SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik, üniversiteyle ilgili en ciddi ve tutarlı eleştirilerin başında gelmektedir. Özellikle 2014 tarihli bir yorum, siyasi ve dini gruplara yakın olan öğrencilerin sınav kağıtlarının 'daha farklı okunduğunu' ve bu durumun notlara yansıdığını iddia etmektedir. Bu kayırmacılık, düşük not alması muhtemel öğrencilerin kağıtlarının kasıtlı olarak 15'in altına çekilerek ortalamaya dahil edilmemesi gibi uygulamalarla birleşerek adaletsizlik algısını pekiştirmektedir. Hocaların kişisel sempatilerine göre not vermesi ve 'adrese teslim' kadro ilanları gibi olaylar da bu kategorideki olumsuz imajı güçlendiren diğer faktörlerdir.

Akademik kalite, fakültelere ve hocalara göre büyük farklılıklar göstermektedir. Özellikle mühendislik fakültesi, düşük geçme oranları, keyfi notlandırma ve öğrenciyi zorlamayı bir 'fors' olarak gören hocaları nedeniyle yoğun eleştiri almaktadır. Not sisteminin adaletsizliği ve hocaların egosu sıkça dile getirilen şikayetler arasındadır. Diğer yandan, Gıda Mühendisliği, Diş Hekimliği gibi bazı bölümlerin ve Tıp Fakültesi'ndeki belirli kürsülerin eğitim kalitesi övülmekte, üniversitenin genel olarak iyi bir eğitim potansiyeli taşıdığı da belirtilmektedir. Ancak, liyakatsiz kadro atamaları ve bazı hocaların yetersizliği gibi iddialar, bu potansiyelin tam olarak kullanılamadığına işaret etmektedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında detaylı bir yoruma rastlanmamıştır. Yalnızca bir yorumda, üniversitenin bir bölüm için sunduğu burslu programın sadece bir kişi tarafından tercih edilmesi, bursun cazip olmadığına işaret edebilir. Diğer bir yorumda ise öğrenciye part-time iş sağlandığı bilgisi yer almaktadır.

Derslerle ilgili yorumlar, özellikle Mühendislik Fakültesi'nde yoğunlaşan olumsuz deneyimler etrafında şekillenmektedir. Temel derslerdeki geçme oranlarının aşırı düşük olması, öğrencilerin okulu uzatmasına neden olan en büyük faktör olarak görülmektedir. Üniversitenin bağıl not sisteminin adaletsiz ve absürt olduğu, sınıf ortalamasının üzerinde not alan öğrencilerin bile düşük harf notlarıyla dersi geçebildiği sert bir dille eleştirilmiştir. 1.80 ortalama şartı gibi kurallar da öğrencilik hayatını zorlaştıran unsurlar olarak belirtilmiştir.

Güvenlik ve denetim konusu, akademik ve fiziki olmak üzere iki farklı boyutta ele alınmıştır. Akademik denetimin zayıf olduğu, dekanlıkların hocaları yeterince denetlemediği yönünde ciddi bir eleştiri bulunmaktadır. Fiziki güvenlik açısından ise, Gezi Parkı eylemleri sırasında kampüsteki güvenlik önlemlerinin artırıldığı belirtilmiştir. Şehrin genel olarak geceleri dışarıda gezilebilecek kadar güvenli olduğu, ancak kampüs içi yaya geçitlerinin tehlikeli olduğu ve ölümlü kazalara yol açtığı vurgulanmaktadır.

Üniversitenin kampüs yapısı, genel olarak olumlu değerlendirilmektedir. Özellikle Doğu kampüsü; geniş yeşil alanları, büyük kütüphanesi, amfisi ve canlı atmosferiyle beğenilmektedir. Batı kampüsü ise daha küçük ve eski olmakla birlikte yine de sevilen bir alandır. Üniversitenin ilk yıllarında bir şantiye görünümünde olması ve çamurlu yolları, zamanla yerini daha düzenli ve modern bir yapıya bırakmıştır. Ancak kampüsün ortasından geçen yolun yarattığı bölünme ve bazı binaların (özellikle Mühendislik Fakültesi) labirent gibi karmaşık olması eleştirilen yönlerdir. Ayrıca kampüsün şehir merkezine uzaklığı ve çevresinde market gibi temel ihtiyaç noktalarının olmaması da bir dezavantaj olarak görülmektedir.

Kampüs içi ulaşım, özellikle Doğu ve Batı kampüslerini birbirine bağlayan köprünün güvenliği konusunda ciddi endişeler barındırmaktadır. 2017 yılında bu köprüde bir personelin hayatını kaybettiği ve öğrencilerin yaralandığı kaza, mevcut altyapının tehlikelerini gözler önüne sermiştir. Geçidin yeterli güvenlik önlemlerinden yoksun olduğu ve daha önce de benzer kazaların yaşandığı belirtilmiştir. İki kampüs arasındaki yürüme mesafesi ve binalar arası uzaklık, özellikle kış aylarında öğrenciler için zorlayıcı olabilmektedir.

Üniversite, siyasi ve ideolojik grupların etkin olduğu bir yer olarak tasvir edilmektedir. Özellikle 2010 yılında Duman konserinin 'din bekçisi' bir grup tarafından baskıyla iptal ettirilmesi, üniversite yönetiminin bu tür baskılara boyun eğdiği algısını yaratmıştır. Yorumlarda 'ülkücü', 'cemaatçi' ve 'solcu' gruplar arasındaki gerilimlere ve çatışmalara atıfta bulunulmuştur. 2016 sonrası FETÖ soruşturmaları kapsamında çok sayıda akademisyenin ihraç edilmesi, üniversitedeki siyasi kadrolaşmanın boyutunu gözler önüne sermiştir. Bu durum, üniversitenin sosyal ve kültürel atmosferini olumsuz etkileyen önemli bir faktör olarak görülmektedir.

Üniversitenin sosyal yaşamı, zaman içinde olumsuz bir değişim göstermiş gibi görünmektedir. Geçmiş yıllara ait yorumlarda okul kulüplerinin (Sualtı, Kayak, Havacılık) aktif olduğu, rock ve caz günleri gibi etkinliklerin düzenlendiği, önemli sanatçıların (Athena, Mor ve Ötesi, Bulutsuzluk Özlemi) ağırlandığı görülmektedir. Ancak daha güncel yorumlar, sosyal etkinliklerin yok denecek kadar azaldığını, konserlerin siyasi baskılarla iptal edildiğini ve şehrin sosyal imkanlarının çok kısıtlı olduğunu vurgulamaktadır. Mezuniyet törenlerindeki organizasyon bozuklukları da sosyal etkinlik yönetimindeki zafiyeti gösteren bir başka örnektir.

Üniversitenin teknolojik altyapısı, zaman içinde hem olumlu hem de olumsuz gelişmeler göstermiştir. 2010'lu yılların başlarında web sitesinin sık sık çökmesi, not açıklama sisteminin ilkel olması ve yeni kayıt sisteminin başarısızlığı gibi sorunlar yaşanmıştır. Ancak aynı dönemlerde web sitesi tasarımının yenilenmesi ve mobil uygulama geliştirilmesi gibi olumlu adımlar da atılmıştır. Özellikle yeni kütüphane binasının teknolojik imkanları övgü almıştır. Son yıllarda ise ders seçim sisteminin çökmesi gibi sorunların devam etmesi, altyapının hala tam olarak stabil olmadığını göstermektedir.

Üniversiteye ulaşım, öğrenciler için önemli bir sorun olarak öne çıkmaktadır. Yorumlar, otobüslerin yetersizliği, aşırı kalabalık olması ve sefer saatlerinin belirsizliği üzerine yoğunlaşmaktadır. Öğrencilerin 'balık istifi' yolculuk yapmak zorunda kalması ve duraklarda uzun süre beklemeleri sıkça dile getirilen şikayetlerdir. 2015 yılında yapılan bir eleştiride, mazot fiyatları düşmesine rağmen bilet fiyatlarının düşürülmemesi de tepki çekmiştir. Şehrin toplu taşıma sisteminin genel olarak zayıf olduğu ve bu durumun üniversiteye ulaşımı olumsuz etkilediği anlaşılmaktadır.

Uluslararası fırsatlar konusunda üniversitenin Erasmus programı sunduğu ve öğrencilerin bu imkandan faydalanabildiği anlaşılmaktadır. İki farklı yorumda öğrencilerin bu program aracılığıyla Çek Cumhuriyeti ve İtalya'ya gittikleri belirtilmiştir. Bu durum, üniversitenin öğrencilere yurtdışı deneyimi kazandırma konusunda aktif olduğunu göstermektedir. Bunun dışında yabancı dil eğitimi veya diğer uluslararası programlar hakkında detaylı bir yoruma rastlanmamıştır.

Yemekhane ve kantinlerle ilgili yorumlar sınırlıdır. 2019'da yemek fişinin 5 liraya yükselmesi bir eleştiri konusu olmuştur. Geçmiş yıllarda ise Söbü'de (muhtemelen bir yurt veya kantin) sürekli tavuk yemeği çıkmasından şikayet edilmiştir. Diğer yandan, yakın tarihli bir yorumda kantinlerde uygun fiyatlı yemek servisi olduğu belirtilmiştir. Bu durum, zaman içinde veya farklı mekanlara göre fiyat ve kalite algısının değişebileceğini göstermektedir.

Barınma, öğrenciler için en temel ve en sorunlu alanlardan biridir. Isparta'daki ev ve apart kiralarının fahiş olduğu, ev sahiplerinin ve esnafın öğrenciyi 'yolunacak kaz' olarak gördüğü yaygın bir kanıdır. 'Apart' adı altında küçük ve kalitesiz dairelerin yüksek fiyatlara kiralanması, özel yurtların ise 'kötünün iyisi' olarak nitelendirilmesi genel durumu özetlemektedir. Üniversite yönetiminin kampüs içine yurt yapma projesinin esnaf tarafından tepkiyle karşılanması da bu sorunun bir başka boyutunu göstermektedir. Öğrencilere, kalacak yer ararken dikkatli olmaları ve özellikle emlakçılardan uzak durmaları tavsiye edilmektedir.

Süleyman Demirel Üniversitesi'nin imajı çelişkilerle doludur. Bir yandan, özellikle Anadolu'daki diğer üniversitelere kıyasla hızla büyüyen, geniş kampüslü ve bazı alanlarda başarılı bir kurum olarak görülmektedir. Mezunları tarafından özlemle anılması, ona manevi bir değer katmaktadır. Diğer yandan, adını aldığı siyasi figür nedeniyle eleştirilere ve 'SÜDÜ' gibi alaycı ifadelere maruz kalmaktadır. Konser iptalleri, idari beceriksizlikler ve adaletsizlik iddiaları, üniversitenin 'güzide' ve 'nadide' bir kurum olma imajını zedelemektedir. Sonuç olarak, potansiyeli yüksek ancak yönetimsel ve kültürel sorunlar nedeniyle bu potansiyeli tam olarak yansıtamayan bir 'taşra üniversitesi' imajı çizmektedir.

İdari personel, özellikle de öğrenci işleri, üniversiteyle ilgili en yoğun ve en olumsuz eleştirilerin odağındadır. Yorumlar, personelin genel olarak yetersiz, ilgisiz, tembel ve iş bilmez olduğu yönünde birleşmektedir. Öğrencilere yardımcı olmak yerine işi yokuşa sürmeleri, yanlış bilgi vererek mağduriyet yaratmaları ve mesai saatlerine uymamaları gibi durumlar defalarca dile getirilmiştir. Bir öğrenciyi farklı birimler arasında 'tenis topu gibi' yönlendirmeleri, idari sistemdeki koordinasyonsuzluğu ve ciddiyetsizliği göstermektedir. Bu durum, üniversitenin genel işleyişine ve öğrenci memnuniyetine en çok zarar veren unsurlardan biri olarak öne çıkmaktadır.

Mezuniyet sonrası iş ve kariyer fırsatları konusunda çelişkili görüşler mevcuttur. Bir yanda, üniversite diplomasının piyasada fazla bir değerinin olmadığı, mezunların 'kağıt parçasıyla' ortada kaldığı ve iş bulmakta zorlandığı yönünde karamsar yorumlar bulunmaktadır. Diğer yanda ise, mezunların 'hiç de aç kalmadığı, aksine çatır çatır çalıştığı' şeklinde olumlu bir görüş de dile getirilmiştir. Bu durum, kariyer başarısının bölüm, mezuniyet yılı ve kişisel çaba gibi birçok faktöre bağlı olarak değiştiğini düşündürmektedir. Staj imkanlarının olduğu ancak bazen okulun katı kuralları nedeniyle sorun yaşandığı da belirtilmiştir.

Isparta, öğrenciler tarafından genellikle küçük, sıkıcı ve sosyal imkanları kısıtlı bir şehir olarak tanımlanmaktadır. Özellikle büyük şehirlerden gelenlerin adapte olmakta zorlandığı ve tek kaçış noktasının Antalya'ya gitmek olduğu sıkça vurgulanır. Şehirle ilgili en büyük şikayet ise yerel halkın ve esnafın öğrenciye karşı tutumudur. Öğrencinin 'para kaynağı' olarak görülmesi, fahiş kiralar ve kazıklanma endişesi, şehirdeki yaşam kalitesini düşüren ana faktörlerdir. Şehrin soğuk iklimi de bir diğer olumsuz yön olarak belirtilirken, sakinliği ve doğal güzelliklere yakınlığı ise az sayıda yorumda olumlu olarak değerlendirilmiştir.