İSTİNYE ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik konuları, üniversiteyle ilgili en yoğun ve en sert eleştirilerin yapıldığı alanlardan biridir. Öğrenciler, kendilerine "sahtekar" muamelesi yapıldığını, dekanlıkların kopyacılıkla itham ettiğini ve hak arama çabalarının sonuçsuz kaldığını belirtmektedir. Özellikle Türk ve yabancı öğrenciler arasında ayrımcılık yapıldığı iddiası dikkat çekicidir; bir öğrenci, sınav öncesi yaşadığı bir sorunda yabancı öğrencilere öncelik tanındığını ve kendisinin ikinci plana atıldığını ifade etmiştir. Akademisyenlerin de haklarını aradıklarında mobbinge uğradığı ve işten çıkarıldığı yönündeki yorumlar, kurumdaki adalet anlayışına dair genel bir olumsuzluk tablosu çizmektedir.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda ciddi bir görüş ayrılığı ve zamanla negatif yönde bir değişim gözlemlenmektedir. Üniversitenin ilk yıllarında, MLP Care grubunun desteğiyle önemli akademisyenleri transfer ettiği ve özellikle tıp gibi alanlarda kaliteli bir kadroya sahip olduğu yönünde olumlu yorumlar yapılmıştır. Bazı öğrenciler belirli bölümlerdeki (örneğin Gastronomi) hocalardan ve imkanlardan memnuniyetini dile getirmiştir. Ancak, özellikle son birkaç yılda yapılan yorumlar, eğitim kalitesinin düştüğünü, hocaların ilgisiz ve özensiz olduğunu, derslerin verimsiz geçtiğini ve özellikle online eğitim sürecinin çok kötü yönetildiğini vurgulamaktadır. Bazı öğrenciler, hocaların keyfi davrandığını, adil olmayan notlandırma yaptığını ve üniversitenin öğrenciyi eğitmek yerine ticari kaygılarla hareket ettiğini sert bir dille eleştirmektedir. Kaliteli hocaların kurumda tutulamadığı ve akademik personelin de mutsuz olduğu yönünde iddialar mevcuttur.

Üniversitenin maddi politikaları, en çok eleştirilen konuların başında gelmektedir. Kuruluş yıllarında öğrencilere güzel burslar verdiği belirtilse de, güncel yorumlar tamamen zıt bir tablo çizmektedir. Üniversite, fahiş ve yasal sınırları zorlayan zamlar yapmakla suçlanmaktadır (%80-%100 oranında artışlar). Öğrenciler, üniversitenin bir 'ticarethane' ve 'para tuzağı' olduğunu, tek derdinin para kazanmak olduğunu ve en zor zamanlarda bile (pandemi dönemi gibi) öğrencileri düşünmeden zamlı kayıt ücretleri talep ettiğini ifade etmektedir. Hatalı ücret tahsilatı gibi konularda çözüm sunulmaması da bu olumsuz algıyı güçlendirmektedir.

Derslerin işlenişi ve planlamasıyla ilgili yorumlar genellikle olumsuzdur. Öğrenciler, derslerin hocaların keyfine göre iptal edilip online yapıldığından, sınav programlarının çok geç açıklandığından ve ders seçimi konusunda mağduriyetler yaşandığından şikayetçidir. Özellikle bir öğrencinin, alması gereken dersin bir sonraki seneye ertelenmesi nedeniyle mezuniyetinin uzaması gibi ciddi sorunlar, sistemsel bir plansızlığa işaret etmektedir. Ders içerikleri ve notlandırma konusunda da adaletsizlik iddiaları mevcuttur.

Güvenlik ve denetimle ilgili yapılan yorumlar, uygulamanın amacını aştığı ve düşmanca bir tavra dönüştüğü yönündedir. Özellikle hem akademisyen hem de öğrenci olan bir kişinin kampüse alınmaması ve güvenlik görevlilerinin tehditkar tavırları, kurum içindeki denetimin bir koruma mekanizmasından çok, bir yıldırma ve dışlama aracına dönüştüğünü göstermektedir. Mezuniyet töreninde özel güvenlik görevlilerinin kaba tavırları da bu olumsuz tabloyu desteklemektedir.

Kampüs yapısı hakkındaki yorumlar, üniversitenin konforlu ve modern binalara sahip olduğunu belirten ilk dönem görüşleri ile kampüs hayatının eksik, binaların yetersiz ve AVM içinde olmasını eleştiren güncel görüşler arasında bölünmüştür. İlk yorumlar "otel lüksünü anımsatan" yeni mimariyi övmüştür. Ancak son yıllardaki eleştiriler, özellikle Topkapı kampüsünün kütüphanesinin küçüklüğü, havasızlığı ve laboratuvarların kötü kokması gibi fiziksel sorunlara odaklanmaktadır. Vadi İstanbul kampüsü ise bir alışveriş merkezinin içinde yer alması nedeniyle "gerçek bir üniversite" hissi vermediği gerekçesiyle eleştirilmektedir. Genel olarak, binaların modernliğine rağmen gerçek bir kampüs yaşamı ve ruhunun olmadığı hissiyatı hakimdir.

Kampüs içi ulaşımla ilgili sınırlı sayıda fakat spesifik bir şikayet bulunmaktadır. Topkapı kampüsünde, hastane binası ile derslerin işlendiği okul binası arasındaki doğrudan geçişin kapatılması, öğrencilerin her gün binaların etrafını dolaşmak zorunda kalmasına neden olmuştur. Bu durum, daha önceki yıllarda direkt geçiş imkanı varken bu sene engellenmesi nedeniyle eleştirilmektedir.

Üniversite, siyasi bağlantıları ve figürleri üzerinden çeşitli yorumlara konu olmuştur. Bir yorumda üniversitenin "cumhurbaşkanı Erdoğan ve ailesine yakın bir kurum olduğu" söylentisi dile getirilmiştir. Diğer bir yorumda ise Boğaziçi Üniversitesi'ne rektör olarak atanmasıyla gündeme gelen Melih Bulu'nun, İstinye Üniversitesi'ni dünyada ilk 500'e soktuğu yönündeki asılsız iddiası eleştirilmiştir. Akademisyenlerin siyasi görüşleri nedeniyle işten çıkarılması gibi genel konular üzerinden de üniversiteye dolaylı eleştiriler yöneltilmiştir. Bu yorumlar, üniversitenin siyasi atmosferden bağımsız olmadığı algısını yansıtmaktadır.

Üniversitedeki sosyal yaşam hakkında yapılan yorumlar son derece sınırlıdır ve mevcut yorumlar olumsuzdur. Öğrenciler, okulda gerçek bir kampüs ortamının olmadığını, dışarıda oturacak alanların çok kısıtlı olduğunu belirtmektedir. Bu durum, üniversitenin sosyalleşme ve kampüs kültürü açısından zayıf kaldığı izlenimini vermektedir.

Üniversitenin teknolojik altyapısı hakkında çelişkili görüşler bulunmaktadır. Bazı bölümlerde (Gastronomi, Ar-Ge) modern ve son teknoloji ekipmanların bulunduğu belirtilirken, genel öğrenci kitlesini etkileyen online eğitim sistemleri ciddi şekilde eleştirilmiştir. Pandemi döneminde kullanılan UZEM platformunun "tercih edilebilecek en ilkel programlardan biri" olduğu, öğrencilerin binlerce saatini, enerjisini ve motivasyonunu boşa harcadığı ve bu yanlıştan çok geç dönüldüğü vurgulanmıştır. Blackboard sisteminin de sık sık hata vermesi, teknolojik altyapının her alanda aynı kalitede olmadığını göstermektedir.

Toplu taşıma ve ulaşım imkanları hakkında hem olumlu hem de olumsuz yorumlar bulunmaktadır. Üniversitenin Cevizlibağ'daki Topkapı kampüsünün metrobüs ve tramvay hattına yakınlığı, ulaşımı kolaylaştıran bir faktör olarak görülmektedir. Ancak bazı öğrenciler için ulaşımın zorlayıcı olduğu da belirtilmiştir. Özellikle servis hizmetleriyle ilgili verilen sözlerin tutulmaması ciddi bir şikayet konusudur; başlangıçta ücretsiz olarak vadedilen servislerin daha sonra fahiş fiyatlarla ücretli hale getirilmesi, öğrencilerin mağduriyetine yol açmıştır.

Uluslararası fırsatlar ve dil eğitimi konusunda yapılan yorumlar olumsuzdur ve idari engellere işaret etmektedir. Öğrenci işlerinin, bir öğrencinin "Work and Travel" programına katılımını asılsız gerekçelerle engellemesi, üniversitenin öğrencilerin yurt dışı deneyimlerine destek olmak yerine köstek olduğunu göstermektedir. Ayrıca, hazırlık sınıfındaki eğitim müfredatının yanlış olduğu ve öğrencilerin seviyeleri arasında uçurum yarattığı yönündeki eleştiri, dil eğitiminin kalitesi hakkında da ciddi şüpheler uyandırmaktadır.

Yemekhane ve yemek kalitesi hakkında yapılan tek yorum olumsuzdur. Bu yoruma göre yemekler lezzetli değil ve yemekhane ortamı estetikten uzak, bir fabrika yemekhanesini andırmaktadır. Konu hakkında daha fazla veri olmamakla birlikte, mevcut geri bildirim memnuniyetsizliğe işaret etmektedir.

Verilen metinlerde üniversitenin yurtları veya öğrencilere sunduğu barınma imkanları hakkında herhangi bir olumlu ya da olumsuz yoruma rastlanmamıştır.

Üniversitenin imajı, kuruluşundan günümüze dramatik bir değişim göstermiştir. İlk yıllarda, arkasındaki güçlü sağlık grubu sayesinde 'sağlık sektörünün Koç'u, Sabancı'sı olma potansiyeli' taşıyan, parlak bir geleceği olan bir kurum olarak görülüyordu. Ancak güncel yorumlar, bu imajın tam tersine döndüğünü göstermektedir. Üniversite artık sıklıkla 'ticarethane', 'para tuzağı', 'tabela üniversitesi' gibi olumsuz sıfatlarla anılmaktadır. Özellikle fahiş zamlar, idari sorunlar ve eğitimdeki kalitesizlik iddiaları, kurumun itibarını ciddi şekilde zedelemiştir. İsminin İstinye olup kendisinin Cevizlibağ veya Vadi'de bulunması da alay konusu olarak imajını olumsuz etkilemektedir.

İdari personel ve yönetim, üniversite hakkındaki şikayetlerin merkezinde yer almaktadır. Öğrenciler hemen her yorumda, bir sorunla karşılaştıklarında karşılarında muhatap bulamamaktan, herkesin suçu birbirine atmasından ve çözüm odaklı bir yaklaşımın olmamasından yakınmaktadır. Öğrenci işleri, kariyer merkezi ve muhasebe gibi birimler; ilgisizlik, kabalık, telefonlara çıkmama ve işleri yokuşa sürme gibi nedenlerle yoğun şekilde eleştirilmektedir. Genel kanı, üniversitede kurumsal bir işleyişin olmadığı, organizasyonun zayıf olduğu ve öğrencinin sorunlarının görmezden gelindiği yönündedir.

İş ve kariyer fırsatları, üniversitenin en büyük vaatlerinden biri olmasına rağmen, bu konuda da zamanla olumsuz bir tablo ortaya çıkmıştır. Kuruluş yıllarında, MLP Care grubuna ait hastanelerde istihdam ve staj garantisi en önemli çekim gücüydü. Ancak güncel yorumlar, bu vaadin de içinin boşaltıldığını göstermektedir. Öğrenciler, staj imkanlarının kaldırıldığından veya sigortasız ve güvencesiz koşullarda staj yapmaya zorlandıklarından şikayet etmektedir. Hemşirelik gibi bazı bölümlerde iş bulma avantajı devam etse de, üniversitenin staj konusundaki tutumu, kariyer desteği konusundaki genel bir zafiyete işaret etmektedir.

Verilen metinlerde, üniversite kampüslerinin bulunduğu lokasyonlar (Cevizlibağ, Vadi İstanbul) dışında, genel olarak İstanbul'daki şehir yaşamının öğrenci üzerindeki etkileriyle ilgili spesifik bir yoruma rastlanmamıştır.