HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ

Üniversitedeki adalet ve eşitlik algısı, özellikle siyasi olaylar ve idari uygulamalar çerçevesinde ciddi eleştirilere maruz kalmaktadır. 2010'lu yılların başlarında yeni rektörün, öğrencilerin düşüncelerini açıklamak için yaptıkları eylemlere ilişkin tüm soruşturmaları iptal etmesi gibi olumlu adımlar atılmış olsa da, ilerleyen yıllarda bu havanın dağıldığı görülmektedir. Özellikle siyasi gerilimlerin arttığı dönemlerde, yönetimin ve güvenlik güçlerinin taraflı davrandığı, belirli öğrenci gruplarını korurken diğerlerini hedef aldığı iddia edilmektedir. Öğrenci Temsilcileri Konseyi (ÖTK) ile ilgili yolsuzluk iddiaları, 50 Cent konserinin iptali ve gezi paralarının paylaşıldığına dair bir itiraf, öğrenciler arasında büyük bir hayal kırıklığı yaratmıştır. Son yıllarda yapılan bir mezuniyet töreninin sadece dereceye giren öğrencilere özel ve gizli yapılması, diğer mezunlar tarafından 'ikinci sınıf' muamelesi olarak algılanmış ve büyük bir adaletsizlik olarak yorumlanmıştır. Ayrıca, öğrencilere yönelik keyfi soruşturmalar ve cezalar da adalet duygusunu zedeleyen unsurlar olarak öne çıkmaktadır.

Hacettepe Üniversitesi, akademik kadrosunun kalitesi ve eğitimdeki prestijiyle genel olarak olumlu bir imaja sahiptir. Özellikle tıp ve sağlık bilimleri alanında ülkenin en iyilerinden biri olarak görülmesi, yorumlarda sıkça vurgulanan bir gurur kaynağıdır. Birçok yazar, hocaların donanımlı, idealist ve alanında yetkin olduğunu, hatta bazı bölümlerin dünya standartlarında eğitim verdiğini belirtmektedir. Ancak bu olumlu tablonun yanında ciddi eleştiriler de bulunmaktadır. Bazı yorumcular, eğitimin aşırı teorik olduğunu ve pratik uygulamalara yeterince yer vermediğini, okulun daha çok akademisyen yetiştirme odaklı olduğunu ifade etmektedir. 2010'lu yılların sonlarına doğru yapılan yorumlarda, bazı bölümlerdeki eğitim kalitesinin düştüğü, hocaların öğrenciyle iletişiminin zayıfladığı ve gereksiz bir ego sergilediği yönünde şikayetler artmıştır. Özellikle tıp dışındaki bölümlerin vasatlaştığı ve okulun genel kalitesinin düştüğü endişesi dile getirilmektedir.

Öğrencilere sunulan burs ve maddi destek olanaklarının yetersiz olduğu, yorumlarda dile getirilen önemli bir sorundur. Öğrenciler, bursların azlığından ve maddi zorluklar içinde okumak zorunda kalmaktan şikayet etmektedir. Çalışma bursu imkanlarının artırılması bir talep olarak öne çıksa da, bazı öğrenciler bunun yerine doğrudan bursların artırılması gerektiğini, okula çalışmaya değil okumaya geldiklerini savunmaktadır. 2012'de rektörün, öğrencileri desteklemek için Sağlık, Kültür ve Spor Daire Başkanlığı'nı (SKS) güçlendirme ve kütüphane gibi yerlerde çalışma olanaklarını artırma sözü verdiği görülmektedir. Ancak genel kanı, üniversitenin bu konuda yetersiz kaldığı yönündedir.

Derslerle ilgili yorumlar genellikle teknik ve idari sorunlara odaklanmaktadır. Özellikle ders kayıt dönemlerinde yaşanan sistemsel çökmeler, öğrencilerin en büyük şikayetlerinden biridir. Kontenjanların hızla dolması, seçmeli ders almanın zorluğu ve sistemin hantallığı, her dönem tekrarlanan bir çile olarak nitelendirilmektedir. 2010'lu yıllarda vize notlarının finallerden önce açıklanmaması gibi temel sorunlar dile getirilirken, 2020'li yıllarda bu durumun kısmen düzeldiği ancak ders kayıt sisteminin hala yetersiz kaldığı görülmektedir. Bazı öğrenciler ders içeriklerinin fazla teorik olmasından ve pratik uygulamaların eksikliğinden yakınırken, bazı derslerdeki şifreli kitap zorunluluğu gibi ek maliyetler de eleştirilmiştir. Olumlu olarak, bazı derslerin ve hocaların öğrencilerin ufkunu açtığı ve keyifli geçtiği ifade edilmiştir.

Güvenlik ve denetim konusu, üniversitede dönemsel olarak büyük farklılıklar gösteren ve ciddi eleştirilere neden olan bir başlıktır. 2010'lu yılların başındaki yorumlarda, özel güvenlik görevlilerinin (ÖGB) öğrencilere karşı orantısız güç kullandığı, cop ve tekmelerle saldırdığı, kampüsü bir savaş alanına çevirdiği gibi çok sert iddialar yer almaktadır. Aynı dönemde kampüsün her yerinin kameralarla izlendiği ve öğrencilerin kendilerini 'BBG evi'nde hissettiği belirtilmiştir. Siyasi gerilimin yüksek olduğu zamanlarda güvenliğin ve polisin taraflı davrandığı, belirli gruplara göz yumarken diğerlerine sert müdahalede bulunduğu sıkça dile getirilmiştir. 2012'de yeni rektörün 'şiddet yaşanmadıkça emniyet güçlerinin girmesine izin verilmeyeceği' sözü olumlu karşılansa da, sonraki yıllarda da güvenlik kaynaklı sorunlar devam etmiştir. Son dönem yorumlarında ise nizamiye girişlerindeki keyfi uygulamalar ve tutarsız kimlik kontrolleri öne çıkmaktadır.

Hacettepe Üniversitesi, özellikle Beytepe kampüsüyle ilgili çelişkili yorumlara sahne olmaktadır. Kampüs, şehir merkezine uzak, izole ve dağın başında konumlanması nedeniyle sıkça eleştirilse de, doğal güzellikleri, ormanlık alanları, Yeşil Vadi'si, hayvanları (geyik, tilki, kirpi) ve sakin atmosferiyle birçok öğrenci tarafından bir 'cennet' olarak tanımlanmaktadır. Özellikle 2010'lu yılların başındaki yorumlarda kampüsün sosyal olanakları ve güzellikleri övülürken, 2020'lere doğru yapılan yorumlarda artan kalabalık, bakımsızlık, kirlilik ve inşaat furyası gibi sorunlar öne çıkmaktadır. Fakülte binalarının eski ve bakımsız olduğu, tuvaletlerin kirli olduğu, sosyal alanların (BAM, City) zamanla kapandığı veya yetersiz kaldığı yönündeki şikayetler, kampüsün eski cazibesini yitirdiği algısını güçlendirmektedir. Sıhhiye kampüsü ise Beytepe'ye kıyasla daha küçük, merkezi ve hastane ortamıyla iç içe, daha az kampüs hayatı sunan bir yer olarak betimlenmektedir.

Beytepe kampüsünün büyüklüğü, kampüs içi ulaşımı önemli bir mesele haline getirmektedir. Öğrenciler, fakülteler, yurtlar ve sosyal alanlar arasındaki mesafelerin yürüme ile kat edilmesinin zor olduğunu belirtmektedir. Özellikle ring servislerinin sayısı ve sıklığı en temel şikayet konusudur. Yorumlarda, ringlerin yetersiz kaldığı, sayılarının artırılması gerektiği sıkça dile getirilmiştir. 2012 yılında hafif raylı sistem projesinin başlatıldığına dair olumlu bir gelişme aktarılsa da, 2022'deki bir yorumda bu projenin yalan olduğu ve hala otobüs ringlerinin işlediği belirtilerek hayal kırıklığı ifade edilmiştir. Otostop, kampüs içi ulaşımda da yaygın bir yöntem olarak öne çıkmaktadır. Ayrıca, engelli öğrenciler için altyapının yetersiz olduğu, kaldırımların ve fiziki mekanların onların ihtiyaçlarına göre düzenlenmediği de önemli bir eleştiri konusudur.

Hacettepe Üniversitesi, özellikle 2010-2016 yılları arasında yoğun siyasi olaylara ve kutuplaşmalara sahne olmuştur. Yorumlar, bu dönemde kampüste ciddi bir gerilim yaşandığını, farklı görüşten öğrenci grupları arasında sık sık çatışmalar çıktığını göstermektedir. Ülkücü, solcu ve PKK yanlısı gruplar arasındaki arbedeler, polisin ve jandarmanın kampüse müdahalesi, stantların basılması ve öğrencilerin yaralanması gibi olaylar sıkça rapor edilmiştir. Bazı yorumcular, yönetimin ve güvenliğin bu olaylarda taraflı davrandığını, bir grubu korurken diğerine göz yumduğunu iddia etmektedir. Özellikle 2012-2016 arasındaki yorumlarda 'terör', 'faşizm', 'polis şiddeti' gibi kavramlar yoğun olarak kullanılırken, 2018 sonrası yorumlarda siyasi olayların neredeyse sıfıra indiği ve kampüsün daha apolitik bir havaya büründüğü gözlemlenmektedir. Ancak bu apolitikleşme, bazı yorumcular tarafından okulun sorunlarına karşı tepkisizliğe yol açan olumsuz bir gelişme olarak değerlendirilmektedir.

Hacettepe'de sosyal yaşam, özellikle Beytepe kampüsünün sunduğu olanaklar ve öğrenci topluluklarının aktifliği çerçevesinde şekillenmektedir. Yorumlarda kampüsün doğal ortamı, çimlerde vakit geçirme, Yeşil Vadi'de piknik yapma gibi aktiviteler olumlu yönler olarak öne çıkmaktadır. Kütüphanenin 24 saat açık olması ve sınav dönemlerinde ücretsiz çay-çorba servisi yapılması gibi uygulamalar öğrenciler tarafından takdirle karşılanmıştır. Ancak, kampüs içindeki sosyal mekanların (BAM, City, kafeler) zamanla kapandığı, pahalılaştığı veya yetersiz kaldığı yönünde ciddi eleştiriler bulunmaktadır. Özellikle son yıllardaki yorumlarda, sosyal alanların kısıtlandığı, akşam saatlerinde kampüsün adeta 'öldüğü' ve öğrencilerin sosyalleşebileceği yerlerin azaldığı vurgulanmaktadır. Bahar şenlikleri ise dönemsel olarak büyük ilgi görse de, organizasyon sorunları ve dışarıdan gelen kalabalık nedeniyle yaşanan olumsuzluklar nedeniyle eleştirilmektedir.

Üniversitenin teknolojik altyapısı, özellikle ders kayıt dönemlerinde ve not açıklama zamanlarında çöken internet sitesi ve öğrenci bilgi sistemi (BİLSİS/ÖİDB) nedeniyle yıllardır eleştiri oklarının hedefindedir. Yorumlar, 2010 yılından 2025'e kadar bu sorunun kronik bir şekilde devam ettiğini, on binlerce öğrencinin aynı anda sisteme girmeye çalışmasıyla serverların yetersiz kaldığını göstermektedir. Öğrenciler bu durumu 'işkence', 'kanser' ve 'çağdışı' olarak nitelendirmektedir. 2020'de gelen yeni BİLSİS sistemi ve 2022'de e-posta sisteminin Microsoft Exchange'e taşınması gibi yenilikler, başlangıçta umut yaratsa da yeni sorunları beraberinde getirmiş ve öğrencileri mağdur etmeye devam etmiştir. Kütüphanedeki bilgisayar ve internet imkanları, yurtlardaki bağlantı sorunları ve kampüs genelindeki Eduroam ağının yavaşlığı da diğer teknolojik şikayet konuları arasında yer almaktadır.

Üniversiteye, özellikle Beytepe kampüsüne ulaşım, yıllardır çözülemeyen kronik bir sorun olarak yorumların merkezinde yer almaktadır. Öğrenciler, bu durumu 'çile', 'eziyet' ve 'sabır testi' gibi ifadelerle tanımlamaktadır. Metrodan sonra binilmesi gereken ring otobüslerinin önünde oluşan uzun kuyruklar, otobüslerin yetersizliği, dolmuş ve servislerin düzensizliği en sık dile getirilen şikayetlerdir. 2010'lu yıllarda tek ulaşım aracının 230 numaralı otobüs olması ve yaşanan yoğunluk eleştirilirken, metro hattının gelmesiyle sorunun çözülmesi beklenmiş ancak ring aktarması yeni bir probleme dönüşmüştür. Otostop, kampüs kültürünün bir parçası haline gelmiş ve birçok öğrenci için bir zorunluluk olmuştur. Son yıllardaki yorumlar, artan öğrenci nüfusuyla birlikte ulaşım sorununun daha da kötüleştiğini, öğrencilerin saatlerce sıra beklediğini ve bu durumun okul hayatını olumsuz etkilediğini göstermektedir. Sıhhiye kampüsünün ulaşımı ise merkezi konumu sayesinde çok daha kolay olarak değerlendirilmektedir.

Uluslararası fırsatlar ve yabancı dil eğitimi konusunda sınırlı sayıda yorum bulunmaktadır. 2014 yılında Erasmus'a gidecek öğrenciler için düzenlenen iki günlük oryantasyon programı olumlu bir gelişme olarak aktarılmıştır. Ancak hazırlık eğitimiyle ilgili ciddi eleştiriler mevcuttur. İngilizce hazırlık eğitiminin niteliğinin çok düşük olduğu, bir yılın boşa geçtiği ve hazırlık kitaplarının pahalı olduğu gibi şikayetler dile getirilmiştir. Almanca hazırlık eğitiminin de zor olduğu ve bazı öğrencilerin bu nedenle okulla ilişiğinin kesildiği belirtilmiştir. Diğer yandan, okulun sunduğu çeşitli yabancı dil dersleri (Latince, Rusça vb.) ve uluslararasılaşmaya katkı sağlayan Türk-Alman İlişkileri Araştırma Merkezi gibi girişimler olumlu olarak değerlendirilmektedir.

Yemekhane hizmetleri, yıllar içinde hem fiyat hem de kalite açısından dalgalı bir seyir izlemiştir. 2012'deki yorumlarda yemek ücretinin 2 TL olduğu ve diğer üniversitelere göre yüksek bulunduğu, yemeklerin hijyenik olmadığı ve içinden yabancı cisimler çıktığı gibi ciddi şikayetler yer almaktadır. Aynı dönemde yeni rektörün yemek fiyatlarını 1 TL'ye düşürmesi büyük bir sevinçle karşılanmıştır. Ancak sonraki yıllarda yemek kalitesinin düştüğü, fiyatların tekrar arttığı ve yemekhanelerin yetersiz kaldığı yönündeki eleştiriler devam etmiştir. Özellikle 2020 sonrası yorumlarda, yemekhanelerin aşırı kalabalık olduğu, uzun sıralar oluştuğu ve yemeklerden 'mermi çıktığı' gibi abartılı ama çarpıcı eleştirilerle durumun vahameti vurgulanmaktadır. Kampüs içindeki özel işletmelerin (kafeler, restoranlar) ise genellikle pahalı olduğu ve bir tekel oluşturduğu belirtilmektedir.

Hacettepe Üniversitesi'nin barınma olanakları, özellikle Beytepe kampüsündeki yurtlar, öğrenciler için hem bir avantaj hem de bir dizi sorunun kaynağıdır. Kampüste yaşamanın sosyal hayat ve ulaşım açısından büyük bir kolaylık sağladığı genel bir kanıdır. Ancak yurt kapasitesinin on binlerce öğrenciye oranla çok yetersiz olması, 'torpil' iddiaları ve yüksek fiyatlar en temel eleştirilerdir. Yorumlarda 'Öğrenci Evleri', 'Öğrenci Yurtları' ve özel yurtlar (Parlar, Atatepe) hakkında detaylı bilgiler verilmektedir. 'Öğrenci Evleri'nin adının aksine küçük otel odaları gibi olduğu, katkı payı adı altında yüksek meblağlar alındığı belirtilmiştir. Devlet yurtlarının ise 4 kişilik odaları ve ortak banyoları ile yaşam alanının kısıtlı olduğu ifade edilmektedir. Son yıllardaki yorumlarda, yurtlardaki internet sorunları, priz yetersizliği, temizlik problemleri ve artan fiyatlar gibi konular öne çıkmaktadır.

Hacettepe Üniversitesi, genel olarak Türkiye'nin en iyi ve en prestijli devlet üniversitelerinden biri olarak kabul edilmektedir. Özellikle tıp ve sağlık alanlarındaki liderliği, uluslararası sıralamalardaki başarıları ve mezunlarının iş dünyasındaki saygınlığı, bu imajın temelini oluşturmaktadır. Birçok öğrenci, 'Hacettepeli olmanın bir ayrıcalık olduğu' düşüncesini paylaşmaktadır. Ancak, bu parlak imajın ardında ciddi çelişkiler ve eleştiriler de mevcuttur. Özellikle idari hantallık, bürokratik sorunlar, teknolojik altyapı yetersizlikleri ve kampüs hizmetlerindeki kalite düşüşü, 'lafta Türkiye'nin en iyi üniversitesi' gibi eleştirilere neden olmaktadır. Okulun, öğrencisine yeterli değeri vermediği, sorunları çözmek yerine üzerini örttüğü ve zamanla 'vasatlar ordusuna' dönüştüğü gibi sert ifadelerle imajının zedelendiği de vurgulanmaktadır. Üniversitenin kendini yeterince tanıtamadığı ve reklamının eksik olduğu da sıkça dile getirilen bir başka eleştiridir.

Üniversitenin idari personeli ve bürokratik işleyişi, öğrenciler tarafından en çok eleştirilen konuların başında gelmektedir. Özellikle Öğrenci İşleri Daire Başkanlığı (ÖİDB), Sağlık Kültür ve Spor Daire Başkanlığı (SKSDB) ve fakülte sekreterlikleri, hantal, ilgisiz ve öğrenciye zorluk çıkaran birimler olarak tanımlanmaktadır. Yorumlarda, en basit bir belge talebinin bile günlerce sürdüğü, telefonlara cevap verilmediği, personelin 'o benim işim değil' diyerek sorumluluktan kaçtığı ve öğrencilere karşı aşağılayıcı bir tavır sergilediği gibi şikayetler yoğun bir şekilde yer almaktadır. 2010'lu yıllardan günümüze kadar bu konuda olumlu bir gelişme yaşanmadığı, aksine sorunların devam ettiği anlaşılmaktadır. 'Yata yata maaş alan vasıfsızlar' gibi sert ifadeler, öğrencilerin idari personele yönelik birikmiş öfkesini göstermektedir.

Hacettepe Üniversitesi'nin mezunlarına sunduğu iş ve kariyer fırsatları, genel olarak olumlu değerlendirilmektedir. Özellikle okulun diplomasının piyasada bir marka değeri olduğu ve mezunların iyi maaşlarla iş bulabildiği sıkça vurgulanmaktadır. Savunma sanayi (ASELSAN, ROKETSAN), otomotiv (Bosch, Mercedes) ve diğer büyük özel firmalarda staj ve iş imkanlarının geniş olduğu belirtilmektedir. Birçok mezun, okuldan sonra kısa sürede iş bulduğunu ve işsiz kalmadığını ifade ederek bu durumu teyit etmektedir. Yurt dışı kariyer olanakları konusunda ise, okulun doğrudan bir yerleştirme yapmadığı, ancak Hacettepe diplomasının uluslararası başvurularda önemli bir referans olduğu ve öğrencilerin genellikle 2-3 yıllık iş tecrübesi sonrası yurt dışına gidebildiği anlatılmaktadır. Ancak bazı yorumcular, özellikle biyoloji gibi bölümlerden mezun olanların ne yapacaklarını bilemediklerini belirterek, her bölüm için aynı kariyer parlaklığının söz konusu olmadığını ima etmektedir.

Hacettepe Üniversitesi'nin şehirle ilişkisi, özellikle Beytepe kampüsünün coğrafi konumu nedeniyle karmaşık bir yapı sergilemektedir. Beytepe'nin şehir merkezine olan uzaklığı ve izole yapısı, öğrencilerin Ankara'nın sosyal ve kültürel hayatından bir miktar kopuk yaşamasına neden olmaktadır. Yorumcular, İstanbul gibi büyük şehirlerden gelenlerin başlangıçta Ankara'yı küçük bulabileceğini ancak zamanla bu duruma alıştıklarını belirtmektedir. Kampüsün şehir merkezinden uzak olması, öğrencileri genellikle yakındaki AVM'lere (Cepa, Kentpark) yönlendirmekte, bu da şehirle olan etkileşimi sınırlamaktadır. Ankara'nın meşhur soğuk ve kuru iklimi de özellikle nemli şehirlerden gelen öğrenciler için başlangıçta zorlayıcı olabilmektedir. Sıhhiye kampüsü ise merkezi konumu sayesinde şehirle daha entegre bir yaşam sunmaktadır.