HARRAN ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik, üniversiteye yönelik en ciddi ve ayrıntılı suçlamaların merkezinde yer almaktadır. Özellikle 2017'deki bir yüksek lisans alım süreci, 'mülakat eşittir torpil' algısını pekiştiren, göstere göstere yapıldığı iddia edilen bir haksızlık örneği olarak detaylıca anlatılmıştır. Sınav formatının son anda değiştirilmesi ve kontenjan sayısı kadar adayın sınavı 'tesadüfen' geçmesi, adaletsizlik iddialarını güçlendirmektedir. Ayrıca, bir rektör yardımcısının göreve geldikten sonra ailesini üniversiteye yerleştirdiği yönündeki nepotizm iddiası da bu kategorideki olumsuz algıyı derinleştirmektedir.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda belirgin bir görüş ayrılığı bulunmaktadır. Bir yanda, belirli doktor ve hocaların (Prof. Dr. Halil Çiftçi, Hüseyin Yönder, Ahmet Güzelçiçek vb.) kişisel ilgileri ve mesleki başarıları minnetle anılırken, diğer yanda üniversitenin genel akademik yetkinliğine dair ciddi eleştiriler mevcuttur. Özellikle basına yansıyan bilimsel temelden yoksun açıklamalar ve Celal Şengör gibi tanınmış akademisyenlerin üniversitenin varlığını sorgulayan yorumları, kurumun akademik imajını zedelemektedir. Yorumlar, bireysel olarak başarılı ve özverili akademisyenlerin varlığını kabul etmekle birlikte, kurumsal olarak eğitimin kalitesizliği, liyakatsizlik ve "iş yapmış olmak için iş yapıldığı" yönündeki genel kanıyı da ortaya koymaktadır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Derslerle ilgili olarak en belirgin ve tekil eleştiri, üniversitenin sınav yönetmeliği üzerine odaklanmaktadır. Özellikle bütünleme sınavlarının olmaması, öğrencilerin bir dersten başarısız olmaları durumunda bir sonraki yılı beklemek zorunda kalmalarına neden olmakta ve bu durum akademik esneklik açısından önemli bir sorun olarak görülmektedir.

Güvenlik ve denetim başlığı altında son derece endişe verici ve ciddi olaylar rapor edilmiştir. 2024 tarihli bir yorumda, İlahiyat Fakültesi tuvaletinde bir temizlik görevlisinin köpeğe istismar ederken yakalanması, kurum adına şok edici bir güvenlik zafiyetini ve skandalı ortaya koymaktadır. Daha eski bir yorumda ise, güvenlik görevlilerinin emanet bırakılan eşyalardan hırsızlık yaptığı iddiası, güven bunalımını pekiştirmektedir. Hastanede ziyaretçi yasağına uyulmaması ve şikayet kutularının işlevsiz olması gibi konular da denetim eksikliğini gösteren diğer örneklerdir.

Kampüs yapısı, yorumlarda en çok övgü alan ancak aynı zamanda çelişkili ifadeler barındıran konudur. Genel kanı, Osmanbey Yerleşkesi'nin Türkiye'deki birçok üniversiteden daha güzel, geniş, düzenli ve yeşil olduğu yönündedir. Yapay göl, sosyal tesisler, spor alanları ve peyzaj düzenlemeleri sıklıkla takdir edilmektedir. Ancak bu fiziksel güzelliğin 'içi boş' olduğu, sosyal olanakların kampüsün büyüklüğüyle orantısız olduğu ve bazı alanlarda (özellikle tuvaletler) temizlik sorunları yaşandığı da dile getirilen önemli eleştirilerdir. Kampüsün potansiyelinin tam olarak kullanılmadığı hissi hakimdir.

Kampüs içi ulaşım konusunda olumlu bir mekanizma göze çarpmaktadır. Geniş bir alana yayılan yerleşkede, öğrencilerin fakülteler arasında rahatça hareket edebilmesi için 'ücretsiz rink (otobüs)' hizmeti sunulması takdirle karşılanmaktadır. Ancak 2012 tarihli eski bir yorumda, hiç çalıştırılmayan otobüslerin varlığından bahsedilmesi, kaynakların verimli kullanılmadığına dair bir eleştiri olarak dikkat çekmektedir.

Üniversite, çeşitli siyasi olaylar ve figürlerle anılmıştır. 2007'de bir TV programında öğrencilerin hükümete ezici bir destek vermesi dikkat çekici bir anı olarak kayıtlara geçmiş. Daha yakın dönemde ise, eski bir rektörün FETÖ soruşturması kapsamında gözaltına alınması ve bir siyasi liderin 1992'de kurulan üniversiteyi sahiplenmesi gibi olaylar, üniversitenin siyasi atmosferle olan bağını göstermektedir. Bu yorumlar, üniversitenin siyasi rüzgarlardan etkilendiğini ve zaman zaman bu tür olaylarla gündeme geldiğini ortaya koymaktadır.

Kampüsteki sosyal yaşam, fiziki imkanlarla tezat oluşturacak şekilde zayıf olarak değerlendirilmektedir. Kampüsün büyüklüğüne ve tesislerine rağmen, öğrencilerin vakit geçirebileceği kafe, restoran, kitapkafe gibi mekanların yetersiz olduğu belirtilmektedir. Özellikle akşam saatlerinde kampüsün 'ölü gibi' olması ve sosyal aktivitelerin kısıtlılığı, öğrencilerin sosyalleşme imkanlarını daraltmaktadır. Eğlence ve sosyallik beklentisiyle gelen öğrencilerin hayal kırıklığına uğrayabileceği vurgulanmaktadır. Göl kenarı gibi alanlar keyifli bulunsa da genel olarak sosyal canlılığın düşük olduğu anlaşılmaktadır.

Teknolojik altyapı konusunda yapılan yorumlar sınırlı olmakla birlikte, genel olarak olumludur. Özellikle enstitü ve hastane binalarında modern imkanların bulunduğu belirtilmektedir. Sınıflardaki akıllı tahtalar, Wi-Fi bağlantısı ve hastanedeki son teknoloji ekipmanlar, üniversitenin teknolojik donanım açısından yeterli olduğu izlenimini vermektedir.

Üniversitenin şehir merkezine olan uzaklığı, en yaygın ve en tutarlı şikayet konusudur. Yorumların neredeyse tamamı, kampüsün merkeze yaklaşık 20-21 km uzaklıkta olmasının yarattığı zorluklara odaklanmaktadır. 40 dakikayı bulan otobüs yolculukları, erken saatlerde kalkma zorunluluğu ve yolun yorgunluğu öğrenciler için büyük bir dezavantaj olarak görülmektedir. Ulaşım ağının yetersiz olduğu genel bir kanıdır. Buna karşın, okulun özellikle diğer kampüslere giden öğrenciler için sabahları servis benzeri otobüsler ayarlaması olumlu bir nokta olarak belirtilmiştir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Üniversitedeki yemek olanakları hakkında karışık görüşler mevcuttur. Yemekhanenin yemeklerinin genel olarak 'güzel ve uygun fiyata' olduğu belirtilerek olumlu bir tablo çizilirken, hastanedeki yemeklerde hijyen sorunları ('kürdan kıl tüy gibi şeylere rastlamaniz mümkün') yaşandığı ifade edilmektedir. Ayrıca, kampüsteki sosyal tesislerde akşam saatlerinde yiyecek bulunamaması ve tek bir kantinin fahiş fiyata ürün satması gibi şikayetler, özellikle kampüsün uzaklığı düşünüldüğünde önemli bir sorun olarak öne çıkmaktadır.

Yurtlar ve barınma imkanları konusunda hem olumlu hem de olumsuz deneyimler aktarılmıştır. Kampüs içindeki kız yurtlarının temizliği ve güvenliği genel olarak beğenilmektedir. Ancak aynı zamanda, yurtlardaki aşırı sivrisinek ve böcek varlığı, odaların 5-6 kişilik kalabalık yapısı, çamaşır yıkamanın sorunlu olması ve odalardaki duş-tuvalet tasarımının kullanışsızlığı gibi ciddi eleştiriler de mevcuttur. Yurt sayısının yetersizliği ve şehirdeki ev kiralarının pahalı olması, barınmayı genel bir problem haline getirmektedir.

Harran Üniversitesi'nin imajı, tarihi kökleri ve modern gerçekleri arasında sıkışmış durumdadır. Bir yanda 'dünyanın ilk üniversitesi' olduğu iddiası ve 'bir dünya üniversitesi olacaktır' gibi iddialı sloganlarla tanıtılırken, diğer yanda 'Türkiye'de bile 3. sınıf taşra üniversitesi' olduğu yönünde sert eleştiriler bulunmaktadır. Akademik skandallar, idari usulsüzlükler ve basına yansıyan olumsuz olaylar, üniversitenin kamuoyundaki algısını olumsuz etkilemektedir. İsminin 'GAP Teknik Üniversitesi' olması durumunda daha iyi olabileceği gibi yorumlar, mevcut ismin de bir dezavantaj olarak görüldüğünü düşündürmektedir. Özetle, üniversitenin potansiyeli ve tarihi mirası ile mevcut imajı arasında büyük bir uçurum olduğu anlaşılmaktadır.

İdari personele yönelik değerlendirmeler, genellikle olumsuz bir tablo çizmektedir. Üniversitenin 'iyi yönetilmeyen bir devlet üniversitesi' olduğu, rektör ve dekanların etkisiz kaldığı, yönetimin şikayetlere kayıtsız kaldığı yönünde güçlü eleştiriler bulunmaktadır. Ancak bu genel olumsuzluğun aksine, bölüm sekreteri veya teknik personel gibi daha alt kademedeki bazı çalışanların 'insani duruşları' ve yardımseverlikleri özellikle takdir edilmiştir. Bu durum, idari sorunların daha çok üst yönetim kademelerinde yoğunlaştığı izlenimini vermektedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Üniversitenin bulunduğu Şanlıurfa şehri hakkındaki görüşler çeşitlidir. Bazı eski yorumlarda şehir 'doğu ve güneydoğunun en modern şehirlerinden' biri olarak tanımlanırken, daha güncel bir yorumda kampüsün modernliğine karşın şehrin 'kampüsten bi 50 yıl geride' olduğu belirtilmiştir. Şehirdeki insanların genel olarak iyi olduğu ancak 'cehaletten körelmişlere de denk gelebilirsiniz' gibi ifadelerle sosyal dokuya dair çekinceler dile getirilmiştir. Yüksek ev kiraları da şehir yaşamının olumsuz bir yönü olarak vurgulanmıştır.