İSTANBUL ATLAS ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik, Atlas Üniversitesi ile ilgili en ciddi ve en yaygın şikayetlerin toplandığı kategoridir. Yorumlar, sistematik bir adaletsizlik ve ayrımcılık algısının hakim olduğunu göstermektedir. Öğrencileri para kazanma amacıyla kasıtlı olarak sınavlardan ve derslerden bırakma, özellikle yaz okuluna yönlendirme iddiaları defalarca tekrarlanmıştır. Notlarla oynandığı, sınav kağıtlarının gösterilmediği, uluslararası öğrencilerin büyük bir kısmının başarısız kılındığı ve hatta Türk vatandaşlığına geçenlerin kayırıldığı gibi çok ağır ithamlar bulunmaktadır. Öğrencilerin onayı olmadan bölümlerinin değiştirilmesi, farklı öğrenci grupları arasında (Diş Hekimliği vs. Diş Protez) ayrımcılık yapılması ve yabancı öğrencilere yönelik ırkçı tavırlar da bu kategorideki diğer ciddi sorunlardır.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda belirgin bir görüş ayrılığı bulunmaktadır. İlk yıllarda ve bazı güncel yorumlarda, öğrencileriyle yakından ilgilenen, donanımlı ve özverili hocalardan övgüyle bahsedilerek eğitimin kaliteli olduğu vurgulanmıştır. Özellikle tanıtım günlerindeki hocaların enerjisi ve derslerdeki sabırlı anlatımları olumlu izlenimler bırakmıştır. Ancak, son dönemlerde bu olumlu tabloya gölge düşüren ciddi eleştiriler artmıştır. Bazı akademisyenlerin İngilizce yetersizliği, dersleri verimsiz işlemesi, profesyonellikten uzak tavırlar sergilemesi ve hatta öğrencileri küçümseyen ifadeler kullanması gibi şikayetler mevcuttur. Bu durum, üniversite içindeki eğitim kalitesinin homojen olmadığını ve öğrenci deneyiminin büyük ölçüde karşılaştıkları hocaya göre değiştiğini göstermektedir.

Üniversite, finansal konularda ve ücretlendirme politikalarında ezici bir çoğunlukla olumsuz yorum almıştır. Neredeyse tüm ilgili yorumlar, okulun 'para tuzağı' olduğu ve öğrencileri birer 'müşteri' olarak gördüğü yönündedir. Yıllık eğitim ücretlerine YÖK'ün belirlediği tavanın çok üzerinde, %100'ü aşan fahiş zamlar yapıldığı somut rakamlarla iddia edilmiştir. Servis ve otopark gibi önceden ücretsiz olan hizmetlerin ücretli hale getirilmesi, yüksek lisans dönem uzatma ücretinin bir yılda 9 bin TL'den 135 bin TL'ye çıkarılması gibi uygulamalar, okulun 'her şeyden para almaya çalışan' bir kurum olarak algılanmasına neden olmuştur. Bu durum, öğrencilerin ve ailelerinin eğitim hayatlarını sürdürmelerini tehlikeye atan ciddi bir mağduriyet kaynağıdır.

Derslerle ilgili yorumlar, içerikten çok idari ve sistemsel sorunlara odaklanmaktadır. Özellikle ders seçim süreçlerinde yaşanan problemler öne çıkmaktadır. Öğrencilerin, yönetmeliklere aykırı olduğu iddia edilen nedenlerle ve AKTS yetersizliği gibi sistemsel açıklar yüzünden almaları gereken dersleri seçemedikleri ve bu durumun yönetime bildirilmesine rağmen çözülmediği belirtilmiştir. Bu sorunların, öğrencileri mağdur ederek yaz okuluna yönlendirme amacı taşıdığına dair ciddi iddialar bulunmaktadır. Derslerin içeriğine veya zorluğuna dair ise sınırlı sayıda yorum vardır.

Güvenlik ve denetim konuları, hem kampüs içi hem de kampüs çevresindeki eksiklikler nedeniyle eleştiri almaktadır. Üniversitenin ilk açıldığı dönemde, önündeki dört şeritli yolda yaya geçidi, trafik ışığı gibi güvenlik önlemlerinin olmaması büyük bir tehlike olarak görülmüştür. Daha sonraki yıllarda ise kampüs içi denetim zafiyetleri öne çıkmıştır. Özellikle üniversite hastanesi kafeteryasında sigara içilmesine izin verilmesi ve kokunun tüm koridorlara yayılması, yönetimin bu konudaki ciddiyetsizliğini gösteren bir örnek olarak sunulmuştur. Ayrıca, kampüs temizliğinin zamanla kötüleşmesi de denetim eksikliğine işaret etmektedir.

Kampüs yapısı ve fiziksel imkanlar, üniversitenin kuruluş döneminde en çok övülen yönlerinden biriyken zamanla eleştirilerin hedefi haline gelmiştir. 2020'de yeni inşa edilen kısımların '10 numara' olduğu belirtilse de, inşaatın tamamlanmamış olması ve otopark gibi temel altyapıların yetersizliği ilk günden beri süregelen bir sorundur. Sonraki yıllarda artan öğrenci sayısına paralel olarak altyapının geliştirilmemesi, otoparkta yer bulma sorununu 'imkansıza yakın' bir hale getirmiş, temizlik standartları düşmüş ve kampüs içi tesislerde (hastane kafeteryası gibi) sigara kokusu gibi ciddi yönetim zafiyetleri ortaya çıkmıştır. Laboratuvarlar ve genel mimari ise hâlâ beğenilen özellikler arasındadır.

Kampüs içi ulaşım, özellikle otopark ve asansörler özelinde ciddi sorunlar barındırmaktadır. Yorumlar, otoparkta yer bulmanın neredeyse imkansız olduğunu ve araçların birbirinin önünü kapatacak şekilde park edildiğini göstermektedir. Ayrıca, otoparka inen asansör sayısının azlığı nedeniyle öğrencilerin uzun süre beklemek zorunda kaldığı belirtilmiştir. Bu sorunların, artan öğrenci sayısına rağmen hiçbir geliştirme yapılmamasından kaynaklandığı vurgulanmaktadır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Kampüsteki sosyal yaşamın oldukça zayıf olduğu yönünde genel bir kanı vardır. Üniversitenin ilk yıllarında inşaat nedeniyle sosyal imkanların 'sıfıra indiği' belirtilirken, ilerleyen yıllarda da bu durumun pek değişmediği anlaşılmaktadır. Bir yoruma göre okulda 'yemek yemekten başka yapılacak etkinlik yok'. Bahar şenliği gibi nadir etkinlikler ise öğrenciler tarafından olumlu karşılanmış ve her sene düzenlenmesi talep edilmiştir. Bununla birlikte, bir öğrencinin diğer öğrencileri 'ders çalışmaya değil takılmaya gelen anormaller' olarak nitelemesi, öğrenci profili ve kampüs kültürü hakkında olumsuz bir izlenim sunmaktadır.

Teknolojik altyapı konusunda hem olumlu başlangıçlar hem de süregelen ciddi problemler göze çarpmaktadır. Üniversitenin pandemi döneminde hibrit eğitim uygulayan nadir kurumlardan olması başlangıçta olumlu bir adım olarak görülmüştür. Ancak sonraki yıllarda teknolojik altyapının yetersizliği belirginleşmiştir. Online derslere ve sınavlara girişte yaşanan sorunlar, dersliklerde mikrofon olmaması nedeniyle hocanın duyulmaması ve özellikle bilgi işlem biriminin 'sürekli problemli' olması en sık dile getirilen şikayetlerdir. Bu durum, teknolojik altyapının artan öğrenci yükünü kaldıramadığını ve yönetimsel olarak zayıf kaldığını göstermektedir.

Ulaşım imkanları konusunda çelişkili yorumlar bulunmaktadır. Üniversitenin ilk açıldığı dönemde, kampüsün hemen karşısında bir otobüs durağının olması ve birçok hattın buradan geçmesi olumlu bir özellik olarak görülmüştür. Ayrıca ring servislerinin varlığı da ulaşımı kolaylaştıran bir faktör olarak sunulmuştur. Ancak daha güncel tarihli yorumlar, özellikle okul çıkış saatlerinde tek bir durak olmasının yarattığı yoğunluğa dikkat çekmektedir. Otobüslerin 'inanılmaz dolu' olduğu ve öğrencilerin bazen bir saat beklemek zorunda kaldığı belirtilmiştir. Servis hizmetlerinde ise şoförlerin saygısız tavırları ve sürekli değişen saatler gibi sorunlar yaşandığı aktarılmıştır.

Yabancı dil eğitimi ve uluslararası fırsatlar konusunda ciddi eleştiriler ve şüpheler bulunmaktadır. Üniversitenin 'mezunlarımız yurt dışında çalışabilecek' şeklindeki vaatleri, 2020'de bir yorumcu tarafından 'sen bu çocuğa ne verdin de böyle boy attı' sözleriyle sorgulanmış ve gerçekçilikten uzak bulunmuştur. Daha güncel yorumlar ise bu şüpheleri doğrular niteliktedir. Özellikle İngilizce eğitim veren bölümlerdeki bazı hocaların İngilizce seviyelerinin 'A1 gibi' olduğu iddiası, dil eğitiminin kalitesi hakkında ciddi soru işaretleri yaratmaktadır. Hazırlık eğitiminde ise bazı hocaların yetersiz olduğu, bazılarının ise iyi olduğu şeklinde çelişkili ifadeler yer almaktadır.

Yemekhane hizmetleri, özellikle fiyatlandırma politikası nedeniyle yoğun eleştiri almaktadır. Bir öğrencinin yorumuna göre, yemekhane ücretinin kısa sürede 40 TL'den 90 TL'ye çıkarılması, öğrencilerin yemekhaneyi kullanmamasına neden olmuştur. Yemeklerin kalitesinin de 'güzel olmadığı' ve 'hastane yemeği' gibi olduğu belirtilmiştir. Giriş kattaki diğer yeme-içme mekanlarının fiyatlarının ise bir üniversite için 'aşırı fahiş' olduğu ifade edilmektedir.

Yurt ve barınma imkanları, üniversitenin en zayıf ve en çok mağduriyet yaratan alanlarından biri olarak görülmektedir. Özellikle uluslararası bir öğrencinin, hiçbir uyarı yapılmadan ve bilgi verilmeden öğrenci yurdunun iptal edilmesiyle ilgili yaşadığı travmatik deneyim, bu konudaki en çarpıcı eleştiridir. Öğrencinin yabancı bir ülkede çaresiz bırakılması, idari ihmalin boyutunu göstermektedir. Ayrıca, yeni açıldığı dönemden beri okula ait bir yurdun olmaması eksiklik olarak görülmüş ve özellikle kız öğrenciler için özel yurt yapılması gerektiği belirtilmiştir.

Üniversitenin imajı, kuruluşundan günümüze büyük bir değişim göstermiştir. İlk yıllarda (2020-2023) yapılan yorumlarda, üniversite hastanesinin pandemi dönemindeki başarısı, yeni ve donanımlı bir kurum olması, tanıtım günlerindeki olumlu atmosfer gibi nedenlerle geleceğe dair bir umut ve beklenti hakimdi. 'İstanbul'un en gözde özel üniversitelerinden biri olacağı' gibi öngörüler mevcuttu. Ancak bu olumlu imaj, özellikle son bir-iki yılda yerini 'ticari üniversitecik', 'para tuzağı', 'öğrencisini umursamayan kurum' gibi son derece olumsuz bir algıya bırakmıştır. İlk yıllardaki şüpheci ama umutlu bakan yorumlar, zamanla haklı çıkan eleştirilere dönüşmüş görünmektedir.

İdari personel ve yönetim, Atlas Üniversitesi'ne yönelik eleştirilerin merkezinde yer almaktadır. Yorumların ezici bir çoğunluğu, personelin ilgisiz, kaba, işbirliğinden uzak ve iletişime kapalı olduğunu göstermektedir. Öğrencilerin haftalarca bir yetkiliye ulaşamaması, sorularına yanıt alamaması, terslenmesi ve sorunlarının sürekli geçiştirilmesi gibi durumlar sıkça tekrarlanmıştır. Dolapların izinsiz boşaltılması, kayıt döneminde yardımcı olunmaması, yanlış sistemsel kayıtlar yüzünden bursların kesilmesi ve en vahimi, yurt kaydının veya ikamet izninin haber verilmeksizin iptal edilmesi gibi olaylar, idari birimlerin ciddiyetsizliğini ve öğrenci refahını hiçe sayan tavrını ortaya koymaktadır. Nadir de olsa, kayıt işlemlerinin hızlı yürümesi gibi olumlu bir deneyim de aktarılmıştır.

İş ve kariyer olanakları, özellikle staj deneyimleri üzerinden olumsuz bir tablo çizmektedir. Üniversitenin kendi hastanesinde staj yapan öğrencilerin yaşadığı sorunlar dikkat çekicidir. Bir öğrenci, staj sırasında yol ve yemek masraflarının dahi karşılanmadığını, 'çalışan gibi kullanıldıklarını' belirtmiştir. Daha da vahimi, başka bir öğrenci, yine okulun kendi hastanesindeki stajında bir doktor tarafından 'sen asla kalifiye eleman olamayacaksın' denilerek mobbinge uğradığını ve ayrımcılıkla karşılaştığını ifade etmiştir. Bu yorumlar, üniversitenin öğrencilerine kariyerlerinin ilk basamağında destek olmak yerine, onları sömürdüğü veya profesyonel gelişimlerine ket vurduğu algısını yaratmaktadır.

Üniversitenin konumu ve çevresiyle ilgili yorumlar, şehir yaşamıyla entegrasyonun zayıf olduğuna işaret etmektedir. Kampüsün hemen etrafında öğrencilerin vakit geçirebileceği kafe gibi sosyal mekanların bulunmadığı, sadece birkaç park olduğu belirtilmiştir. Kağıthane Deresi'nin yakınlığı bir avantaj gibi sunulsa da, özellikle yaz aylarında koku yapabileceği endişesi dile getirilmiştir. Axis AVM'ye otobüsle 5 dakika mesafede olması, çevredeki tek kayda değer olanak olarak görülmektedir.