ARDAHAN ÜNİVERSİTESİ

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Bu kategorideki yorumlar derin bir çelişki barındırmaktadır. 2016 tarihli bir yoruma göre, özellikle Edebiyat ve Çağdaş Türk Lehçeleri bölümlerinin akademik kadrosu "Türkiye'nin en iyisi" olarak nitelendirilmiştir. Benzer şekilde, daha eski tarihli yorumlarda personelin bilgili ve vizyoner olduğu belirtilmiştir. Ancak, son birkaç yılda yapılan eleştiriler bu olumlu tabloyu tamamen tersine çevirmektedir. Üniversitenin liyakat yerine partizanlık, tarikat ve yalakalıkla personel aldığı, bu yüzden bir "yüksek lise" olmaktan öteye gidemediği iddia edilmektedir. Bazı öğretim görevlilerinin öğrencilerin üzerine oynadığı, ders geçmek için anlamsız yöntemlere başvurduğu ("5 soru yazın gönderin, 4 ünü soracağım") ve genel eğitim kalitesinin diğer üniversitelere göre "çok çok kötü" olduğu yönünde ciddi şikayetler bulunmaktadır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Derslerin içeriği ve niteliği hakkında doğrudan çok fazla yorum olmasa da, mevcut ifadeler olumsuz bir tablo çizmektedir. Üniversitenin veterinerlik, mimarlık, mühendislik gibi daha nitelikli bölümlere ihtiyaç duyduğu belirtilerek mevcut bölüm yapısının yetersizliğine dikkat çekilmiştir. Ayrıca, öğretim üyelerinin dersleri ciddiyetle işlemek yerine kendi akademik yükselmeleri için bir araç olarak kullandığına dair iddialar, derslerin kalitesi hakkında ciddi şüpheler uyandırmaktadır.

Güvenlik konusunda yapılan tek yorum olumsuzdur ve keyfi bir uygulamaya işaret etmektedir. Üniversite kampüsü içinde akşam saatlerinde dolaşmak isteyen bir öğrencinin, hiçbir geçerli sebep olmaksızın sırf güvenlik görevlisi istemediği için engellendiği belirtilmiştir. Bu durum, güvenlik personelinin gücünü kötüye kullandığı ve keyfi davrandığı algısını yaratmaktadır.

Kampüsün fiziki yapısı ve konumu, yorumlarda en çok çelişkinin yaşandığı alanlardan biridir. Bir grup öğrenci ve ziyaretçi, kampüsü "çok güzel ve modern", "tertemiz", "doğayla iç içe" ve "eşsiz" olarak tanımlamaktadır. Özellikle kampüsün mimarisi, aydınlatması ve doğal manzarası övülmektedir. Ancak bu parlak tablonun karşısında, kampüsü "ahır kadar yerleşke" olarak niteleyen ve işlevselliğini sorgulayan yorumlar yer almaktadır. Kampüs içinde market, kafe gibi temel sosyal ve ticari mekanların bulunmaması, öğrencileri akşam saatlerinde zorunlu olarak merkeze yönlendirmekte ve kampüsün "terkedilmiş bir yer" hissi verdiği belirtilmektedir. Ayrıca ağaçlandırmanın yetersiz olduğu da dile getirilen bir eleştiridir.

Kampüs içindeki ulaşıma dair tek bir olumlu yorum bulunmaktadır. Bu yorumda, fakülteler arası geçişlerde bisiklet kullanımının mümkün olduğu belirtilmiştir. Bunun dışında bu konuyla ilgili başka bir detaya rastlanmamıştır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Sosyal yaşam, Ardahan'da öğrencilik deneyiminin en sorunlu yönlerinden biri olarak tasvir edilmektedir. Yorumlar, şehirdeki sosyal ortamın aşırı baskıcı ve muhafazakar olduğunu göstermektedir. Bir kız ve bir erkeğin yan yana yürümesinin bile dedikoduya ve hatta fiziksel müdahaleye neden olabildiği, başörtüsü takmayan kadın öğrencilerin potansiyel olarak ahlaksız damgası yediği gibi çok sert iddialar bulunmaktadır. Şehir merkezinde yapılabilecek sosyal aktivitelerin yok denecek kadar az olduğu ("çarşı da yapılabilecek çok bişey yok") da sıkça vurgulanmaktadır. Bu boğucu ortama karşın, tek olumlu nokta olarak, iyi bir arkadaş çevresi kurmanın her şeyi katlanılır kılabileceği ve özlemle anılabileceği belirtilmiştir.

Teknolojik altyapı ve dijital iletişim kanalları hakkında yapılan az sayıdaki yorum olumsuzdur. Üniversitenin resmi web sitesinin kalitesinin yetersiz olduğu ve iletişim kanallarının sınırlı çalıştığı belirtilmiştir. Bu durum, öğrencilerin bilgiye erişimini ve sorunlarını uzaktan çözmesini zorlaştırmaktadır.

Üniversiteye ulaşım, öğrencilerin en büyük ve en ortak şikayet konularının başında gelmektedir. Yorumların neredeyse tamamı bu konuda olumsuzdur. Ulaşımın "başlı başına bir sıkıntı" olduğu ve özellikle son yıllardaki yorumlarda maliyetinin çok yüksek olduğu vurgulanmaktadır. Günlük yol ücretlerinin 60 TL ile 100 TL arasında değiştiği, belediyenin bu konuda bir çözüm üretmediği ve öğrencilerin adeta bir "kazanç kapısı" olarak görüldüğü belirtilmektedir. Bu durum, şehir merkezinden uzakta konumlanan kampüse erişimi öğrenciler için ciddi bir maddi yüke dönüştürmektedir.

Yorumlar arasında bu kategoriye doğrudan değinen detaylı bir analiz bulunmamaktadır. Sadece bir yorumda, okulun "yabancı öğrenci yoğunluğu olan" bir üniversite olduğu belirtilmiştir, ancak bu durumun eğitim kalitesine veya öğrencilere sunduğu fırsatlara etkisi hakkında bir bilgi verilmemiştir.

Yemek ve gıda erişimi konusunda yapılan yorumlar olumsuzdur. KYK yemekhanesindeki yemeklerin kalitesinin ilk haftadan sonra belirgin şekilde bozulduğu ifade edilmiştir. Ayrıca, kampüsün konumundan dolayı şehir merkezinden yemek siparişi vermenin imkansız olduğu, çünkü servis getiren bir yerin bulunmadığı belirtilmiştir. Bu durum, kampüsteki öğrencilerin beslenme seçeneklerini ciddi anlamda kısıtlamaktadır.

Barınma ve yurt koşulları, öğrencilerin en çok mağduriyet yaşadığı alanlardan biri olarak öne çıkmaktadır. Yorumlar, ciddi altyapı sorunlarından sosyal baskıya kadar geniş bir yelpazedeki problemleri içermektedir. 2016 tarihli bir yorumda, yurtlarda haftanın dört günü su ve elektriğin olmadığı, hatta 10 gün süren su kesintileri yaşandığı gibi şok edici detaylar yer almaktadır. Yurtların konumunun "dağbaşında" olduğu ve genel koşullarının "berbat" olduğu da belirtilmiştir. Bununla birlikte, en çarpıcı eleştirilerden biri, bir öğrencinin kendi evinde yaşadığı, komşusu ve ev sahibi tarafından mahremiyetinin ihlal edildiği ve haksız yere evden atılmaya çalışıldığı olayıdır. Bu durum, öğrenci olmanın getirdiği savunmasızlığı ve şehirdeki sosyal baskıyı gözler önüne sermektedir.

Üniversitenin imajı, yorumlarda en keskin şekilde ikiye ayrılan konudur. Bir yanda, üniversiteyi "gelişmekte olan", "potansiyele sahip", "Kafkasların başında olacak", "sıcak ve samimi" bir kurum olarak gören, genellikle daha eski tarihli veya daha az detaylı yorumlar vardır. Bir öğrencinin zamanla fikrini değiştirerek okulu övmeye başlaması bu olumlu gelişme algısına bir örnektir. Diğer yanda ise, özellikle son yıllardaki yorumlarda, üniversiteye yönelik çok güçlü bir olumsuz imaj hakimdir. Okul, kontenjanlarının boş kalmasıyla eleştirilmekte, "ihtiyaçtan ziyade laf olsun diye" yapıldığı iddia edilmektedir. Rektörün medyada çizdiği olumlu tablo ile öğrencilerin yaşadığı gerçekliğin ("üniversitesi dedikleri de kocaman bir bina. beton yani") uyuşmadığı belirtilmektedir. En sert eleştirilerde ise üniversite, "Türkiye'de okunması gereken en son üniversite" olarak tanımlanmakta ve öğrencilerin tek amacının yatay geçişle oradan kaçmak olduğu ifade edilmektedir.

İdari personel ve fakülte sekreterlikleri hakkındaki yorumlar, iletişim eksikliği ve duyarsızlık üzerine yoğunlaşmaktadır. Özellikle Mühendislik Fakültesi'ne aylarca ulaşılamadığı, telefonların açılmadığı veya açılıp kapatıldığı gibi ciddi şikayetler bulunmaktadır. Öğrencilerin sorunlarına karşı personelin "ee ben ne yapabilirim" gibi umursamaz tavırlar sergilediği belirtilmiştir. Bir başka yorumda ise, bir Spor ve Kültür Daire Başkanı'nın "kızlar mini etek giyer maazallah" diyerek tenis kortu yapımını engellediği iddiası, idari kadrolardaki zihniyet sorununa işaret etmektedir. Buna karşın İktisat Fakültesi'nin daha ulaşılabilir ve yardımcı olduğu belirtilerek fakülteler arası farka dikkat çekilmiştir.

Bu konuyla ilgili doğrudan bir yorum olmamakla birlikte, bir öğrencinin ifadesi üniversitenin kariyer olanakları açısından olumsuz bir algıya sahip olduğunu göstermektedir. Öğrencilerin mezun olmayı beklemek yerine DGS veya yatay geçiş gibi yollarla okuldan ayrılmayı tercih ettiğinin belirtilmesi, üniversitenin bir kariyer basamağı olarak görülmediğine işaret etmektedir.

Şehir yaşamı hakkındaki yorumlar ezici bir çoğunlukla olumsuzdur ve öğrencilerin üniversiteyi tercih etmeme nedenlerinin başında gelmektedir. Şehir, "yobazlık konusunda nirvanaya vurmuş" olarak tanımlanmakta; esnafın ise sürekli olarak öğrencileri maddi olarak sömürme peşinde olduğu ("nereden ne kitlesem peşindeler") iddia edilmektedir. Batıdaki bir ürünün Ardahan'da iki katı fiyata satıldığı gibi somut örnekler verilmiştir. Şehrin sert iklim koşulları ("kış ayları çok sert geçmekte") ve sosyal olanakların kısıtlılığı da önemli şikayet konularıdır. Bu olumsuz tablonun karşısında, şehrin sakin ve huzurlu olduğunu, insanlarının sıcakkanlı olduğunu belirten birkaç cılız olumlu yorum bulunmaktadır; ancak bu görüşler, genel şikayetlerin gölgesinde kalmaktadır.