BURDUR MEHMET AKİF ERSOY ÜNİVERSİTESİ

Bu kategorideki yorumlar, üniversite içindeki kayırmacılık iddialarına ve etik dışı davranışlara işaret etmektedir. Özellikle lisansüstü alımlarda listelerin geç yayınlanmasının 'kendi adamlarını alacaklarını' belli etme çabası olarak yorumlanması dikkat çekicidir. Ayrıca bir akademisyenin kadın öğrenciye yönelik taciz boyutundaki sözleri ve bir velinin KYK yurdundaki keyfi oda değiştirme uygulamaları, adalet ve eşitlik algısını zedeleyen önemli sorunlar olarak öne çıkmaktadır.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda yorumlar ciddi bir kutuplaşma göstermektedir. Bir yanda, özellikle İİBF ve Eğitim Fakültesi gibi birimlerdeki hocaların donanımlı, doktoralı ve öğrenciyle ilgili olduğu belirtilirken, bazı öğrenciler hocalarıyla kurdukları bağı 'aile gibi' diyerek övmektedir. Üniversitenin uluslararası bir konferansa ev sahipliği yapması gibi başarıları da takdir toplamıştır. Diğer yanda ise üniversitenin genel eğitim seviyesi 'vasat' olarak nitelendirilmekte, öğrenci kalitesinin düşüklüğünden ve eğitimin yeterince ciddi olmamasından şikayet edilmektedir. Özellikle Teknoloji Fakültesi'nin fiziki altyapı ve laboratuvar olmadan, başka bir okulun binasında eğitime başlaması, akademik ciddiyete yönelik en somut eleştirilerden biridir. Ayrıca, akademik kadronun genel olarak zayıf olduğunu ve değerli hocalara ihtiyaç duyulduğunu belirten görüşler de mevcuttur.

Verilen metinlerde üniversitenin sağladığı burs ve maddi destek olanakları hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Ders içerikleri ve işlenişi hakkında detaylı yorumlar sınırlı olsa da, bazı hocaların derslerdeki tutumu eleştiri konusu olmuştur. Özellikle bir Türk Dili dersinde sınıfın büyük bir çoğunluğunun dersten bırakılması ve bir hocanın dersle ilgili takıntılı tutumu olumsuz örnekler olarak öne çıkmaktadır. Bununla birlikte, okulun genel olarak kolay olduğu ve derslerin zor olmadığı da belirtilmiştir.

Güvenlik hizmetleriyle ilgili yapılan tek yorum olumsuzdur. Bu yoruma göre güvenlik görevlileri, yardıma ihtiyaç duyulduğunda ilgisiz kalmakta ve genel olarak sorunlu bir tavır sergilemektedirler.

Üniversitenin kampüs yapısı, en çok tartışılan ve çelişkili yorumların yapıldığı konudur. Bir tarafta, özellikle ilk yıllarda yapılan yorumlarda kampüsün 'yepyeni ve modern binalara' kavuştuğu, beş yıldızlı otel konforunda zengin bir kütüphaneye, mükemmel spor tesislerine ve çeşitli sosyal mekanlara (pastane, oyun salonu vb.) sahip olduğu büyük bir övgüyle anlatılmaktadır. Bu modern imkanların birçok üniversitede bulunmadığı vurgulanır. Diğer ve daha baskın olan tarafta ise kampüsün konumu 'dağın başı', 'bozkır', 'Arizona çölleri' gibi ifadelerle betimlenerek ağır bir şekilde eleştirilmektedir. Kampüsün gereksiz büyük, rüzgarlı ve sosyal hayattan kopuk olması en büyük dezavantajlar olarak sıralanırken, bazı binaların döküldüğü, yürüyüş yollarının yetersiz olduğu ve kampüsteki başıboş hayvanların durumunun (uyuz, topallayan hayvanlar) Veterinerlik Fakültesi olan bir üniversiteye yakışmadığı belirtilmiştir.

Kampüs içi ulaşım hakkında az sayıda ancak net yorum bulunmaktadır. Kampüs içinde düzenli olarak ring servislerinin çalıştığı olumlu bir gelişme olarak belirtilirken, bu hizmetin ücretli olması ve bazı öğrenciler tarafından zorlayıcı bulunması eleştirilmektedir. 2025 yılı baz alındığında 7 TL olan ring ücreti, bu eleştiriyi güncel kılmaktadır.

Üniversiteye dair siyasi içerikli yorumlar, kurumun kuruluş amacı ve ideolojik duruşu üzerine odaklanmaktadır. Bir yorumda, merkez kampüsün kurulduğu arazinin siyasi nüfuz kullanılarak toplandığı ve ranta dayalı bir karar olduğu iddia edilmiştir. Bir diğer yorum ise üniversitenin isminden yola çıkarak buradan mezun olacak kişilerin belirli bir ideolojiye sahip 'Al-Azhar kafalı adamlar' olacağını öne sürerek sert bir eleştiri yöneltmektedir. Bu yorumlar, üniversitenin apolitik bir kurum olarak görülmediğini ve siyasi tartışmaların bir parçası olduğunu göstermektedir.

Sosyal yaşam, üniversitenin en zayıf halkalarından biri olarak görülmektedir. Kampüsün izole konumu nedeniyle 'sosyalitenin sıfır', 'aktivite alanı yok gibi bir şey' olduğu yönünde güçlü bir görüş birliği vardır. Öğrencilerin sosyalleşmek için kendi aralarında dostluk kurmaktan başka çareleri olmadığı belirtilmiştir. Ancak bu duruma tezat oluşturan yorumlar da mevcuttur. Özellikle 2013'te yapılan bir yorumda, okulun organize ettiği gezi ve konserlerin sıklığı, kampüsteki modern oyun salonu ve şehirdeki canlı müzik mekanları övülmektedir. Ayrıca okulun spora ve sanata yatırım yaptığı, sürekli etkinlikler düzenlediği de dile getirilmiştir. Bu çelişki, sosyal imkanların zamanla azaldığını veya öğrencilerin beklentilerinin değiştiğini düşündürmektedir.

Üniversitenin teknolojik altyapısı, özellikle derslikler ve uzaktan eğitim konularında olumlu değerlendirilmiştir. Sınıfların ferah olduğu ve her birinde projeksiyon cihazının bulunması standart bir kalite göstergesi olarak sunulmuştur. Ayrıca, pandemi döneminde uzaktan eğitimi 'sıkıntısız ve kesintisiz' veren bir kurum olması da önemli bir başarı olarak kaydedilmiştir. Buna karşın, 2008 yılına ait eski bir yorumda öğrenci bilgi sisteminin sadece eski bir tarayıcıda çalışması ve Teknoloji Fakültesi'nin laboratuvar altyapısının olmaması gibi eksiklikler de göze çarpmaktadır.

Kampüsün şehir merkezine uzaklığı, ulaşımı üniversitenin en problemli konularından biri haline getirmiştir. Yorumların büyük çoğunluğu ulaşımın zorluğuna odaklanmaktadır. Otobüslerin 15-20 dakikada kampüse ulaştığı belirtilse de, seferlerin yetersizliği, otobüslerin 'sıkış tıkış' ve 'koyun taşır gibi' dolu olması, geç gelmesi ve özellikle kış aylarında kar yağışı nedeniyle yolların kapanması gibi sorunlar sıkça dile getirilmektedir. Bir öğrenci, ulaşım sisteminin geri kalmışlığını '1920lere zamanda yolculuk yapabilirsiniz' diyerek ironik bir dille eleştirmiştir. Buna karşın, merkezden ve yurtlardan doğrudan araçların bulunması ve ulaşımın kolay olduğunu belirten birkaç olumlu yoruma da rastlanmaktadır.

Üniversitenin uluslararası programları aktif olarak yürüttüğü ve öğrencilerin bu fırsatlardan yararlandığı anlaşılmaktadır. Erasmus, Farabi ve Mevlana gibi programların aktif olduğu ve her sene öğrencilerin yurt dışına gittiği belirtilmiştir. Bu konuda herhangi bir olumsuz yoruma rastlanmamıştır.

Yemekhane, üniversitenin genel olarak beğenilen hizmetlerinden biridir. Yemeklerin lezzetli olduğu ve yemekhanenin büyüklüğünün yeterli olduğu sıkça vurgulanmıştır. Hatta bir öğrenci, 'şimdiye kadar yediğim en lezzetli yemeklere ev sahipliği yapmakta' diyerek büyük bir memnuniyet dile getirmiştir. Tek olumsuz eleştiri ise yemekhane ücretinin bir devlet üniversitesine göre fazla bulunmasıdır.

Üniversitenin barınma imkanları genel olarak olumlu değerlendirilmektedir. Özellikle kampüs içinde hem kız hem de erkek öğrenciler için KYK yurtlarının bulunması büyük bir avantaj olarak görülmekte ve 'yurt sorunu yok' ifadesiyle bu durum özetlenmektedir. Yurtların modern olduğu ve sunduğu imkanların (spor sahaları, internet kafe, kuaför vb.) oldukça iyi olduğu belirtilmiştir. Ancak, bir velinin yurdun idari işleyişiyle ilgili şikayeti ve bir öğrencinin sayıklama nedeniyle odasının sürekli değiştirilmesi gibi münferit sorunlar da yaşanmaktadır.

Üniversitenin imajı, kuruluşundan bu yana önemli bir değişim göstermiştir. İlk yıllarda 'yeni kurulan üniversiteler arasında önemli bir kurum' ve 'bir 10 sene sonra oldukça revaçta olacağı' düşünülen bir yer iken, zamanla bu olumlu imaj yerini daha eleştirel ve olumsuz ifadelere bırakmıştır. 'Ülkenin en bok üniversitesi', 'gelmeyenin pişman olduğu, gelenin bin kere pişman olduğu nadir yerlerden' gibi çok sert ifadeler, hayal kırıklığını ve öfkeyi yansıtmaktadır. Üniversitenin 'vasat' olduğu ve öğrenci kalitesinin imajı olumsuz etkilediği de belirtilmektedir. Buna karşın, özellikle son yıllarda fiziksel gelişimini tamamlaması ve bazı alanlardaki kalitesiyle 'yıldızı parlayan üniversite' olarak görenler de mevcuttur.

İdari personel ve yönetim hakkındaki görüşler oldukça çeşitlidir. Bir yanda, öğrenci işlerinin ilgili ve iyi olduğu, hatta bir çalışanın (Ayşen Acar) nezaketi ve sabrıyla özellikle teşekkür aldığı görülmektedir. Eski rektör Adem Korkmaz'ın 'çok çalışkan' olarak nitelendirilmesi de yönetime dair olumlu bir yorumdur. Diğer yanda ise, öğrenci işlerindeki bazı görevlilerin ilgisiz tavırları, rektörlüğün ve bazı idari birimlerin keyfi kararları ('dünkü açık havada okulu tatil eden, bugünkü tipinin olduğu havada ise okul var diyen bir rektörlük') ve staj gibi konulardaki katı tutumları sert eleştirilere neden olmaktadır. Genel olarak yönetim 'biraz sıkıntılı' olarak tanımlanmıştır.

Üniversitenin iş ve kariyer olanakları konusunda ciddi eleştiriler bulunmaktadır. Bir öğrencinin, ülkenin en büyük holdinglerinden birinde bulduğu staj fırsatının okul tarafından keyfi bir nedenle reddedilmesi, üniversitenin öğrenci kariyerine destek olmak yerine engel çıkardığına dair çok güçlü bir örnek teşkil etmektedir. Ayrıca, üniversitenin bir 'network' sağlamadığı ve mezuniyet sonrası için faydalı bağlantılar kurmaya elverişli olmadığı da belirtilmiştir. Olumlu olarak ise bir kariyer ofisinin varlığından bahsedilmiştir.

Burdur şehri hakkındaki öğrenci görüşleri ikiye ayrılmıştır. Şehrin olumlu yönleri arasında, çok sayıda güzel kafe ve restoranın bulunması, yeme içme konusunda sıkıntı yaşanmaması ve halkın genel olarak 'sıcakkanlı' ve 'insaflı' olması sayılmaktadır. Şehrin küçük ve sakin yapısının ders çalışmak için ideal olduğu da belirtilmiştir. Olumsuz tarafta ise Burdur, 'köy' veya 'ilçe gibi' küçük bir yer olarak görülmekte, sosyal açıdan yetersiz bulunmaktadır. En büyük şikayet ise esnafın ticari ahlakı üzerinedir; özellikle giyim alışverişinde 'oldukça acımasız' oldukları ve aynı ürün için fahiş fiyat farkları uyguladıkları vurgulanmıştır. Genel olarak şehir, büyük şehirlerden gelenler için bir hayal kırıklığı yaratırken, zamanla alışılan ve hatta sevilerek ayrılan bir yer olarak da tanımlanmaktadır.