ERZİNCAN BİNALİ YILDIRIM ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik, üniversite hakkındaki en sarsıcı ve olumsuz yorumların toplandığı kategoridir. Yaklaşık altı yıl önce yapılan son derece detaylı bir ifşaatta, akademik kadro alımlarında liyakatin tamamen göz ardı edildiği, ilanların 'kişiye özel' olarak düzenlendiği, bölüm başkanlarının kendi öğrencilerini ve hatta akrabalarını kayırdığına dair somut iddialar yer almaktadır. Bu iddialar, sınav sonuçlarının önceden ayarlandığı, başvuru listelerinin manipüle edildiği ve jürilerin usulsüz oluşturulduğu gibi vahim suçlamaları içermektedir. Ayrıca, öğrencilerin tehdit edildiği, hak arama yollarının kapatıldığı ve belirli öğrencilere ayrıcalık tanındığı yönündeki beyanlar, kurum içinde ciddi bir adalet ve denetim sorunu olduğunu düşündürmektedir. Bu kategorideki yorumlar, üniversitenin sadece siyasi kimliğiyle değil, aynı zamanda iç işleyişindeki adalet açığıyla da sorgulanmasına neden olmaktadır.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda yorumlar derin bir ayrışma sergilemektedir. Bir yanda, özellikle yaklaşık altı yıl önce yapılmış kapsamlı bir yorumda, İnşaat Mühendisliği bölümünde öğrencilerin angarya işlerde çalıştırıldığı, bir öğrencinin yaralanması sonrası olayın örtbas edilmeye çalışıldığı ve kadro alımlarında liyakatsizliğin hakim olduğu gibi çok ciddi iddialar yer almaktadır. Bu iddialar, bazı öğretim üyelerinin öğrencilere 'zulmetmek' için var olduğu ve keyfi kararlarla sınıfın büyük çoğunluğunu dersten bıraktığı yönündeki eleştirilerle desteklenmektedir. Diğer yanda ise, bu olumsuz tabloyla tamamen zıt bir biçimde, 'çok kıymetli hocaların elinde yetiştiğini' belirten ve mezuniyet sonrası hemen atanarak mesleğini başarıyla sürdürdüğünü ifade eden mezunlar da bulunmaktadır. Bu durum, üniversitedeki eğitim ve akademik personel deneyiminin bölümden bölüme veya kişiden kişiye dramatik şekilde farklılık gösterebildiğini, genel bir standardın olmadığını düşündürmektedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Dersler ve akademik yönetmeliklerle ilgili yorumlar, üniversite yönetiminin istikrarsız ve öğrenciyi mağdur eden kararlar alabildiğini göstermektedir. Özellikle bütünleme sınavları konusunda yaşanan 'bir kaldırılıp bir geri getirilme' durumu, plansızlığın en somut örneği olarak sunulmuştur. Bu durum, öğrencilerin eğitim süreçlerini planlamalarını zorlaştıran ve belirsizlik yaratan bir faktör olarak öne çıkmaktadır. Ayrıca, belirli derslerde mizahi veya eleştirel yaklaşımlarla okutulmaması gereken konular listelenerek üniversitenin siyasi kimliğine gönderme yapılmıştır.

Güvenlik ve denetimle ilgili yapılan tek yorum olumsuz bir deneyimi yansıtmaktadır. Özel güvenlik görevlilerinin keyfi ve ayrımcı davrandığı, 'adamına göre muamele' yaptığı iddia edilmiştir. Bu durum, kurum içindeki denetim ve personel eğitimi konularında eksiklikler olabileceğine işaret etmektedir.

Kampüs yapısı ve konumu, üniversite hakkındaki en çelişkili yorumların yapıldığı alanlardan biridir. Bir grup öğrenci kampüsü 'dağların arasında', 'çorak, ağaçsız, kuru bir yer' olarak tanımlayarak şehrin bu kadar uzağına inşa edilmesini anlamsız bulmaktadır. Bu görüş, kampüsün izole ve soğuk olduğu, şehirle bağının zayıf kaldığı yönündeki eleştirilerle pekiştirilmektedir. Buna karşın, özellikle son yıllardaki yorumlarda kampüsün modern bir görünüme kavuştuğu, 'Darth Vader camii' gibi ilginç mimari unsurlar içerdiği, süs havuzları ve yeşil alanlarla güzelleştiği, hatta Doğu Anadolu'nun en iyi kampüslerinden biri olduğu belirtilmektedir. Bu zıtlık, kampüsün zamanla geliştiğini ancak konumundan kaynaklanan izolasyon sorununun devam ettiğini göstermektedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Siyasi olaylar ve algılar, üniversite hakkındaki yorumların ezici bir çoğunluğunu oluşturan ve kurumun kimliğini en çok şekillendiren unsurdur. Tartışmaların merkezinde, 2018'de 'Erzincan Üniversitesi' olan adının, dönemin başbakanı ve Erzincanlı olan Binali Yıldırım'ın adıyla değiştirilmesi yer almaktadır. Bu değişiklik, yorumcuların büyük bir kısmı tarafından 'ülke adına utanç sebebi', 'yandaş üniversite', 'siyasal islam vizyonsuzluğu' ve 'görgüsüzlük' gibi son derece sert ifadelerle eleştirilmiştir. Henüz hayatta olan bir siyasetçinin adının bir bilim kurumuna verilmesi, akademik geleneklere aykırı ve siyasi bir 'yalakalık' olarak görülmüştür. Bazı yorumcular bu durumu, iktidarın kendi izlerini kalıcı kılma çabası olarak yorumlarken, bir kısmı da bilime ve akademiye hakaret olarak değerlendirmiştir. Bu yoğun eleştirilere karşı çıkan veya durumu normalleştiren bir yoruma rastlanmamıştır, bu da isim değişikliğinin yarattığı olumsuz algının ne kadar yaygın olduğunu göstermektedir.

Üniversitedeki sosyal yaşam, genel olarak zayıf ve yetersiz olarak değerlendirilmektedir. Kampüsün şehirden uzaklığı ve Erzincan'ın küçük bir şehir olması, sosyal aktivitelerin sınırlı kalmasına neden olmaktadır. Bir öğrenci, 'yeni gelecek olanlara tavsiyem çok sıkılırsınız, gençliğinize yazık olur' diyerek durumu özetlemiştir. Bu yorumlar, üniversitenin öğrencilere canlı bir sosyal çevre sunma konusunda eksik kaldığını göstermektedir.

Teknolojik altyapıya dair yorumlar doğrudan olmasa da, üniversitenin isim babası Binali Yıldırım'ın teknolojiye dair sözleri üzerinden ironik bir şekilde ele alınmıştır. 'Bilişime fazla kafa yorarsan sıyırırsın' gibi ifadeler, üniversitenin bilişim ve teknoloji alanında ne kadar ciddiye alınabileceği konusunda şüpheler uyandırmaktadır. Üniversitenin 'dünya üniversitesi olma' iddiasına karşın İngilizce web sitesinin çalışmaması da bu ironiyi destekleyen somut bir eksiklik olarak sunulmuştur.

Toplu taşıma ve kampüse ulaşım, üniversitenin konumuyla doğrudan ilişkili olarak, öğrenciler için önemli bir sorun alanı olarak belirtilmiştir. Kampüsün şehir merkezine 14 km gibi ciddi bir mesafede olması, ulaşımı zorunlu ve zahmetli kılmaktadır. Hukuk Fakültesi'nin de merkezde ancak 'çok ters bir noktada' yer alması, ulaşım probleminin sadece ana kampüsle sınırlı olmadığını göstermektedir. Bu durum, özellikle şehir dışından gelen ve şehri bilmeyen öğrenciler için önemli bir dezavantaj olarak değerlendirilmektedir.

Uluslararası fırsatlar konusunda yapılan yorumlar son derece olumsuz ve kısıtlıdır. Bir öğrenci, Erasmus, Farabi gibi değişim programlarını düşünenlerin akademik personel kaynaklı 'çok sıkıntı yaşayacağını' belirtmiştir. Bu durum, öğrencilerin uluslararası deneyim kazanma hedeflerinin kurum içindeki engellerle karşılaştığını göstermektedir. Ayrıca, yurt dışı programlarının 'Venezuela'ya gitme imkanı' sağladığı şeklindeki alaycı yorum, üniversitenin uluslararası vizyonunun ne kadar dar ve siyasi bağlantılarla sınırlı algılandığına işaret etmektedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Yurtlar ve barınma imkanları, üniversiteyle ilgili nadir olumlu yorumların yapıldığı alanlardan biridir. Özellikle kampüs çevresindeki KYK yurtlarının yeni ve konforlu olduğu belirtilmiştir. Bir öğrenci, yurt odalarını 'otelden farksız' olarak nitelendirerek memnuniyetini dile getirmiştir. Konum olarak yurtların merkezle üniversite arasında kalması ulaşım açısından bir sorun teşkil etse de, barınma kalitesinin genel olarak yüksek olduğu anlaşılmaktadır.

Üniversitenin imajı, yapılan yorumlarda en çok darbe alan konudur. İsim değişikliği, kurumun kimliğini 'bilim yuvası' olmaktan çıkarıp 'siyasi bir sembol' haline getirmiş ve pek çok kişi için 'utanç kaynağı' olmuştur. Yorumlarda üniversite, 'düşük profilli', 'yandaş', 'cahil' ve 'kalitesiz' gibi sıfatlarla anılmaktadır. 'Buradan mezun olsam CV'me yazmaya utanırım' veya 'lise mezunuyum derim daha iyi' gibi ifadeler, diplomanın getireceği prestijin ne denli düşük algılandığını göstermektedir. Mizahi bir dille yapılan 'aktroll çıkar artık' veya 'Nuri Alço kadın sığınma evi gibi bir şey' benzetmeleri, imajın ne kadar olumsuz ve alaycı bir tona büründüğünü ortaya koymaktadır. Bu olumsuz imaja karşı, 'üniversite değil, insanın kendisidir önemli olan' diyerek bireysel çabayı öne çıkaran ve kendi kariyer başarısını örnek gösteren az sayıda savunmacı yorum da bulunmaktadır.

İdari personelle ilgili yorumlar, iletişim kurmanın zorluğuna ve işlerin yavaş yürüdüğüne işaret etmektedir. Özellikle Hukuk Fakültesi öğrenci işleri hakkında yapılan mizahi yorum, öğrencilerin basit işlemler için bile uzun süre beklemek zorunda kaldığını ve idari birimlere ulaşmanın neredeyse imkansız olduğunu göstermektedir. Maillere cevap alınamaması da bu iletişim kopukluğunu pekiştiren bir diğer şikayettir.

İş ve kariyer fırsatları konusunda yorumlar, üniversitenin isminin ve imajının mezunlar için ciddi bir dezavantaj yarattığı algısını güçlü bir şekilde yansıtmaktadır. Birçok kullanıcı, işveren olsalar bu üniversiteden mezun birini 'direkt eleyeceklerini' veya CV'de bu ismi görmenin olumsuz bir etki bırakacağını belirtmektedir. 'Binali Yıldırım Üniversitesi'nden mezun birinin iş bulma şansının '0' olduğu gibi keskin ifadeler kullanılmıştır. Bu olumsuz tabloya karşı, üniversiteden mezun olup iyi bir şirkette mühendis olarak çalışan ve hatta daha prestijli üniversite mezunlarına şef olduğunu belirten bir kullanıcının yorumu, bireysel çabanın ve yeteneğin her şeyin üstesinden gelebileceğini savunan tek karşı tezi oluşturmaktadır.

Erzincan şehriyle ilgili yorumlar ikiye ayrılmaktadır. Bir kesim şehri 'küçük', 'sıkıcı' ve sosyal imkanları kısıtlı bulurken, esnafın öğrenciyi bir 'geçim kaynağı' olarak gördüğünü ve sömürdüğünü iddia etmektedir. Yaz okulunun açılması için esnafın baskı yapması da bu tezi destekler niteliktedir. Diğer yandan, şehirdeki insanların, özellikle 'amcaların' çok mütevazı ve yardımsever olduğu, bir soru sorulduğunda tebessümle cevap verdikleri şeklinde olumlu gözlemler de bulunmaktadır. Bu durum, şehirdeki sosyal dokunun bir yandan samimi ve sıcak, diğer yandan ekonomik çıkarlar doğrultusunda öğrenci odaklı bir yapıya büründüğünü göstermektedir.