İSTANBUL ESENYURT ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik konularında yapılan yorumlar, üniversitede keyfi ve haksız uygulamaların olduğuna işaret etmektedir. Özellikle bir öğrencinin, sınavda performansa göre değil, 'isme not veriliyor' iddiası oldukça ciddidir. Ayrıca, başka bir okula yatay geçiş yapmak isteyen öğrencilerin, notlarının güncellenmemesi gibi yollarla engellendiği de iddialar arasındadır. Bu durum, öğrenci haklarının gasp edildiği ve yönetimde bir taraflılık olduğu algısını güçlendirmektedir.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi, üniversite hakkındaki en yoğun ve sert eleştirilerin merkezinde yer almaktadır. Yorumlarda, akademisyenlerin yetersiz olduğu, hatta bazılarının sadece yüksek lisans mezunu veya açıköğretim kökenli olduğu gibi iddialar öne çıkmaktadır. Eğitimin büyük oranda teorik kaldığı, pratik uygulamaların (sağlık bölümlerinde enjeksiyon, muhasebede bilgisayar kullanımı vb.) yaptırılmadığı ve derslerin slayt okumaktan ibaret olduğu sıkça dile getirilmiştir. Özellikle Klinik Psikoloji yüksek lisans programının içeriği ve güncelliği (DSM-IV kullanılması gibi) defalarca eleştirilmiştir. Bu olumsuz tablonun içinde, nadir de olsa alanında yetkin ve öğrenciyle ilgili hocalara denk gelindiğini belirten yorumlar bulunmaktadır. Ancak genel kanı, eğitimin mesleki yeterlilik kazandırmaktan uzak, yüzeysel ve kalitesiz olduğu yönündedir.

Üniversitenin burs olanakları hakkında çelişkili ve ciddi iddialar içeren yorumlar bulunmaktadır. Bir yandan, 'kapıdan geçeni yüzde elli bursla' aldıkları belirtilerek bursların kolayca verildiği ima edilirken, diğer yandan belediye bağlantılarıyla ücretsiz okunabildiği öne sürülmektedir. Ancak en dikkat çekici ve vahim iddia, Sedat Peker'in açıklamalarına dayandırılarak, bazı kız öğrencilere 'burs karşılığı' fuhuş yaptırıldığı iddiasıdır. Bu durum, burs ve maddi destek olanaklarının bir sömürü aracına dönüştürüldüğüne dair ciddi bir suçlama içermektedir.

Derslerin işleniş biçimi ve içeriği konusunda ciddi eleştiriler mevcuttur. En temel sorun, pratik uygulama eksikliğidir. Özellikle mesleki eğitim verilen bölümlerde (Sağlık, Muhasebe) materyal ve laboratuvar kullanımına izin verilmediği, öğrencilerin temel becerileri bile öğrenmeden mezun olduğu belirtilmektedir. Bilgisayar laboratuvarlarının yetersizliği nedeniyle derslerin aylarca gecikmeli başladığı, sınav tarihlerinin ve sorumlu olunan konuların son anda açıklandığı gibi plansızlıklar da şikayet konusudur. Ayrıca, bazı hocaların derslerde öğrencilere karşı olumsuz tavırlar sergilediği ('egosu tavan yapan hocaların tripleri') ve öğrencilerin zorla konferanslara götürüldüğü de iddialar arasındadır.

Güvenlik ve denetim konusunda yapılan tek bir yorum, oldukça endişe vericidir. Girişteki güvenlik görevlilerinin kontrolleri düzgün yapmadığı ve bu nedenle okula 'bıçak sokan çok insan gördüm' denilerek ciddi bir güvenlik zafiyetine işaret edilmiştir. Bu durum, kampüs içindeki denetimsizliği ve potansiyel tehlikeleri gözler önüne sermektedir.

Üniversitenin kampüs yapısı, en çok alay konusu olan ve eleştirilen yönlerinden biridir. Yorumların neredeyse tamamı, 'kampüs' diye bir şeyin olmadığı, okulun bir AVM ile iç içe olan, plaza tarzı bir gökdelenden ibaret olduğu yönündedir. 'Amfi ve kampüs beklerken yarrak gibi gökdelene düştük' gibi ifadeler, öğrencilerin hayal kırıklığını göstermektedir. Sosyal alanların ve yeşil alanların yokluğu, üniversiteyi 'beton yapıdan ibaret' bir yere dönüştürmüştür. Yorumlarda geçen ve mahkeme kararıyla sildirildiği iddia edilen bir yazıda, Gümüşyaka'daki eski bir yaz kampının naylon branda ile 'kampüs' olarak tanıtıldığına dair çarpıcı bir iddia da bulunmaktadır. Olumlu olarak bahsedilen tek özellik, AVM'ye doğrudan geçişin olmasıdır.

Kampüsün dikey bir yapı (gökdelen) olması, kampüs içi ulaşımı asansörlere bağımlı kılmıştır. Bu durum, özellikle yoğun saatlerde ciddi bekleme sürelerine yol açmaktadır. '15-20 dk beklediğimi hatırlıyorum' ve 'pide kuyruğu gibi asansör kuyruğu var' şeklindeki ifadeler, asansörlerin yetersizliğini ve yarattığı zaman kaybını net bir şekilde ortaya koymaktadır.

Yorumlar, üniversitenin siyasi bağlantıları ve bu bağlantıların kuruma etkileri konusunda ciddi iddialar içermektedir. Üniversitenin, eski Esenyurt belediye başkanı ile ilişkili olduğu ve 'AKP'nin ilçe gençlik örgüt yapılanması' gibi işlev gördüğü öne sürülmüştür. Rektörlüğe Selman Öğüt'ün atanması, bu siyasi imajı pekiştiren bir gelişme olarak yorumlanmıştır. En çarpıcı ve ciddi iddialar ise Sedat Peker'in tweet'lerine dayandırılan, 'ihtiyaç sahibi kız öğrencilerine burs karşılığı hedefteki kişilerle fuhuş yaptırarak' siyasi manevralara alet edildiği yönündeki ithamlardır. Bu yorumlar, üniversitenin akademik bir kurum olmanın ötesinde, siyasi ve karanlık ilişkiler ağı içinde yer aldığına dair güçlü bir algı oluşturmaktadır.

Üniversitedeki sosyal yaşamın oldukça zayıf olduğu anlaşılmaktadır. 'Lise 5 gibi' benzetmesi, ortamın üniversite atmosferinden uzak olduğunu göstermektedir. Fiziksel kampüsün ve sosyal alanların eksikliği, öğrencilerin bir araya gelebileceği ortamları kısıtlamaktadır. Bir yorumda bahar şenliğinin eğlenceli geçtiği belirtilse de, katılımın düşük olduğu ifade edilmiştir. Genel olarak, okulun öğrencilere canlı bir sosyal ve kültürel hayat sunamadığı, tek avantajın yanındaki AVM olduğu sonucu çıkmaktadır.

Üniversitenin teknolojik altyapısı da ciddi şekilde eleştirilmektedir. Bilgisayar laboratuvarlarının yetersiz olduğu, hatta bazı dersler için hiç bilgisayar bulunmadığı belirtilmiştir. Üniversitenin kendi web sitesinin '2011 free template' ile yapıldığı ve 'wix'ten daha kötü' olduğu yönündeki yorumlar, kurumun dijital vitrininin bile ne kadar zayıf olduğunu göstermektedir. TOEFL gibi uluslararası sınavlar için gelenler dahi, klavyelerin kötülüğü ve ortamın fiziki şartlarının yetersizliğinden şikayetçidir. Genel olarak, teknolojik altyapının çağın gerisinde kaldığı ve eğitim-öğretimi desteklemediği anlaşılmaktadır.

Yorumlarda toplu taşıma araçları veya güzergahları hakkında spesifik detaylar bulunmamaktadır. Ancak üniversitenin konumu, yani Esenyurt, genel olarak ulaşımın ve çevrenin olumsuz bir parçası olarak görülmektedir. Bir yorumda, kampüsün bulunduğu yerin adının ironik bir şekilde 'tabela' olduğu belirtilmiştir. Diğer bir yorumda ise okulun Esenyurt Meydanı'nda, belediye ve AVM gibi merkezi noktalara yakın, kolay bir konumda olduğu ifade edilmiştir. Genel olarak ulaşım sorunundan çok, Esenyurt'un kendisinin bir problem olarak algılandığı anlaşılmaktadır.

Uluslararası fırsatlar ve yabancı dil eğitimi konusunda tamamen zıt yorumlar bulunmaktadır. Bir yanda, Erasmus olanağı 'adam türkiye 1432141.si oluyor sonra erasmus'a gidebiliyor' şeklinde alaycı bir dille değersizleştirilmiştir. TÖMER (Türkçe Dil Merkezi) ise '3 kat daha pahalı', 'öğretmen derslere hazır değil ve her gün 30-60 dakika gecikiyor' gibi ifadelerle çok sert eleştirilmiştir. Diğer yanda ise, İngilizce hazırlık bölümü hakkında oldukça olumlu ve spesifik yorumlar dikkat çekmektedir. Öğretmenlerin isimleri sayılarak (Sara, Sophie, Hakan vb.) ne kadar iyi, ilgili ve güler yüzlü oldukları, derslerin eğlenceli geçtiği ve öğrencilere özel olarak vakit ayırdıkları belirtilmiştir. Bu durum, üniversite içinde kalite açısından büyük farklılıklar olduğunu, özellikle İngilizce hazırlık bölümünün genel olumsuz tablodan ayrıştığını göstermektedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Üniversitenin imajı, yorumların ezici bir çoğunluğunda son derece olumsuzdur. 'Tabela üniversitesi', 'ticarethane', 'dershane', 'parayla diploma satan' gibi nitelemeler, kurumun akademik ciddiyetten uzak, tamamen ticari kaygılarla kurulduğu algısını yansıtmaktadır. Üniversitenin adının 'Esenyurt' olması dahi, başlı başına bir imaj sorunu olarak görülmekte ve 'insan söylemeye utanır' gibi ifadelerle eleştirilmektedir. YÖK raporuna dayandırılan, Ar-Ge'ye kıyasla reklama 44 kat daha fazla para harcanması bilgisi, bu 'ticarethane' imajını somut bir kanıt olarak pekiştirmiştir. Kurum, ciddiye alınmayan, mezunlarına prestij kazandırmayan ve hatta onlara zarar veren bir imaja sahiptir.

İdari personel, özellikle de öğrenci işleri, en çok şikayet edilen birimlerin başında gelmektedir. Yorumlarda idari personelin işini düzgün yapmadığı, 'vasat' ve 'iletişimsiz' olduğu, sorun çözmek yerine öğrencileri azarladığı ve muhatap bulunamadığı defalarca vurgulanmıştır. Telefonlara ve e-postalara cevap verilmemesi, öğrencilerin bir birimden diğerine paslanması, temel bilgilere dahi ulaşılamaması gibi sorunlar sistematik bir hal almış gibidir. Bu durum, üniversitenin kurumsal bir yapıdan çok, 'dingonun ahırı' gibi işlediği algısını yaratmıştır.

Mezuniyet sonrası iş ve kariyer fırsatları konusunda genel beklenti son derece düşüktür. Yorumcular, Esenyurt Üniversitesi diplomasının iş arama sürecinde bir avantaj sağlamayacağını, tam aksine 'esenyurttan geldiysen bir şey bilmiyorsundur diye damgalanırsınız' gibi bir önyargıyla karşılaşacaklarını düşünmektedirler. 'Esenyurt üniversitesi mezununa da iş' bulmanın zor olacağı ve diplomanın değersiz olduğu algısı hakimdir. Bu karamsar tablo içinde, bir bilgisayar mühendisliği mezununun iyi bir işe girdiğini belirtmesi ve bir başka yorumcunun bazı mühendislik bölümlerinin okunabileceğini söylemesi, istisnai ve zayıf olumlu noktalar olarak kalmaktadır. Genel kanı, bu üniversiteden mezun olmanın kariyer açısından bir fayda sağlamayacağı yönündedir.

Üniversitenin bulunduğu Esenyurt ilçesi, yorumlarda son derece olumsuz bir şekilde resmedilmiştir. Öğrenciler ve yorumcular, 'Esenyurt'ta oturuyorum demeye çekiniyoruz' gibi ifadelerle ilçenin imajından duydukları rahatsızlığı dile getirmişlerdir. Esenyurt; 'Felluce', 'Teksas' gibi benzetmelerle anılmış, güvenlik sorunları, 'keko' kültürü ve yoğun yabancı nüfus gibi konularla ilişkilendirilmiştir. Bu durum, üniversitenin konumunun öğrenciler için bir avantaj değil, tam aksine katlanılması gereken bir dezavantaj olarak görüldüğünü açıkça ortaya koymaktadır.