FIRAT ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik konuları, üniversite hakkındaki en sert ve en yaygın eleştirilerin merkezinde yer almaktadır. Yorumların ezici bir çoğunluğu, okulda adam kayırmanın, torpilin ve hemşehriciliğin had safhada olduğunu belirtmektedir. Akademik ve idari kadrolara alımlarda liyakat yerine akrabalık ve siyasi görüşlerin belirleyici olduğu, 'aile çiftliği' ve 'akraba üniversitesi' gibi ifadelerle sıkça dile getirilmiştir. Öğrenciler arasında da siyasi görüşlere ve kişisel farklılıklara (giyim tarzı, küpe takma vb.) dayalı ayrımcılık ve baskı yaşandığı, adil bir ortamın olmadığı vurgulanmaktadır. Sınavlarda ve ders geçmede sadece hocaya yakın olanların başarılı olduğu gibi iddialar da bu kategorideki olumsuz algıyı pekiştirmektedir.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi, üniversitenin en çelişkili ve en çok tartışılan yönüdür. Bir yandan, özellikle mühendislik ve tıp fakültelerinin ulusal sıralamalarda iyi dereceler elde etmesi ve bazı hocaların bireysel başarıları olumlu bir izlenim yaratmaktadır. Diğer yandan, öğrencilerin büyük bir kısmı hocaların egosundan, keyfi tutumlarından, ilgisizliklerinden ve Elazığlı olmalarından kaynaklanan bir hemşehricilik ağından şikayetçidir. Özellikle mühendislik fakültelerinde eğitim kalitesinin, sınavların zorluğu ve öğrencileri dersten bırakma oranıyla ölçüldüğü algısı hakimdir. Akademisyenler arasında nepotizmin (akraba kayırmacılığı) yaygın olduğu ve bunun liyakatsiz bir kadro oluşturduğu yönünde çok sayıda ciddi eleştiri bulunmaktadır. Bazı yorumlarda ise öğrencilerin kendilerini geliştirmeyip suçu hocalara attığı savunulmaktadır. Zamanla, bu eleştirilerin azalmaksızın devam ettiği, hatta kadrolaşma iddialarının daha da güçlendiği görülmektedir.

Verilen metinlerde üniversitenin sağladığı burs veya maddi destek olanakları hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır. Bu konu, öğrenciler tarafından dile getirilen öncelikli meseleler arasında yer almamaktadır.

Derslerin işlenişi ve içeriği hakkında yapılan yorumlar genellikle olumsuzdur. Özellikle mühendislik fakültelerinde derslerin aşırı zor olduğu, öğrencilerin büyük bir kısmının okulu 4 yılda bitiremediği ve bunun hocalar tarafından bir övünç kaynağı olarak görüldüğü sıklıkla vurgulanmaktadır. Müfredatın yıllardır güncellenmediği, 'yıllarca aynı dersler, aynı müfredat verilirde verilir' ifadesiyle eleştirilmiştir. Uygulamalı derslerin yetersizliği ve öğrenciye piyasa şartlarına uygun bir donanım kazandırmadığı belirtilmektedir. Bir hocanın derse alım için yaptığı 'quiz' gibi keyfi uygulamalar ve ders sırasında alakasız konulara girilmesi (din, siyaset vb.) de şikayet konuları arasındadır.

Üniversitedeki güvenlik ve denetim algısı oldukça zayıf ve sorunludur. Kampüse 'her isteyenin elini kolunu sallayarak' girebildiği, güvenliğin sıfır olduğu belirtilmiştir. Bu durum, kampüs içinde piknik yapan ailelerden okuldan kaçan liselilere kadar birçok ilgisiz kişinin bulunmasına yol açmaktadır. Bir başka yorumda ise kütüphanede güvenlik görevlilerinin 'baskın yaparmış gibi' kimlik kontrolü yapması veya 'kabadayı tipli' görevlilerin varlığı gibi tutarsız ve rahatsız edici denetim uygulamalarından bahsedilmiştir. Güvenlik açığının 'çok vahim' olduğu ve turnikelerin sadece sınav zamanı çalıştığı da eleştiriler arasındadır.

Kampüsün fiziki yapısı hakkında hem olumlu hem de olumsuz, ancak zamanla olumluya dönen yorumlar bulunmaktadır. Üniversitenin çok büyük, geniş ve yeşil bir alana sahip olması hemen hemen tüm yorumcular tarafından takdir edilmektedir. Özellikle şehrin merkezine yakınlığı büyük bir avantaj olarak görülür. Ancak ilk yıllardaki yorumlarda kampüsün bina dışındaki alanlarının 'boş, dağ, taştan ibaret' olduğu ve değerlendirilmediği eleştirisi hakimdir. Sonraki yıllarda ise Kültür Park gibi düzenlemelerle kampüsün daha yaşanılır hale geldiği, yürüyüş yolları ve sosyal alanların arttığı belirtilmiştir. Buna rağmen, binaların eski olduğu ve teknolojik altyapının yetersiz kaldığı yönünde güncel eleştiriler de mevcuttur.

Verilen metinlerde kampüs içi ulaşımla ilgili detaylı bir yoruma rastlanmamıştır. Ancak kampüsün çok büyük ve dağınık olması, fakülteler arasındaki mesafelerin uzaklığı gibi ifadeler, kampüs içinde yürümenin zorlayıcı olabileceğine ve bir ring veya servis sistemine ihtiyaç duyulabileceğine işaret etmektedir. Bir yorumda tüm fakültelerin önünden otobüs geçtiği belirtilse de, bu durumun yeterliliği hakkında bir bilgi mevcut değildir.

Üniversitedeki siyasi atmosfer, yorumlarda en çok vurgulanan ve öğrencileri en çok rahatsız eden konuların başında gelmektedir. Yorumların neredeyse tamamı, üniversitede baskın bir 'ülkücü' ve 'sağ görüşlü' hegemonyanın olduğunu belirtmektedir. Bu grubun, kendilerinden olmayan veya farklı görüşte olan öğrenciler üzerinde baskı kurduğu, zaman zaman şiddete başvurduğu ve üniversite yönetiminin bu duruma sessiz kaldığı iddia edilmektedir. Sol görüşlü veya PKK sempatizanı olarak nitelendirilen gruplarla yaşanan çatışmalardan da bahsedilmiştir. Bu siyasi ortamın, öğrencilerin kendilerini özgürce ifade etmelerini engellediği ve bir 'mahalle baskısı' yarattığı genel kanıdır. Okul, bir yorumcu tarafından 'Fırat Ülkü Ocağı' olarak tanımlanmıştır, bu da durumu özetler niteliktedir.

Sosyal yaşam, Fırat Üniversitesi hakkındaki en olumsuz ve en sık tekrarlanan eleştiri konusudur. Yorumcuların neredeyse tamamı, hem üniversite içinde hem de şehirde sosyal hayatın 'sıfıra yakın' veya 'tamamen sıfır' olduğu konusunda hemfikirdir. Okulda Cankan ve İsmail YK konseri gibi birkaç etkinlik dışında tiyatro, sinema gibi kültürel faaliyetlerin olmadığı belirtilmiştir. Öğrenci kulüplerinin aktif olmadığı, olsa bile faaliyet göstermediği ifade edilmiştir. Öğrencilerin sosyalleşme mekanı olarak genellikle kantinler, kafeler ve kahvehaneler gösterilmektedir, ki bu mekanlar da 'kıraathane' olarak nitelendirilmiştir. Bu durumun özellikle batıdan gelen öğrenciler için büyük bir hayal kırıklığı ve sıkıntı kaynağı olduğu vurgulanmaktadır. Birkaç yorumcu ise, bu imkansızlıkların öğrencileri birbirine daha çok yakınlaştırdığını ve samimi dostluklar kurmaya vesile olduğunu savunarak durumu olumlu bir çerçeveye oturtmuştur.

Üniversitenin teknolojik altyapısı konusunda yapılan yorumlar, kurumun bu alanda yetersiz kaldığını göstermektedir. Okulun 'teknolojiyle pek arası iyi değildir' ifadesi genel durumu özetlemektedir. Enformatik bölümündeki bilgisayarlarda hala Windows XP ve 7 gibi eski işletim sistemlerinin kullanıldığı, binaların teknolojik olarak çok eksik olduğu ve amfilerde -2. katta ders yapıldığı gibi eleştiriler mevcuttur. Hibrit eğitime geçilmesine rağmen Wi-Fi ağının öğrencilere kapatılması gibi çelişkili ve beceriksizce yönetilen süreçler de teknolojik altyapının ne kadar sorunlu olduğunun bir göstergesidir. Buna karşılık, Türkiye'deki 3 hidrolik laboratuvarından birinin okulda bulunması gibi olumlu ancak spesifik bilgiler de bulunmaktadır.

Üniversitenin şehir merkezine yakın olması ulaşım açısından büyük bir avantaj olarak görülse de, toplu taşıma hizmetleri konusunda ciddi şikayetler mevcuttur. Özellikle ders saatlerinde otobüslerin aşırı kalabalık olduğu, '0 302 otobüsler' gibi eski model araçların kullanıldığı ve yolculuğun bir 'eziyet' haline geldiği belirtilmiştir. 2015 tarihli bir yorumda öğrencilere toplu ulaşımın ücretsiz hale getirildiği gibi çok olumlu bir gelişmeden bahsedilmiş, ancak bu durumun ne kadar sürdüğü veya güncel durumu hakkında başka bir bilgi bulunmamaktadır. Gece 11'den sonra şehir içi ulaşımın bitmesi de önemli bir eleştiri konusudur.

Verilen metinlerde üniversitenin sunduğu uluslararası değişim programları (Erasmus vb.) ve yabancı dil eğitimi olanakları hakkında çok sınırlı bilgi bulunmaktadır. Bir öğrenci, zorlu bir hocanın dersinden kurtulmak için Erasmus programını bir çıkış yolu olarak gördüğünü, 'tanrı erasmus'u yarattı da böyle hocaların derslerini güzel ülkelerde güzel şeyler yaparak geçirdik' sözleriyle ironik bir şekilde ifade etmiştir. Bu durum, öğrencilerin Erasmus'u akademik bir gelişimden çok, okuldaki olumsuzluklardan bir kaçış olarak gördüğünü ima etmektedir. Bunun dışında yabancı dil eğitimi kalitesi veya diğer uluslararası fırsatlar hakkında bir yoruma rastlanmamıştır.

Üniversite yemekhanesi hakkındaki yorumlar genellikle olumsuz olmakla birlikte, zıt görüşler de içermektedir. En sert eleştiri, bir öğrencinin yemekhanede yediği yemekten zehirlendiğini ve olayın örtbas edilmeye çalışıldığını iddia etmesidir. Yemeklerin genel olarak 'berbat' olduğu belirtilmiştir. Buna karşılık, bazı yorumlarda yemeklerin ucuz olduğu ve yemekhanenin '10 numara 5 yıldız' olduğu gibi tam tersi ifadeler de bulunmaktadır. Bu durum, yemek kalitesinin zamanla değiştiğini veya kişiden kişiye algının farklılaştığını düşündürmektedir. Şehirdeki 'köfteciler sokağı' gibi ucuz alternatifler de öğrenciler için bir seçenek olarak sunulmuştur.

Yurt ve barınma olanakları konusunda ciddi eleştiriler mevcuttur. Okul yurdunda yaşamın 'tam bir rezalet' olduğu belirtilmiştir. Yurtların konumu da eleştiri konusu olmuş, 'dağın başına yurt yapmışlar' ifadesiyle konumunun anlamsızlığı vurgulanmıştır. Şehirdeki ev sahiplerinin ise öğrencilere karşı olumsuz bir tutum içinde olduğu, evlerini ya kiraya vermedikleri ya da 'kazık' fiyata verdikleri iddia edilmiştir. Öğrenci evinde yaşayanların komşuları tarafından sürekli gözetlendiği ve rahatsız edildiği de önemli şikayetler arasındadır. Olumlu olarak ise, 2015 tarihli bir yorumda 1000 kişilik yeni yurt yatırımlarının yapıldığı bilgisi yer almaktadır.

Fırat Üniversitesi'nin imajı, içeriden ve dışarıdan bakışa göre büyük farklılıklar göstermektedir. Dışarıdan, özellikle çeşitli akademik sıralama raporlarına (URAP vb.) dayandırılarak 'başarılı', 'köklü' ve 'doğunun en iyi üniversitelerinden biri' olarak lanse edilmektedir. Ancak öğrenci ve mezun yorumları, bu resmi imajın aksine, okulu 'üniversitemsi', 'liseden beter', 'pişmanlık' ve hatta 'gençlik yılları öldürgeçi' gibi olumsuz ifadelerle tanımlamaktadır. Okulun adı öğrenciler arasında alaycı bir şekilde 'Oxfırat' olarak da anılmaktadır. Özellikle siyasi yapısı, sosyal imkansızlıkları ve akademik kadro sorunları, üniversitenin genel imajını öğrenciler nezdinde ciddi şekilde zedelemektedir.

İdari personel ve birimler hakkındaki yorumlar son derece olumsuzdur. Özellikle öğrenci işleri, en çok şikayet edilen birimlerin başında gelmektedir. Buradaki personele laf anlatmanın çok güç olduğu, mesai saatlerine uymadıkları ve işleri yokuşa sürdükleri belirtilmiştir. Benzer durumların yurt memurları için de geçerli olduğu ifade edilmiştir. Bir başka yorumda, öğrenci işlerindeki görevlilerin sabahtan akşama kadar çay içtikleri ve torpille işe alındıklarının bariz olduğu iddia edilmiştir. Telefonlara cevap vermeyen, öğrencilere ve velilere saygısız davranan bir öğrenci işleri profili çizilmiştir.

Mezuniyet sonrası iş ve kariyer olanakları konusunda endişeler dile getirilmektedir. Üniversitede verilen eğitimin, öğrencileri 'piyasa şartlarında kesinlikle rekabete katılamaz' hale getirdiği iddia edilmiştir. Okurken aynı zamanda tecrübe kazanmak isteyen öğrenciler için İstanbul veya Ankara gibi büyük şehirlerin tercih edilmesi gerektiği, çünkü Elazığ'ın bu konuda hiçbir imkan sunmadığı belirtilmiştir. Olumlu olarak, bir mezun meslek hayatında aldığı eğitimin faydasını gördüğünü ifade etmiştir. Ayrıca, inşaat mühendisliği mezunlarının sahada başarılı olduğu ve kamuda üniversite mezunlarının çokça bulunduğu gibi spesifik gözlemler de mevcuttur.

Elazığ'daki şehir yaşamı, öğrenciler arasında kutuplaşmış görüşlere neden olmaktadır. Özellikle 2010 öncesi yapılan yorumlarda şehir, sosyal ve kültürel açıdan son derece yetersiz, 'gezmek' kavramının anlamını yitirdiği, tek bir caddeden ibaret, muhafazakar ve baskıcı bir yer olarak tasvir edilmiştir. Halkın öğrenciyi sevmediği, esnafın 'kazıkçı' olduğu ve şehirde vakit geçirilecek mekanların internet kafeler ve birkaç meyhaneden ibaret olduğu gibi sert eleştiriler bulunmaktadır. Ancak 2015 sonrası yorumlarda, şehrin AVM'ler, Kültür Park, yeni kafeler ve ulaşım imkanlarıyla geliştiği, 'üniversite şehri olma yolunda ilerlediği' gibi olumlu gözlemler de yer almaktadır. Buna rağmen, halkın muhafazakar yapısı ve farklılıklara karşı hoşgörüsüzlüğü gibi temel sorunların devam ettiği güncel yorumlarda da vurgulanmaktadır.