ÇANKIRI KARATEKİN ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik konularında üniversiteye yönelik çok ciddi ve endişe verici iddialar bulunmaktadır. 2013 tarihli eski bir yorumda cemaat bağlantıları olan öğrencilere kolaylık sağlandığı iması yapılırken, özellikle son bir yıl içindeki yorumlar daha sistematik sorunlara işaret etmektedir. Özellikle uluslararası öğrencilerin mağduriyet yaşadığı, danışman ve müfettiş hataları nedeniyle dosyalarının kapatıldığı, haklarının gasp edildiği ve kendilerine destek olacak bir muhatap bulamadıkları yönünde güçlü ifadeler yer almaktadır. Bu durum, üniversitede bazı öğrenciler için adalet mekanizmasının işlemediği algısını yaratmaktadır.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda üniversite hakkında derin görüş ayrılıkları mevcuttur. Kuruluş yıllarına yakın dönemlerdeki yorumlar, Edebiyat Fakültesi ve diğer bazı bölümlerdeki hocaların ODTÜ, Hacettepe gibi saygın üniversitelerden gelmesini cezbedici bir unsur olarak öne çıkarır. Yakın tarihli yorumlarda da Coğrafya ve Diş Hekimliği gibi bölümlerin hocaları donanımlı ve yardımcı olarak nitelendirilmiştir. Ancak bu olumlu görüşlerin karşısında, özellikle son yıllarda artan ve oldukça sert eleştiriler bulunmaktadır. Birçok öğrenci eğitim kalitesini "berbat" olarak tanımlarken, bazı öğretim görevlilerinin yetersiz olduğunu, dersleri sadece slayt okuyarak geçiştirdiğini ve öğrenciye bir şey katmadığını belirtmektedir. Bu durum, üniversitedeki akademik kalitenin bölümlere göre ciddi farklılıklar gösterdiğini ve genel bir standartın olmadığını düşündürmektedir.

Verilen metinlerde üniversitenin sağladığı burs veya diğer maddi destek olanakları hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Ders içerikleri ve müfredat hakkında sınırlı sayıda fakat oldukça spesifik bir eleştiri bulunmaktadır. Özellikle teknolojiyle ilgili bölümlerde müfredatın güncelliğini yitirmiş olabileceğine dair ciddi bir endişe dile getirilmiştir. Diğer bölümlerin ders içerikleri hakkında detaylı bir yoruma rastlanmamıştır.

Verilen metinlerde doğrudan kampüs içi güvenlik veya denetim mekanizmaları hakkında spesifik bir yoruma rastlanmamıştır. Şehirdeki asayişe dair eski bir yorum bulunsa da bu, üniversitenin kendi güvenlik önlemleri hakkında bir bilgi vermemektedir.

Üniversitenin kampüs yapısı hakkında genellikle olumlu ancak konumu hakkında olumsuz yorumlar mevcuttur. Özellikle Uluyazı kampüsündeki kütüphane, birden fazla yorumda "harika" ve "çok güzel" olarak nitelendirilmiş, zengin bir arşive sahip olduğu vurgulanmıştır. Kampüsün genel olarak gelişmekte olduğu ve yeni binalara sahip olduğu belirtilse de, en sık tekrar edilen eleştiri konumuna yöneliktir. Öğrenciler tarafından sıkça "dağın başına üniversite yapmışlar" şeklinde ifade edilen bu durum, kampüsün şehirden izole olduğu algısını güçlendirmektedir. Ayrıca bazı ilçe kampüslerinin fiziki şartlarının yetersiz olduğu ve "meslek lisesinden farkı olmadığı" da dile getirilmiştir.

Verilen metinlerde kampüs içi ulaşım (ring servisleri, fakülteler arası yürüme mesafeleri vb.) hakkında herhangi bir olumlu veya olumsuz yoruma rastlanmamıştır.

Yorumlar, üniversite ortamının zaman zaman siyasi ve ideolojik gerilimlere sahne olduğunu göstermektedir. 2024 tarihli bir yorumda, bir araştırma görevlisinin İstiklal Marşı sırasında ayağa kalkmadığı için açığa alınması olayı, kampüsteki hassasiyetleri ve idari yaptırımları ortaya koymaktadır. Bir diğer yorumda kullanılan milli ve manevi değerlere atıf yapan söylem de, üniversite içindeki ideolojik tartışmaların varlığına işaret etmektedir.

Üniversitedeki sosyal yaşam ve öğrenci profili hakkında zıt görüşler bulunmaktadır. 2019 tarihli bir yorum, şehirde "iyi dostluklar" kurulabileceğini ve kampüs hayatının değerli olduğunu belirtirken, daha eski tarihli yorumlar olumsuz bir tablo çizmektedir. Öğrenci profilinin "ülkü ocağından çıkıp gelmiş tipler" olduğu ve niteliksiz bulunduğu, şehirde sosyal etkinliklerin az olduğu ifade edilmiştir. Yakın tarihli bir gözlem ise öğrenci kitlesinin çoğunlukla Çankırı ve Ankara'nın Pursaklar ilçesinden geldiğini belirtmektedir, bu da öğrenci çeşitliliği hakkında bir fikir vermektedir.

Verilen metinlerde üniversitenin genel teknolojik altyapısı (internet erişimi, bilgisayar laboratuvarları, akıllı tahtalar vb.) hakkında herhangi bir olumlu veya olumsuz yoruma rastlanmamıştır.

Toplu taşıma ve kampüse ulaşım, öğrenciler için en önemli sorun alanlarından biri olarak öne çıkmaktadır. Yorumlar arasında belirgin bir çelişki vardır; 2019 tarihli bir yorum "7/24 ulaşım imkanı var, sanıldığı kadar zor değil" diyerek olumlu bir tablo çizerken, daha güncel ve detaylı yorumlar bunun tam tersini işaret etmektedir. Ulaşımın "tamamen şans" olduğu, yoğun saatlerde uzun bekleme süreleri yaşandığı sıkça dile getirilir. Özellikle bazı KYK yurtlarından kampüse ulaşımın aktarmalı olması ve bir saati bulması, öğrenciler için zaman kaybı ve zorluk anlamına gelmektedir.

Üniversitenin uluslararası öğrenci kabul ettiği, yapılan bir yorumdan anlaşılmaktadır. Özellikle Cibutili öğrencilere özel bir kontenjan ayrıldığı belirtilmiştir. Ancak, 'Adalet ve Eşitlik' kategorisindeki yorumlar, gelen uluslararası öğrencilerin (örneğin Iraklı öğrenciler) ciddi idari sorunlar ve haksızlıklar yaşayabildiğini göstermektedir. Yabancı dil eğitimi olanakları hakkında ise herhangi bir bilgi bulunmamaktadır.

Üniversitenin yemekhanesi hakkında yapılan tek yorum oldukça olumludur. Yemeklerin hem lezzetli hem de çok uygun fiyatlı olduğu belirtilmiştir. Bu durum, yemekhane hizmetinin öğrenciler için önemli bir memnuniyet kaynağı olduğunu göstermektedir.

Barınma olanakları konusunda çelişkili deneyimler aktarılmıştır. Merkez kampüsteki yurtlar hakkında olumlu görüşler mevcuttur. Uluyazı kampüsü içindeki kız yurdunun yürüme mesafesinde olması bir avantaj olarak görülürken, Emir Karatekin KYK yurdunun "yeni ve temiz" olduğu belirtilmiştir. Ancak bu olumlu tablonun aksine, özellikle ilçelerdeki durumun sorunlu olduğu anlaşılmaktadır. Ilgaz'da okuyan bir öğrenci, barınma konusunda "ne kyk ne okul yardımcı oluyor" diyerek ciddi bir mağduriyet yaşadığını ifade etmiştir. Bu da barınma imkanlarının üniversitenin tüm birimlerinde aynı standartta olmadığını göstermektedir.

Üniversitenin imajı, kuruluşundan bu yana çalkantılı bir seyir izlemiştir. Ankara Üniversitesi'nden ayrılması ve Ankara'ya yakınlığı, başlangıçta bir çekim merkezi oluşturmuştur. İlk yıllarda "tercih edilebilir bir üniversite" sloganıyla yola çıkan kurum, zamanla "gelişen" bir üniversite olarak anılmıştır. Ancak bu olumlu gelişim imajı, özellikle son yıllardaki yorumlarda yerini ciddi bir itibar sorununa bırakmıştır. Öğrenciler tarafından sıkça "okulcuk" olarak anılması, adının yadırganması ("karatekin diye üniversite adımı olur lan") ve en önemlisi "öğrencisini yarı yolda bırakan, köksüz bir üniversite" olarak tanımlanması, imajdaki erozyonu gözler önüne sermektedir. Bazı olumlu yorumların yapay olduğu ve PR çalışması olabileceği yönündeki şüpheler de üniversiteye olan güvensizliği pekiştirmektedir.

İdari personel ve öğrenci işlerinin performansı, üniversitenin en çok şikayet alan ve en sorunlu görünen alanıdır. Yorumların büyük çoğunluğu, idari birimlerin işlevsizliği üzerine yoğunlaşmaktadır. Öğrenciler, farklı kampüslerdeki (Ballıca, Eldivan, Merkez) birimlere ve danışmanlara ulaşamamaktan, sürekli birbirlerine yönlendirilmekten ve sorunlarının çözümsüz kalmasından şikayetçidir. "Öğrenci işleri rezalet", "tamamen ilgisiz" ve "sorumsuz kadro" gibi ifadeler sıkça kullanılmaktadır. Telefonlara cevap verilmemesi, öğrencilerin kritik işlemlerini yapamamasına ve hatta dönem kaybettirecek kadar ciddi mağduriyetler yaşamasına neden olmaktadır. Bu genel olumsuz tablonun içinde, bir görevlinin yardımseverliğinden övgüyle bahseden tek bir yorum, istisnai bir durumu yansıtmaktadır.

Mezuniyet sonrası iş ve kariyer olanakları konusunda üniversitenin imajı oldukça zayıf görünmektedir. Öğrencilerin aktardığı deneyimler, Çankırı Karatekin Üniversitesi diplomasının iş başvurularında bir avantaj sağlamadığı, hatta tam tersine bir dezavantaj oluşturduğu yönündedir. Bir mezun, iş görüşmelerinde başarısından çok üniversitenin yetersizliğinin konuşulduğunu belirtirken, bir diğeri işverenlerin lise mezunlarını tercih etmesine neden olacak kadar düşük bir eğitim kalitesinden bahsetmektedir. Bu olumsuz tabloyla çelişen tek bir yorum, üniversitenin iş imkanı yarattığını iddia etse de, bu ifadenin genel öğrenci kanısını yansıtmaktan uzak ve daha çok bir tanıtım metni gibi durduğu gözlemlenmektedir.

Çankırı şehri, öğrenciler için en kutuplaştırıcı konulardan biridir. Bir grup öğrenci için şehir, hayat pahalılığının düşük olması sebebiyle bir avantaj sunmaktadır; "ucuz bir şehir" ve "öğrencinin kendi krallığını kurabilmesi için önşart" gibi ifadelerle bu durum övülmüştür. Ancak bu görüşün tam karşısında, şehri son derece olumsuz niteleyen çok sayıda yorum bulunmaktadır. Çankırı, "gelişmiş kasaba", "Türkiye'nin en iğrenç ve yobaz şehirlerinden biri" gibi sert ifadelerle tanımlanmıştır. Kışların aşırı soğuk olması ve halkın bir kısmının öğrencilere karşı tutucu tavırları ("bacımız garımız var giyemezsin böyle şeyler") da önemli şikayet konularıdır. Şehrin sosyal ve kültürel imkanlarının kısıtlı olduğu algısı hakimdir.