KASTAMONU ÜNİVERSİTESİ

Üniversitede adalet ve eşitlik algısı, ciddi şekilde zedelenmiş durumdadır. Yorumlarda nepotizm, kayırmacılık ve idari keyfiyetçiliğe dair çok sayıda ve ciddi iddia bulunmaktadır. Rektörün faaliyetlerinin Sayıştay raporlarına yansıması, belirli siyasi gruplara mensup öğrencilerin sınav sorularını önceden aldığına dair söylentiler, yatay geçiş yapmak isteyen öğrencilerin notlarının kasıtlı olarak düşürüldüğü iddiası ve liyakatsiz atamalar (sahte diplomalı bölüm başkanı) bu algıyı güçlendirmektedir. Ayrıca, öğrencilerin en temel hak arama eylemlerinin (cübbe protestosu) bile baskıyla sonlandırılması ve Rıfat Ilgaz gibi önemli bir ismin adının bir MYO'dan silinmeye çalışılması, idarenin keyfi ve adaletten uzak bir tutum sergilediği yönündeki kanıyı pekiştirmektedir.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda ciddi ve çelişkili görüşler mevcuttur. Bir yanda, özellikle 2010'lu yılların başındaki yorumlarda bazı hocaların otoriter ve lise disiplinini andıran tavırları, derslerde soru sordurmamaları gibi uygulamalar eleştirilirken; diğer yanda KPSS'deki başarı oranları ve bazı bölümlerdeki (örneğin İlköğretim Matematik Öğretmenliği) yüksek atanma oranları olumlu bir tablo çizmektedir. Ancak son yıllardaki yorumlarda eleştiriler daha da keskinleşmiştir. Tıp fakültesinin yetersiz kadrosu, uzaktan eğitim adı altında yürütülen ve akademik ciddiyetten uzak olduğu iddia edilen yüksek lisans programları, uluslararası ilişkiler gibi bölümlerin tek bir öğretim üyesiyle idare edilmesi ve akademisyenlerin liyakatsizliğine dair sert iddialar, genel kalite algısını ciddi şekilde zedelemektedir. Buna karşın, tekil de olsa öğrencilerin takdirini kazanmış 'genç ve yetenekli' veya 'iş bitirici' olarak nitelendirilen hocaların varlığı da belirtilmiştir. Genel kanı, üniversitenin eğitim kalitesinin bölümler arasında büyük farklılıklar gösterdiği ve genel olarak vasatın altında kaldığı yönündedir.

Verilen metinlerde öğrencilere sağlanan burslar veya diğer maddi destek olanakları hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Derslerin işleniş biçimiyle ilgili yorumlar oldukça sınırlıdır ve genellikle olumsuz bir çerçeve çizmektedir. Özellikle bazı öğretim görevlilerinin derslerde uyguladığı katı ve baskıcı tutumlar eleştiri konusu olmuştur. Bir hocanın derse girince ayağa kalkma, konuşmama ve hatta soru sormama gibi kurallar koyması, üniversite ortamından çok lise disiplinini anımsatan bir tablo ortaya koymaktadır. Ayrıca, bazı yüksek lisans programlarında derslerin fiilen yapılmadığına dair ciddi iddialar da bulunmaktadır. Bu durum, ders içeriklerinin ve işleniş biçiminin kalitesine dair genel bir sorun olduğuna işaret etmektedir.

Kampüs ve çevresindeki güvenlik, ciddi bir endişe kaynağı olarak öne çıkmaktadır. Özellikle ana kampüsün ve çevresindeki yolların gece aydınlatmasının olmaması en temel şikayettir. Öğrencilerin akşamları okuldan dönerken el feneri kullanmak zorunda kalması, bu sorunun ciddiyetini göstermektedir. Kampüsün ormanlık alanlara yakınlığı nedeniyle akşamları 'çakalların toplu halde' görülebilmesi, hem fiziki güvenlik hem de tekinsizlik hissini artırmaktadır. Ayrıca, 2012 yılında üniversitenin genel sekreterinin silahlı saldırı sonucu hayatını kaybetmesi, üniversiteyle ilişkili trajik bir güvenlik olayına işaret etmektedir.

Kampüsün fiziki yapısı ve konumu, en çok tartışılan konulardan biridir. Yorumlar, eski ve yeni binalar arasında belirgin bir ayrım olduğunu göstermektedir. Şehir merkezindeki Eğitim Fakültesi gibi eski binalar, 'liseden bozma', 'göt gibi iki binadan ibaret' gibi ifadelerle sıkça eleştirilirken, sel baskınlarına uğraması gibi sorunlar da dile getirilmiştir. Diğer yanda, Kuzeykent'teki ana kampüs 'dağın başında', 'inşaat alanı' ve 'çölümsü' olarak nitelendirilerek olumsuz bir başlangıç yapsa da, daha güncel yorumlarda 'doğayla iç içe', 'büyük bir kütüphaneye sahip' ve 'gelişime açık' gibi olumlu yönleri de vurgulanmıştır. Ancak kampüsün sürekli çamur olması, yağmurda bataklığa dönmesi ve köy yolunun içinden geçmesi gibi altyapı sorunları, olumlu algıyı gölgelemektedir. Rektörlük binasının tarihi bir yapı olması ise takdir edilen bir özelliktir.

Verilen metinlerde kampüs içi ulaşıma (ring, servis vb.) dair spesifik bir yoruma rastlanmamıştır. Ancak kampüsün 'inşaat alanı' ve 'çamurlu' olarak betimlenmesi, kampüs içinde yaya olarak hareket etmenin zor olabileceğini dolaylı olarak düşündürmektedir.

Üniversite ortamında siyasi ve ideolojik gruplaşmaların belirgin olduğu ve bunun zaman zaman öğrenci hayatına olumsuz yansıdığı anlaşılmaktadır. Özellikle 'ocak' ve 'reis tayfası' olarak adlandırılan milliyetçi grupların etkinlikleri, bazı yorumlarda 'mafyacılık' olarak nitelendirilerek eleştirilmiştir. Bu gruplara mensup öğrencilerin akademik olarak kayırıldığına dair iddialar da bulunmaktadır. Rektörlerin siyasi/ideolojik duruşlarına göre ('cemaat stayla') üniversitedeki atmosferin değiştiği ima edilmiştir. Ayrıca, mühendislik fakültesi kantinindeki Kâbe maketleri gibi unsurlar, bazı öğrenciler tarafından üniversitenin belirli bir ideolojinin etkisinde olduğunun bir göstergesi olarak yorumlanmıştır.

Üniversitedeki sosyal yaşam, öğrencilerin en çok şikayet ettiği ve hayal kırıklığına uğradığı alandır. Yorumların neredeyse tamamı, hem kampüs içinde hem de şehirde sosyal aktivite ve mekanların yok denecek kadar az olduğu konusunda birleşmektedir. Kuzeykent'in akşamları 'terk edilmiş şehri' andırması, kampüs çevresinde kafe bulunmaması, şehirdeki tek AVM'nin ve sosyal mekanların yetersizliği sürekli tekrarlanan eleştirilerdir. Bu durumun bir sonucu olarak, öğrenciler ya 'ev eğlencelerine' yönelmekte ya da can sıkıntısından ders çalışmaktadır. Bu sosyal yoksunluğun, öğrenciler arasında 'çok sağlam dostluklar' kurulmasına zemin hazırladığı ise ilginç bir olumlu yan etki olarak belirtilmektedir. Üniversitenin 93 öğrenci topluluğu olduğunu belirten resmi açıklamasına rağmen, bu toplulukların etkinliğine dair öğrenci yorumlarında bir ize rastlanmamaktadır.

Üniversitenin teknolojik altyapısı hakkında çelişkili bilgiler bulunmaktadır. Üniversitenin resmi tanıtım metni, modern laboratuvarlar (MERLAB) ve Teknoloji Transfer Ofisi gibi gelişmiş birimlerin varlığından bahsederken, öğrenci deneyimleri bu tabloyla örtüşmemektedir. Özellikle üniversitenin web sitesinin ve sosyal medya hesaplarının yetersizliği, temel dijital iletişimde bile sorunlar yaşandığını göstermektedir. Ayrıca, bir yüksek lisans programında kullanılan uzaktan eğitim sisteminin göstermelik olduğu ve işlevsiz kaldığı iddiası, teknolojik altyapının eğitim süreçlerine etkin bir şekilde entegre edilemediğine işaret etmektedir.

Üniversiteye ve özellikle ana kampüsün bulunduğu Kuzeykent'e ulaşım, öğrenciler için önemli bir sorun olarak öne çıkmaktadır. Yorumlar, özellikle akşam saatlerinde ulaşımın ne kadar seyrekleştiğine odaklanmaktadır. Akşam 6'dan sonra otobüslerin saatte bir geçmesi, öğrencilerin sosyal yaşamını ve kampüsten ayrılışını kısıtlayan en temel faktörlerden biridir. Merkez ile kampüs arasındaki mesafenin otobüsle yaklaşık 35 dakika sürmesi de bu sorunu pekiştirmektedir. Kullanılan araçların 'otobüs-minibüs kırması' olarak tanımlanması ve bir 'eziyet' olarak görülmesi, ulaşım hizmetinin kalitesine yönelik genel memnuniyetsizliği göstermektedir.

Uluslararası olanaklar ve yabancı dil eğitimi konusunda mevcut olan tek bilgi, üniversitenin resmi tanıtım metninden gelmektedir. Bu metne göre üniversite, Erasmus, Farabi ve çok sayıda ikili anlaşma ile öğrencilere geniş yurt dışı imkanları sunmakta; ayrıca isteğe bağlı İngilizce ve zorunlu Arapça hazırlık eğitimi vermektedir. Ancak bu iddiaları destekleyen veya deneyimleyen herhangi bir öğrenci yorumuna rastlanmamıştır. Aksine, 2013 yılında Uluslararası İlişkiler bölümünde sadece bir öğretim üyesinin bulunması, bu tür programların pratikte ne kadar işlevsel olabileceğine dair ciddi şüpheler uyandırmaktadır.

Verilen metinlerde üniversitenin yemekhaneleri, kantinleri veya yemek fiyatları hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır. Sadece bir yorumda, Ramazan ayında kantinin kapatılması eleştirilmiştir.

Barınma imkanları hakkında hem resmi bilgi hem de öğrenci deneyimi bulunmaktadır ve aralarında bir tezatlık söz konusudur. Resmi tanıtım metninde yeterli sayıda KYK yurdu ve özel yurt olduğu belirtilirken, öğrenci yorumları daha çok sorunlara odaklanmaktadır. En dikkat çekici eleştiri, KYK yurtlarının 'sel basmaları ile ünlüymüş' olmasıdır. Ayrıca, ilk yıllarda ev sahiplerinin öğrencilere ev verme konusundaki isteksizliği de bir sorun olarak dile getirilmiş, ancak zamanla bu durumun düzeldiği belirtilmiştir. Genel olarak, barınma imkanlarının var olduğu ancak özellikle KYK yurtlarında altyapısal problemlerin yaşanabildiği anlaşılmaktadır.

Kastamonu Üniversitesi'nin imajı, resmi söylem ve öğrenci algısı arasında derin bir uçurum olduğunu göstermektedir. Üniversite kendisini 'gelişen genç üniversite' ve 'dünya üniversitesi olma yolunda ilerleyen' bir kurum olarak tanıtırken, öğrenci yorumları bu imajı büyük ölçüde sarsmaktadır. Üniversite sık sık 'yerden yere vurulan', 'liseden hallice', 'tabela üniversitesi' ve 'üniversitemsi' gibi ifadelerle anılmaktadır. Özellikle 'düşük puanlı ama üniversite okuyor görünmek isteyenlerin rüyası' veya 'mezunu olduğunuza küfredebileceğiniz üniversite' gibi tanımlamalar, imajın ne denli olumsuz olduğunu ortaya koymaktadır. Öğrencilerin burada okuduğunu saklama eğilimi ve 'tercih zamanına kadar varlığından haberdar olmama' durumu, üniversitenin genel bilinirliği ve prestiji hakkında da ipuçları vermektedir. Akademisyenlerin karıştığı iddia edilen skandallar ve idari kararlar da bu olumsuz imajı pekiştirmiştir.

Üniversitenin idari personeli ve yönetimi, ciddi eleştirilerin hedefi olmuştur. Telefonlara cevap vermeyen memurlar gibi basit hizmet aksaklıklarından, Rıfat Ilgaz'ın ismini silme girişimi gibi tepki çeken senato kararlarına kadar geniş bir yelpazede şikayetler bulunmaktadır. Yönetimin liyakatsizliğine dair en çarpıcı iddialar arasında sahte diplomalı birinin bölüm başkanı yapılması ve rektörün usulsüzlüklerinin Sayıştay raporlarına girmesi yer almaktadır. Üniversitenin web sitesinin ve sosyal medya varlığının yetersizliği de idari bir zafiyet olarak görülmektedir. Genel olarak, idari kadronun öğrenci odaklı olmadığı, keyfi davrandığı ve hizmet kalitesinin düşük olduğu yönünde bir algı hakimdir.

Mezuniyet sonrası iş ve kariyer olanakları konusunda iki farklı görüş ortaya çıkmaktadır. Olumsuz tarafta, üniversitenin genel olarak düşük eğitim kalitesi nedeniyle 'işsiz' ve 'eğitim kurbanı' mezunlar yetiştireceği endişesi bulunmaktadır. Diğer yanda ise, özellikle Eğitim Fakültesi'nden mezun olanların KPSS'de yüksek başarı göstermesi ve bazı bölümlerin neredeyse tam istihdam oranına ulaşması gibi somut başarı öyküleri mevcuttur. Ayrıca, şehirdeki sosyal izolasyonun bir sonucu olarak kurulan güçlü arkadaşlık bağlarının, mezuniyet sonrası iş hayatında önemli bir network (ağ) oluşturduğu ve yardımlaşmaya dönüştüğü de vurgulanan olumlu bir noktadır. Dolayısıyla, kariyer fırsatlarının büyük ölçüde mezun olunan bölüme bağlı olduğu söylenebilir.

Kastamonu şehri hakkındaki yorumlar, sosyal yaşamla paralel olarak, genellikle olumsuz bir tablo çizse de olumlu görüşler de mevcuttur. En büyük eleştiri, şehrin bir öğrenci için yeterli sosyal ve kültürel imkan sunmaması, akşamları hayatın durması ve 'bunalıma sokan tuhaf bir ruhu' olmasıdır. Haritada deniz kenarı gibi görünmesine rağmen en yakın sahile 100 km uzaklıkta olması da önemli bir hayal kırıklığı nedenidir. Buna karşın, şehrin ve halkının 'dürüst, samimi, öğrenciye sahip çıkan' insanlar olduğu, özellikle merkez dışındaki ilçelerde yaşayanların daha sıcakkanlı olduğu gibi olumlu yorumlar da bulunmaktadır. Bazı öğrenciler zamanla şehre alıştıklarını ve sevdiklerini, hatta mezun olduktan sonra özlediklerini belirtmiştir. Bu durum, şehirle kurulan ilişkinin kişisel deneyimlere ve beklentilere göre сильно değiştiğini göstermektedir.