KTO KARATAY ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik, üniversite hakkındaki en sorunlu ve en çok eleştirilen konulardan biridir. Yorumlar, üniversitede kayırmacılığın ve adaletsizliğin yaygın olduğuna işaret etmektedir. Akademik ve idari kadro alımlarında liyakat yerine akrabalık ve tanıdıklık ilişkilerinin ("aile şirketi") rol oynadığına dair güçlü iddialar bulunmaktadır. Öğrenciler arasında da ayrımcılık yapıldığı, özellikle parası olan veya torpilli öğrencilere ayrıcalık tanındığı ("çalışana değil parası bol olana değer veren bir okul") sıkça dile getirilmektedir. Öğrencileri mağdur eden ani yönetmelik değişiklikleri ve mahkeme kararlarına rağmen bursların kesilmesi gibi olaylar, kurumsal adalete olan inancın sarsıldığını göstermektedir. Bu kategoride olumlu bir yoruma rastlanmamıştır.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda ciddi bir görüş ayrılığı ve memnuniyetsizlik hakimdir. Olumsuz yorumlar, özellikle Tıp ve Mimarlık gibi fakültelerde eğitimin son derece yetersiz olduğunu, hastanesi olmayan Tıp Fakültesi öğrencilerinin staj için hastane hastane dolaştığını ve hocaların öğrencilere kötü davrandığını belirtmektedir. Akademik kadronun liyakat yerine tanıdıklık ve akrabalık ilişkileriyle oluşturulduğu ("aile şirketi", "Konya zenginlerinin eşi, dostu") yönündeki iddialar oldukça yaygındır. Bazı akademisyenlerin derse hazırlıksız geldiği ve bunu normal karşıladığı da eleştiriler arasındadır. Buna karşın, özellikle Mühendislik Fakültesi'ndeki hocaların ve genel olarak bazı bölümlerdeki akademik kadronun güçlü ve iyi niyetli olduğunu belirten daha az sayıda olumlu yoruma da rastlanmaktadır. Genel kanı, istisnalar olsa da eğitim kalitesinin ve akademik liyakatin sorunlu olduğu yönündedir.

Burs ve maddi destekler, üniversitenin zaman içindeki itibar değişimini en net gösteren kategoridir. 2019 yılındaki yorumlarda, öğrencilere aylık 3.000 TL gibi yüksek burslar verildiği, başarılı öğrencilerin İngiltere'ye gönderildiği ve bu durumun üniversiteyi cazip kıldığı görülmektedir. Ancak daha güncel yorumlarda bu tablo tamamen tersine dönmüştür. Öğrenciler, verilen bursların enflasyon karşısında eridiğini, zam taleplerinin karşılanmadığını ve yurt dışı gezisi gibi taahhütlerin yerine getirilmediğini belirtmektedir. En dikkat çekici eleştiri ise son iki yıldır eğitim ücretlerine yapılan '%100'e varan' fahiş zamlardır. Bu durum, üniversitenin eskiden bir avantaj olarak sunduğu maddi olanakların artık büyük bir şikayet konusuna dönüştüğünü ve okulun bir 'ticarethane' olarak algılanmasına yol açtığını göstermektedir.

Derslerin işleniş biçimi ve yönetmeliklerle ilgili ciddi eleştiriler bulunmaktadır. Özellikle uygulamalı olması gereken derslerin (Tıp, Mühendislik Laboratuvarları) teorik olarak geçiştirilmesi, eğitim kalitesini düşüren önemli bir sorun olarak görülmektedir. Ayrıca, ders kayıt döneminden hemen önce yapılan ani yönetmelik değişikliklerinin öğrencileri mağdur ettiği ve okullarını uzattığı yönünde şikayetler mevcuttur. Olumlu olarak, her bölümden öğrencinin katılabileceği havuz derslerinin varlığından bahsedilmiştir.

Güvenlik ve denetimle ilgili hem olumlu hem de olumsuz yorumlar bulunmaktadır. Olumlu olarak, bir ziyaretçi güvenlik görevlilerini 'çok yardımsever ve ilgili' olarak tanımlamıştır. Olumsuz olarak ise, üniversitenin yakınındaki bir mahallenin 'belalı' olduğu ve kampüs dışında başıboş köpeklerin saldırı riski oluşturduğu belirtilmiştir. Ayrıca, 12. sınıflara yönelik bir deneme sınavı organizasyonunda gözetmenlerin ciddiyetsiz ve beceriksiz tavırları, denetim ve organizasyon eksikliğine bir örnek olarak sunulmuştur.

Üniversitenin kampüs yapısı hakkında çelişkili görüşler mevcuttur. Bazı yorumcular üniversiteyi 'güçlü fiziki yapıya sahip', 'geniş', 'güzel' ve 'görkemli' olarak nitelendirirken, bu görüşler genellikle dışarıdan bir gözlemi veya ilk izlenimi yansıtmaktadır. Öğrenciler ve daha yakından tecrübe edenler ise kampüsün bakımsızlığından şikayetçidir. Özellikle Hukuk Fakültesi binasının girişindeki bozuk zemin, kışın göle dönen yollar, yetersiz yeşil alan ('toplasan 30 ağaç dikmişler') ve binalar arası geçiş sorunları eleştirilmektedir. Kampüsün genel olarak 'beton yığını' veya 'büyük bir lise' gibi hissettirdiği, gerçek bir üniversite kampüsü yaşantısı sunmadığı belirtilmiştir. Sınıflardaki sıraların ergonomik olmaması da dikkat çeken bir diğer olumsuz detaydır.

Kampüs içi ulaşımla ilgili olarak binalar arası geçişte yaşanan bir soruna değinilmiştir. Özellikle bir binanın (İşletme) kapanması durumunda diğer binalara geçmek için dışarıdan dolaşmak gerektiği belirtilmiştir. Bu durum, kampüs içi dolaşımın pratik olmamasından kaynaklanan bir eleştiri olarak öne çıkmaktadır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında doğrudan bir yoruma rastlanmamıştır. Ancak bir yorumda, okulun eleştiriye kapalı olduğu ve olumsuz yorum yapan öğrenciler hakkında soruşturma açtığı belirtilerek "klasik malum parti üniversitesi" şeklinde bir gönderme yapılmıştır. Bu ifade, okulun belirli bir siyasi görüşle ilişkilendirildiğine dair bir algı olduğunu düşündürmektedir.

Üniversitedeki sosyal yaşamın son derece zayıf olduğu, yapılan yorumlarda ortak bir kanı olarak öne çıkmaktadır. Öğrenciler, okulda 'hiçbir sosyal aktivite' olmadığını, kampüsün sosyallik ve üniversite hayatı yaşamak isteyenler için uygun olmadığını ve bu durumun 'üniversite hayatını rezil ettiğini' belirtmektedirler. Okulun 'hiçbir aktivitesi bulunmadığının ilk günden anlaşıldığı' gibi ifadeler, bu konudaki eksikliğin ne kadar belirgin olduğunu göstermektedir. Birkaç olumlu yorumda ise etkinlikler düzenlendiği ve öğrencinin sosyal açıdan zenginleştirildiği belirtilse de, bu yorumlar genel şikayetlerin gölgesinde kalmaktadır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında spesifik ve detaylı bir yoruma rastlanmamıştır. Ancak, pilotaj bölümünün kendi uçaklarına ve pistine sahip olması, bu alanda önemli bir teknolojik yatırım yapıldığını göstermektedir.

Üniversiteye ulaşımın genel olarak kolay olduğu belirtilmektedir. Tramvay, otobüs ve dolmuş gibi çeşitli toplu taşıma seçeneklerinin mevcut olduğu ifade edilmiştir. Özellikle Adliye tramvay hattının kullanılabileceği ve sonrasında kısa bir yürüyüşle okula ulaşılabileceği bilgisi verilmiştir. Olumsuz bir yoruma rastlanmamıştır.

Uluslararası fırsatlar ve dil eğitimi konusunda üniversitenin geçmişte olumlu bir imajı varken, güncel yorumlar bu imajın zedelendiğini göstermektedir. 2019 tarihli bir yorum, başarılı öğrencilerin 2 aylığına İngiltere'ye dil kursuna gönderilmesini büyük bir fırsat olarak sunmaktadır. Ancak daha güncel bir yorumda, bu vaadin yerine getirilmediği, okulun 4 yıl boyunca öğrencileri götüremediği ve 'okul bitince götüreceklerini' söylediği belirtilerek ciddi bir eleştiri getirilmiştir. Ayrıca, yabancı dil eğitiminin 'oldukça geri düzeyde' olduğu da eski tarihli bir yorumda yer almaktadır. Bu durum, üniversitenin uluslararası fırsatlar konusundaki vaatleri ile uygulamaları arasında bir tutarsızlık olduğunu ortaya koymaktadır.

Yemekhane hizmetleriyle ilgili ciddi sorunlar bildirilmiştir. Yemek çeşitliliğinin 'yok denecek kadar az' olduğu ve yemeklerin 'zehirli' olduğu gibi abartılı ancak memnuniyetsizliği net bir şekilde ortaya koyan bir ifade kullanılmıştır. En ciddi iddia ise 2022 yılında 100'den fazla öğrencinin yemekhaneden zehirlendiği yönündedir. Bu durum, yemekhane hizmetlerinin hem kalite hem de hijyen açısından problemli olduğunu göstermektedir.

Barınma imkanları hakkında hem olumlu hem de olumsuz görüşler bulunmaktadır. Bir yandan yurt olanaklarının iyi olduğu ve bir öğrencinin yurdu 'harika' olarak nitelendirdiği görülmektedir. Diğer yandan ise okul ücretleri gibi yurt ücretlerinin de 'ateş pahası' olduğu yönünde bir eleştiri mevcuttur. Ayrıca kampüs yakınında konaklama için uygulama oteli ve öğretmenevi gibi seçeneklerin olduğu da bilgi olarak verilmiştir.

Üniversitenin imajı, yorumlarda oldukça olumsuz ve ticari bir çerçevede çizilmektedir. Okulun sıklıkla bir 'ticarethane' olarak anılması, eğitim misyonunun önüne mali kaygıların geçtiği algısını güçlendirmektedir. 'Tabela üniversitesi', 'parayla diploma alınan yer' gibi ifadeler bu algıyı pekiştirir. Özellikle fahiş zamlar, tutulmayan sözler ve nepotizm iddiaları, üniversitenin 'vakıf' kimliğine zarar vermekte ve 'ticaret' kelimesinin hakkını verdiği yönünde ironik yorumlara neden olmaktadır. Okulun tanıtım faaliyetlerine ve reklama önem verdiği ('işleri güçleri reklam'), ancak bunun içinin boş olduğu da sıkça vurgulanmaktadır. Buna karşılık, üniversiteyi 'köklü', 'Türkiye'nin en kaliteli üniversitelerinden' veya 'Konya'ya değer katan' olarak gören az sayıda olumlu yorum da mevcuttur, ancak bunlar genel olumsuz imajı dengelemekte yetersiz kalmaktadır.

İdari personelin tutumu hakkında hem çok olumlu hem de çok olumsuz yorumlar bulunmaktadır, bu da personel arasında bir standart olmadığını düşündürmektedir. Olumlu yorumlarda, personelin 'güler yüzlü', 'samimi' ve 'ilgili' olduğu, kayıt işlemlerinin hızlı yapıldığı belirtilmiştir. Rektörün her Cuma öğrencilerle buluşma günü düzenlemesi de takdir edilen bir uygulama olarak öne çıkmaktadır. Diğer yanda ise, özellikle öğrenci işleri personelinin 'ilgisiz' olduğu ve bilgi almak için arayan bir adayın 'başından atıldığı' gibi son derece olumsuz deneyimler aktarılmıştır. Bu çelişkili yorumlar, idari birimlerdeki hizmet kalitesinin kişiden kişiye değiştiğini göstermektedir.

İş ve kariyer olanakları konusunda üniversitenin iddialı vaatleri ile öğrencilerin deneyimleri arasında bir çelişki göze çarpmaktadır. Üniversitenin 'mezun öğrencilerini hayatta kendi başına bırakmadığı' ve 'iş garantisi verdiği' gibi olumlu ve iddialı ifadeler bulunmaktadır. Ancak, öğrenciler tarafından yapılan yorumlar bu iddiaların tam tersini işaret etmektedir. Özellikle 'sektör danışmanlığı, imkanlar, yurtdışı gibi yazan yazılara aldırmayın. sana bana yok öyle şeyler' şeklindeki ifade, vaatlerin sadece bir 'reklam' ve 'formalite' olduğunu, gerçekte öğrencilere bu konuda bir destek sunulmadığını göstermektedir. Tıp fakültesi öğrencilerinin staj yeri bulmakta yaşadığı zorluklar da kariyer başlangıcındaki destek eksikliğine somut bir örnektir.

Konya'da olmanın üniversite algısını etkilediği görülmektedir. Bir yorumcu, üniversitenin sırf Konya'da olduğu için sürekli eleştirildiğini ('linç yediğini') savunmaktadır. Bir diğeri ise Konya'nın coğrafi yapısına atıfta bulunarak kurumsallaşmanın 'Konya bozkırlarında ise neredeyse imkansız' olduğunu ironik bir dille belirtmiştir. Üniversitenin çevresinin 'biraz boş' olduğu ve öğrenci hayatı yaşanacak bir ortam sunmadığı da ifade edilen görüşler arasındadır. Bu yorumlar, okulun bulunduğu şehrin sosyal ve kültürel yapısının öğrenci deneyimini doğrudan etkilediğini göstermektedir.