İSTANBUL RUMELİ ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik kavramı, hem öğrenciler hem de çalışanlar açısından sorgulanmaktadır. Özellikle 2020 yılında yapılan bir yorum, üniversitenin yasal düzenlemeye rağmen akademisyenlerine devlet üniversitelerinden daha düşük maaş ödediğini iddia ederek kurumsal bir adaletsizliğe dikkat çekmiştir. Öğrenci bazında ise bazı hocaların 'öğrenci ayrımı yaptığı' yönündeki şikayetler, fırsat eşitliği konusunda endişeleri gündeme getirmektedir. Trakya bölgesi öğrencilerine yönelik 'pozitif ayrımcılık' olarak sunulan burs politikası ise bazıları tarafından pazarlama stratejisi olarak görülüp eleştirilmiştir.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi, öğrenciler arasında en çok fikir ayrılığına neden olan konulardan biridir. Bir grup öğrenci, akademisyenlerin alanında uzman, ilgili ve samimi olduğunu, eğitim kalitesinin yüksek olduğunu ve öğrencilere her konuda destek olduklarını belirtirken; diğer bir grup ise tam tersi bir tablo çizmektedir. Bu eleştirilerde, öğretim görevlilerinin ilgisizliği, öğrencileri başından savma çabası, öğrenci ayrımı yapıldığı iddiaları ve hatta sınav sorularının önceden verilmesi gibi ciddi suçlamalar yer almaktadır. Özellikle son birkaç yıla ait yorumlarda eleştirel seslerin daha belirgin olduğu görülmektedir. Bu durum, eğitim deneyiminin fakülteden fakülteye veya hocadan hocaya büyük farklılıklar gösterebileceğine işaret etmektedir.

Üniversitenin burs politikaları, öğrenciler ve adaylar tarafından genellikle bir pazarlama stratejisi olarak algılanmakta ve eleştirilmektedir. Yorumlarda, yüksek burs oranlarının aslında çok düşük başarı sıralamalarına dahi verildiği, bu durumun bursun değerini düşürdüğü ima edilmektedir. Özellikle 'Trakya bölgesi öğrencilerine %45 burs' gibi uygulamalar veya 'daha kötü yapana burs veriyorlar' şeklindeki gözlemler, burs sisteminin akademik başarıyı ödüllendirmekten çok öğrenci çekme amacı taşıdığı algısını güçlendirmektedir. Ayrıca, lisans mezunu olup ikinci üniversite olarak tam burslu kazananların dahi tam ücret ödemek zorunda kalması, burs yönetmeliğindeki kısıtlayıcı ve hayal kırıklığı yaratan bir uygulama olarak öne çıkmaktadır.

Derslerin işlenişi ve altyapı olanakları konusunda çelişkili yorumlar bulunmaktadır. Bazı öğrenciler, özellikle pandemi döneminde online altyapının nitelikli olduğunu ve derslerin aktif bir şekilde işlendiğini belirtirken, diğer yandan bazı bölümlerde temel fiziksel imkanların eksikliğinden şikayet edilmektedir. Örneğin, gastronomi bölümünde mutfak, bazı diğer bölümlerde ise laboratuvar olmaması önemli bir eleştiri konusudur. Ayrıca, devamsızlık takibinde yaşanan adaletsizlikler de "bütün derslere girdiğim halde yok yazıldığım okul" gibi ifadelerle dile getirilmiştir.

Güvenlik hizmetleri hakkında birbiriyle tamamen zıt iki görüş bulunmaktadır. Bir yanda, okulu 'güvenlikli bir ortam' olarak tanımlayan genel ve olumlu bir yorum yer alırken; diğer yanda, kurumda eskiden güvenlik görevlisi olarak çalışmış bir kişinin çok detaylı ve sert eleştirileri bulunmaktadır. Bu kişi, güvenlik şeflerinin kötü muamelesinden, 'köle gibi' 12 saat ayakta bekletildiklerinden ve angarya işler yaptırıldığından bahsederek çok olumsuz bir çalışma ortamı tasvir etmiştir. Bu durum, dışarıdan görünen güvenlik algısıyla içeride yaşananların farklı olabileceğine işaret etmektedir.

Üniversitenin Silivri'deki kampüsü, konumu ve yapısı itibarıyla farklı şekillerde değerlendirilmektedir. Kimi öğrenciler kampüsün İstanbul'un gürültüsünden uzak, sakin, huzurlu ve temiz olduğunu savunurken, bu durumu bir avantaj olarak görmektedir. Hatta bazıları kampüsün genişliğinden ve yeterli imkanlara sahip olduğundan bahsetmektedir. Buna karşın, eleştirel yorumlarda kampüsün bahçesinin küçük olduğu veya genel olarak 'binadan ibaret' bir üniversite olduğu algısı hakimdir. Bu zıt görüşler, öğrencilerin beklentilerine göre kampüs algısının değiştiğini göstermektedir.

Verilen metinlerde kampüs içi ulaşımla (yerleşkeler arası servis, ring vb.) ilgili herhangi bir olumlu veya olumsuz yoruma rastlanmamıştır.

Üniversitenin işleyişine dair siyasi bir eleştiri bulunmaktadır. Bu konuda yapılan tek yorum, üniversitenin iç işleyişinin siyaset ve politika ekseninde yürüdüğünü iddia ederek kurumu 'okulumsu üniversite' olarak tanımlamaktadır. Bu, genel bir öğrenci görüşü olmaktan ziyade tekil fakat güçlü bir eleştiridir.

Sosyal yaşam ve etkinlikler, öğrencilerin deneyimlerine göre tamamen farklılaşan bir başka konu başlığıdır. Bazı öğrenciler üniversiteyi 'etkinliklerden uzak, durağan' ve 'hiçbir sosyal aktivite alanı yok' diyerek eleştirirken, iptal edilen bir e-spor turnuvası gibi organizasyonel zayıflıklara da dikkat çekmektedir. Buna karşın, oldukça aktif bir başka grup ise sürekli yeni kulüplerin açıldığını, her gün farklı etkinlikler, geziler, kamplar ve partiler düzenlendiğini belirtmektedir. Özellikle 'Ally's Garage' isimli mekanın ve bahar şenliklerinin övülmesi, sosyal hayatın aslında öğrencinin katılımına ve ilgisine bağlı olarak zenginleşebileceğini, ancak kurumsal olarak sunulan standart bir sosyal programın zayıf olabileceğini düşündürmektedir.

Üniversitenin teknolojik altyapısı hakkında iki farklı görüş mevcuttur. Pandemi döneminde uzaktan eğitim için kurulan 'nitelikli altyapı' sayesinde derslerin aksamadan devam etmesi öğrenciler tarafından takdirle karşılanmıştır. Ancak bu dijital başarı, fiziksel altyapıdaki eksiklikleri gölgeleyememiştir. Özellikle gastronomi bölümü için mutfak ve diğer bölümler için laboratuvar olmaması gibi temel uygulama alanlarındaki yetersizlikler, en önemli eleştiri noktalarını oluşturmaktadır.

Kampüsün Silivri'de bulunması, ulaşımı en çok şikayet alan konulardan biri haline getirmiştir. Öğrencilerin büyük bir kısmı, okula ulaşımın zorluğundan ve özellikle servis hizmetlerindeki sıkıntılardan yakınmaktadır. Okulun konumunun uzaklığı, "keşke yunanistan sınırına koysaydınız okulu daha yakın olurdu" gibi ironik ifadelerle tiye alınmıştır. Yaklaşık 9 yıl önce yapılan bir yorumda otogara ve gelecekteki metro güzergahına yakınlığından bahsedilmiş olsa da, güncel yorumlar ağırlıklı olarak ulaşım sorununa odaklanmaktadır.

Bu konuda yapılan yorumlar sınırlı olmakla birlikte olumlu bir tablo çizmektedir. Yaklaşık 9 yıl önceki bir yorumda üniversitenin İngilizce, Almanca ve Rusça gibi dillerde eğitim vermesi 'ilginç' ve pozitif bir özellik olarak not edilmiştir. Daha güncel bir yorumda ise bir öğrencinin 'Erasmus imkanı sayesinde İtalya'ya gittiğini' belirtmesi, uluslararası değişim programlarının aktif olarak işlediğine dair somut bir kanıt sunmaktadır. Bu alanda olumsuz bir yoruma rastlanmamıştır.

Üniversitedeki yemek kalitesi, özellikle yurtta kalan öğrenciler tarafından ağır bir şekilde eleştirilmektedir. Yorumlarda yemeklerin lezzetsiz ve sağlıksız olduğu, hijyen sorunları yaşandığı ve hatta önceki günden kalan yemeklerin sunulduğu gibi ciddi iddialar yer almaktadır. 'İki tabak ne olduğu belli olmayan yemek' ve 'bayat ekmekler' gibi ifadeler, yemekhane hizmetlerindeki memnuniyetsizliğin boyutunu göstermektedir. Bu konuda olumlu bir yoruma rastlanmamıştır.

Yurt ve barınma imkanları, hakkında en sert ve çelişkili yorumların yapıldığı alanlardan biridir. Öğrencilerin büyük bir kısmı yurtları 'rezillik' olarak tanımlamakta; temizlik sorunları, soğuk sular, akşamları çalışmayan asansörler ve kapatılan koridor ışıkları gibi temel hizmetlerdeki aksaklıklardan şikayet etmektedir. Ortak banyoların 'leş gibi' olması ve odalarda buzdolabı vaadinin tutulmaması gibi iddialar da mevcuttur. Bu olumsuz tabloya karşın, yurtta misafir olarak kalan bir güreş takımı üyesinin yurdu 'temiz ve rahat' bulması ve bir başka genel yorumda yurtların 'çok iyi' olarak nitelendirilmesi, algıda büyük bir çelişki olduğunu göstermektedir. Ancak öğrenci deneyimini yansıtan yorumların ezici çoğunluğu olumsuzdur.

İstanbul Rumeli Üniversitesi'nin kamuoyundaki ve öğrenciler arasındaki imajı oldukça tartışmalıdır. Yorumlarda üniversite sık sık 'tabela üniversitesi', 'köprüaltı üniversitesi' veya 'prestiji olmayan vakıf üniversitesi' gibi olumsuz ifadelerle anılmaktadır. Özellikle ilk yıllardaki 'paint'te çizilmiş gibi' duran logosu ve çevreyi rahatsız eden etkinlikleri gibi konular, kurumun ciddiyetini sorgulatan eleştirilere yol açmıştır. Bu olumsuz imaja karşın, 'Trakyanın gururu' veya 'iyi ki Rumeliliyim' gibi sahiplenici ve olumlu ifadeler de bulunmakla birlikte, genel algının daha çok eleştirel yönde olduğu görülmektedir.

İdari ve mali işler, üniversitenin en çok ve en sert eleştiri alan konusudur. Yorumların büyük bir çoğunluğu, üniversiteyi bir eğitim kurumundan ziyade bir 'ticarethane' olarak görmektedir. Öğrencilerin ve velilerin en büyük şikayetleri arasında, yatay geçiş veya kayıt sildirme sonrası aylarca geri ödenmeyen ücretler, fahiş yıllık zamlar, ulaşılamayan yetkililer, yüze kapatılan telefonlar ve kaybedilen evraklar bulunmaktadır. Mezuniyet törenindeki organizasyon bozuklukları, idari personelin yetersizliğine bir örnek olarak gösterilmiştir. Bu ağır eleştirilerin karşısında, yatay geçiş sürecinde destek gördüğünü belirten birkaç olumlu yorum bulunsa da, bunlar genel memnuniyetsizlik tablosu içinde oldukça zayıf kalmaktadır.

İş ve kariyer olanakları konusunda genel olarak olumlu bir hava hakimdir. Özellikle Sağlık Meslek Yüksekokulu mezunlarının hem özel hem de devlet hastanelerinde iş bulabildiği belirtilmektedir. Öğrenciler, akademisyenlerin ve Kariyer Merkezi'nin mezun olmadan iş bulma veya staj yapılan yerde kadroya geçme gibi konularda destek olduğunu ifade etmektedir. Ancak bu olumlu tabloya gölge düşüren bir eleştiri de mevcuttur; bir öğrenci, staj yeri bulma sorumluluğunun tamamen kendilerinde olduğunu ve üniversitenin buldukları yerleri de keyfi olarak onaylamadığını belirterek destek mekanizmasının yetersizliğinden şikayet etmiştir.

Üniversitenin bulunduğu Silivri, öğrenciler için hem bir avantaj hem de bir dezavantaj kaynağıdır. Şehrin gürültüsünden ve kalabalığından uzaklaşmak isteyenler için Silivri'nin sakinliği ve sahili bir 'deşarj' olma imkanı sunmaktadır. Özellikle pandemi döneminde bu sakin konumun bir avantaj olduğu belirtilmiştir. Ancak, bir öğrencinin 'az ilerde torbacı var' şeklindeki alaycı yorumu, bölgenin bazıları tarafından tekin görülmediği veya sosyal çevresinin olumsuz algılandığına dair bir ipucu vermektedir.