İSTANBUL SABAHATTİN ZAİM ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik konuları, üniversite hakkındaki en ciddi ve olumsuz yorumların merkezinde yer almaktadır. Öğrenciler arasında siyasi görüş, yaşam tarzı veya dini inançlara dayalı ayrımcılık yapıldığına dair güçlü iddialar bulunmaktadır. Özellikle muhafazakar olmayan öğrencilerin kendilerini dışlanmış hissettiği, bir kadın hocanın homofobik söylemlerde bulunduğu ve bazı hocaların öğrencilere farklı muamele yaptığı belirtilmiştir. Bir öğrencinin tesettürlü bir başka öğrenci tarafından saldırıya uğradığını ve mobbing gördüğünü anlattığı yorum, bu konudaki endişelerin ciddiyetini ortaya koymaktadır. Ayrıca, çalışan öğrencilere yönelik verilen sözlerin tutulmaması da bir başka eşitsizlik sorunu olarak dile getirilmiştir.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda yorumlar ciddi anlamda kutuplaşmış durumdadır. Bir kesim, özellikle hukuk ve seçmeli dil dersleri gibi alanlardaki hocaların kalitesini överken, genel olarak akademisyenleri "ortalama düzeyde" bulmaktadır. Diğer ve daha geniş bir kesim ise, özellikle bazı fakültelerdeki akademisyenlerin liyakattan ziyade ideolojik yakınlığa göre seçildiğini, derslerde siyasi ve dini propaganda yaptıklarını ve öğrencilere karşı ayrımcı veya kaba tavırlar sergileyebildiklerini belirtmektedir. Özellikle hemşirelik ve psikoloji bölümleri, eğitim kalitesi ve hoca tutumları konusunda sert eleştiriler almıştır. Öğrencilere, tercih yapmadan önce hoca bazında araştırma yapmaları tavsiye edilmektedir.

Burs olanakları, üniversite hakkındaki en çelişkili ve zamanla en çok değişen konulardan biridir. Geçmiş yıllarda, üniversitenin sunduğu cömert burslar (3000 TL'ye kadar) önemli bir çekim merkezi olarak görülüyordu. Ancak, özellikle 2024 yılındaki yorumlar, bu algının tamamen tersine döndüğünü göstermektedir. Burs yönetmeliğinin aniden değiştirildiği, özellikle ikinci üniversitesini okuyan öğrencilerin kazandıkları bursların iptal edildiği ve fahiş oranlarda (%75-200) öğrenim ücreti zammı yapıldığı yönünde çok ciddi şikayetler bulunmaktadır. Bu durum, üniversitenin öğrenciler tarafından bir "ticarethane" olarak görülmesine neden olmuştur.

Ders içerikleriyle ilgili yorumlar, bölüm ve ders türüne göre büyük farklılıklar göstermektedir. Hukuk gibi bazı bölümlerde derslerin oldukça zorlayıcı olduğu ve akademik ciddiyetin korunduğu anlaşılmaktadır. Özellikle seçmeli dil dersleri, kaliteleriyle öne çıkmaktadır. Bununla birlikte, en yoğun eleştiri fakülte ortak seçmeli derslerine yöneliktir. Bu derslerin birçoğunun, akademik içerikten uzaklaşarak siyasi ve ideolojik propaganda aracına dönüştüğü, Osmanlıcılık veya belirli bir siyasi partinin görüşlerinin aşılandığı yönünde ciddi şikayetler bulunmaktadır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Üniversitenin kampüsü, yorumların neredeyse tamamında en çok övülen ve takdir edilen özelliğidir. Tarihi Ziraat Okulu arazisi üzerine kurulu olan kampüs, "devasa", "yeşil", "saklı cennet" ve "huzurlu" gibi ifadelerle betimlenmektedir. Tarihi ve modern binaların bir arada bulunması, geniş yeşil alanlar, spor tesisleri ve İstanbul'un merkezinde olmasına rağmen şehir stresinden uzak atmosferi, öğrenciler için büyük bir avantaj olarak görülmektedir. Kütüphanesi de genellikle büyük ve donanımlı olarak nitelendirilmiştir. Eleştiriler ise oldukça azdır ve genellikle kampüsün genişletilmesi sırasında ağaçların kesildiği veya bu güzel mekanın sosyal etkinlik eksikliği nedeniyle tam olarak değerlendirilemediği yönündedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında detaylı bir yoruma rastlanmamıştır. Yalnızca bir öğrenci, kampüsün büyüklüğüne atıfta bulunarak mizahi bir dille kampüs içi bir ulaşım sistemine ihtiyaç olduğunu dile getirmiştir. Bu da kampüsün oldukça geniş bir alana yayıldığına işaret etmektedir.

Siyasi ve ideolojik kimlik, üniversite algısının merkezinde yer almaktadır. Neredeyse tüm yorumlarda üniversitenin İlim Yayma Vakfı'na bağlılığı ve belirli bir siyasi görüşe (muhafazakar, sağ, İslamcı) yakınlığı vurgulanmaktadır. Bu durum, bazı öğrenciler için bir tercih sebebi ve gurur kaynağıyken, büyük bir kesim için ciddi bir eleştiri konusudur. Üniversitenin ilk yıllarında ODTÜ'de yaşanan olayları kınaması, kamuoyundaki imajını belirleyen önemli bir olay olarak sıkça hatırlatılmaktadır. Bazı yorumcular üniversiteyi, "FETÖ okulları gibi bir yapı" veya "hain yetiştirmek üzerine kurulu" gibi çok sert ifadelerle eleştirirken, diğerleri bu eleştirileri yapanları "maneviyat düşmanlığı" ile suçlamaktadır. Kısacası, İZÜ hakkındaki tartışmaların siyasi ve ideolojik zeminden ayrı düşünülmesi mümkün görünmemektedir.

Sosyal yaşam, kampüsün fiziksel güzelliğiyle tam bir tezat oluşturacak şekilde, en çok şikayet edilen konuların başında gelmektedir. Yorumların büyük bir çoğunluğu, okulda sosyal bir ortamın bulunmadığı, insanları bir araya getirecek festival, konser gibi etkinliklerin yapılmadığı yönündedir. Öğrenci profilinin genel olarak dindar ve muhafazakar olması, farklı yaşam tarzlarına sahip öğrencilerin kendilerine uygun bir çevre bulmakta zorlanmasına neden olmaktadır. Kulüp faaliyetlerinin de oldukça zayıf olduğu belirtilmiştir. Bu durum, bazı öğrenciler için "huzurlu" ve "temiz" bir ortam anlamına gelirken, çoğunluk için "sıkıcı" ve "lise 5. sınıf" gibi bir atmosfer yaratmaktadır.

Üniversitenin teknolojik altyapısı hakkında çok sınırlı bilgi bulunmaktadır. Birkaç yorumda okulun bir "teknoparkı" olduğu olumlu bir şekilde belirtilmiştir. Ancak 2013 tarihli çok eski bir yorumda, web sitesinin bile düzgün çalışmadığı eleştirisi yer almaktadır. Güncel duruma dair kapsamlı bir değerlendirme yapmak için yeterli veri mevcut değildir.

Üniversitenin konumu genel olarak merkezi ve ulaşım açısından avantajlı olarak değerlendirilmektedir. Halkalı'da, Marmaray ve Metrobüs gibi ana ulaşım hatlarına yakın olması önemli bir artı olarak görülüyor. Öğrenciler, ana duraklardan kısa bir otobüs veya dolmuş yolculuğu ile kampüse kolayca ulaşabildiklerini belirtiyorlar. Ancak, özellikle yoğun saatlerde otobüslerin çok kalabalık olduğu ve bazen duraklarda durmadan geçtiği yönünde şikayetler de mevcuttur. Bu durum, ulaşımın genel olarak iyi olmasına rağmen bazı pratik zorluklar yaşanabildiğini göstermektedir.

Yabancı dil eğitimi ve uluslararası ortam konusunda çelişkili yorumlar mevcuttur. İngilizce hazırlık eğitiminin hocaları (ODTÜ, Boğaziçi mezunu) övülse de, eğitim metodunun yetersiz olduğu ve okumadan çok konuşmaya odaklandığı eleştirilmiştir. Seçmeli dil dersleri (Çince, İspanyolca vb.) ise oldukça beğenilmektedir. Okulda uluslararası öğrenci varlığı belirtilmekle birlikte, bir yorumda bu öğrencilerin çoğunlukla Arap ülkelerinden geldiği, Avrupalı öğrencinin az olduğu ifade edilmiştir. Bu durum, okulun uluslararasılaşma vizyonunun daha çok İslam coğrafyasıyla sınırlı olduğu izlenimini vermektedir.

Kampüs içi yeme-içme olanakları genel olarak olumlu değerlendirilmektedir. Özellikle yemekhanenin yemeklerinin güzel ve diğer vakıf üniversitelerine kıyasla uygun fiyatlı olduğu belirtilmiştir. Kampüs içinde bulunan Dilek Pastanesi, Espressolab gibi markalı kafelerin varlığı da sosyal bir artı olarak görülmektedir. Hatta bir öğrencinin, tanıtım günlerinde ikram edilen cevizli un kurabiyesini övgüyle anlatması, bu konudaki pozitif algıyı pekiştiren eğlenceli bir detaydır.

Yurtlar ve barınma olanakları hakkında çok az yorum bulunmakla birlikte, mevcut yorumlar olumsuzdur. Özellikle yurtlara öğrenci alımının çok sınırlı olduğu ve bunun için bir mülakat yapıldığı belirtilmektedir. Ayrıca, bir vakıf üniversitesi için yurt fiyatlarının yüksek olması da eleştirilen bir diğer noktadır. Şehir dışından gelecek öğrencilerin, yurda yerleşme konusunda söylenenlere temkinli yaklaşması tavsiye edilmektedir.

Üniversitenin imajı, en çok tartışılan ve en kutuplaşmış konudur. Destekçileri için İZÜ, "inançlı gençliğin" yetiştiği, manevi değerlere önem veren bir "ilim yuvası" iken; eleştirenler için siyasi bir misyonla kurulmuş, liyakatten uzak, bilimsellikten çok ideolojiyi önceleyen bir "medrese", "tabela üniversitesi" veya "ticarethane"dir. Kuruluş yıllarında (2012-2014) adı ve ODTÜ'ye karşı aldığı tavırla sıkça alay konusu olmuş, bu durum üniversiteye yönelik olumsuz bir ön yargı oluşturmuştur. Son yıllarda ise eleştiriler, fahiş ücret politikaları ve "yolsuzluk" iddiaları gibi daha somut konulara kaymıştır. İlim Yayma Vakfı ve siyasi figürlerle olan bağlantısı, imajının ayrılmaz bir parçasıdır ve hem olumlu hem de olumsuz algının temelini oluşturur.

İdari personel ve özellikle öğrenci işleri, en çok şikayet alan birimlerin başında gelmektedir. Yorumlarda genel olarak personelin ilgisiz, iş bilmez ve kaba olduğu, sorunlara çözüm bulmak yerine öğrencileri oyaladığı belirtilmektedir. Telefonlara cevap verilmemesi, sorulara yarım ağızla yanıt alınması ve muhatap bulunamaması sıkça tekrarlanan şikayetlerdir. Özellikle çalışan bir öğrenciye "işten çık" denmesi gibi çözümden uzak yaklaşımlar, idari birimlerin öğrenci odaklılıktan ne kadar uzak olduğunu gösteren örnekler olarak sunulmuştur. Bu durum, üniversitenin genel olarak "ticarethane" olarak algılanmasını güçlendiren önemli bir faktördür.

Mezunların iş ve kariyer olanaklarına dair somut ve güvenilir yorumlar oldukça azdır. Bir yorumda, mezunların çok uluslu büyük şirketlerde üst düzey yönetici olduğu ironik bir dille iddia edilmiştir ki bu yorumun ciddiye alınması zordur. Bir başka yorumda ise mezunların kamu kuruluşlarında hızla yükseleceği öngörüsünde bulunulmuştur. Ancak mezun olmuş öğrencilerin kendi kariyer süreçlerine dair doğrudan paylaştığı bir deneyim bulunmamaktadır. Bu nedenle, üniversitenin kariyer olanakları konusunda net bir sonuca varmak mümkün değildir.

Üniversitenin bulunduğu Halkalı semti, şehirle ilişki konusunda çelişkili yorumlara sahne olmuştur. Bir yandan, konumu "İstanbul'un merkezi bir yeri" olarak tanımlanmakta ve ana ulaşım hatlarına yakınlığı bir avantaj olarak görülmektedir. Diğer yandan, kampüsün hemen çevresinin sosyal olanaklar açısından yetersiz ve "boş" olduğu belirtilmektedir. Bu durum, öğrencilerin kampüs dışı sosyal yaşam için yine de merkeze gitmek zorunda kaldıklarını, dolayısıyla kampüsün güzel konumunun bu eksiklikle bir miktar gölgelendiğini düşündürmektedir.