İSKENDERUN TEKNİK ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik konularında üniversite yönetimine yönelik ciddi suçlamalar bulunmaktadır. Özellikle 2016 tarihli bir yorum, üniversiteyi "çifte standartın kitabının yazıldığı, adamına göre muamele kavramına yeni bir boyut kazandıran" bir yer olarak tanımlamaktadır. Daha güncel olarak, 2023 depremi sonrası barınma ve güvenlik sorunları çözülmemişken "deprem kontenjanı" açılarak öğrenci sayısının artırılması, yönetimin öğrenci refahı yerine ticari kaygıları öncelediği şeklinde yorumlanmış ve büyük tepki çekmiştir. Bu kararlar, öğrenciler arasında adaletsizlik hissini pekiştirmiştir.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda ciddi bir kutuplaşma ve tutarsızlık gözlemlenmektedir. Bir yanda, özellikle Dörtyol MYO gibi birimlerde "aile gibi" bir ortam sunan, öğrencileriyle yakından ilgilenen ve "alanında iyi olduğunu düşündüğüm" olarak nitelenen hocaların varlığı dikkat çekerken, diğer yanda çok sert eleştiriler bulunmaktadır. Yorumlarda, hocaların dersleri gereksiz yere zorlaştırdığı, bazı öğretim görevlilerinin yetersiz olduğu ("iki kelimeyi bi araya getiremeyip diksiyondan bi haber"), ayrımcılık yaptığı ve siyasi duruş sergilediği iddia edilmektedir. Özellikle mühendislik fakültelerinde, öğrencilerin düşük seviyesi nedeniyle derslerin verimsiz işlendiği ve pratik eğitimin en kritik unsuru olan laboratuvarların eksik veya yetersiz olduğu vurgulanmaktadır. Son yıllarda yapılan bir yorum, umut vadeden hocaların üniversiteden ayrıldığını veya kaçırıldığını öne sürerek kalitede bir düşüş yaşandığına işaret etmektedir.

Verilen metinlerde üniversitenin sunduğu burs veya diğer maddi destek olanakları hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Derslerin işlenişi ve değerlendirme süreçleri hakkında yapılan yorumlar ağırlıklı olarak olumsuzdur. Öğrenciler, özellikle online eğitim sonrası hocaların kopya çekildiği algısıyla dersleri "çok değişik şekilde zorladığını" belirtmektedir. Geçme notlarının yüksekliği ve sınav sonuçlarındaki hatalar da dile getirilen diğer önemli sorunlardır. Bir öğrencinin kendi kendine öğrendiklerinin, üniversitede verilen derslerden daha fazla olduğunu belirtmesi, ders içeriklerinin yetersizliğine dair önemli bir eleştiri olarak öne çıkmaktadır.

Kampüs ve çevresindeki güvenlik, özellikle akşam saatleri için bir endişe kaynağı olarak belirtilmektedir. İkinci öğretim öğrencilerinin yaşadığı zorluklar anlatılırken, "kampüse giden yoldaki ışıklar bazen açılmıyor" ve öğrencilerin "telefon ışığıyla" gitmek zorunda kaldığı ifade edilmiştir. Ayrıca, kampüs içinde başıboş köpeklerin varlığı ve öğrencilere saldırma riski, "saat 7den sonra heran köpek saldırısına uğrayabilirsin" ve "köpeklerle kalıyorsunuz kısacası" gibi ifadelerle ciddi bir güvenlik sorunu olarak vurgulanmıştır.

Kampüsün fiziki yapısı, en çok eleştiri alan konulardan biridir. Yorumlarda kampüs, sık sık bir "taş ocağı" veya "inşaat alanı" olarak betimlenmektedir. Geniş bir alana sahip olmasına rağmen, bu alanın büyük bir kısmının "boş, moloz ve toprak" ile kaplı olduğu, peyzaj ve çevre düzenlemesinin yetersiz kaldığı vurgulanmaktadır. Yeni yapılan kütüphane gibi binalarda dahi "sıva yok, inşaat bandı duran camlar var" gibi eksikliklerin bulunması, kalıcı bir soruna işaret etmektedir. Buna karşın, birkaç eski tarihli yorumda kampüsün "butik" ve "yemyeşil" olduğu, gelecekte "Türkiye'nin en inovatif kampüsü" olacağı gibi olumlu beklentiler de yer almaktadır. Ancak güncel ve detaylı yorumlar, bu beklentilerin karşılanmadığını göstermektedir. Ayrıca yeni yapılan bir caminin konumu ve gerekliliği de tartışma yaratmıştır.

Kampüs içi ulaşım hakkında doğrudan bir yorum olmasa da, bazı ifadeler bu konuda fikir vermektedir. Kampüsün "kocaman" bir alana yayılmasına rağmen, kütüphanedeki asansörün sadece personele açık olması öğrenciler için bir erişim zorluğu olarak nitelendirilmiştir. Bu durum, kampüs içindeki olanaklara erişimde bir eşitsizlik olduğuna işaret etmektedir.

Üniversite, siyasi eleştirilerden de payını almıştır. Bir yorumda, bazı öğretim üyelerinin toplumsal olaylara karşı tutarsız ve ikiyüzlü bir duruş sergilediği iddia edilmiştir. Bir başka güncel yorum ise üniversiteyi, mevcut iktidarın bir uzantısı olarak niteleyerek, "AKP'nin diploma dağıtan bir başka üniversitesi olarak başladığı hayatına aynen devam ediyor" şeklinde ağır bir eleştiride bulunmuştur. Bu yorumlar, üniversitenin akademik özerkliği ve siyasi kimliği hakkında olumsuz bir algı olduğunu göstermektedir.

Üniversitedeki sosyal yaşam, yorumların genelinde oldukça zayıf ve yetersiz olarak değerlendirilmektedir. Kampüs, sıkça "koca bir erkek lisesi" olarak tanımlanmış ve öğrenci kulüplerinin "çok aktif olmadığı" belirtilmiştir. Bu durumun temel nedeni olarak öğrencilerin okula sadece "diploma almak için" gelmesi ve sosyal aktivitelere ilgi göstermemesi gösterilmektedir. İkinci öğretim öğrencileri için durum daha da kötüdür; akşam saatlerinde kantinlerin kapalı olması ve kampüsün tamamen boşalması sosyal bir ortamın oluşmasını engellemektedir. Şehir hayatının da "çılgın bir üni hayatı" vaat etmemesi, bu tabloyu pekiştirmektedir.

Adında "Teknik" kelimesi geçen bir üniversite için teknolojik altyapı konusundaki eleştiriler oldukça dikkat çekicidir. En büyük ve tekrarlanan şikayet, özellikle mühendislik bölümlerindeki laboratuvar eksikliğidir. Öğrenciler, "elektrik makinelerini teorik görüyorsun sadece, labı falan yok" diyerek pratik eğitim alamamaktan yakınmaktadır. Mevcut laboratuvarlar ise "fasarya" olarak nitelendirilmektedir. Kampüs genelindeki internet altyapısının "leeş" olduğu belirtilmiş, ayrıca sık sık yaşanan elektrik kesintilerinde devreye giren jeneratörün çıkardığı aşırı gürültü de önemli bir sorun olarak kaydedilmiştir. Olumlu olarak, sadece bir yorumda öğrencilerin yardımlaşabildiği bir sosyal medya sitesinin varlığından bahsedilmiştir.

Bu konuda az sayıda ancak çelişkili yoruma rastlanmıştır. Bir yorumcu, üniversitenin konumunun merkezi yerlere yakınlığı sayesinde ulaşımın "çok rahat" olduğunu belirtirken, bir başka yorumcu ise turizm fakültesinin bulunduğu yerin "berbat ötesi" olduğunu ve ulaşımı sağlayan dolmuşçularla ilgili ciddi bir iddiada bulunarak ulaşım sorununa işaret etmiştir. Bu durum, fakültelerin konumuna göre ulaşım deneyiminin büyük farklılıklar gösterebileceğini düşündürmektedir.

Bu alandaki yorumlar, üniversitenin uluslararası standartlardan uzak olduğunu düşündürmektedir. En temel eleştiri, mühendislik gibi kilit fakültelerde İngilizce hazırlık veya İngilizce eğitim seçeneğinin bulunmamasıdır. Daha da önemlisi, bir öğrencinin yurtdışında yüksek lisans yapma hayalinin, üniversite müfredatındaki eksiklikler ve ders içeriklerinin uluslararası standartlarla uyumsuzluğu nedeniyle suya düştüğünü anlatması, bu konudaki en ciddi eleştiriyi oluşturmaktadır. Üniversitenin akreditasyon (Mavi Diploma) almak için çalıştığı belirtilse de, bu sürecin ne zaman sonuçlanacağının belirsiz olması, umutları zayıflatmaktadır.

Verilen metinlerde kampüs içindeki yemekhane veya kafeteryaların kalitesi ve fiyatlarına dair spesifik bir yoruma rastlanmamıştır. Sadece şehirle ilgili genel bir yorumda "yemekler 10 numara" ifadesi geçmektedir, ancak bu kampüs olanaklarını yansıtmamaktadır.

Barınma, üniversitenin en sancılı konularından biri olarak öne çıkmaktadır. Özellikle 2023 depremi sonrası durumun vahim bir hal aldığı anlaşılmaktadır. Depremden önce dahi ev kiralarının "ekonomi yüzünden çok arttığı" ve yeterli sayıda "apart pansıyon" bulunmadığı belirtilirken, depremle birlikte "İskenderun'da ev kalmadı" ve "öğrencileri çadırda kaldı" gibi ifadelerle krizin boyutu gözler önüne serilmiştir. Üniversite yönetiminin bu duruma kayıtsız kaldığı ve "yurtları yok ve bu bizi ilgilendirmez diyorlar" şeklinde bir tavır sergilediği iddiası, öğrencilerdeki mağduriyet hissini derinleştirmiştir. KYK yurtlarının varlığı belirtilse de, bunların da depremde hasar gördüğü ve bir erkek yurduna yıkım kararı verileceği söylentisi, barınma sorununu daha da karmaşık hale getirmektedir.

Üniversitenin imajı, kuruluşundan bu yana büyük bir değişim geçirmiştir. Başlangıçta "Türkiye'nin yedinci teknik üniversitesi" olması ve İTÜ'ye rakip olabileceği beklentisiyle olumlu bir hava eserken, zamanla bu imaj ciddi şekilde zedelenmiştir. Yorumlarda "çakma İTÜ" ve "İskenderun'un en büyük kahvesi" gibi alaycı ifadeler yer almaktadır. Kısaltmasının (İSTE vs. İTÜ) bile bir espri konusu olması, imaj sorununu göstermektedir. Eski bir rektör döneminde kazanılan "Teknoversite" lakabı ve "bu adamlar birşeyler başaracak" gibi olumlu görüşler bulunsa da, güncel yorumlar genellikle "pişmanlık" ve "gelmeyin" tavsiyeleriyle doludur. Üniversite, birçok öğrenci için sadece bir "diploma dağıtan" yer olarak görülmektedir.

İdari personel ve üniversite yönetimi, en yoğun ve tutarlı eleştirilerin hedefi konumundadır. Özellikle 2020'deki rektör değişikliğinin bir milat olduğu ve sonrasında işlerin "b*ka sarmaya başladığı" belirtilmektedir. Öğrenciler, öğrenci işleri başta olmak üzere idari birimlere telefonla ulaşmanın imkansız olduğunu ("santralde telefonu açan bir kişi bile yok"), personelin işini düzgün yapmadığını ve dilekçelerin ciddiye alınmadığını sıkça dile getirmektedir. Yönetimin, gösterişe yönelik projelere (pahalı bir cami gibi) öncelik verip kampüsün temel ihtiyaçlarını (kaldırım, ışıklandırma, jeneratör) görmezden geldiği eleştirisi hakimdir. Deprem sonrası süreçte sergilenen tavır ise bardağı taşıran son damla olarak görülmektedir. Buna karşın, Dörtyol MYO'daki idari personelin ve öğrenci işlerindeki tek bir çalışanın ismen övülmesi, genele yayılan olumsuzluğun içinde istisnai durumların da olduğunu göstermektedir.

Üniversitenin mezunlarına sağladığı kariyer avantajları konusunda ciddi şüpheler ve uyarılar bulunmaktadır. Yorumlardaki ana fikir, İSTE diplomasının tek başına bir iş bulmak için yeterli olmadığıdır. Öğrencilere sürekli olarak "kendinizi geliştirin, dil öğrenin" tavsiyesi verilmekte ve aksi takdirde "diplomalı işsiz" veya "sap gibi" kalacakları uyarısı yapılmaktadır. Özellikle mühendislik gibi kalabalık bölümlerdeki mezun sayısının çokluğu ve Türkiye genelindeki rekabet, İSTE mezunlarının iş bulmasını daha da zorlaştıran bir faktör olarak gösterilmektedir. Üniversitenin sanayi şehri içinde olmasına rağmen bu avantajı yeterince kullanamadığı algısı hakimdir.

İskenderun şehri hakkında çelişkili görüşler mevcuttur. Olumlu tarafta, şehrin insanlarının "süper" olduğu, komşuluk ilişkilerinin devam ettiği ve yemeklerinin güzel olduğu belirtilmektedir. İklimin en belirgin özelliğidir; kışların ılıman geçtiği ancak yazların dayanılmaz derecede sıcak olduğu ("öğle sıcağında bayılıp vucüt hücreleriniz güneşte buharlaşabilir") sıkça vurgulanır. Olumsuz tarafta ise şehir "yarrak gibi yer" olarak nitelendirilmiş ve kampüse yakın bir mahalle, sosyal yapısı nedeniyle "suriye-dıyarbakır teşko mah karışımı" olarak tanımlanarak olumsuz bir portre çizilmiştir.