KIRŞEHİR AHİ EVRAN ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik, üniversite hakkındaki en ciddi ve en tutarlı eleştirilerin merkezinde yer almaktadır. Yorumlar, 2015'ten 2024'e kadar uzanan geniş bir zaman diliminde, kurumda liyakat yerine kayırmacılığın, yani "yalakalık" ve "torpilin" egemen olduğunu iddia etmektedir. Sınavlara girmeden ders geçen öğrenciler, keyfi notlandırma, siyasi veya kişisel yakınlığa göre kadroya alınan akademisyenler ve en güncel olarak, sonucu önceden belli olduğu iddia edilen iptal edilmiş bir öğretim görevlisi sınavı gibi somut ve ağır suçlamalar bulunmaktadır. Bu durum, üniversitenin adalet anlayışının sadece lafta kaldığı ve "beşik uleması sistemi" gibi bir yapının işlediği algısını güçlendirmektedir.

Akademik kadroya ilişkin yorumlar derin bir kutuplaşma göstermektedir. Bir yanda Hemşirelik ve SHMYO gibi bölümlerin hocaları ile Sadi Bilgilioğlu gibi bazı isimler övgüyle anılırken, diğer yanda çok sayıda ve ağır eleştiriler bulunmaktadır. Yetersizlik, liyakatsizlik ve etik dışı davranışlar en sık dile getirilen şikayetlerdir. Özellikle 2015-2020 arasındaki yorumlarda, Ziraat Fakültesi'nde bölgenin ihtiyacına yönelik uzmanların bulunmaması, bazı hocaların bilgisinin lisans düzeyinde kalması, torpille ve siyasi ilişkilerle kadroya girildiği iddiaları öne çıkmaktadır. "Kişiye özel" hazırlandığı iddia edilen akademik ilanlar ve bazı hocaların öğrencilere karşı sergilediği egoist veya uygunsuz tavırlar, eğitim kalitesine dair ciddi şüpheler doğurmaktadır. Bu durum, üniversitenin akademik ciddiyetinin en çok sorgulandığı alanlardan biridir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Derslerin işlenişi ve değerlendirilmesi hakkında sınırlı sayıda fakat çelişkili yorum bulunmaktadır. Bir öğrenci için "okulu geçmenin kolay olması" memnuniyet verici bir unsurken, bir diğeri sınav kağıtlarının okunmadığını ve notların keyfi verildiğini iddia ederek tam tersi bir tablo çizmektedir. Bu durum, ders geçme ve notlandırma süreçlerinde standart bir uygulamadan çok, keyfiliğin hakim olabileceğine işaret etmektedir.

Güvenlik konusundaki tek yorum, 2010 yılına aittir ve oldukça olumsuzdur. Bu yorumda kız yurduna girerken kimlik dahi sorulmadığı belirtilerek güvenlik "sıfır" olarak nitelendirilmiştir. Bu yorumun çok eski olması nedeniyle günümüzdeki durumu yansıtıp yansıtmadığı belirsizdir.

Üniversitenin kampüs yapısı, zaman içinde fiziksel olarak gelişse de hala önemli eksiklikler barındırmaktadır. Kuruluş yıllarında "lise gibi" olarak nitelendirilen kampüs, sonraki yıllarda yapılan yeni binalarla daha modern bir görünüme kavuşmuştur. Ancak yakın tarihli yorumlar, bu gelişime rağmen kampüsün "çölün içinde gibi" ağaçsız ve yeşil alandan yoksun olduğunu, sosyal donatıların (kafe, market) eksikliğini ve çevresinin inşaat artıklarıyla kirli olduğunu vurgulamaktadır. Ayrıca kampüsün bol rampalı ve yokuşlu yapısı da dile getirilen bir diğer zorluktur.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Üniversitedeki siyasi ortam, çelişkili yorumlara konu olmuştur. 2015 tarihli kapsamlı bir eleştiri, bazı hocaların siyasi görüşleri kullanarak öğrencileri manipüle ettiğini, yaranmak isteyen öğrencilerin bilmedikleri ideolojileri savunduğunu ve siyasi görüşleri nedeniyle bilim insanlarına mobbing uygulandığını iddia etmektedir. Ancak aynı döneme ait bir başka yorum ise tam tersini savunarak "okulda siyaset yoktur" demektedir. Bu zıtlık, siyasi atmosferin fakültelere veya kişisel deneyimlere göre farklılık gösterebileceğine işaret etmektedir.

Üniversitedeki sosyal yaşam, yorumların neredeyse tamamında en zayıf halka olarak görülmektedir. Öğrenciler sosyal hayatı "sıfır denecek kadar az" olarak tanımlarken, şehirde AVM ve Starbucks gibi popüler mekanların eksikliğinden yakınmaktadır. Kampüs etkinlikleri, bir "panayır yeri" havasında ve yerel müziklerin (Çiçek Dağı) baskın olduğu, rafine zevklere hitap etmeyen bir yapıda eleştirilmiştir. Emre Aydın gibi popüler bir sanatçının konserine bile öğrenci bulunamaması, sosyal ilgisizliğin bir göstergesi olarak sunulmuştur. Az sayıda olumlu yorum ise bu sakin ortamda "harbici" arkadaşlıklar kurulabileceğini belirtmektedir.

Teknolojik altyapıya ilişkin tek ve eski tarihli (2011) yorum oldukça olumsuzdur. Bu yoruma göre, Bilgi İşlem Dairesi çalışanları yetersizdir ve öğrenci bilgi sistemi haftalarca bozuk kalmıştır. Bu eleştirinin güncelliği belirsiz olsa da, geçmişte bu alanda ciddi sorunlar yaşandığını göstermektedir.

Üniversiteye ulaşım konusu, farklı yıllarda yapılan yorumlarda istikrarlı bir şekilde olumsuz olarak değerlendirilmiştir. Şehrin küçük olmasına rağmen doğrudan bir ulaşım hattının bulunmaması, otobüs ve dolmuşların "berbat" olarak nitelendirilmesi ve öğrencilerin sık sık taksiye mecbur kalması, kronikleşmiş bir sorun olarak öne çıkmaktadır. Hem eski (2007) hem de yeni (2024) tarihli yorumlarda bu şikayetlerin tekrar etmesi, sorunun yıllardır çözülemediğini göstermektedir.

Bu konuda doğrudan ve detaylı yorum bulunmamaktadır. Ancak bir yorumda, akademik personel alım ilanında "AB Erasmus... konularında çalışmalar yapmış olmak" gibi bir şartın yer alması, uluslararası programların en azından teorik düzeyde gündemde olduğunu düşündürmektedir. Ayrıca, bir öğrencinin bir İngilizce öğretmenini "harika" olarak nitelemesi, yabancı dil eğitiminde nitelikli bireysel çabaların olabileceğine işaret etmektedir. Genel bir değerlendirme yapmak için veri yetersizdir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Yurt ve barınma olanakları hakkında yapılan yorumlar genellikle olumsuzdur, ancak güncel bir gelişme umut vadetmektedir. 2010 tarihli bir yorumda kız yurdu "rezalet" olarak tanımlanmış ve güvenliğinin sıfır olduğu belirtilmiştir. 2015'te ise erkek öğrenciler için "doğru düzgün bir yurt olmadığı" şikayeti dile getirilmiştir. Buna karşılık, dokuz ay önceki yeni bir yorum, Kredi Yurtlar Kurumu'nun yeni yurtlarının kampüsün hemen yanında bulunduğunu belirterek, bu alanda bir iyileşme yaşandığına işaret etmektedir.

Üniversitenin imajı, yorumlarda büyük bir çelişki barındırmaktadır. Olumlu tarafta, üniversitenin Kırşehir'e vizyon katan, gelişen, potansiyeli olan ve hatta "kalite kokan" bir kurum olduğu görüşleri yer alır. Özellikle eski bir rektör döneminde kurumsallaşmanın hızlandığı belirtilmiştir. Ancak olumsuz tarafta, imajı zedeleyen çok sayıda faktör bulunmaktadır. "Lise gibi" olması, kendine "Boğaziçi havası" vermeye çalışması, "otobüs firması gibi" klişe sloganlar kullanması ve en önemlisi, yaygın torpil ve liyakatsizlik iddiaları üniversitenin ciddiyetine gölge düşürmektedir. 2022'deki kötü organize edilmiş bir mezuniyet töreni gibi olaylar da bu olumsuz imajı pekiştirmiştir.

İdari personel, özellikle de Öğrenci İşleri birimi, yıllar boyunca süregelen ve tutarlı şikayetlerin odağında yer almıştır. 2007'den 2021'e kadar farklı tarihlerdeki yorumlar, personelin ilgisiz, kaba, yavaş ve sorumsuz olduğunu göstermektedir. Bir transkript için iki gün bekletilmek, telefonlarda sakız çiğneyerek konuşulması, ders kaydının bir aydır yapılamaması ve staj dosyasının kaybedilmesi gibi somut örnekler, idari birimlerdeki ciddiyetsizliği ve profesyonellikten uzak tavrı gözler önüne sermektedir. Çok nadir de olsa, bir çalışanın yardımseverliğinin özellikle belirtilmesi, genel olumsuz tablo içindeki bir istisnayı temsil etmektedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Kırşehir'deki şehir yaşamı, öğrenciler için genellikle olumsuz bir deneyim olarak aktarılmaktadır. En sık rastlanan ve en güncel şikayet, esnafın öğrencileri maddi olarak sömürmeye çalışması ("öğrenci duduklemeye empoze oldugu") ve pahalılıktır. Alışveriş imkanlarının hem kalitesiz hem de pahalı olduğu, kiraların yüksek olduğu ve halkın öğrenciye alışamadığı belirtilmiştir. Bazı öğrenciler için şehrin sıkıcılığı, okulu bir an önce bitirip gitmek için bir motivasyon kaynağı haline gelmiştir. Buna karşın, hayatın genel olarak ucuz olduğunu belirten ve şehri seven az sayıda yorum da mevcuttur.