ANKARA MEDİPOL ÜNİVERSİTESİ

Bu konuda yapılan yorumlar son derece olumsuzdur ve üniversite yönetiminin adalet anlayışına dair ciddi şüpheler barındırmaktadır. Öğrenciler, sınav sisteminde adaletsizlik olduğunu, hocaların bazı öğrencileri kayırdığını ve haklarının yenildiğini düşünmektedir. Özellikle Tıp ve Diş Hekimliği'nde sınıfın büyük bir kısmının çok küçük puan farklarıyla dersten kalması, adaletsizlik algısını güçlendirmektedir. Deprem sonrası online sınav taleplerinin reddedilmesi gibi kararlar da yönetimin öğrencilerin durumunu göz ardı ettiği ve adil davranmadığı şeklinde yorumlanmıştır.

Bu konuda yorumlar keskin bir şekilde ikiye ayrılmaktadır. Bir yanda, özellikle Tıp, Diş Hekimliği ve Beslenme ve Diyetetik gibi sağlık bölümlerinde eğitimin ve hocaların kalitesinden övgüyle bahsedilirken, lisansüstü eğitimin dolu dolu geçtiği belirtilmektedir. Diğer yanda ise bazı bölümlerde hocaların eksik olduğu, kayırmacılık yapıldığı, profesyonel olmayan tavırlar sergilendiği ve hatta bir öğrencinin iddiasına göre liyakatsiz kişilerin kadroda yer aldığı gibi çok ciddi eleştiriler mevcuttur. Bu durum, eğitim kalitesinin bölümden bölüme ve hocadan hocaya büyük farklılıklar gösterdiğini düşündürmektedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında doğrudan bir yoruma rastlanmamıştır. Ancak bir öğrencinin, okula ancak tam burslu olarak gidilebileceğini veya çok zengin olmak gerektiğini belirtmesi, ücretlerin yüksek olduğu ve burs imkanlarının kritik önem taşıdığı algısını yansıtmaktadır.

Derslerle ilgili yorumlar, özellikle Tıp ve Diş Hekimliği gibi bölümlerdeki yoğunluğa ve zorlu sınav sistemine odaklanıyor. Öğrenciler, her üç haftada bir yapılan sözlü ve yazılı sınavlar ile baraj sisteminin çok zorlayıcı olduğunu belirtiyor. Yabancı bir öğrenci, yarıyılda 11 ders verilerek öğrencilere aşırı baskı yapıldığını ifade ederken, ders programının yıkıcı olduğu da eleştiriler arasında yer alıyor. Genel olarak derslerin yoğun ve stresli geçtiği anlaşılmaktadır.

Güvenlik ve denetimle ilgili yorumlar, uygulamalardaki tutarsızlık ve katı tutum üzerinde yoğunlaşmaktadır. Bir yanda, bir blokta HES kodu kontrolü yapılmazken diğerinde katı bir şekilde uygulanması ve hasta yakınına yardımcı olunmaması gibi çelişkili durumlar eleştirilmektedir. Diğer yanda ise, kampüse öğrenci harici kimsenin alınmaması yönünde 'kesin talimat' olduğu belirtilerek, bu durumun halka açık olması gereken tarihi mekanlara erişimi engellediği için haksız bir uygulama olduğu savunulmaktadır. Ayrıca bir öğrenci adayı, evrak almak için geldiğinde güvenlik tarafından içeri alınmadığını belirtmiştir.

Kampüs hakkındaki görüşler çeşitlilik arz etmektedir. Tarihi TCDD binalarının restore edilerek kullanılması ve yeşillikler içinde olması bazıları tarafından sıcak ve samimi bir kampüs havası olarak nitelendirilmektedir. Ancak, binaların eski olması, fiziki yetersizlikler, sınıfların soğuk ve bodrum katında yer alması gibi şikayetler de oldukça yaygındır. Okulun 'AVM gibi' veya 'lise gibi' olduğu, sosyal alanların ve çalışma olanaklarının kısıtlı olduğu, hatta doğru dürüst çöp kovası bile bulunmadığı yönünde eleştiriler mevcuttur. Genel kanı, kampüsün estetik potansiyeline rağmen pratik kullanımda ve altyapıda ciddi eksiklikleri olduğu yönündedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında doğrudan bir yoruma rastlanmamıştır. Ancak kampüsün fiziki yapısıyla ilgili yorumlarda asansörlerin çalışmadığından ve 5 kat inip çıkmak zorunda kalındığından bahsedilmesi, kampüs içi dikey ulaşımda sorunlar yaşandığına işaret etmektedir.

Üniversitenin kuruluşu ve yönetimi hakkındaki yorumlar, yoğun bir şekilde siyasi eleştiriler içermektedir. Üniversitenin, dönemin iktidar partisi (AKP) ve Sağlık Bakanı Fahrettin Koca ile olan bağlantısı, ve Menzil cemaatiyle ilişkilendirilmesi, yorumlarda sıkça vurgulanan bir temadır. Cumhuriyet'in mirası olan TCDD ve AOÇ arazilerinin üniversiteye tahsis edilmesi, 'yağma', 'talan' ve 'peşkeş' gibi çok sert ifadelerle kınanmaktadır. Bu durum, üniversitenin akademik bir kurumdan çok, siyasi ve ideolojik bir proje olarak algılanmasına neden olmaktadır.

Üniversitedeki sosyal yaşamın zayıf olduğu, yorumlarda sıkça dile getirilen bir konudur. Öğrenciler, okulu 'AVM' veya 'lise' gibi hissettirdiğini, sosyalleşme imkanlarının çok kısıtlı olduğunu ve bir üniversite hayatı yaşayamadıklarını belirtmektedir. Bu durum, öğrencilerin okuldan genel memnuniyetini düşüren önemli bir faktör olarak görülmektedir.

Üniversitenin teknolojik altyapısı, özellikle öğrenci bilgi sistemi (Mebis) ve sınav sistemleri konusunda ciddi eleştiriler almaktadır. Öğrenciler, sistemin sürekli olarak, özellikle de sınav anlarında çökmesinden şikayetçidir. Bu durum, öğrencilerin notlarını ve akademik ilerlemelerini doğrudan etkileyen önemli bir sorun olarak görülmektedir.

Üniversitenin konumu, ulaşım açısından en güçlü yönü olarak kabul edilmektedir. YHT Garı'nın hemen yanında, Ankara'nın merkezinde olması sayesinde metro, otobüs ve tren gibi tüm toplu taşıma araçlarına yakınlığı, öğrenciler ve ziyaretçiler tarafından büyük bir avantaj olarak görülüyor. Ancak merkezi konumun, miting veya maç gibi etkinliklerde yolların kapanması nedeniyle dezavantaja dönüşebileceği de belirtiliyor.

Uluslararası öğrenciler ve yabancı dil sınavları ile ilgili deneyimler ağırlıklı olarak olumsuzdur. Özellikle uluslararası öğrenci ofisi çalışanlarının adaylara yönelik kaba ve dışlayıcı tavırları, üniversitenin misafirperverlikten uzak bir imaj çizmesine neden olmaktadır. Ayrıca, ITEP gibi dil yeterlilik sınavlarının sonuçlarındaki tutarsızlıklar, değerlendirme sisteminin güvenilirliği konusunda ciddi soru işaretleri yaratmaktadır. Yabancı öğrencilerin e-postalarına yanıt alamaması da iletişim eksikliğini gösteren bir başka eleştiridir.

Kampüs içerisindeki yeme-içme olanaklarına dair tek bir yoruma rastlanmış olup, bu yorumda büfe fiyatlarının aşırı pahalı olduğu belirtilmektedir. Yorumcu, diğer üniversitelerin öğrenci dostu fiyat politikaları izlerken Medipol'ün dışarıdaki piyasa fiyatlarıyla yarıştığını ifade etmektedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında detaylı bir yoruma rastlanmamıştır. Ancak deprem sonrası finallerin yüz yüze yapılmasına yönelik eleştirilerde, şehir dışından gelecek öğrenciler için kalacak yer probleminin olduğu belirtilerek, barınma imkanlarının kısıtlı olabileceğine işaret edilmiştir.

Üniversitenin imajı, kuruluş şekli nedeniyle oldukça tartışmalıdır. Yorumların önemli bir kısmı, üniversitenin kamuya ait tarihi ve değerli araziler üzerine 'çökerek' veya 'yağmalanarak' kurulduğu iddialarına odaklanmaktadır. Bu durum, kurumu siyasi ve ticari bir proje olarak gören eleştirel bir bakış açısı yaratmıştır. Mahkeme kararıyla eleştirel yorumları sildirmesi de bu olumsuz imajı pekiştirmiştir. Diğer yandan, bazı yorumcular tarihi binaların restore edilerek bir eğitim yuvasına dönüştürülmesini olumlu bulsa da, bunun özel bir kuruma tahsis edilmesini etik bulmadıklarını belirtmektedirler. Genel olarak, üniversitenin imajı, akademik başarılarından çok kuruluşundaki tartışmalar ve yönetim anlayışıyla şekillenmektedir.

İdari personel ve birimler, üniversiteyle ilgili şikayetlerin en yoğunlaştığı alandır. Yorumlarda öğrenci işleri, muhasebe ve uluslararası ofis çalışanlarının 'ilgisiz', 'sorumsuz', 'kaba' ve 'bilgisiz' olduğu yönünde çok sayıda ve tutarlı eleştiri bulunmaktadır. Öğrenciler ve aday öğrenciler, telefonlara cevap verilmediğini, en basit konularda bile birimler arasında dolaştırıldıklarını ve sorunlarına çözüm bulamadıklarını aktarmaktadır. Bu durum, genel memnuniyetsizliğin en temel kaynaklarından biri olarak öne çıkmaktadır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında doğrudan bir yoruma rastlanmamıştır. Ancak bir öğrencinin, okulun lisansüstü eğitimde araştırma ve bilimsel çalışmalar konusunda gelişim sağladığını belirtmesi, akademik kariyer hedefleyenler için olumlu bir işaret olarak yorumlanabilir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır. Ancak üniversitenin merkezi konumu, öğrencilerin Ankara'nın şehir hayatına kolayca entegre olabilmesi için bir avantaj olarak değerlendirilebilir.