ANKARA HACI BAYRAM VELİ ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik konuları, üniversiteye yönelik en ağır suçlamaların merkezinde yer almaktadır. Yorumlarda, özellikle lisansüstü alımlarda ve kadro atamalarında liyakat yerine 'torpil' ve adam kayırmacılığın hakim olduğu yönünde güçlü iddialar bulunmaktadır. Bir doktora programına başvuran 17 kişiden sadece jüriye yakınlığıyla bilinen 3 kişinin alınması gibi spesifik örnekler, bu algıyı güçlendirmektedir. Ayrıca, bir öğrencinin usulsüz bir şekilde kaydının silinmesi, dekanın arkadaşının dersine zorla öğrenci kaydedilmesi gibi olaylar, idari süreçlerde de adaletsizliğin ve keyfiliğin yaşandığını göstermektedir. Bu durum, öğrencilerin kuruma olan güvenini ciddi şekilde sarsmaktadır.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda yorumlar ciddi bir zıtlık sergilemektedir. Bir yanda, özellikle Hukuk Fakültesi ve İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi'nin (İİBF) kendi alanlarında Türkiye'nin en yetkin ve bilgili hocalarına sahip olduğu, TCK'yı yazan profesörler gibi önemli isimleri barındırdığı sıkça vurgulanmaktadır. Bu bölümlerdeki öğrencilerin eğitim kalitesinden memnuniyeti yüksektir. Diğer yanda ise, özellikle lisansüstü programlarda keyfi ders kapatmalar, liyakatsiz ve öğrenciye karşı aşağılayıcı tutum sergileyen hocaların varlığı, bazı bölümlerde ise alımlarda 'torpil' yapıldığına dair sert eleştiriler bulunmaktadır. Bu durum, üniversite içindeki eğitim kalitesinin ve akademik ciddiyetin fakülteden fakülteye, hatta bölümden bölüme büyük farklılıklar gösterdiğini ortaya koymaktadır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Derslerle ilgili süreçler, öğrencilerin en çok şikayet ettiği konuların başında gelmektedir. Özellikle ders seçimi, her dönemin başında yaşanan bir 'fiyasko' olarak tanımlanmakta; sistemin çökmesi, kontenjanların anında dolması, kalınan bir dersin yerine başka bir ders almanın sistem tarafından engellenmesi gibi kronik sorunlar yaşanmaktadır. Danışman onaylarının kaldırılmasına rağmen birçok işlemin yine danışmanlar aracılığıyla yapılmak zorunda kalınması, sistemdeki tutarsızlığı göstermektedir. Ayrıca, hazırlık sınıfında pahalı orijinal kitapların zorunlu tutulması ve lisansüstü seviyede kritik derslerin keyfi olarak kapatılması gibi uygulamalar da öğrencilerin tepkisini çekmektedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında detaylı bir yorum bulunmamakla birlikte, kampüs içinde yaşanan ve bir köpeğin ölümüyle sonuçlanan trafik olayı, kampüs içi hız denetimlerinin yetersizliğine işaret etmektedir.

Üniversitenin en zayıf halkalarından biri olarak kampüs yapısı ve fiziki imkanları öne çıkmaktadır. Yorumlarda ortak kanı, üniversitenin geleneksel bir kampüs hayatı sunmadığı, fakültelerin dağınık ve birbirinden kopuk binalarda yer aldığı yönündedir. Gazi Üniversitesi ile ortak kullanılan alanlar ve merkez kampüsün içindeki bir fakültenin AHBVÜ'ye ait olması gibi durumlar kafa karıştırıcı bulunmaktadır. Özellikle kütüphane olanaklarının 'çok kötü' ve '2 katlı derme çatma bir bina' olarak tanımlanması, öğrencilerin ders çalışmak için kafelere yönelmesine neden olan ciddi bir eksikliktir. Ayrıca yeni binaların bile bir depremde ciddi şekilde sallanması, yapıların güvenilirliği konusunda endişelere yol açmıştır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında doğrudan bir yoruma rastlanmamıştır, ancak kampüs içinde aşırı hız yapan bir sürücünün köpeği ezerek öldürmesi, hız sınırı denetiminin ve güvenliğin sorgulanmasına neden olan münferit fakat ciddi bir olay olarak kaydedilmiştir.

Üniversitenin kuruluşu, en başından beri siyasi bir hamle olarak algılanmaktadır. Yorumlarda, Gazi Üniversitesi'nin bölünmesinin 'siyasi iktidarın böl parçala yönet düsturu' ile yapıldığı ve amacın Cumhuriyet'in değerlerini taşıyan köklü bir kurumu zayıflatmak olduğu sıkça ifade edilmektedir. Üniversiteye 'Hacı Bayram Veli' isminin verilmesi de bu siyasi ve ideolojik dönüşümün bir parçası olarak görülmekte ve eleştirilmektedir. Kampüs içinde 'ürpertici bir ülkücü varlığı'ndan bahsedilmesi ve Alparslan Türkeş posteri altında oturan grupların varlığı, belirli bir siyasi görüşün kampüste baskın olduğunu düşündürmektedir. Bu durum, üniversitenin bilimsel kimliğinden çok siyasi kimliğiyle öne çıktığı algısını yaratmaktadır.

Sosyal yaşam, üniversitenin zayıf yönlerinden biri olarak görülmektedir. Özellikle Gazi Üniversitesi dönemini bilen öğrenciler, eski hareketli ve eğlenceli ortamın artık kalmadığını, kampüslerin 'kasvete bürünmüş' bir halde olduğunu belirtmektedir. Dağınık kampüs yapısı ve ortak sosyal alanların yetersizliği, öğrencilerin bir araya gelmesini zorlaştırmakta ve canlı bir üniversite hayatının oluşmasını engellemektedir.

Üniversitenin teknolojik altyapısı, özellikle öğrenci otomasyon sistemi (OBS) ve diğer dijital platformlar üzerinden ciddi eleştiriler almaktadır. OBS'nin ders seçimi dönemlerinde çökmesi, hatalı uyarılar vermesi ve genel olarak kullanışsız olması, öğrencilerin en temel akademik işlemlerini yapmasını zorlaştırmaktadır. 'Bilger' adlı uzaktan eğitim sisteminin de öğrenci yoğunluğunu kaldıramayarak çökmesi, test edilmeden kullanıma sunulduğu izlenimini yaratmıştır. Üniversitenin web sitesinin dahi zaman zaman erişilemez veya sorunlu olması, teknolojik altyapının genel olarak zayıf ve sorunlu olduğunu göstermektedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Uluslararası fırsatlar ve dil eğitimi konusunda sınırlı sayıda fakat önemli bir yorum bulunmaktadır. İİBF gibi bazı bölümlerde %100 İngilizce eğitim verilmesine rağmen, bu eğitimin kalitesinin 'kötü' olduğu ve öğrenci profilinin de buna uygun olmadığı belirtilmektedir. Bu durumun, mezunların özel sektörde üst düzey pozisyonlarda yer almasını engellediği ifade edilmiştir. Ayrıca, üniversitenin bölünmesinin Erasmus gibi uluslararası programlarda sorunlara yol açtığına dair genel bir eleştiri de mevcuttur.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Üniversitenin imajı, kuruluşundan bu yana en tartışmalı ve olumsuz yorumlanan yönüdür. Yorumların büyük çoğunluğu, Atatürk'ün kurduğu ve imzasını taşıyan Gazi Üniversitesi gibi köklü bir markanın 'bir hiç uğruna yok edildiği' fikri etrafında birleşmektedir. 'Hacı Bayram Veli' isminin bir bilim kurumuna verilmesi 'komik' ve 'vizyonsuzluk' olarak nitelendirilirken, üniversite 'çıkma', 'toplama' ve 'yan char' gibi ifadelerle değersizleştirilmektedir. Öğrenciler, Gazi'li olarak girdikleri okuldan AHBVÜ'lü olarak mezun olmanın yarattığı kimlik krizini ve mağduriyeti sıkça dile getirmektedir. Bu durum, üniversitenin kendi marka değerini oluşturmasının önündeki en büyük engel olarak durmaktadır.

İdari personel ve öğrenci işlerinin işleyişi, üniversite hakkındaki en yoğun şikayetleri barındıran alanlardan biridir. Yorumlarda genel olarak bürokratik, ilgisiz ve çözüm odaklı olmayan bir yapıdan bahsedilmektedir. Öğrencilerin en basit bir belgeyi alabilmek için dahi defalarca arama yapması, sürekli başka birimlere yönlendirilmesi ve net cevaplar alamaması sıkça yaşanan durumlardır. Bir öğrencinin tezli yüksek lisansa kabul edildikten bir gün sonra 'yanlışlık olmuş' denilerek kaydının geri alınması ve harç yatıran bir başka öğrencinin kaydının silinmesi gibi ciddi hatalar, idari birimlerdeki ciddiyetsizlik ve koordinasyonsuzluğun boyutunu göstermektedir. Nadiren de olsa işini bilen ve yardımcı olan personelin varlığı ise istisna olarak belirtilmektedir.

İş ve kariyer olanakları açısından üniversitenin özellikle kamu sektörüne yönelik bir avantaj sağladığı düşünülmektedir. İİBF mezunları için 'memur olmak istiyorsanız 1. sıraya yazabilirsiniz' tavsiyesi, okulun bu alandaki gücünü göstermektedir. Ancak, yetersiz yabancı dil eğitimi nedeniyle özel sektörde üst düzey pozisyonlarda mezun sayısının az olduğu eleştirisi de bu tablonun diğer yüzünü oluşturmaktadır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.