LOKMAN HEKİM ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik algısı, üniversite hakkındaki en sorunlu alanlardan biridir. Öğrencilerin maddi çıkarlar için bilerek sınıfta bırakıldığına dair ciddi iddialar bulunmaktadır. Özellikle bir yorumda tıp fakültesi öğrencilerinin üçte birinin sınıfta bırakılması ve depremzede öğrencilerin dilekçelerinin dikkate alınmaması bu algıyı güçlendirmektedir. Burslu ve burssuz öğrenciler arasında ayrım yapıldığı, yabancı uyruklu hastalara veya öğrencilere yönelik ayrımcı tutumlar sergilendiği de iddia edilmiştir. Bu olumsuz tabloya karşın, bir eczacılık öğrencisi hiçbir ayrımcılık yaşamadığını ve saygılı bir ortam olduğunu belirtirken, bir başka yabancı hasta da tercümanların yardımseverliğinden övgüyle bahsetmiş, bu da deneyimlerin kişiden kişiye değişebileceğini göstermektedir.

Akademik kadro, üniversite hakkındaki en çelişkili yorumların merkezindedir. Bir grup öğrenci ve özellikle üniversite hastanesindeki hastalar, profesörlerin ve doktorların alanlarında son derece yetkin, ilgili, destekleyici ve profesyonel olduğunu vurgulamaktadır. Özellikle Tıp ve Diş Hekimliği fakültelerindeki hocaların klinik başarıları ve insani yaklaşımları sıkça övülmektedir. Buna karşın, özellikle son yıllarda yapılan bazı yorumlarda, üniversitenin liyakatli hocaları bezdirme politikalarıyla (mobbing) uzaklaştırdığı, eğitimin 'dandirik' olduğu ve kurumun vizyonsuz olduğu gibi çok sert eleştiriler de bulunmaktadır. Bu durum, akademik kalitenin bölümden bölüme veya kişisel deneyime göre büyük farklılıklar gösterebileceğine işaret etmektedir.

Üniversitenin burs veya maddi destek politikaları hakkında detaylı yorum bulunmamakla birlikte, eğitim ücretleriyle ilgili çok sert bir eleştiri mevcuttur. Bir yorum, fahiş ücret artışlarına dikkat çekerek üniversitenin bu konudaki tutumunu eleştirmiştir. Ayrıca, öğrencilerin maddi sebeplerle sınıfta bırakıldığına dair iddialar da bu kategoriyi dolaylı olarak olumsuz etkilemektedir.

Derslerin işlenişi veya içeriği hakkında doğrudan bir yoruma rastlanmamıştır. Ancak, pandemi döneminde (2021) alınan sınav kararları ciddi bir tartışma konusu olmuştur. Birçok yorumcu, vaka sayılarının yüksek olduğu bir dönemde sınavların yüz yüze yapılmasını 'düşüncesizlik' olarak nitelendirerek üniversiteyi sert bir dille eleştirmiştir. Buna karşılık, bir yıl sonra yapılan bir yorumda ise özellikle sağlık bölümlerinde uzaktan eğitimin olamayacağı savunularak bu kararın aslında doğru olduğu belirtilmiştir. Bu durum, eğitim yöntemleri konusunda öğrenciler arasında farklı beklentiler olduğunu göstermektedir.

Güvenlik personeline dair çelişkili görüşler mevcuttur. Bir yorumda, bir ziyaretçinin kütüphane görevlisiyle görüşmesinin güvenlik tarafından engellenmesi ve aşağılayıcı bir tavırla karşılaşması sert bir dille eleştirilmiştir. Bu durum, güvenlik personelinin yetkisini aştığı ve keyfi davrandığı algısını yaratmaktadır. Buna karşın, bir başka yorumda ise hastane içerisindeki danışma ve güvenlik görevlilerinin ilgi ve alakası övülmektedir. Bu da personelin tavrının duruma ve kişiye göre değişebildiğini düşündürmektedir.

Üniversitenin fiziki yapısı, en tutarlı ve en yoğun eleştirilerin odağındadır. Yorumların neredeyse tamamı, Lokman Hekim'in geleneksel bir kampüse sahip olmadığını, 'apartman üniversitesi' veya 'plaza'dan ibaret olduğunu vurgulamaktadır. Yeşil alanların, sosyal aktivite mekanlarının ve hatta otoparkın bulunmayışı en sık dile getirilen şikayetlerdir. Birkaç yıl önceki yorumlarda binanın modern iç dizaynı ve seminer salonu gibi unsurlar olumlu olarak belirtilse de, genel kanı, yapının bir 'üniversite' hissiyatı vermekten uzak, daha çok bir 'dershane' gibi olduğu yönündedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır. Üniversitenin tek bir binadan oluştuğu yönündeki yorumlar göz önüne alındığında, kampüs içi ulaşım bir sorun veya konu olarak değerlendirilmemektedir.

Verilen metinlerde üniversitenin siyasi veya ideolojik kimliğine dair doğrudan yalnızca bir yorum bulunmaktadır. Bu yorumda üniversite, 'İskenderpaşa cemaati'ne yakın' olarak tanımlanmakta ve mütevelli heyetindeki isimlere dikkat çekilmektedir. Bu ifadenin dışında, üniversitenin siyasi duruşu veya kampüs içi siyasi olaylarla ilgili başka bir bilgiye rastlanmamıştır.

Yapılan yorumlar, üniversitede canlı bir sosyal yaşamın olmadığına işaret etmektedir. 'Apartman üniversitesi' olarak nitelendirilmesi ve yeşil alanların, oturma yerlerinin bulunmaması, öğrencilerin ders dışında vakit geçirebileceği mekanların kısıtlı olduğunu göstermektedir. Bir yorumda öğrencilerin 'üniversiteli bilinci olmayan kişiler' olarak tanımlanması da kampüsteki sosyal atmosferin zayıf olduğu yönündeki izlenimi pekiştirmektedir.

Teknolojik altyapı konusunda birbiriyle tamamen zıt iki yorum bulunmaktadır. Bir eczacılık öğrencisi, üniversitenin 'modern ve yenilikçi altyapısının' güncel tıbbi gelişmelere uygun olduğunu belirterek olumlu bir tablo çizmiştir. Ancak, daha güncel bir yorumda (2024 tarihli), üniversitenin kişisel verileri sızdırdığı ve parolaları güvensiz bir yöntem olan 'MD5 ile hashlediği' iddia edilerek siber güvenlik konusunda ciddi zafiyetleri olduğu öne sürülmüştür. Bu durum, dışarıdan modern görünen altyapının arka planda ne kadar güvenli ve güncel olduğu konusunda soru işaretleri yaratmaktadır.

Üniversitenin konumu ve ulaşım imkanları genel olarak olumlu veya nötr olarak değerlendirilmektedir. Yorumlar, Ankara'nın merkezi noktalarından (Kızılay, Eskişehir Yolu) dolmuş ve metro gibi toplu taşıma araçlarıyla üniversiteye rahatça ulaşılabildiğini göstermektedir. Özellikle MTA metro durağına yürüme mesafesinde olması bir avantaj olarak belirtilmiştir. Özel aracıyla gelenler için de yakınlarda özel bir otoparkın bulunduğu bilgisi paylaşılmıştır.

Verilen metinlerde üniversitenin sunduğu Erasmus, staj gibi uluslararası fırsatlar veya yabancı dil eğitiminin kalitesi hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır. Yorumlar daha çok yabancı uyruklu öğrenci ve hasta sayısının fazlalığına odaklanmaktadır.

Verilen metinlerde üniversite içerisindeki yemekhaneler, kafeteryalar, yemeklerin kalitesi veya fiyatları hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Verilen metinlerde üniversitenin sağladığı yurt veya diğer barınma olanakları hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Üniversitenin imajı, yorumcular arasında en derin ayrışmanın yaşandığı alandır. Olumlu tarafta, kurum 'seçkin bir eğitim kurumu', 'bir aile' ve 'güçlü bir eğitim' vaadiyle anılırken; olumsuz tarafta ise 'ticarethane', 'apartman üniversitesi', 'dolandırıcılık üniversitesi' ve 'bomboş okul' gibi çok ağır ifadelerle tanımlanmaktadır. Özellikle para odaklı olduğu, öğrencileri müşteri gibi gördüğü, cemaat bağlantıları olduğu ve yoğun yabancı öğrenci nüfusuna sahip olduğu iddiaları, üniversitenin imajını olumsuz etkileyen ana temalardır. Bu zıtlık, üniversitenin kamuoyunda ve öğrenciler arasında net bir kimlik oturtamadığını, deneyimlerin kişiden kişiye radikal biçimde değiştiğini göstermektedir.

İdari personel, özellikle de öğrenci işleri, en fazla ve en tutarlı şikayeti alan birimdir. Yorumcuların büyük bir kısmı, personelin kaba, ilgisiz, tersleyici ve aşağılayıcı bir üsluba sahip olduğunu belirtmektedir. İletişim kurmanın zorluğu, telefonlara cevap verilmemesi ve sorun çözmek yerine öğrencileri başından savma eğilimi sıkça dile getirilmektedir. Bilgi almak için bile ücret ödeme şartı koşulması gibi iddialar, idarenin tamamen para odaklı çalıştığı algısını pekiştirmektedir. Bu olumsuz tablonun aksine, hastane ortamında görev yapan bazı danışman ve sekreterlerin (Feyza Hanım, Hatice Hanım gibi) yardımseverliği ise birkaç yorumda özellikle övülmüştür. Ancak öğrenciye hizmet veren idari birimlere yönelik genel kanı son derece olumsuzdur.

Verilen metinlerde mezunların iş bulma oranları, kariyer destek hizmetleri veya üniversitenin sektördeki itibarı gibi konulara dair doğrudan bir yoruma rastlanmamıştır. Ancak, 'dandirik eğitim' gibi eleştiriler kariyer olanakları hakkında olumsuz bir izlenim bırakırken, hastaların doktorların uzmanlığından duyduğu yüksek memnuniyet ise mezunların pratikte başarılı olabileceğine dair olumlu bir sinyal vermektedir.

Verilen metinlerde üniversite öğrencilerinin Ankara'daki şehir yaşamıyla entegrasyonu, şehrin sunduğu imkanlar veya zorluklar hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır. Yorumlar daha çok üniversitenin kendi iç dinamikleri ve konumuyla sınırlıdır.