İSTANBUL GALATA ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik konusunda yapılan yorumlar, kurum içinde liyakat ve hakkaniyet sorunları olduğuna işaret etmektedir. Özellikle akademik kadrolara yapılan başvurularda hakkaniyetsiz davranıldığı ve bazı yöneticilerin keyfi tutumlar sergilediği yönünde ciddi iddialar bulunmaktadır. Bu durum, kurumun profesyonellikten uzak ve adaletsiz bir işleyişe sahip olduğu algısını güçlendirmektedir.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda öğrenci görüşleri belirgin bir şekilde ikiye ayrılmıştır. Bir yanda, özellikle Sağlık Bilimleri, Diş Hekimliği ve Gastronomi gibi bölümlerdeki hocaların yetkinliği ve eğitim kalitesinin yüksek olduğu, hatta bazı öğrencilerin hocaları zorlayıcı bulduğu yönünde olumlu yorumlar bulunmaktadır. Diğer yanda ise, özellikle ilk yıllardaki deneyimlere dayanan ve eğitimin genel olarak yetersiz olduğunu savunan, 'eğitim 0' gibi sert eleştiriler mevcuttur. Bu durum, eğitim kalitesinin bölümlere göre ciddi farklılıklar gösterebileceğine veya zamanla bazı alanlarda iyileşmeler yaşandığına işaret etmektedir.

Burs ve maddi olanaklar konusunda çelişkili bir tablo ortaya çıkmaktadır. Bir yandan, tam burslu bir öğrencinin memnuniyetini dile getirmesi, burs imkanlarının varlığına işaret etmektedir. Diğer yandan ise, üniversitenin genel olarak 'para avcısı' ve 'ticarethane' olarak nitelendirilmesi, finansal konuların öğrenciler için büyük bir sorun kaynağı olduğunu göstermektedir. Özellikle senet gibi esnek ödeme seçeneklerinin sunulmaması, sadece belirli bankalarla çalışılması ve dolar bazlı ücretlendirme gibi uygulamalar, okulun öğrenci odaklı olmaktan çok ticari kaygılarla hareket ettiği yönündeki eleştirileri güçlendirmektedir.

Derslerin planlanması ve sunulması konusunda ciddi ve yaygın eleştiriler bulunmaktadır. Öğrencilere ders seçme şansı verilmemesi, yüz yüze vaat edilen derslerin çevrimiçi yapılması ve özellikle uluslararası öğrencilere %100 İngilizce programı seçmelerine rağmen tamamen Türkçe dersler atanması gibi tutarsızlıklar en temel şikayetlerdir. Hazırlık sisteminin oturmamış olması ve öğrencilerin bir dönem boyunca sadece A2 seviyesinde kalması da eleştirilen bir diğer önemli konudur. Ayrıca, ders yapılarının yatay geçiş yapmayı zorlaştıracak şekilde kurgulandığına dair bir kanı da mevcuttur.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Üniversitenin kampüs yapısı, en çelişkili ve en çok tartışılan konusudur. Olumlu tarafta, okulun Galata Kulesi'ne yakın, Haliç manzaralı, tarihi ve estetik binalarda yer alması öğrenciler tarafından büyük bir beğeniyle karşılanmaktadır. Ancak bu durum, madalyonun diğer yüzünü gizleyememektedir. Yorumların büyük bir kısmı, okulun 'kampüs' olarak nitelendirilemeyeceğini, 'apartman' veya 'dershane binası' gibi olduğunu vurgulamaktadır. Binaların Şişhane ve Piyalepaşa gibi farklı lokasyonlara yayılmış olması, yeşil alan ve sosyal donatıların bulunmaması ('sosyal alan 0'), öğrencilerin bir üniversite kampüsünde beklediği ortamı bulamamasına neden olmaktadır. Bu durum, 'kampüsün çimlerinde yatıp muhabbet etme hayaliniz varsa yapamazsınız' ifadesiyle özetlenmiştir.

Kampüs içi ulaşım, üniversitenin dağınık yapısının bir sonucu olarak olumsuz bir deneyim sunmaktadır. Özellikle Şişhane'deki ana binalar ile Piyalepaşa'daki diğer bina arasında servis kullanma zorunluluğu, öğrenciler için ek bir yorgunluk ve zaman kaybı olarak görülmektedir. Bu durum, okulun fiziksel planlamasındaki bir zayıflık olarak öne çıkmaktadır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Üniversitedeki sosyal yaşam, öğrencilerin en çok hayal kırıklığına uğradığı alanlardan biridir. Yorumların neredeyse tamamı, sosyal olanakların yok denecek kadar az olduğu yönündedir. 'Sosyal alan 0' ve 'asla üniversite ortamını yaşayamayıp apartmanın içinde asansör sırası beklerken bulursunuz kendinizi' gibi ifadeler, bu eksikliği çarpıcı bir şekilde ortaya koymaktadır. Öğrenci kulüplerinin aktif olmaması veya etkinliklerinin sönük geçmesi, öğrencilerin ders dışında bir araya gelebileceği, kaynaşabileceği ve kendilerini geliştirebileceği ortamların bulunmadığını göstermektedir. Spor salonu gibi imkanların da genel öğrenci kullanımına açık olmaması, bu olumsuz tabloyu pekiştirmektedir.

Üniversitenin teknolojik altyapısı, özellikle iletişim kanalları açısından ciddi şekilde yetersiz bulunmaktadır. Yorumlarda en sık tekrarlanan şikayet, telefon hatlarının çalışmaması, öğrenci işlerine veya diğer birimlere telefonla ulaşmanın imkansız olmasıdır. 'Kaç yıl oldu hâlâ telefon operatörleri yok' ifadesi, bu sorunun uzun süredir devam ettiğini göstermektedir. Telefonla ulaşıldığında ise çağrının düşmesi veya bekleme sonrası hattın kapanması gibi sorunlar yaşanmaktadır. Üniversitenin ilk kurulduğu yıllarda internet sitesinin bile olmaması, altyapı konusuna yeterli önemin verilmediğini düşündürmektedir.

Üniversitenin toplu taşıma ve ulaşım imkanları, neredeyse tüm yorumcular tarafından istisnasız olarak övülen tek özelliğidir. Şişhane metro istasyonunun hemen yanında yer alması, Galata Kulesi, İstiklal Caddesi, Karaköy ve vapur iskelelerine yürüme mesafesinde olması, öğrenciler için çok büyük bir avantaj olarak görülmektedir. 'Utanmasa metro üniversitenin içinden geçecek' gibi esprili ifadeler, bu kolaylığın altını çizmektedir. Ulaşımın kolaylığı, üniversitenin en güçlü ve en pozitif yönü olarak kabul edilmektedir.

Uluslararası öğrenciler ve yabancı dil eğitimi, üniversitenin en sorunlu ve en çok eleştirilen alanlarından biridir. Yorumlar, uluslararası öğrencilerin sistematik bir şekilde mağdur edildiğini göstermektedir. Uluslararası ofisin 'yabancı öğrencilere neredeyse hiçbir faydası yok' olarak nitelendirilmesi, bu öğrencilerin ne kadar desteksiz bırakıldığını ortaya koymaktadır. %100 İngilizce eğitim vaadiyle kayıt yaptıran öğrencilere Türkçe dersler verilmesi, en temel akademik sözlerin tutulmadığına işaret etmektedir. İngilizce hazırlık sisteminin de '1 dönem boyunca a2 gördük' ifadesiyle yetersiz bulunduğu anlaşılmaktadır. Ayrıca, vize reddi sonrası depozito iadesi gibi konularda öğrencilerin e-postalarına yanıt verilmemesi, kurumun uluslararası öğrencilere karşı sorumsuz ve ticari bir yaklaşım sergilediği iddialarını güçlendirmektedir.

Üniversitede yeterli ve uygun fiyatlı yeme-içme olanaklarının bulunmadığı anlaşılmaktadır. Yorumlarda 'yemekhane' olmamasından şikayet edilmekte, sadece bir terasta tost satılan küçük bir kantinden bahsedilmektedir. Ayrıca, okulun merkezi konumundan dolayı çevredeki kafe ve restoranların öğrenciler için pahalı olduğu belirtilmiştir. Bu durum, öğrencilerin temel ihtiyaçlarından birinin karşılanmasında eksiklik yaşandığını göstermektedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

İstanbul Galata Üniversitesi'nin imajı oldukça ikircikli ve tartışmalıdır. Bir yanda, 'butik üniversite', 'tarihi bina', 'şehrin merkezinde' gibi olumlu ve çekici bir imaj çizilmeye çalışılmaktadır. Ancak öğrenci yorumlarının büyük bir kısmı bu imajın tam tersini yansıtmaktadır. 'Apartman üniversitesi', 'tabela üniversitesi', 'ticarethane', 'para avcısı' gibi nitelemeler oldukça yaygındır. Özellikle idari ve organizasyonel başarısızlıklar, kurumun 'profesyonellikten uzak' ve 'sorumsuz' bir imaja sahip olmasına yol açmıştır. Dolayısıyla, pazarlanan imaj ile öğrencilerin yaşadığı gerçeklik arasında derin bir uçurum olduğu görülmektedir.

İdari personel ve özellikle 'öğrenci işleri', üniversite hakkındaki en yoğun ve en olumsuz eleştirilerin merkezinde yer almaktadır. Yorumlarda idari personelin kaba, ilgisiz, sorumsuz ve profesyonellikten uzak olduğu defalarca vurgulanmıştır. Öğrencilerin telefonla ulaşamaması, ulaştıklarında ise birbirlerine yönlendirilip çözüm bulamamaları kronik bir sorun olarak öne çıkmaktadır. Bilgilerin son anda verilmesi, farklı birimlerin çelişkili bilgiler sunması ve personelin keyfi tutumları, öğrencilerin gündelik hayatlarını dahi olumsuz etkilemektedir. Hem yerli hem de yabancı öğrenciler, idari birimlerle yaşadıkları sorunlar nedeniyle büyük bir mağduriyet ve pişmanlık duyduklarını ifade etmişlerdir.

İş ve kariyer fırsatları konusunda hem olumlu beklentiler hem de olumsuz deneyimler bulunmaktadır. Olumlu tarafta, üniversitenin merkezi konumunun özellikle Gastronomi gibi bölümlerdeki öğrencilere 'en iyi restoranlarda çalışma fırsatı' sunduğu belirtilmektedir. Ayrıca, ilk mezunlardan birinin 'direkt işe başladı'ğına dair bir gözlem de paylaşılmıştır. Ancak, bir mezun öğrencinin 'ne bi iş imkanı ne bi ayrıcalığımız oldu' şeklindeki yorumu, mezuniyetin doğrudan bir kariyer avantajı sağlamadığına işaret etmektedir. Sağlık bölümlerinde staj ayarlama konusunda okulun başarısız olduğu ve öğrencileri mağdur ettiği yönündeki eleştiriler de kariyer hazırlığı sürecindeki eksiklikleri göstermektedir.

Üniversitenin konumu, öğrencilere sunduğu şehir yaşamı deneyimi açısından en büyük artısıdır. Galata, İstiklal, Karaköy, Balat gibi İstanbul'un en canlı ve tarihi merkezlerine yürüme mesafesinde olması, öğrencilerin ders dışı zamanlarını şehrin kültürel ve sosyal dokusu içinde geçirmelerine olanak tanımaktadır. Yorumcular, 'İstanbul’un istanbul olduğu yerde okumanızı... tavsiye ederim' diyerek bu avantajın altını çizmektedir. Bu konum, özellikle Gastronomi gibi bölümlerde okuyan öğrenciler için staj ve iş imkanlarına kolay erişim gibi pratik faydalar da sağlamaktadır.