GÜMÜŞHANE ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik algısı konusunda ciddi eleştiriler bulunmaktadır. Özellikle bir öğrencinin, sınavlarda başarılı olmak için bilgiden çok 'yalaka bir insan' olmanın gerektiğini iddia etmesi, liyakat ve adil değerlendirme konularında şüpheler olduğunu göstermektedir. Bir diğer yorumda ise, üniversite yönetiminin arka kapıyı sadece öğretim elemanı araçlarına açıp öğrencilere yasaklaması, bir 'aşağılama yarışı' olarak görülmüş ve öğrencilerin ikinci sınıf vatandaş gibi hissettirildiği dile getirilmiştir.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda yorumlar fakültelere göre ciddi farklılıklar göstermektedir. Özellikle İletişim Fakültesi, araştırma görevlilerinden dekanına kadar tüm hocalarının eğitim kalitesinin 'muazzam' olduğu yönünde defalarca övgü almıştır. Bununla birlikte, bazı öğrenciler genel olarak hocaların bir kısmını 'kurnaz, kibirli ve zorlu' olarak nitelendirerek eğitim hayatlarının zorlaştığını belirtmiştir. Hocaların dersleri ağırlaştırdığı ve öğrencileri bıktırdığı yönünde şikayetler de bulunmaktadır. Daha yakın tarihli bir yorumda ise yeni kayıt yaptıran bir öğrencinin, hocaların Trabzon'dan Gümüşhane'ye günübirlik gelip gittiğine dair bir duyum aktarması, kadronun sürekliliği konusunda soru işaretleri yaratmaktadır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Derslerin içeriği ve zorluğu hakkında çelişkili görüşler mevcuttur. Bazı öğrenciler derslerin 'ağırlaştırılmış' ve hocaların zorlayıcı olduğunu ifade ederek akademik hayatın bunaltıcı olduğundan şikayet ederken, bir başka yorumda ise üniversitenin 'lise 5 gibi kolay' olduğu ve derslerin rahat geçildiği belirtilmiştir. Bu durum, derslerin zorluğunun fakültelere veya kişisel deneyimlere göre büyük ölçüde değiştiğini düşündürmektedir.

Güvenlik ve denetimle ilgili yorumlar, daha çok idari kuralların uygulanma biçimine odaklanmıştır. Bir öğrenci, güvenlik görevlilerinin 'sanki okulun sahibi gibi bir afra tafra içinde' olduğunu belirterek, yaklaşımlarından duyduğu rahatsızlığı dile getirmiştir. Diğer yandan, özellikle kız öğrenciler için şehrin ve dolayısıyla kampüsün 'güvenli bir yer' olduğu da ifade edilmiştir. Bu durum, fiziksel güvenlik algısının olumlu, ancak idari denetim ve personel tavırlarının olumsuz algılandığını göstermektedir.

Kampüs yapısı, üniversite hakkındaki yorumların en merkezi ve en çok eleştirilen konusudur. Neredeyse tüm yorumlarda kampüsün 'dağın yamacına' veya 'dağın üzerine' kurulmuş olması olumsuz bir özellik olarak vurgulanır. Bu durumun kış aylarında ulaşımı ve kampüs içi hareketliliği ciddi şekilde zorlaştırdığı belirtilmektedir. Öte yandan, binaların yeni ve modern olduğu, çevre düzenlemesinin iyi yapıldığı ve kampüsün zamanla geliştiği de kabul edilen bir gerçektir. Kütüphane ve kapalı yüzme havuzu gibi imkanlar olumlu bulunurken, kantinlerin yetersizliği ve sosyal alanların azlığı eleştirilmiştir. Yaklaşık on yıl önceki yorumlarda kampüsün 'şantiye' gibi olduğu belirtilirken, daha güncel yorumlar bina yapılanmasının büyük ölçüde tamamlandığını göstermektedir.

Kampüs içi ulaşım, üniversitenin coğrafi yapısı nedeniyle en çok şikayet edilen konulardan biridir. Özellikle İletişim, Sağlık Bilimleri ve BESYO gibi fakültelere ulaşmak için çıkılması gereken 'bitmeyen merdivenler' ve dik yokuşlar, öğrenciler için büyük bir zorluk olarak tanımlanmaktadır. Bu durumun kış aylarında kar ve buzlanma ile daha da tehlikeli hale geldiği vurgulanmıştır. Bir öğrenci, bu zorluğun tek faydasının 'kışın sonunda bir dağ keçisine dönüşmek ve bacak kası yapmak' olduğunu mizahi bir dille ifade etmiştir. İİBF önündeki tehlikeli patikanın bir an önce merdivene dönüştürülmesi talebi de bu sorunun ciddiyetini ortaya koymaktadır.

Üniversitedeki siyasi atmosfere dair birkaç eleştirel yorum bulunmaktadır. Yaklaşık on yıl önceki bir yorumda, kampüste belirli bir siyasi görüşe mensup öğrencilerin baskın olduğu ima edilirken, daha güncel bir yorumda üniversitenin resmi web sitesinde Cumhurbaşkanı'nın fotoğrafının bulunması ve rektörün siyasi kimliği üzerinden bir eleştiri getirilmiştir. Bu durum, üniversitenin siyasi olarak tarafsız olmadığı yönündeki algıyı yansıtmaktadır. Ayrıca, bir rektörün aynı anda yedi fakültenin dekanlığını yapması, 'işte yerli ve milli rektör dediğin böyle olur' şeklinde ironik bir dille eleştirilmiştir.

Üniversitedeki sosyal yaşam, öğrencilerin en çok hayal kırıklığı yaşadığı alanlardan biridir. Yorumların büyük çoğunluğu, sosyal açıdan 'etkinlik düzenlenmediği' ve 'festivallerin olmadığı' yönündedir. Özellikle bahar şenliklerinin yapılmaması sıkça dile getirilen bir eksikliktir. Şehirdeki sosyal aktivitelerin 'amatörce nargile hizmeti veren basit bir çay bahçesi' veya birkaç kafe ile sınırlı olduğu belirtilmektedir. İletişim Fakültesi bünyesindeki kulüpler ve sinema gösterimleri gibi istisnai olumlu örnekler bulunsa da, genel kanı üniversitenin ve şehrin sosyal anlamda çok zayıf kaldığı yönündedir. Bir öğrencinin, "eğer ki gençliğinizi yaşamak istiyorsanız zaten tercihlerinizde bu tarafları yazmayı düşünmeyin" uyarısı, durumu özetler niteliktedir.

Üniversitenin teknolojik altyapısı hakkında hem olumlu hem de olumsuz yorumlar bulunmaktadır. Yaklaşık 11 yıl önceki bir yorumda, üniversitenin 'diğer çoğu üniversitelere göre modern, teknolojik, imkanları olan bir üniversite' olduğu belirtilerek yeni kurulmasının bir avantajına işaret edilmiştir. Ancak daha eski bir yorumda, Elektrik-Elektronik Mühendisliği bölümünün web sayfasının 'yanarlı dönerli' ve 'bildiğin counter' içeren kötü tasarımı sert bir şekilde eleştirilmiştir. Bu durum, teknolojik altyapının genel olarak modern olmakla birlikte, bazı alanlarda acemilikler ve eksiklikler barındırdığını göstermektedir.

Kampüsün şehir dışındaki ve dağlık bir alandaki konumu, ulaşımı en sorunlu konulardan biri haline getirmektedir. Yorumlarda, daha önce dolmuşla yapılan taşımacılığın, üniversite sayesinde özel halk otobüsü hattı kurulmasına neden olduğu belirtilse de, bu hattın tek olması ve özellikle kış aylarında yetersiz kalması sıkça eleştirilir. Otobüslerin kışın kampüse çıkamadığı, yolların yokuş ve tehlikeli olduğu ifade edilmektedir. Ulaşım ücretlerinden kaçmak için yürümeyi tercih eden öğrencilerin varlığı da bu sorunun bir başka boyutunu göstermektedir.

Uluslararası öğrenciler ve fırsatlar hakkında son yıllarda belirginleşen bazı yorumlar bulunmaktadır. Özellikle 2024 tarihli bir yorum, üniversitede 'Azeri ve Afrikalı öğrencilerin kol gezdiği'ni ve Azeri öğrencilerin askerlikten kaçmak veya ikamet izni almak gibi amaçlarla geldiğini iddia etmektedir. Bu durum, üniversitenin uluslararası öğrenci profilinin niteliği hakkında soru işaretleri doğurmaktadır. Ayrıca yabancı bir öğrencinin, yüksek öğrenim ücretlerinden şikayet ederek üniversiteyi tavsiye etmemesi de olumsuz bir göstergedir. Sarcastic bir yorumda ise mezunların 'genelde Avrupa'ya açıldığı' ve Silikon Vadisi'nde çalışan bir mezun olduğu iddia edilerek, üniversitenin bu konudaki gerçek potansiyeliyle dalga geçilmiştir.

Yemekhane ve yiyecek imkanları hakkında sınırlı sayıda fakat belirgin yorumlar bulunmaktadır. Sosyal tesislerdeki yemeklerin 'gayet güzel' olduğu belirtilirken, yemek hizmetinin sadece bu merkezi noktada verilmesi nedeniyle uzun kuyrukların oluştuğu şikayeti dile getirilmiştir. Ayrıca kampüs içindeki kantinlerin seçeneklerinin 'lise kantinleri gibi' çok kısıtlı olduğu da bir başka eleştiri konusudur.

Barınma, öğrenciler için en maliyetli ve sorunlu alanlardan biri olarak öne çıkmaktadır. Hem KYK yurtları, hem özel yurtlar, hem de apart ve ev kiralarının 'pahalı' olduğu konusunda genel bir fikir birliği vardır. Yaklaşık 8-9 yıl önceki yorumlarda bile İstanbul ile kıyaslanabilecek kira fiyatlarından bahsedilmesi, sorunun uzun süredir devam ettiğini göstermektedir. KYK yurtlarının kampüse yakın olması olumlu bir özellik olarak belirtilse de, odaların 6 kişilik olması ve bazı yurtların 'dağ başına' yapılması eleştirilmiştir. Yabancı bir öğrenci ise yerel halkın öğrencilere ev kiralamadığını, bu nedenle pahalı ve kalabalık yurtlara mahkum kaldıklarını ifade ederek sorunun bir başka boyutuna dikkat çekmiştir.

Üniversitenin imajı, öğrenciler ve mezunlar arasında endişe yaratan bir konudur. En büyük endişe, 'Gümüşhane Üniversitesi mezunu' etiketinin iş piyasasında bir dezavantaj yaratmasıdır. Bir mezunun, piyasaya çıkınca 'üniversite ismini duyan işe almıyor' şeklindeki tecrübesi bu durumu özetlemektedir. Üniversitenin 'sırf üni olsun diye açılmış' bir yer olduğu algısı da oldukça yaygındır. Yakın tarihli bir yorum, yabancı öğrencilere yönelik bir reklamda üniversitenin çok düşük puanlarla 'kesin kayıt' vaadiyle pazarlandığını ortaya koyarak, imajın uluslararası alanda da benzer bir çizgide olduğunu göstermektedir. Siyasi olarak algılanması ve 'liseden kırma okul' gibi alaycı ifadeler de üniversitenin genel algısını olumsuz etkilemektedir.

İdari personel hakkındaki yorumlar çeşitlilik göstermektedir. Bir yanda, dekanlık sekreterliğinin bir sorunu 10 dakikada çözmesi gibi olumlu ve etkili davranışlar takdir edilirken, diğer yanda aynı sorunun bir başka çalışan tarafından sabahtan akşama kadar çözülmemesi idari işleyişteki tutarsızlığı ve personel arasındaki duyarlılık farkını göstermektedir. Ayrıca rektörün aynı anda birden fazla fakültenin dekanlığını yapması, idari yapının merkeziliği konusunda eleştirilere neden olmuştur. Yakın tarihli bir yorumda ise idari kadrolarda 'hoş, sıcakkanlı insanların' görev yaptığı belirtilerek olumlu bir izlenim aktarılmıştır.

Mezuniyet sonrası iş ve kariyer fırsatları, öğrenciler için en büyük endişe kaynaklarından biridir. Üniversitenin adının iş piyasasında olumsuz bir etki yarattığına dair güçlü bir kanı vardır. Makine mühendisi olarak mezun olan bir kişinin, 'piyasaya çıkınca üniversite ismini duyan işe almıyor' şeklindeki deneyimi bu endişeyi somutlaştırmaktadır. Ancak aynı kişi, yıllar sonra yaptığı güncellemede azimle çalışarak istediği yere geldiğini, üniversite adının önemli olduğunu fakat asıl gerçeğin 'azimle vazgeçmeden çalışmak' olduğunu belirterek daha umutlu bir bakış açısı sunmuştur. Bu, diplomanın tek başına yeterli olmadığı, kişisel çabanın belirleyici olduğu gerçeğini vurgulamaktadır.

Gümüşhane şehir yaşamı, öğrenciler tarafından genellikle olumsuz değerlendirilmektedir. En yaygın şikayetler hayat pahalılığı, esnafın tutumu ve sosyal imkanların kısıtlılığıdır. Şehir esnafının 'geçiminin %60'ını öğrencilerden sağladığı halde öğrencileri kazıklamaya ve kötü davranmaya devam ettiği' yönünde ciddi eleştiriler bulunmaktadır. Kiraların ve genel yaşam maliyetlerinin yüksekliği, şehrin büyüklüğüne oranla orantısız bulunmuştur. Halkın genel olarak 'soğuk' ve hatta 'kör kütük cahil' olarak nitelendirildiği yorumlar mevcuttur. Olumlu olarak ise, şehrin öğrenci nüfusu sayesinde canlandığı, yeni mekanların açıldığı ve nüfusunun arttığı belirtilmiştir. Ayrıca, şehrin 'sakin, sessiz, olaysız' ve güvenli olması, bazı öğrenciler için olumlu bir özellik olarak görülmektedir.