ATILIM ÜNİVERSİTESİ

Üniversitede adalet ve eşitlik algısı oldukça zayıftır ve bu konuda ciddi eleştiriler bulunmaktadır. Özellikle 'müşteri' olarak görülen paralı öğrenciler ile burslu öğrenciler arasında bir ayrım yapıldığı ima edilmektedir. Bir öğrencinin hak etmediği halde sınavdan geçirildiği iddiası, bir başkasının ise babası zengin olan öğrencinin daha yüksek not alıp almayacağını sorgulaması bu algıyı güçlendirmektedir. Ders kayıt sisteminin bazı öğrencilere erken açılması, notlandırmadaki keyfilik iddiaları ve sorunların 'bizi ilgilendirmez' denilerek geçiştirilmesi gibi durumlar, okul yönetiminin adil bir tutum sergilemediği yönündeki kanıyı desteklemektedir. Okulun, öğrencilerin eleştirilerine ve sorunlarına karşı genel olarak duyarsız olduğu ve öğrenci aleyhine kararlar aldığı sıkça dile getirilmiştir.

Akademik kadronun kalitesi, üniversitenin en çok övülen ve üzerinde en çok fikir birliği olan konusudur. Özellikle Hukuk, Mühendislik ve Psikoloji gibi fakültelerde, alanında yetkin, tanınmış ve büyük devlet üniversitelerinden (ODTÜ, Ankara Hukuk) transfer edilmiş profesörlerin varlığı sıkça vurgulanır. Öğrenciler, hocalarla birebir iletişim kurabilmekten ve derslerin zorlayıcı ama öğretici olmasından genel olarak memnundur. Ancak, bu genel olumlu havanın aksine, bazı yorumlarda eğitimin vasat olduğu, belirli bölümlerde hoca eksikliği yaşandığı, asistanların yetersiz olduğu veya bazı hocaların keyfi notlandırma yaptığı gibi eleştiriler de bulunmaktadır. Özellikle 2010'lu yılların başındaki yorumlarda akademisyenlerin üniversiteden ayrıldığına dair endişeler dile getirilmiştir. Genel kanı, üniversitenin en güçlü yanının akademik kadrosu olduğu yönündedir.

Burs olanakları ve koşulları, üniversitenin en tartışmalı ve zaman içinde en çok değişikliğe uğrayan konularından biridir. İlk yıllardaki yorumlarda, bursun devamı için istenen 3.00 ortalama şartının Türkiye'deki 'en zor' koşul olduğu ve birçok öğrencinin bursunu kaybettiği belirtilmektedir. Ancak daha sonraki yıllarda yapılan yorumlar ve edit'ler, bu konuda iyileştirmeler yapıldığını göstermektedir. Özellikle 2012 sonrası yorumlarda, not ortalamasına göre bursun tamamının kesilmesi yerine belirli oranlarda kesinti yapıldığı ve 2014 sonrası bir yorumda bursun 4 yıl boyunca kesilmediği gibi önemli ve olumlu değişikliklerden bahsedilmiştir. Buna rağmen, burslu öğrencilere yemek veya servis gibi ek desteklerin sağlanmaması eleştirilmiştir. Ayrıca, hazırlıkta zorunlu tablet satışı gibi uygulamalar da ek maddi külfet olarak görülmektedir.

Derslerin içeriği ve işleyişi konusunda ciddi çelişkiler ve şikayetler mevcuttur. Hukuk fakültesi başta olmak üzere derslerin çok ağır olduğu, geçme notu olan CC'nin 70 gibi yüksek bir puana sabitlenmesi ve çan eğrisi uygulanmaması öğrencileri en çok zorlayan unsurlardır. Yıllar içinde bazı ağır derslerin iki döneme yayılması gibi olumlu gelişmeler yaşansa da, yaz okulunda sadece iki ders alınabilmesi mezuniyet önünde büyük bir engel olarak görülmektedir. Ders kayıt sisteminin sürekli çökmesi ve kontenjanların yetersizliği de kronik bir sorundur. Bazı seçmeli derslerin fiilen zorunlu olması ve sınavlara kanun sokmanın yasaklanması gibi uygulamalar da eleştirilmiştir. Özetle, dersler akademik olarak zorlayıcı bulunurken, idari düzenlemeler ve kurallar öğrenci deneyimini ciddi anlamda olumsuz etkilemektedir.

Güvenlik ve denetimle ilgili yorumlar oldukça çelişkili ve dönemsel farklılıklar göstermektedir. 2009 tarihli bir yorumda, 'elini kolunu sallayan okula rahatlıkla girebiliyor' denilerek güvenlik zafiyetinden bahsedilmiştir. Buna karşın, 2024 tarihli çok yeni bir yorumda ise bahar şenliği girişinde araçların 'torpidosu ve bagajı dahil olmak üzere her yerin' aranması gibi abartılı ve yasalara aykırı olduğu iddia edilen bir denetimden şikayet edilmektedir. Bir servis firması sorumlusunun forumdaki öğrencileri tehdit etmesi, güvenlik anlayışının sorunlu olduğuna dair bir örnek olarak sunulmuştur. Pandemi dönemindeki denetimler de (online sınavlar, kampüs içi önlemler) farklı açılardan hem övülmüş hem de yerilmiştir. Genel olarak, güvenlik uygulamalarının tutarsız ve zaman zaman keyfi olduğu algısı hakimdir.

Kampüsün fiziksel yapısı, üniversitenin zaman içindeki en büyük değişimini gösteren alandır. 2010 öncesi yapılan yorumlarda kampüs, 'prefabrik', 'şantiye', 'çamur deryası', 'baraka' gibi olumsuz ifadelerle tanımlanırken, sonraki yıllarda bu algı tamamen tersine dönmüştür. Özellikle 2012'den sonraki yorumlarda modern binalar, büyük ve ferah kütüphane, yeşil alanlar, yapay gölet ve Mogan Gölü manzarası sıklıkla övülmüştür. Güncel yorumlar, kampüsün fiziki olarak oldukça gelişmiş, modern ve keyifli bir ortama sahip olduğunu, ancak bu gelişmişliğe rağmen otopark sorununun hala çözülemediğini göstermektedir. Ayrıca, kampüsün İncek'te, dağın başında ve soğuk bir iklimde olması da dezavantaj olarak belirtilmektedir.

Kampüs içi ulaşım, özellikle araç sahibi öğrenciler için ciddi bir sorun olarak tanımlanmaktadır. Kampüsün adeta bir 'otopark' veya 'otopazarı' gibi olduğu, park yeri bulmanın çok zor olduğu ve bu nedenle araçların kaldırımlara dahi park edildiği belirtilmektedir. Okula giriş için sticker alma zorunluluğu ve bunun ücretli olması da eleştirilen bir diğer noktadır. Yayalar için ise yeterli kaldırım olmaması ve kampüs içinde hız yapan araçların tehlike oluşturması gibi güvenlik endişeleri dile getirilmiştir. 2018 tarihli bir yorumda ise okulun ringlerinin saatlerinin ders programlarıyla uyumsuz olduğu ifade edilmiştir.

Verilen metinlerde, üniversite içindeki siyasi olaylar veya gruplaşmalar hakkında güncel ve detaylı bir yoruma rastlanmamıştır. Yalnızca 2007 tarihli eski bir yorumda, 'kürtler, ülkücü elemanlar, solcu grup gibi oluşumlar' olduğundan bahsedilmiş, ancak bu konunun detayına girilmemiştir.

Üniversitedeki sosyal yaşam ve etkinlikler, özellikle son yıllarda ciddi şekilde eleştirilmektedir. 2014 tarihli bir yoruma göre, önceden yapılan bahar şenlikleri önce ücretli hale getirilmiş, sonra ise tamamen kaldırılmıştır. Bu durum, öğrencilerin sosyal aktivite namına pek bir şey bulamadığı yönündeki şikayetleri artırmıştır. 2011'den sonra ücretsiz bir festival yapılmasına karar verilmesi gibi olumlu bir gelişme olsa da, genel algı sosyal olanakların 'çok kötü' olduğu yönündedir. Öğrenci kulüplerinin birkaçı dışında aktif olmadığı ve sosyal ortamın 'sığ' olduğu da belirtilen diğer olumsuz noktalardır. Yakın tarihli bir yorumda ise konser organizasyonundaki düzensizlikler ve konforsuzluk eleştirilmiştir.

Teknolojik altyapı konusunda hem olumlu hem de olumsuz yorumlar bulunmaktadır. Olumlu tarafta, mühendislik fakültesinin laboratuvar olanaklarının çok geniş olduğu, Türkiye'de sayılı olan Metal Şekillendirme Mükemmeliyet Merkezi gibi önemli bir yatırıma sahip olduğu ve kampüste kablosuz internetin iyi çektiği belirtilmiştir. Kütüphane de modern ve donanımlı olarak nitelendirilmiştir. Olumsuz tarafta ise, ders kayıt sisteminin sürekli çökmesi en büyük teknolojik problem olarak öne çıkmaktadır. Ayrıca, pandemi döneminde kullanılan online sınav sistemi (Respondus) ve zorunlu tablet uygulaması, kişisel verilerin güvenliği ve ek maliyet getirmesi gibi nedenlerle sert bir şekilde eleştirilmiştir. Yorumlar, üniversitenin donanım yatırımlarında başarılıyken, yazılım ve sistem yönetimi konusunda ciddi sorunlar yaşadığını göstermektedir.

Üniversiteye ulaşım, yıllardır değişmeyen ve en çok şikayet edilen konudur. Kampüsün şehir merkezine çok uzak, 'dağın başında' bir konumda olması temel sorunu oluşturmaktadır. Okulun servis hizmetinin özel bir firma tarafından ücretli olarak verilmesi, bu servislere kayıt için aylık sözleşme istenmesi ve şoförlerin tehlikeli araç kullandığı iddiaları yoğun eleştiri almıştır. Servislerin yanı sıra EGO otobüsleri ve dolmuş gibi alternatifler olsa da, bu araçların yetersizliği, kalabalıklığı ve güzergah sorunları nedeniyle ulaşımın bir 'zulüm' olduğu sıkça dile getirilmiştir. Yorumların neredeyse tamamı, arabası olmayan öğrenciler için okula gidip gelmenin büyük bir problem olduğu konusunda birleşmektedir.

Uluslararası fırsatlar ve yabancı dil eğitimi konusunda karışık bir tablo mevcuttur. Üniversitenin eğitim dilinin %100 İngilizce olması önemli bir avantaj olarak sunulurken, hazırlık eğitiminin kalitesi sorgulanmaktadır. Bazı yorumlar hazırlığın kötü olduğunu ve öğrencilerin İngilizce öğrenemeden mezun olabildiğini iddia ederken, bazıları ise hazırlık kurallarının sıkı ve eğitimin iyi olduğunu belirtmektedir. Erasmus gibi uluslararası programlara katılım imkanı olduğu ve bunun öğrenciler için önemli bir deneyim olduğu olumlu yorumlarda vurgulanmıştır. Ancak, uluslararası öğrencilere yönelik iletişimin sadece Türkçe yapılması ve işletme gibi bazı bölümlerde derslerin fiilen Türkçe işlenmesi gibi ciddi eleştiriler de bulunmaktadır. Bu durum, üniversitenin uluslararasılaşma iddiasıyla uygulamaları arasında bir çelişki olduğunu göstermektedir.

Kampüsteki yemek ve kantin hizmetleri, fiyatlarının yüksekliği nedeniyle sürekli eleştiri almaktadır. Özellikle 2016 ve sonrası yorumlarda yemekhane fiyatlarının 'pahalı', 'fahiş' olduğu ve bu fiyata rağmen yemeklerin 'çok kötü' olduğu belirtilmiştir. Bir yorumda yemeklerden böcek çıktığı dahi iddia edilmiştir. Kantinlerde yemek alabilmek ve yer bulabilmek için uzun süre beklenmesi gerektiği de eski tarihli bir yorumda dile getirilmiştir. Genel kanı, yeme-içme hizmetlerinin kalitesiz ve orantısız bir şekilde pahalı olduğu yönündedir.

Verilen metinlerde, üniversitenin yurt ve barınma imkanları hakkında çok sınırlı ve genellikle olumsuz bilgi bulunmaktadır. 2010 ve 2017 tarihli yorumlarda kampüste yurt olmadığı ve yakın çevrede de yurt seçeneklerinin kısıtlı olduğu belirtilmiştir. Bu durumun, özellikle şehir dışından gelen öğrenciler için büyük bir dezavantaj olduğu vurgulanmıştır.

Üniversitenin imajı, yorumlarda en çok tartışılan ve çelişkili görüşler içeren konulardan biridir. Bir yanda, okulun URAP gibi akademik sıralamalarda iyi bir yer edindiği, mezunlarının tanınmış kurumlarda işe girdiği ve özellikle mühendislik alanında başarılı olduğu gibi olumlu imajı güçlendiren yorumlar bulunmaktadır. Diğer yanda ise, üniversitenin 'ticarethane' olduğu, 'parayı veren düdüğü çalar' mantığıyla işlediği, öğrenci profilinin 'kro', 'züppe', 'vasat' ve 'görgüsüz' olduğu yönündeki eleştiriler imajı ciddi şekilde zedelemektedir. Özellikle ilk yıllarda 'prefabrik okul' olarak anılması ve adının Ankara'da dahi bilinmemesi gibi sorunlar dile getirilmiş, zamanla fiziksel gelişimle bu durumun aşıldığı ancak 'paralı okul' algısının devam ettiği görülmektedir. Öğrencilerin, mezun olduktan sonra 'atılımlı olma imajını silmek için uğraştıkları' iddiası, imaj sorununun ciddiyetini ortaya koymaktadır.

İdari personel ve birimlerle (öğrenci işleri, rektörlük, dekanlık vb.) ilgili yorumlar ezici bir çoğunlukla olumsuzdur. Personelin sorunlar karşısında ilgisiz, yavaş ve 'bizi ilgilendirmez' tavrı içinde olduğu sıkça dile getirilmiştir. Ders kayıtları, burs işlemleri, bütünleme sınavı duyuruları gibi konularda öğrencilerin yeterince bilgilendirilmediği ve mağdur edildiği belirtilmiştir. Öğrenci işlerinin telefonlara çıkmaması veya sorun çözmek yerine geçiştirmesi, dekanın öğrencinin telefonunu yüzüne kapatması gibi iddialar, idari personelin hizmet odaklı bir anlayıştan uzak olduğunu göstermektedir. Birkaç münferit yorumda personelin güler yüzlü ve yardımsever olduğundan bahsedilse de, genel kanı idari yapının öğrenci hayatını kolaylaştırmak yerine zorlaştırdığı yönündedir.

İş ve kariyer fırsatları konusunda üniversitenin sunduğu veriler ile öğrencilerin algısı arasında belirgin bir fark bulunmaktadır. Üniversite yönetimi ve bazı olumlu yorumlar, mezunların %92 gibi yüksek bir oranla kısa sürede istihdam edildiğini ve Ford, Aselsan gibi büyük kurumlarda işe girdiklerini vurgulamaktadır. Ancak eleştirel yorumlar, bu istatistiğin yanıltıcı olduğunu, işe girenlerin çoğunun zaten aile şirketlerinde veya tanıdık vasıtasıyla işe başladığını iddia etmektedir. Okulun mezun ağının zayıf olması ve 'Atılımlı' etiketinin iş arama sürecinde negatif bir etki yaratabileceği endişesi de dile getirilmiştir. Kısacası, üniversite başarılı bir istihdam tablosu çizerken, birçok öğrenci bu başarının kişisel çaba ve aile bağlantılarından kaynaklandığını, okulun kariyer desteğinin ise yetersiz olduğunu düşünmektedir.

Verilen metinlerde, Atılım Üniversitesi'nin şehir yaşamıyla entegrasyonu konusunda olumsuz bir tablo çizilmektedir. Kampüsün İncek'te, şehir merkezinden uzak bir konumda olması, öğrencilerin Ankara'nın sosyal ve kültürel olanaklarından faydalanmasını zorlaştırmaktadır. Özellikle 'İncek'in soğuk iklimi' ve şehir merkezi ile arasındaki ciddi sıcaklık farkı, kış aylarında yaşamı zorlaştıran bir faktör olarak sıkça tekrarlanmıştır. Kampüs çevresinde sosyalleşme imkanlarının kısıtlı ve pahalı olduğu da belirtilmiştir. Bu durum, özellikle şehir dışından gelen ve arabası olmayan öğrenciler için üniversite hayatını kampüsle sınırlı, izole bir deneyime dönüştürmektedir.