KADİR HAS ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik konuları, özellikle son yıllarda yaşanan olaylarla üniversitenin en tartışmalı yönlerinden biri haline gelmiştir. Okutman alım sürecinde YÖK kurallarının ihlal edildiği ve "keyfi alımlar" yapıldığı iddiası, 2011 yılına ait önemli bir eleştiridir. Daha yakın tarihli ve büyük yankı uyandıran "ayakkabı olayı" ise üniversitenin adalet algısını derinden sarsmıştır. Bir grup öğrencinin protestosuna karşı bir akademisyenin işten çıkarılması, yönetimin öğrencileri korumak adına akademisyenini feda ettiği şeklinde yorumlanmış ve bu durum hem içeriden hem dışarıdan büyük tepki çekmiştir. Ayrıca, bazı akademisyenlerin öğrencilere karşı kişisel önyargılarla hareket ettiği ve notlandırmada adaletsiz davrandığı iddiaları da mevcuttur. Bu olaylar, kurumun adil bir yönetim sergileyip sergilemediği konusunda ciddi soru işaretleri doğurmaktadır.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda üniversite hakkında belirgin bir ikilik göze çarpmaktadır. Özellikle İletişim ve Hukuk fakülteleri, Türkiye genelinde ilk sıralara oynayacak kadar iddialı ve güçlü hocalara sahip olduğu yönünde sıkça övülmektedir. Uluslararası İlişkiler bölümü de, özellikle Rektör Mustafa Aydın döneminden sonra müthiş bir ivme kazanarak alanında en iyilerden biri haline gelmiştir. Soli Özel gibi isimlerin ders vermesi, öğrenciler için büyük bir şans olarak görülür. Ancak bu parlak tablonun zıttı olarak, özellikle zorunlu temel derslerde (fizik gibi) ve bazı bölümlerde "ortalama bir lise öğretmeni kafasıyla çalışan", profesyonellikten uzak, hatta kişisel önyargılarla not veren akademisyenlerin varlığı sert bir dille eleştirilmektedir. 2020 sonrası yorumlarda, yeni eğitim modelinin getirdiği "Çekirdek Program"ın bir yıl boşa harcattığı ve anlamsız derslerle dolu olduğu yönünde ciddi şikayetler bulunmaktadır. Genel kanı, eğitim kalitesinin fakülteye, bölüme ve hatta dersi veren hocaya göre dramatik bir şekilde değiştiği yönündedir.

Üniversitenin burs politikası ve ücretleri, en çok tartışılan konulardan biridir. Okulun ücretlerinin oldukça yüksek olduğu ve her sene ciddi zamlar yapıldığı (%100'e yakın zam geldiği iddiası gibi) genel bir kanıdır. 2018'de 52.000 TL olan ücretin "ütopik zamlarla" arttığı belirtilmiştir. Buna karşın, okulun burslu öğrenci oranının %61 gibi yüksek bir seviyede olduğu ve çeşitli burs imkanları sunduğu da ifade edilmektedir. Ancak, hazırlık sınıfında başarısız olan öğrencilerin burslarının kesilmesi gibi katı kurallar eleştirilmektedir. Ayrıca, YKS sıralamasında başarılı olan öğrencilere maaş gibi ek destekler sunulması olumlu karşılansa da, bazı indirim politikaları "ticarethane mantığıyla müşteri toplamak" olarak yorumlanarak eleştirilmektedir.

Derslerle ilgili yorumlar genellikle ders seçimi süreci ve derslerin içeriği üzerinde yoğunlaşmaktadır. En büyük ve kronik şikayet, her dönem tekrarlanan kaotik ders seçim sürecidir. Öğrenciler, seçmeli havuzdan özgürce ders seçme vaadine rağmen sıklıkla kontenjanların dolu olması veya derslerin açılmaması gibi nedenlerle bölümleriyle ilgisiz dersler almak zorunda kaldıklarını belirtmektedir. Derslerin %100 İngilizce işlenmesi olumlu bir nokta olarak görülse de, alttan alınan derslerdeki devam zorunluluğu ve aniden değiştirilen ders kuralları eleştirilmektedir. Yeni 'Çekirdek Program' ise, öğrencilerin mesleki gelişimine katkı sağlamayan ve bir yılı boşa harcayan anlamsız derslerden oluştuğu gerekçesiyle yoğun eleştiri almaktadır.

Güvenlik ve denetimle ilgili yorumlar oldukça sınırlıdır. Eski tarihli bir yorumda, hazırlık kampüsündeki güvenlik görevlilerinin "mit tribinde ortalıklarda kasıntı kasıntı dolaşması" esprili bir dille eleştirilmiştir. Daha ciddi bir eleştiri ise, okul personelinin ve öğrencilerin kullandığı elektronik kart sisteminin ve otopark için zorunlu sticker uygulamasının "yasakçı-zorlamacı" bir tutum olduğu yönündedir. Genel olarak, güvenlik hizmetleri hakkında kapsamlı bir değerlendirme yapmak için yeterli veri bulunmamaktadır.

Üniversitenin en çok övülen ve üzerinde en fazla fikir birliği olan yönü, Cibali'deki ana kampüsünün tarihi dokusu ve konumudur. Eski bir tütün fabrikasından restore edilen bina, "altında binlerce yıllık bizans sarnıçları bulunan", Haliç manzaralı, zarif ve görkemli yapısıyla öğrencileri büyülemektedir. Kampüsün Taksim, Beşiktaş gibi merkezi yerlere yakınlığı büyük bir avantaj olarak görülmektedir. Ancak bu tarihi ve estetik yapının bazı dezavantajları da vardır. Kampüsün küçük olması, açık alan ve bahçenin yetersizliği sıkça dile getirilir. Bazı öğrenciler burayı "bina üniversitesi" veya "büyük bir lise" olarak nitelendirir. Otopark sorunu ise kronik bir problemdir ve neredeyse her yorumda "asla yer bulamayacağınız bir otopark" olarak anılır. Ayrıca, son yıllardaki yorumlarda kampüsün kediler nedeniyle "amonyak koktuğu" gibi hijyen sorunlarına da değinilmiştir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır. Yorumlar genellikle okula ulaşım üzerine yoğunlaşmıştır.

Üniversite, özellikle 2023 sonrasında siyasi ve ideolojik gerilimlerin merkezi haline gelmiştir. En çok yankı uyandıran olay, bir grup öğrencinin mescit önündeki ayakkabılarını koridora koyması ve bunu uyaran bir kadın akademisyenin protestolar sonucu işten çıkarılmasıdır. Bu olay, üniversiteyi "siyasal islamcılara boyun eğmekle" ve "imam hatip" veya "medrese" olmakla suçlayan çok sayıda sert yoruma neden olmuştur. Yönetimin, saldırgan olarak nitelenen öğrencileri senato odasında ağırlaması, bu eleştirileri daha da alevlendirmiştir. Bu durum, okulun seküler kimliğini ve ifade özgürlüğü ortamını kaybettiği yönünde güçlü bir algı yaratmıştır. Daha önceki yıllarda ise okula Rezzan Kiraz gibi astrolojiyle ilgilenen bir ismin davet edilmesi, Sabancı'ya Muhtar Kent'in çağrılmasıyla kıyaslanarak, üniversitenin bilimsel vizyonunu kaybettiği yönünde eleştirilmiştir.

Okuldaki sosyal yaşam, çelişkili yorumların olduğu bir alandır. Bir yandan okulda sürekli sergi, konser, konferans gibi etkinliklerin düzenlendiği ve her türlü kulübün mevcut olduğu belirtilirken; diğer yandan sosyal kulüplerin hiçbir etkinliğinin olmadığı, bütçelerinin kısıtlı olduğu ve okul yönetiminden destek görmedikleri yönünde ciddi eleştiriler vardır. Tiyatro, fotoğraf ve dağcılık kulüpleri en meşhurları olarak öne çıkmaktadır. Bazı öğrenciler sosyal hayatı "okulun ortasındaki geniş holde parti yapmaktan başka birşey olarak düşünmeyen bir kitle" olarak tanımlarken, bazıları içinse kampüs dışındaki merkezi konum sosyal hayatı zenginleştiren ana unsurdur. Şenliklerin ise genellikle kavgalı geçtiği ve çok fazla bir şey beklenmemesi gerektiği eski yorumlarda dile getirilmiştir.

Üniversitenin teknolojik altyapısı, özellikle öğrenci otomasyon sistemleri ve laboratuvar donanımları konusunda, yıllardır süregelen ve çözülemeyen bir sorun alanı olarak öne çıkmaktadır. BYS, Sparks ve SAP gibi farklı isimlerle anılan ders kayıt sistemlerinin her dönem başında çökmesi, öğrencileri çileden çıkaran kronik bir problemdir. Bu durum, "ders seçimleri yapıldığında mala bağlayan sistem" gibi ifadelerle sıkça eleştirilmiştir. Laboratuvarlardaki bilgisayarların eski ve yetersiz olduğu, mühendislik için en temel programları bile çalıştıramadığı yönündeki şikayetler de oldukça yaygındır. Milyonlarca liralık okul ücretlerine rağmen bu temel altyapı sorunlarının çözülmemesi, öğrencilerin en büyük hayal kırıklıklarından biridir. Okulun, Blackboard gibi pahalı sistemler kurmasına rağmen bunları etkin bir şekilde kullanamaması da yönetimin teknoloji vizyonundaki eksiklik olarak yorumlanmaktadır.

Üniversitenin konumu, ulaşım açısından en büyük avantajlarından biri olarak kabul edilmektedir. Cibali kampüsünün İstanbul'un merkezinde, Haliç kıyısında yer alması, öğrencilerin Taksim, Beşiktaş, Karaköy gibi önemli noktalara 10-15 dakika gibi kısa sürelerde ulaşabilmesini sağlamaktadır. Haliç metro durağına yürüme mesafesinde olması, Eminönü'nden otobüsle kolayca erişilebilmesi ve Bakırköy-Yeşilköy'den dolmuş seferlerinin bulunması, ulaşımın hemen her yerden kolay olduğunu göstermektedir. Bu merkezi konum, özellikle kampüs hayatı kısıtlı olan okulda sosyal yaşam için büyük bir artı olarak görülmektedir. Ulaşımla ilgili neredeyse hiç olumsuz yoruma rastlanmamıştır.

Uluslararası fırsatlar ve yabancı dil eğitimi, üniversitenin hem güçlü hem de zayıf yönlerinin bir arada görüldüğü bir alandır. Hazırlık eğitimi, genel olarak zorlu ama etkili olarak nitelendirilir. Öğrenciler, hazırlık okulunun yorucu temposuna rağmen İngilizceyi iyi bir seviyede öğrettiğini ve fakültedeki %100 İngilizce dersler için sağlam bir temel oluşturduğunu belirtir. Ancak, hazırlığı geçme notunun yüksek olması ve geçemeyenlerin sayısının azımsanmayacak kadar çok olması eleştirilir. Erasmus ve diğer uluslararası değişim programları ise okulun en çok övülen yönlerinden biridir. Purdue ve Coventry gibi prestijli üniversitelerle yapılan çift diploma anlaşmaları ve geniş Erasmus yelpazesi büyük bir avantaj olarak sunulur. Ancak, bazı öğrenciler Erasmus anlaşmalı okulların çoğunun "Avrupa'nın tüm kasaba köy okulları" olduğunu ve adını duyulmuş üniversitelerin az olduğunu iddia ederek bu durumu eleştirir. Ayrıca, uluslararası ofisin ilgisizliği ve prosedürel engeller nedeniyle kazanılan hakların bile kullanılamadığı yönünde ciddi şikayetler de mevcuttur.

Yemek kalitesi ve fiyatları, öğrencilerin neredeyse oybirliğiyle şikayetçi olduğu bir konudur. Yorumların büyük çoğunluğu, yemekhane ve kafelerdeki yiyeceklerin fahiş fiyatlı ve kalitesiz olduğunu belirtmektedir. Öğrencilerin önemli bir kısmı, hava kötü olmadıkça okul dışında daha uygun alternatiflere yöneldiğini ifade etmektedir. Hatta geçmişte yemek fiyatları nedeniyle protesto düzenlendiği ve öğrencilerin alternatif yemek tezgahları kurduğu anlaşılmaktadır. Çok az sayıda olumlu yorum bulunmakla birlikte, genel kanı yemek hizmetlerinin okulun en zayıf halkalarından biri olduğu yönündedir.

Verilen metinlerde yurtlar ve barınma imkanları hakkında detaylı ve güncel yorumlara rastlanmamıştır. Eski tarihli bir yorumda, Cibali kampüsünün arkasında bir erkek öğrenci yurdu bulunduğu bilgisi verilmiştir. Bir başka yorumda ise, yurtta bira içildiği için bir öğrenciye tutanak tutulması eleştirilmiştir. Bunun dışında yurtların kapasitesi, kalitesi, fiyatları veya genel yaşam koşulları hakkında yeterli bilgi bulunmamaktadır.

Üniversitenin imajı, yorumlarda en çok çatışan konulardan biridir. Bir yanda, özellikle İletişim ve Hukuk gibi fakülteleriyle prestijli, aydınlık bir kadroya sahip, uluslararasılaşmaya önem veren ve potansiyeli yüksek bir kurum imajı çizilir. Diğer yanda ise, "ticarethane" mantığıyla hareket eden, öğrencilerini müşteri gibi gören, sorunlara duyarsız, "butik dershaneden hallice" ve dışarıya yansıttığı imajın aksine içeride sorunlarla dolu bir yapı eleştirisi hakimdir. Öğrenci profili de imaj tartışmalarının merkezindedir; "şımarık zengin zübbelerle dolu" olduğu yönündeki yaygın kanıya karşı, bu algının abartılı olduğunu ve burslu öğrenci oranının yüksek olduğunu savunanlar da vardır. Son yıllardaki siyasi olaylar ve yönetim kararları, okulun "imam hatip" veya "medrese"ye dönüştüğü yönündeki eleştirilerle imajına ciddi zarar vermiştir. Genel olarak, üniversitenin parlak bir vitrini olduğu ancak arka planda ciddi yönetim ve felsefe sorunları yaşadığı algısı güçlüdür.

İdari personel ve yönetim, üniversitenin en çok eleştiri alan ve en zayıf karnı olarak görülmektedir. Yorumlarda idari birimlerdeki koordinasyonsuzluk, profesyonellikten uzaklık, beceriksizlik ve öğrenciye karşı ilgisizlik temaları sürekli tekrar etmektedir. Öğrenci işleri, sekreterlik, rektörlük ve akademik danışmanlık gibi birimlerin sorumluluk almaktan kaçındığı, öğrencileri yanlış yönlendirdiği ve sorunları çözmek yerine daha da karmaşık hale getirdiği yönünde çok sayıda şikayet bulunmaktadır. Özellikle ders kayıt dönemlerinde akademik danışmanlara ulaşılamaması, yönetimin önemli kararları öğrencilere haber vermeden alması ve şikayetlere duyarsız kalması kronik problemler olarak öne çıkmaktadır. Bununla birlikte, birkaç yorumda öğrenci işleri personelinin nazik ve yardımsever olduğu belirtilse de, genel kanı idari yapının tamamen çöktüğü ve "memuriyet zihniyetinden" öteye geçemediği yönündedir.

İş ve kariyer olanakları hakkında yorumlar oldukça sınırlı ve genellikle dolaylıdır. Olumlu tarafta, okulun zaman zaman önde gelen hukuk bürolarını davet ederek öğrencilere staj ve sektörle tanışma imkanı sunduğu belirtilmiştir. Bu, özellikle Hukuk Fakültesi için önemli bir artı olarak görülmektedir. Proje odaklı yeni eğitim modelinin, mezuniyet sonrası iş hayatına tecrübeli bir başlangıç yapma imkanı tanıdığı da bir başka olumlu iddiadır. Ancak diğer yandan, okula gelen firmaların öğrencileri "asistan ayağına amelelik yaptırdığı" yönünde eleştirel bir görüş de mevcuttur. Genel olarak, üniversitenin kariyer destek hizmetlerinin etkinliği ve mezunlarının iş bulma oranları hakkında kapsamlı bir değerlendirme yapmak için yeterli veri bulunmamaktadır.

Üniversitenin İstanbul'un merkezindeki konumu, şehir yaşamıyla bütünleşme konusunda en büyük avantajı olarak görülmektedir. Cibali kampüsü, öğrencilere Taksim, Beşiktaş, Karaköy, Eminönü gibi canlı ve merkezi lokasyonlara dakikalar içinde ulaşma imkanı sunmaktadır. Bu durum, özellikle kampüs içi sosyal olanakları kısıtlı bulan öğrenciler için büyük bir nimettir. Yorumlarda, okulun konumu sayesinde öğrencilerin ders aralarında veya sonrasında şehrin kültürel ve sosyal hayatına kolayca dahil olabildiği sıkça vurgulanmaktadır. Şehirle entegrasyon konusunda neredeyse hiç olumsuz bir yoruma rastlanmamıştır.