "eski İkaruslar gibi" tıkış tıkış yolculuklar ve hatta kapısı açık giden otobüs manzaraları gibi canlı betimlemeler yer almaktadır. Bir öğrencinin, dönemin rektörünün bu hatlardan rant sağladığına dair iddiası, sorunun ne kadar köklü algılandığını göstermektedir. Ulaşım ücretlerinin geçmişte ucuz olarak nitelendirilmesi, genel olumsuz tabloyu değiştirmemektedir.

Bu alandaki yorumlar, öğrencilerin uluslararası fırsatlardan yararlanmak için tamamen kendi çabalarına güvenmeleri gerektiğini göstermektedir. 2016 tarihli bir Erasmus yorumu, danışman hocalara güvenilmemesi gerektiğini, zira "bir şey bilmiyorlar" diyerek açıkça belirtmiş ve tüm süreci öğrencinin kendisinin yönetmesi gerektiğini vurgulamıştır. Yabancı dil eğitimine dair ise, 2013'te bir öğrenci hazırlık sınıfını okumadığı için pişman olduğunu dile getirmiş ve bu süreyi "kaybedilen bir yıl olarak değil kazanılan bir dil olarak bakın" tavsiyesiyle gelecekteki öğrencilere önemli bir perspektif sunmuştur.

Üniversite yemekhanesi, özellikle 2013 tarihli bir yoruma göre hem lezzetli hem de ucuz olmasıyla olumlu bir izlenim bırakmıştır. Ancak bu, genel gıda deneyiminin sadece bir parçasıdır. Yurt yemekleri ve hazır çorbalardan sıkılan öğrenciler için kampüs dışındaki kebap salonu gibi alternatifler önemli bir kaçış noktası olarak görülmektedir. Şehrin kendine özgü lezzetlerinden olan "yağlı" ise öğrenciler arasında o kadar popülerdir ki, bir yorumcu "tokat'a gelen kilo alır" diyerek bu durumun altını çizmiştir.

Barınma, öğrenciler için iki ucu keskin bir bıçak gibidir. Kampüs içindeki devlet yurtları, konumu, güvenliği ve sosyal imkanlarıyla (kız-erkek bloklarının yakınlığı, sinema, bilardo gibi olanaklar) büyük bir avantaj olarak görülmektedir. Ancak bu yurtlara yerleşemeyenler için durum oldukça zordur. Yorumlar, özel yurt fiyatlarının ve özellikle de kiralık evlerin "çok uçuk" olduğunu, eşyalı ev seçeneklerinin ise kısıtlı olduğunu tutarlı bir şekilde vurgulamaktadır. Ayrıca, 2016 tarihli bir yorumda adı geçen "Mehmet Emin Tokadi" yurdunun kampüse aşırı uzak olması, barınma planlamasındaki sorunlara bir örnek teşkil etmektedir.

Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi'nin imajı, 'vasat bir Anadolu üniversitesi' algısı etrafında şekillenmektedir. 2009'da bir öğrenci tarafından "emsallerine göre pek bi gelişememiş" olarak nitelendirilen üniversite, 2020'de başka bir öğrenci tarafından daha da sert bir dille "ülkedeki boş beleş üniversitelerden biri" olarak tanımlanmıştır. Öğrencilere sadece bir diploma vaat ettiği, kişisel veya profesyonel gelişimlerine bir katkı sunmadığı yönünde güçlü bir kanı vardır. Hatta bir yorumcu, bu üniversiteyi tercih etmek yerine askerlik yapmanın daha iyi olacağını öne sürecek kadar ileri gitmiştir. Bu olumsuz imaja tezat oluşturan birkaç yabancı öğrenci yorumu ise üniversiteyi "seçkin" ve "muhteşem" olarak tanımlasa da, genel algıyı değiştirmeye yetmemektedir.

İdari personele yönelik deneyimler, tam bir zıtlıklar mozaiği sunmaktadır. Bir yanda, üniversite hastanesinin çocuk yoğun bakım ünitesindeki personelin güleryüzlü, sevecen ve ilgili tavırları övgüyle anlatılırken; diğer yanda aynı hastanenin genel personelinin "egoist" olduğu, hasta yakınlarının onlarla konuşmaktan çekindiği yönünde çok sert eleştiriler bulunmaktadır. Üniversite yönetimi genel olarak "çok kötü" olarak nitelendirilmiş, Tıp Fakültesi'ndeki bir sekreter ise mobbing uygulamakla suçlanmıştır. Rektörlük makamı da bu zıtlıktan payını almıştır; bir öğrenci tarafından "nazik" ve "hayırsever" olarak tanımlanan rektör, yıllar önce başka bir öğrenci tarafından rant sağlamakla itham edilmiştir. Bu durum, idari deneyimin kişiye ve departmana göre tamamen değişebildiğini göstermektedir.

Mezunların kariyer olanakları konusunda birbiriyle çelişen görüşler mevcuttur. Olumlu tarafta, 2013 tarihli bir yorum mezunların KPSS'deki başarı oranının yüksekliğine dikkat çekerek kamu sektöründe iş bulma potansiyelini vurgulamıştır. 2010 tarihli bir başka yorum ise hocaların ifadelerine dayanarak mezunların o güne dek "çok rahat iş bulabilmişler" olduğunu aktarmaktadır. Ancak bu iyimser tabloya karşılık, İstanbul'daki bir işveren olduğunu belirten bir yorumcu, üniversitenin mezunlarına artı bir değer katmadığını düşündüğünü ve bu nedenle TOGÜ mezunu yerine uzaktan eğitim almış birini tercih edebileceğini söyleyerek özel sektördeki algının farklı olabileceğine işaret etmiştir.

Tokat şehri, öğrenciler için çift yönlü bir deneyim sunar. Bir yandan sakin, kavgasız, güvenli ve tarihi zenginliklere sahip bir yer olmasıyla öne çıkar. Özellikle tarih turizmini sevenler için çekici olabilir. Öte yandan, büyük şehirlerden veya sahil kentlerinden gelen öğrenciler için büyük bir hayal kırıklığıdır. Şehrin küçüklüğü, gezilecek yerlerin sınırlı olması ("Mecburiyet Caddesi" dışında pek bir yer olmaması), sosyal ve kültürel olanakların azlığı ve hayatın erken saatlerde durması en sık dile getirilen şikayetlerdir. Özellikle "deniz yok abi" serzenişi, sahil kentinden gelen bir öğrencinin yaşadığı uyum sorununu sembolize etmektedir. Son yıllarda yeni kafelerin açılması ve ırmak kenarının düzenlenmesi gibi olumlu gelişmelere rağmen, şehrin genel olarak "sıkıcı" olduğu algısı değişmemiştir.