ORDU ÜNİVERSİTESİ

Bu kategori, üniversite hakkındaki en ciddi ve tutarlı eleştirileri içermektedir. Yıllara yayılan yorumlarda, hem akademik personel alımlarında hem de lisansüstü öğrenci kabullerinde 'torpil' ve adam kayırmacılık yapıldığına dair güçlü iddialar bulunmaktadır. Özellikle bir yorumda, yüksek lisans sınavlarında belirli adayların kazanması için puanların kasıtlı olarak ayarlandığı detaylı bir şekilde öne sürülmüştür. 2020 tarihli bir Sayıştay raporuna atıfta bulunularak, binası ve öğrencisi olmayan okullara yapılan şaibeli sekreter atamaları da bu iddiaları destekler niteliktedir. 2024'teki Hipokrat Yemini'nin sansürlenmesi girişimi ve öğrencilerin buna karşı duruşu, yönetim ve öğrenciler arasında adalet ve liyakat algısı konusunda derin bir ayrışma olduğunu göstermektedir.

Akademik kalite konusunda görüşler keskin bir şekilde ayrışmaktadır. Bir yanda, özellikle Tıp ve Diş Hekimliği gibi bölümlerdeki eğitimi ve akademisyen kalitesini 'ortalamanın üzerinde' bulan ve derslerinden keyif aldığını belirten öğrenciler varken, diğer yanda eğitimin son derece 'kalitesiz' olduğunu, hocaların dersleri sadece slayttan okuyarak işlediğini ve bazı bölümlerde akademisyen kadrosunun yetersiz olduğunu savunan ciddi bir kitle bulunmaktadır. Özellikle İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümü hakkında birbiriyle çelişen, hem çok olumlu hem de çok olumsuz spesifik yorumlar mevcuttur. Son yıllardaki yorumlar, tıp ve diş hekimliği dışındaki bölümlerde eğitim kalitesinin sorgulandığını ve üniversitenin bu alanda vaatlerinin gerisinde kaldığı algısının güçlü olduğunu göstermektedir.

Bu konu hakkında neredeyse hiç yorum bulunmamaktadır. Sadece 2012 tarihli eski bir yorumda, rektörlüğün öğrenci kulüplerinin organizasyonları için ödenek talebini reddettiği, buna karşın rektörün 50 milyon TL'lik bir mali kaynaktan bahsettiği çelişkisine dikkat çekilmiştir. Öğrencilere sağlanan burslar veya diğer maddi destekler hakkında güncel bir bilgiye rastlanmamıştır.

Derslere ilişkin yorumlar oldukça sınırlı ve spesifik sorunlara odaklanmıştır. En dikkat çekici eleştiri, bir ön lisans öğrencisinin 'mikrodenetleyiciler' adlı tek bir ders yüzünden ve dersin hocasının tutumu nedeniyle okulunu beş yılda bitirmek zorunda kalmasıdır. Bu durum, ders geçme süreçlerinde kişisel faktörlerin ve hoca-öğrenci ilişkilerinin ne kadar belirleyici olabildiğine dair olumsuz bir örnek teşkil etmektedir. Bir başka yorumda ise İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümündeki ders ortamı 'kaos' olarak tanımlanarak olumsuz bir deneyim aktarılmıştır.

Bu konuda yapılan yorumlar eski tarihlidir ve spesifik olaylara odaklanmıştır. En dikkat çekici eleştiri, 2011 yılında öğrencilerin kimlik kartı alabilmek için 'zorla öğrencilere banka hesabı açtırıp, sözleşme imzalattırılmasıdır'. Bu durum, 'Kampüskart' adı verilen bir uygulama üzerinden öğrencilerin bir bankayla mecburi bir ilişkiye sokulması olarak eleştirilmiştir. Daha güncel yorumlarda genel güvenlik veya denetim konularına değinilmemiştir.

Kampüs yapısı, üniversitenin en çok övülen ve aynı zamanda eleştirilen yönlerinden biridir. Yorumların neredeyse tamamı, kampüsün doğayla iç içe, deniz manzaralı, temiz, yeşil ve huzurlu bir ortam sunduğu konusunda hemfikirdir. Kütüphane, genellikle 'çok güzel' ve '24 saat açık' olmasıyla öne çıkan bir unsurdur. Ancak bu olumlu tabloya rağmen, özellikle kampüs çevresinde ve içinde öğrencilere yönelik sosyal mekanların (kafe, restoran vb.) yetersizliği en büyük dezavantaj olarak görülmektedir. Eski tarihli yorumlarda kantinin tek ve kalabalık olmasından şikayet edilirken, daha yakın tarihli bir yorumda ise temel bir bilgisayar merkezinin bile olmaması eleştirilmiştir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Yorumlar, üniversite yönetiminin zaman zaman siyasi ve ideolojik temelli baskıcı kararlar alabildiğini göstermektedir. 2013 yılındaki bir olayda, yönetimin YÖK konulu bir panele katılan öğretim üyesine ceza vermesi ve Eğitim-Sen afişleri nedeniyle soruşturma açması, ifade özgürlüğüne yönelik kısıtlayıcı bir tutum olarak öne çıkmaktadır. Daha yakın bir tarihte, 2024 yılında Tıp Fakültesi dekan yardımcısının Hipokrat Yemini'nden 'cinsel yönelim' ifadesini çıkarmaya çalışması ve öğrencilerin direnişiyle karşılaşması, ulusal basına da yansıyan önemli bir olay olmuştur. Ayrıca, bir milletvekilinin 'seçim vaadiyle' binası ve hocası olmayan bir mühendislik fakültesi kurulduğu iddiası da üniversitenin siyasi polemiklere konu olduğunu göstermektedir.

Üniversitedeki sosyal yaşam, kişisel deneyimlere göre büyük farklılıklar göstermektedir. Bir yanda 'çok güzel yıllar geçirdiğini', üniversitenin sosyal ve kültürel etkinlikler sunduğunu ve hatta 'hayatının aşkını' burada bulduğunu söyleyen memnun öğrenciler bulunmaktadır. Diğer yanda ise, özellikle kampüs yakınlarında öğrencilere yönelik mekanların olmaması nedeniyle sosyal hayatın zayıf kaldığını, hatta bazı hocaların 'okul kulüplerine katılmaya karşı' olduğunu ve müdahale ettiğini belirten eleştiriler mevcuttur. Sosyal çevrenin ve arkadaşlıkların, üniversite hayatının kalitesini belirlemede kilit rol oynadığı anlaşılmaktadır.

Üniversitenin teknolojik altyapısı hakkında çok az ve çelişkili yorum bulunmaktadır. 2008 yılına ait eski bir yorumda, üniversitenin web sayfasının o dönemdeki yeni kurulan üniversiteler arasında 'en güzel anasayfa' olduğu belirtilerek olumlu bir başlangıca işaret edilmiştir. Ancak, 2019 tarihli daha güncel bir yorumda, öğrencilerin basit bir çıktı almak için bile şehir merkezine gitmek zorunda kaldığı, çünkü kampüste temel bir 'bilgisayar merkezi bile olmadığı' şeklinde ciddi bir eleştiri yer almaktadır. Bu durum, teknolojik altyapının zaman içinde öğrenci ihtiyaçlarına paralel olarak gelişmediğini düşündürmektedir.

Üniversite kampüsünün ana yol kenarında bulunması ve ulaşımın genel olarak kolay olduğu belirtilmektedir. Birkaç yorumda kampüsün kolayca erişilebilir olduğu vurgulanmıştır. Bununla birlikte, en önemli eleştiri noktası, kampüsün şehirdeki sosyal merkezlere uzaklığıdır. Öğrencilerin sosyalleşmek veya çeşitli ihtiyaçlarını karşılamak için merkeze veya Akyazı gibi mahallelere gitmek zorunda kalması ve bu yolculuğun 'yaklaşık 30-40 dk' sürmesi bir dezavantaj olarak öne çıkmaktadır. Havaalanına yakınlığı ise olumlu bir özellik olarak not edilmiştir.

Bu konu hakkında yapılan yorumlar son derece sınırlı ve güncel değildir. 2011 yılına ait birkaç yorum, üniversiteye Erasmus programıyla gelen ilk öğrenci üzerine yapılmış esprili değerlendirmelerden ibarettir. Bu yorumlar, o dönemde uluslararası öğrenci hareketliliğinin yeni başladığını göstermekle birlikte, mevcut durum hakkında bir bilgi sunmamaktadır. İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümündeki eğitim ortamına dair olumsuz bir yorum dışında, yabancı dil eğitimi veya diğer uluslararası fırsatlara ilişkin herhangi bir değerlendirme bulunmamaktadır.

Bu konu hakkında çok sınırlı bilgi bulunmaktadır. Eski bir yorumda kampüsteki tek kantinin aşırı kalabalık olmasından şikayet edilirken, güncel bir yorumda ise 'yemek hepimize yetiyor' şeklinde olumlu ama detaysız bir ifade yer almaktadır. Yemeklerin kalitesi veya fiyatları hakkında spesifik bir değerlendirme yapılmamıştır.

Barınma olanakları hakkında olumlu bir izlenim mevcuttur. Yakın tarihli bir yoruma göre, üniversitenin olduğu mahallede son yıllarda konut sayısının artmasıyla ev bulmak kolaylaşmış ve kiralar 'çok yüksek değil'. Başka bir yorumda ise yurtların 'gayet güzel' olduğu belirtilmiştir. Bu durum, öğrenciler için barınma konusunun önemli bir sorun teşkil etmediğini düşündürmektedir.

Üniversitenin imajı, yorumlarda en çok kutuplaşan konudur. Bir yanda 'gelişen', 'kendini yenileyen', 'huzurlu' ve 'butik' bir üniversite imajı çizilirken, diğer yanda 'liseden bozma', 'kıytırık', 'tabela üniversitesi' ve 'lise 5' gibi son derece aşağılayıcı ifadelerle anılmaktadır. Özellikle büyük şehirlerdeki köklü üniversitelerle kıyaslandığında ciddi bir hayal kırıklığı yarattığı belirtilmektedir. Üniversitenin adının ('Ordu') askeri çağrışımlar yapması eski tarihli esprili yorumlara konu olurken, 2024'teki Hipokrat Yemini olayı gibi güncel krizler yönetimin imajına zarar vermiş, ancak direnen öğrencilerin imajını olumlu etkilemiştir.

İdari personel, özellikle de Öğrenci İşleri birimi, yorumlarda en fazla ve en tutarlı şikayeti alan konudur. Öğrenciler, personelin 'rezalet kötü' olduğunu, telefonları açmadığını, açtıklarında ise dinlemeden ve çözüm üretmeden 'bu benim sorunum değil' diyerek telefonu kapattığını defalarca belirtmiştir. Bu durum, idari birimlerin öğrenci odaklı hizmet anlayışından uzak, ilgisiz ve sorumsuz bir yapıya sahip olduğu algısını güçlendirmektedir. Ayrıca, eski tarihli yorumlarda 'Kampüskart' dayatması ve nepotizm iddiaları da yönetimin ve idari kadroların olumsuz imajını pekiştiren unsurlardır.

Mezuniyet sonrası iş ve kariyer olanakları konusunda karamsar bir tablo çizilmektedir. Yorumcular, Ordu Üniversitesi diplomasının özel sektörde bir karşılığı olmadığını ve iş bulmanın ancak 'dayı, amca' gibi bağlantılarla veya KPSS'den çok yüksek puan almakla mümkün olabileceğini savunmaktadır. Bir arkadaşının üniversiteyi bitirdikten sonra bir yıl iş arayıp sonunda güvenlik görevlisi olduğunu anlatan bir öğrencinin yorumu, bu karamsarlığı somut bir örnekle desteklemektedir. Genel algı, buradan alınan diplomanın kariyer yolunda yeterli bir başlangıç sağlamadığı yönündedir.

Yorumlarda Ordu, genel olarak 'güzel', 'huzurlu' ve 'sevimli' bir şehir olarak tanımlanmaktadır. Özellikle sahil şeridinin güzelliği ve denize kolay ulaşım, öğrenciler için büyük bir avantaj olarak görülmektedir. Şehirle ilgili en temel eleştiri, üniversite kampüsünün bulunduğu bölgenin öğrenci yaşamına uygun olmaması ve sosyal mekanların eksikliğidir. Bu durum, öğrencileri şehir merkezine yönlendirmekte ve ulaşımı bir sorun haline getirebilmektedir. Bir yorumda ise Karadeniz insanının 'bok gibi' olduğu şeklinde sert bir genelleme yapılmıştır.