KONYA TEKNİK ÜNİVERSİTESİ

Bu kategoride yer alan yorumlar, üniversite içinde kayırmacılık ve ayrımcılık iddiaları gibi oldukça ciddi konulara dikkat çekmektedir. Bir yorumda üniversite, öğretim görevlileri arasındaki akrabalık ilişkilerine atıfla 'aile şirketi' olarak nitelendirilmiştir. Daha da endişe verici olanı, bazı hocaların derslerinden geçmek için öğrencilerin cinsiyetine, giyim tarzına (tesettür) ve memleketine göre ayrımcılık yaptığına dair iddialardır.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda öğrenci görüşleri keskin bir şekilde ayrışmaktadır. Özellikle makine mühendisliği gibi bazı bölümlerdeki öğrenciler, alanında yetkin, yardımsever ve 'babacan' olarak nitelendirdikleri profesörlerin varlığından memnuniyetlerini dile getirirken, eğitimin tatmin edici olduğunu belirtmektedirler. Buna karşın, çok daha yaygın olan eleştirel görüşler, akademik kadronun önemli bir kısmının Selçuk Üniversitesi kökenli olduğunu ve kendilerini akademik olarak yenilemediklerini, güncel metodolojileri takip etmediklerini vurgulamaktadır. Bu durumun, zamanla üniversitenin genel eğitim kalitesini ve sıralamalardaki yerini düşürdüğü, öğrenci profilini olumsuz etkilediği sıkça ifade edilen bir endişedir. Dolayısıyla, genel kalite algısı 'vasat' olarak tanımlanırken, bazı bölümlerdeki parlak akademisyenler birer 'şans' olarak görülmektedir.

Üniversitenin maddi olanakları ile ilgili, kuruluş yıllarına ait dikkat çekici bir eleştiri bulunmaktadır. Bu yoruma göre üniversite, belirli bir eğitim yılında devletten hiç ödenek alamamıştır. Bu durum, kurumun ilk yıllarındaki finansal ve yapısal sorunlarına işaret etmektedir.

Derslerin içeriği ve işlenişi hakkında sınırlı sayıda yorum bulunmaktadır. Mevcut yorumlar, bazı lisansüstü programlarının zorluğuna ve pandemi döneminde alınan uzaktan eğitim kararının öğrencileri olumsuz etkilediğine işaret etmektedir.

Güvenlik personeli ve denetim uygulamaları hakkında farklı deneyimler aktarılmıştır. Bir yorumda kampüs girişindeki güvenlik görevlilerinin tavrı özellikle övülürken, başka bir yorumda ise çalışma alanlarının 'güvenlik ve kontrol adı altında' yönetilmesi eleştirilmiştir. Bu durum, güvenlik algısının personelin tutumuna ve uygulamanın yerine göre değiştiğini göstermektedir.

Üniversitenin fiziki yapısı ve kampüs olanakları hakkında çelişkili görüşler mevcuttur. En sık dile getirilen özellik, ana kampüsün eski bir alışveriş merkezinden dönüştürülmüş olmasıdır; bu durum bazılarınca ferah kütüphane ve kantin gibi yönleriyle olumlu bulunurken, başkaları tarafından bir eğitim kurumu için 'hiç uygun değil' şeklinde eleştirilmiştir. Mimarlık Fakültesi binası genellikle 'aşırı güzel ve yeni' olarak nitelendirilirken, Selçuk Üniversitesi kampüsü içindeki Mühendislik Fakültesi binası 'eski ve karışık' olarak tanımlanmaktadır. Kampüsün dağınık yapısı, fakülteler arası mesafeler ve henüz tam anlamıyla oturmuş, bütüncül bir kampüsün olmaması genel bir eksiklik olarak göze çarpmaktadır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Üniversite ile ilgili siyasi yorumlar, kurumun Konya'nın muhafazakar kimliği içindeki rolü ve yönetim atamaları etrafında şekillenmektedir. Bir yorumcu üniversitenin açılmasını 'yobazlığa karşı en güçlü silah ilimdir fendir' diyerek olumlarken, bir diğeri doğrudan yönetime yönelik 'başına atatürk düşmanı bir rektör atanmıştır' şeklinde somut bir eleştiri yöneltmiştir. Bu yorumlar, üniversitenin siyasi ve ideolojik tartışmaların da bir parçası olduğunu göstermektedir.

Kampüs içerisindeki sosyal yaşama dair yorumlar oldukça azdır. Bir ziyaretçinin güreş müsabakaları ve öğrenci sergisi gibi etkinliklerden bahsetmesi, kampüste sosyal ve sportif faaliyetlerin düzenlendiğini göstermektedir. Ancak öğrencilerin kampüs hayatının canlılığına veya sosyal olanakların yeterliliğine dair genel bir değerlendirmesi bulunmamaktadır. Sosyal hayat daha çok şehir yaşamı bağlamında ele alınmıştır.

Üniversitenin teknolojik altyapısı, öğrencilerden sıkça eleştiri almaktadır. Özellikle üniversitenin ve bölümlerin web sitelerinin kullanışsız, karmaşık ve 'çok kötü' olduğu belirtilmiştir. Duyuruların zamanında ve doğru kanallardan yapılmaması, vadedilen e-posta bildirim sisteminin çalışmaması gibi sorunlar, öğrencilerin mağduriyetine yol açmaktadır. Bunların yanı sıra kampüs içindeki internet bağlantısının 'berbat' olması ve bazı bölümlerde temel bir bilgisayar laboratuvarının bile bulunmaması, teknik bir üniversite için önemli eksiklikler olarak göze çarpmaktadır.

Üniversiteye toplu taşıma ile ulaşım konusunda yapılan yorumlar, bazı zorlukların yaşandığına işaret etmektedir. Özellikle ana kampüse ulaşımın 'biraz sıkıntılı' olduğu ve tramvay durağında indikten sonra bir miktar yürümek gerektiği belirtilmiştir. Bu konuda detaylı ve çeşitli yorum bulunmamaktadır.

Uluslararası değişim programları konusunda, üniversitenin kuruluş yıllarına ait önemli bir eksiklik dile getirilmiştir. 2018 tarihli bir yoruma göre, o dönemde üniversitenin herhangi bir Erasmus veya Farabi anlaşması bulunmamaktaydı. Bu durumun güncel olarak değişip değişmediğine dair başka bir yorum mevcut değildir.

Üniversitenin yemek olanakları hakkında çok sınırlı bilgi bulunmaktadır. Sadece bir yorumda kantinin güzel olduğundan bahsedilmiş, ancak yemeklerin kalitesi, çeşitliliği veya fiyatları hakkında herhangi bir detaya yer verilmemiştir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Konya Teknik Üniversitesi'nin en temel sorunlarından biri, kuruluşundan bu yana devam eden kimlik ve imaj problemidir. Köklü ve tanınan Selçuk Üniversitesi'nden bölünerek kurulması, en büyük dezavantajı olarak görülmektedir. Öğrenciler, 'Selçuk deyince herkes bilirken KTÜN deyince boş boş bakıyorlar' diyerek bu tanınırlık eksikliğinden şikayet etmektedir. Üniversitenin 'Selçuk'tan bozma' veya 'üretilmiş bir üniversite' olarak algılanması, imajını olumsuz etkilemektedir. Bu durum, bazı öğrencilerin daha köklü bir üniversiteden mezun olma isteğini dile getirmesine ve genel olarak kurumun hak ettiği değeri bulamadığı düşüncesine yol açmaktadır.

Üniversitenin idari birimleri, özellikle de öğrenci işleri, yorumlarda en yoğun ve en sert eleştirilerin odağında yer almaktadır. Öğrenciler tarafından 'berbat', 'çirkef', 'sorumsuz' ve 'fiyasko' gibi çok ağır ifadelerle tanımlanan idari personel, genel memnuniyetsizliğin ana kaynağı olarak görülmektedir. Telefonlara cevap vermeme, ulaşıldığında ise kaba ve saygısızca konuşup telefonu yüzüne kapatma gibi davranışlar defalarca rapor edilmiştir. Öğrencilerin danışmanları ve öğrenci işleri arasında çözüm üretmeden sürekli birbirine yönlendirilmesi, kronik bir sorun olarak öne çıkmaktadır. Bu olumsuz tablo içinde, rektörlük veya evrak kayıttaki birkaç nazik personelden bahsedilmesi, genel kuralın istisnası olarak kalmaktadır.

İş ve kariyer olanakları konusunda, üniversitenin barındırdığı potansiyel ile mezunların karşılaştığı gerçeklik arasında bir çelişki görülmektedir. Bazı yorumcular, Konya gibi bir sanayi merkezinde kurulan teknik üniversitenin özel sektörle işbirliği yaparak büyük bir başarı yakalama potansiyeli taşıdığını belirtmektedir. Ancak mezun ve son sınıf öğrencilerinin yorumları, bu potansiyelin hayata geçirilmesinde sorunlar olduğunu göstermektedir. Mühendislik fakülteleri için kritik öneme sahip MÜDEK akreditasyonunun olmaması ve bazı yeni açılan bölümlerden mezun olanların kamuda atama sorunu yaşaması, bu alandaki en somut eleştirilerdir.

Konya'daki öğrenci yaşamı, yorumlarda tamamen zıt iki bakış açısıyla ele alınmıştır. Bir grup öğrenci için Konya, özellikle deniz kıyısı şehirlerden gelenler için sıkıcı bir 'bozkır'dır ve şehir 'pişmanlık' olarak nitelendirilmektedir. Diğer grup içinse Konya, sakin ve huzurlu bir hayat arayan, gece hayatı ve dışarıda vakit geçirmek yerine evde çayını içip oyun oynamak gibi aktiviteleri tercih eden bireyler için ideal bir şehirdir. Bu keskin ayrım, Konya'nın öğrenciye hitap etme biçiminin kişisel beklentilere ve yaşam tarzına ne kadar bağlı olduğunu göstermektedir.