İSTANBUL KENT ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik konuları, üniversiteye yönelik en ciddi eleştirilerin başında gelmektedir. Özellikle akademisyenlere kanunen belirlenen ücretin altında maaş ödenmesi ve bu durumun sistematik hale gelmesi, en sık vurgulanan adaletsizliktir. Öğrenciler açısından ise, kayıt sırasında verilen sözlerin tutulmaması (örneğin zam yapılmayacağı vaadi), fahiş ücret artışları ve öğrencilerin 'para kaynağı' olarak görülmesi temel şikayetlerdir. Kuruluş yıllarında sadece kız öğrencilere yönelik pozitif ayrımcılık olarak sunulan burs politikası ise bazıları tarafından 'cinsiyetçilik' olarak yorumlanmıştır. Engelli bir öğrencinin kayıt sırasında yaşadığı zorluklar da eşit muamele konusunda eksiklikler olduğunu göstermektedir.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda ciddi ve çelişkili görüşler bulunmaktadır. Bir yandan, özellikle Diş Hekimliği ve Klinik Psikoloji gibi alanlarda Marmara ve Çapa mezunu, bilgili ve yetenekli hocalardan övgüyle bahsedilirken; diğer yandan genel bir eleştiri olarak akademisyenlere değer verilmediği, maaşlarının düzenli ödenmediği ve bu durumun eğitim kalitesini olumsuz etkilediği vurgulanmaktadır. Özellikle son yıllardaki yorumlarda, derslere profesörlerin girmediği, 20-25 yaşlarındaki genç hocaların ders verdiği ve eğitimin lise seviyesinde kaldığı gibi şikayetler öne çıkmaktadır. Diş Hekimliği bölümünde eğitim kalitesinin aşırı ağırlaştırıldığı ve öğrencilerin topluca başarısız kılındığı iddiası da dikkat çekicidir. Kuruluş yıllarında ise FETÖ ile iltisaklı bir üniversiteden akademisyen istihdam edilmesi gibi konular gündeme gelmiştir.

Burs ve maddi olanaklar konusunda olumsuz ve kafa karıştırıcı deneyimler aktarılmıştır. Üniversitenin ilk yıllarında kız öğrencilere yönelik uyguladığı ek burs politikası, bazılarınca cinsiyetçi bulunarak eleştirilmiştir. Daha güncel bir yorumda, üniversitenin hesaplama motorunun 'ilk beş tercih indirimi' konusunda yanıltıcı bilgi verdiği ve öğrencilerin bu yüzden mağdur olup daha yüksek ücret ödemek zorunda kaldığı belirtilmektedir. Ayrıca, bir öğrencinin tam bursun hangi koşullarda (dersten kalma gibi) kesileceğine dair bilgi arayışı, bu konudaki belirsizlikleri göstermektedir.

Derslerin işlenişi ve akademik süreçler hakkında sınırlı sayıda fakat olumsuz yorum bulunmaktadır. Öğrencilerin özellikle profesör seviyesindeki hocalardan ders alamadığı, derslerin genç ve tecrübesiz asistanlar tarafından yürütüldüğü şikayetleri mevcuttur. Ayrıca, sınavların aşırı zorlaştırılması ve öğrencilerin kasıtlı olarak başarısız kılındığına dair iddialar, özellikle Diş Hekimliği Fakültesi özelinde dile getirilmektedir.

Güvenlik personeline dair birbiriyle çelişen iki farklı görüş bulunmaktadır. Bir yorumda güvenlik görevlilerinin yardımsever ve saygılı davranışları övülürken, başka bir yorumda ise öğrencilere sürekli 'suçlu muamelesi' yaptıkları yönünde ciddi bir eleştiri yer almaktadır. Bu durum, güvenlik personelinin tutumunun kişiye veya duruma göre değişkenlik gösterebileceğine işaret etmektedir.

Üniversitenin kampüs yapısı, en çok tartışılan ve zamanla en çok değişikliğe uğrayan konulardan biridir. Taksim'deki tarihi Alman Hastanesi binası, merkezi konumu ve mimarisiyle başlangıçta büyük bir çekim merkezi olmuş, öğrenciler tarafından övgüyle karşılanmıştır. Ancak, özellikle Sanat ve Tasarım Fakültesi'nin aniden ve plansız bir şekilde Kağıthane'deki yeni bir binaya taşınması, büyük bir hayal kırıklığı ve tepki yaratmıştır. Öğrenciler, okulun tanıtımlarda övdüğü 'tarihi yarımada' avantajının ellerinden alınmasından ve sürekli bir taşınma hali içinde olmaktan şikayetçidir. Ayrıca, Taksim'deki 180 yıllık binanın depreme dayanıksız olduğu yönünde endişeler de dile getirilmiştir.

Kampüs içi ulaşımla ilgili yorumlar, genellikle öğrencilerin farklı binalar veya birimler arasında sürekli yönlendirilmesiyle ilgili memnuniyetsizlikleri içermektedir. Özellikle mali işler gibi idari birimlerin farklı bloklara dağıtılmış olması, öğrencilerin 'oradan oraya gönderilerek' yorulmasına neden olmaktadır. Taksim kampüsünde otopark kullanımına izin verilmemesi de öğrenciler ve misafirler için bir sorun teşkil etmektedir.

Doğrudan siyasi olaylara ilişkin yorumlar az olmakla birlikte, üniversitenin kuruluşu ve yönetimiyle ilgili bazı siyasi bağlamlar dikkat çekmektedir. Üniversitenin kurucularının eski başbakan Mesut Yılmaz ve eşi Berna Yılmaz olması, yorumlarda sıkça belirtilen bir bilgidir. Hatta üniversite logosunun Mesut Yılmaz'ın baş harflerini (M ve Y) içerdiği yönünde esprili bir gözlem yapılmıştır. Kuruluş yıllarında, KHK ile kapatılan Fatih Üniversitesi'nden bir akademisyenin kadroya dahil edilmesi ve sonra gelen tepkiler üzerine listeden çıkarılması, o dönemin siyasi atmosferini yansıtan önemli bir olay olarak kayıtlara geçmiştir.

Üniversitedeki sosyal yaşam ve etkinlikler hakkında farklı bakış açıları mevcuttur. Taksim kampüsünün merkezi konumu, Cihangir gibi sosyal alanlara yakınlığı bir avantaj olarak görülmektedir. Ancak, düzenlenen etkinliklerin niteliği sorgulanmıştır; örneğin bir üniversitede 'çocuk şenliği' yapılması, 'burası bir anaokulu mu yoksa bir üniversite mi' şeklinde eleştirilmiştir. Kağıthane kampüsünde ise kulüpler için yapılan odaların öğrencilerin kullanımına kapatılması, sosyal imkanların kısıtlandığına işaret etmektedir. Ayrıca bir yorumcu, üniversitenin barlar ve gece hayatının ortasındaki konumunun bir eğitim kurumu için uygun olmadığını düşünmektedir.

Üniversitenin teknolojik altyapısına ilişkin yorumlar, kuruluşundan bu yana bazı sorunların devam ettiğini göstermektedir. 2017'de web sitesinin 'basit bir broşürün web sitesine dönüştürülmüş hali' olarak eleştirilmesi ve SEO ayarlarının bile yapılmamış olması, ilk baştaki zayıflığı ortaya koymaktadır. Daha güncel bir yorumda ise, OIS (Öğrenci Bilgi Sistemi) gibi temel bir sistemin 'düzgün çalışmadığı' ve bunun için bütçe ayrılması gerektiği yönünde bir eleştiri bulunmaktadır. Bu durum, teknolojik altyapının hala yetersiz ve sorunlu olduğuna işaret etmektedir.

Üniversitenin ulaşım imkanları, kampüsün konumuna göre tamamen zıt değerlendirmeler almaktadır. Taksim kampüsü, İstanbul'un kalbinde olması sebebiyle 'ulaşımı kolay' ve 'her yere ulaşım sorunu olmayan' bir mekan olarak büyük övgü toplamaktadır. Ancak, bazı fakültelerin taşındığı Kağıthane kampüsü için yapılan yorumlar son derece olumsuzdur. Bir öğrencinin 'anasının amına yerleşmişler' şeklindeki sert ifadesi, bu kampüsün ne kadar sapa ve ulaşımı zor bir yerde algılandığını göstermektedir. Dolayısıyla, ulaşım kolaylığı tamamen hangi kampüste eğitim alındığına bağlıdır.

Uluslararası öğrenciler ve fırsatlar konusunda üniversitenin imajı son derece olumsuzdur. En ciddi iddia, vize alamayan yabancı öğrencilere öğrenim ücretlerinin iade edilmemesi ve bunun bir 'dolandırıcılık' olduğu yönündedir. Ayrıca, oturma izni için gerekli belgelerin zamanında verilmemesi gibi idari sorunlar, yabancı öğrencilerin ciddi mağduriyetler yaşamasına neden olmaktadır. Üniversitenin Arap ülkelerinde tanınmıyor olması da uluslararası bilinirliği konusundaki eksikliği göstermektedir. Genel olarak, üniversitenin uluslararası öğrencilere yönelik tutumu profesyonellikten uzak ve sorunlu olarak betimlenmektedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Üniversitenin imajı, kuruluşundan bu yana ciddi bir erozyona uğramıştır. Başlangıçta 'dizilerde gösterilen özel okul' gibi esprili bir şüphecilikle karşılanan kurum, zamanla 'dolandırıcı', 'ticarethane' ve 'rezil' gibi çok sert ifadelerle anılır olmuştur. Özellikle mali konulardaki tutarsızlıklar, akademisyenlere ve öğrencilere yönelik olumsuz tavırlar, bu imajın temelini oluşturmaktadır. Üniversitenin logosunda kurucusunun baş harflerinin (Mesut Yılmaz) göze çarpması gibi detaylar ve Arda Turan'a 'en sevilen futbolcu' ödülü vermesi gibi olaylar da kurumun ciddiyeti ve vizyonu hakkında soru işaretleri doğurmuştur. Birkaç olumlu deneyime rağmen, genel algı son derece olumsuzdur ve 'pişmanlık' kelimesi birçok yorumda tekrarlanmaktadır.

İdari personel ve birimler (özellikle Öğrenci İşleri ve Mali İşler), üniversite hakkındaki şikayetlerin merkezinde yer almaktadır. Yorumların neredeyse tamamı, bu birimlerin son derece ilgisiz, sorumsuz, ulaşılamaz ve çözümsüz olduğunda birleşmektedir. Öğrenci işlerine mail ve telefonla ulaşmanın imkansız olduğu, mali işlerin keyfi ücret kesintileri yaptığı, söz verdiği iadeleri gerçekleştirmediği ve öğrencileri sürekli oyaladığı yönünde çok sayıda somut örnek bulunmaktadır. Yabancı öğrencilerin yaşadığı mağduriyetlerde de idari personelin profesyonellikten uzak tavırları öne çıkmaktadır. Tüm bu olumsuz tablo içinde, bir öğrencinin özellikle 'Nilüfer Hanım' adındaki bir personele teşekkür etmesi, nadir bir istisna olarak dikkat çekmektedir.

Üniversitenin sunduğu iş ve kariyer olanaklarına dair doğrudan öğrenci yorumu oldukça azdır. Bir yüksek lisans mezununun memnuniyeti olumlu bir işaret olarak görülebilir. Ancak, üniversitenin kendi akademik personeline karşı mali yükümlülüklerini yerine getirmemesi (maaş ödememe gibi), kurumun profesyonelliği ve dolayısıyla mezunlarına sağlayabileceği network ve kariyer desteği konusunda ciddi şüpheler uyandırmaktadır. Araştırma görevlisi olmak için başvuran bir adayın yaşadığı organizasyonel kaos da bu şüpheleri destekler niteliktedir.

Üniversitenin şehir yaşamıyla entegrasyonu, büyük ölçüde Taksim kampüsünün avantajlı konumuna dayanmaktadır. Yorumlarda Taksim, Cihangir ve Boğaz'a yakınlık, İstanbul'un sosyal ve kültürel hayatının merkezinde olma gibi unsurlar sıklıkla övülmektedir. Bu konum, öğrencilere dinamik bir şehir hayatı sunması açısından en büyük artılardan biri olarak kabul edilmektedir. Kağıthane kampüsüne taşınan öğrenciler için ise bu avantaj ortadan kalkmıştır.