ALANYA ALAADDİN KEYKUBAT ÜNİVERSİTESİ

Üniversitede adalet ve liyakat konuları, en ağır ve endişe verici iddiaların merkezinde yer almaktadır. Yorumlar, sistematik bir torpil ve adam kayırma mekanizmasının işlediğini öne sürmektedir. Özellikle bir akademisyen adayının kendi başvuru sürecini detaylandırdığı yorum, daha nitelikli olmasına rağmen nasıl engellendiğini ve kadronun iptal edildiğini anlatarak durumun vahametini gözler önüne sermektedir. Eski bir rektörün adının "para karşılığı kadro, kadro karşılığı sevişme" gibi skandal suçlamalarla anılması ve bu konudaki online eleştirilerin mahkeme kararıyla engellenmesi iddiaları, üniversitedeki adalet anlayışına dair derin bir güvensizlik ortamı yaratmaktadır.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda derin bir görüş ayrılığı mevcuttur. Bir yanda, özellikle muhasebe gibi bazı bölümlerde "gerçekten işini iyi yapan öğretmenler" olduğu ve bazı öğrencilerin öğretim üyelerinin öğrenime değer verdiğini görmesi gibi olumlu tecrübeler bulunmaktadır. Ancak bu bireysel parlamalar, genel tabloyu kaplayan karanlık iddiaların gölgesinde kalmaktadır. Yorumlarda üniversitenin eğitiminin "çöp", akademisyenlerinin "yetersiz" olduğu gibi çok sert eleştiriler yer alırken; en endişe verici olanlar, akademik personel alımlarında liyakatin hiçe sayıldığı, torpil ve siyasi/ideolojik kadrolaşmanın hakim olduğu yönündeki tekrarlanan ve detaylandırılan suçlamalardır. 2016'da yaşanan toplu akademisyen ihraçları ve eski bir rektörün adının karıştığı skandal iddiaları, kurumun akademik itibarına ve istikrarına dair ciddi şüpheler doğurmaktadır.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Derslerin işlenişi ve zorluk seviyesi konusunda tutarsız bir tablo çizilmektedir. Özellikle 2017 tarihli bir yoruma göre, lisans programlarının ilk yılında öğrencileri yoran ve okuldan soğutan bir "süzgeçten geçirme" stratejisi uygulanmaktadır. Temel matematik bilgisi zayıf olan öğrencilere ileri düzey konuların sorulması ve ders aralarının 3-4 saati bulması gibi uygulamalar, eğitim sürecini verimsizleştiren unsurlar olarak gösterilmiştir. Buna karşın, iki yıllık ön lisans programlarının ise çok daha kolay olduğu ve temel bir ilgiyle rahatlıkla geçilebileceği belirtilmiştir.

Güvenlik ve denetim konusunda hem olumlu gelişmeler hem de ciddi eksiklikler rapor edilmiştir. Olumlu tarafta, yakın zamanda kampüs çevresinin kapatılması ve girişlere kartlı sistem getirilmesi, fiziki güvenliğin artırıldığı yönünde bir adım olarak görülmektedir. Ancak diğer yandan, özellikle kampüs içindeki işletmeler üzerinde hiçbir idari denetimin olmaması ("denetim 0"), kantin gibi yerlerde öğrencilerin mağdur edilmesine zemin hazırlamaktadır.

Kampüs, üniversitenin en çok eleştirilen yönlerinden biridir. Yorumlar, "dağın eteklerine" kurulmuş, merkeze uzak, eksik ve ruhsuz bir "kampüsümsü" yerleşke portresi çizmektedir. Kuruluş yıllarında bir inşaat sahasını andıran kampüsün, aradan geçen yıllara rağmen hala "dağ taş" olduğu, içinde hayvanların otladığı ve öğrencilerin sosyal ihtiyaçlarını karşılamaktan uzak olduğu belirtilmektedir. Özellikle tanıtım filmlerindeki abartılı ve gerçek dışı kampüs tasvirleri ile mevcut durum arasındaki uçurum, öğrenciler arasında alay ve öfke konusu olmuştur. Son yıllarda yeni fakülte binalarının yapılması ve kampüs girişine kartlı sistem getirilmesi gibi olumlu adımlar atılsa da, kapalı bir otobüs durağı gibi temel bir ihtiyacın dahi karşılanmamış olması, genel memnuniyetsizliği pekiştirmektedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Yorumlar, üniversitenin siyasi atmosferden ve gruplaşmalardan azade olmadığını, tam aksine derinden etkilendiğini göstermektedir. 2016 yılında yaşanan siyasi olaylar sonrası akademik kadronun yaklaşık %40'ının ihraç edilmesi, üniversitenin işleyişini ve eğitim kalitesini sorgulatan büyük bir olay olarak kaydedilmiştir. Daha güncel bir yorum ise, idari ve akademik kadroların liyakatten ziyade siyasi ve cemaat bağlantılarına göre ("hakyolcu, menzilci, süleymancı, tügvacı") doldurulduğunu iddia ederek, bu durumun kemikleşmiş bir yapı oluşturduğunu öne sürmektedir. Buna karşın, ilk yıllardan bir yorumda kampüsün küçük ve kontrol altında olmasının bir sonucu olarak "ülkücü terörist şeyleri yok" denilmesi, aşırı uç siyasi öğrenci hareketlerinin barınamadığına işaret etmektedir.

Üniversitedeki sosyal yaşamın zayıflığı, en sık dile getirilen şikayetlerden biridir. Yorumcuların büyük bir kısmı, kampüste ve şehirde öğrenciler için sosyal aktivite imkanlarının "yok denecek kadar az" olduğunu belirtmektedir. Öğrencilerin hayatı genellikle "derse gir çık... hop kyk ya geç" şeklinde monoton bir döngü olarak tasvir edilmektedir. Deniz meraklısı olmayanlar için Alanya'nın cazip bir seçenek olmadığı vurgulanırken, bir yorumcunun "her gece partileyeyim" diyenlere okulu tavsiye etmesi, genel kanının aksine niş bir kitle için farklı bir deneyim potansiyeline işaret etse de, bu görüş azınlıkta kalmaktadır.

Üniversitenin teknolojik altyapısı ve donanımı yetersiz bulunmaktadır. İlk yıllardan itibaren üniversite web sitesinin "tam bir rezalet" olduğu ve yararlı bilgiler içermediği belirtilmiştir. Daha sonraki yorumlarda ise üniversitenin "teknik malzeme anlamında bitik" olduğu gibi genel bir eleştiri yer almıştır. En dikkat çekici eleştirilerden biri, üniversitede henüz bir kütüphane binası yokken devasa bir cami inşaatına öncelik verilmesidir. Bu durum, kaynakların ve önceliklerin akademik ihtiyaçlar doğrultusunda kullanılmadığı algısını güçlendirmiştir.

Kampüse ulaşım, neredeyse tüm yorumcuların birleştiği, üniversitenin "kanayan yarası" olarak nitelendirilen kronik bir sorundur. Üniversitenin şehir merkezine 13 km uzakta ve yokuşlu bir arazide yer alması, ulaşımı doğal olarak zorlaştırmaktadır. Buna ek olarak, toplu taşıma hizmetlerinin yetersizliği durumu daha da kötüleştirmektedir. Otobüslerin (202-101) özellikle ders saatlerinde "inanılmaz derecede dolu" olduğu, klimalarının sık sık çalışmadığı ve sefer aralıklarının 30 dakikayı bulduğu belirtilmiştir. Bu durum, öğrencilerin derslere zamanında yetişebilmek için bir saat öncesinden yola çıkmalarını gerektirmektedir. Yıllar içinde bu konuda hiçbir iyileşme rapor edilmemesi, ulaşım sorununun ciddiyetini ortaya koymaktadır.

Alanya'nın turistik konumu, yabancı dil pratiği için bir fırsat olarak görülse de, gerçekte bu potansiyelin tam olarak karşılanamadığı anlaşılmaktadır. Kış aylarında şehirde kalan turistlerin çoğunlukla Rus olması ve iyi İngilizce konuşamaması, İngilizce pratiği yapmak isteyen öğrenciler için bir hayal kırıklığı yaratmaktadır. Üniversitenin uluslararası öğrencilere ev sahipliği yapma potansiyeli olduğu düşünülse de, bu alana yeterli önemin verilmediği ve uluslararası öğrenci ofisi gibi birimlerdeki personelin tavrının olumsuz olduğu rapor edilmiştir.

Kampüs içerisindeki yeme-içme olanakları hakkında çelişkili görüşler bulunmaktadır. Bir yandan, ana yemekhanenin yemeklerinin genel olarak beğenildiği ("bana göre güzel yemekleri vardır") ancak zaman zaman kuyrukların bina dışına taştığı belirtilmektedir. Diğer yandan, özellikle İşletme Fakültesi kantini gibi alternatifler, fahiş fiyatlar uygulamak, kaba davranmak ve kartlı ödeme kabul etmemek gibi nedenlerle şiddetle eleştirilmektedir. KYK yurdundaki yemeklerin kalitesinin de iyi olmadığı rapor edilmiştir.

Alanya'da öğrenci için barınma, en temel sorunlardan biri olarak öne çıkmaktadır. KYK yurtları, yemekleri eleştirilse de temel barınma, duş, internet gibi ihtiyaçlar için "refahlı bir ortam" olarak görülmektedir. Ancak özel konaklama seçenekleri ciddi bir problem teşkil etmektedir. Yorumlar, Alanya'da kiralık ev bulmanın "zor" olduğunu, kiraların "uçuk" seviyelerde bulunduğunu ve ev sahiplerinin öğrencilere sorun çıkarma eğiliminde olduğunu göstermektedir. Turizm sezonu öncesi öğrencilerin evden çıkarılması gibi uygulamalar da yaşanan mağduriyetler arasındadır.

Üniversitenin imajı, hem dışarıdan algısı hem de öğrenciler nezdindeki değeri açısından oldukça sorunludur. En belirgin sorunlardan biri, isminin kısaltması olan "AKÜ"nün alay konusu olması ve mezunların iş hayatında "sanayiden mi mezun oldun?" gibi esprilere maruz kalma potansiyelidir. Yeni kurulmuş olması ve adının duyulmamışlığı, "işsizlik erteleme kurumu" gibi aşağılayıcı tanımlamalara yol açmaktadır. Üniversitenin abartılı ve gerçek dışı tanıtım filmleri de bu imaj sorununu derinleştiren bir faktör olarak öne çıkmaktadır. Akdeniz Üniversitesi'nden ayrılarak kurulması, ilk yıllarda bazı öğrencilerde "pişmanlık" ve "kötü oldu" hissi yaratmıştır.

İdari personel, özellikle de öğrenci işleri birimleri, öğrencilerin en çok şikayet ettiği konuların başında gelmektedir. Yorumlar, personelin genel olarak "rezalet" düzeyinde ilgisiz, alakasız ve bilgisiz olduğunu göstermektedir. Öğrencilere uzaktan ve küçümseyici bir tavırla yaklaşıldığı, en basit bir belgeyi verme yetkilerinin bile olmadığını söyledikleri ve sorun çözmekten uzak oldukları yönünde ciddi eleştiriler bulunmaktadır. Uluslararası öğrenci birimindeki personelin üslubu da çirkin olarak nitelendirilmiştir. Bu genel olumsuz tablonun tek istisnası, Sağlık Bilimleri Fakültesi'ndeki bir personelin "dünya tatlısı" ve yardım odaklı olarak tanımlanmasıdır; ancak bu, genel kuralı bozmayan bir istisna olarak kalmaktadır.

Mezuniyet sonrası iş ve kariyer olanakları konusunda taban tabana zıt görüşler mevcuttur. Karamsar bakış açısına göre, üniversite diploması "çöp" olarak nitelendirilmekte ve üniversitenin "AKÜ" kısaltması nedeniyle mezunların "akücü" olacağı gibi alaycı yorumlar yapılmaktadır. Bu görüş, torpil olmadan iş bulmanın zor olduğunu ima etmektedir. Buna karşın, çok daha olumlu bir yorumda ise mezunların "büyük şirketlere yerleştiği" iddia edilmektedir. Öğrencilik sırasında en somut iş fırsatı ise Alanya'nın turizm sektöründe yaz aylarında part-time çalışma imkanı olarak belirtilmektedir.

Alanya, öğrenciler için iki ucu keskin bir kılıç olarak tanımlanmaktadır. Bir yanda Akdeniz iklimi, denizi ve turistik yapısı sayesinde yaz aylarında çalışma imkanı gibi pozitif yönler sunmaktadır. Ancak bu turistik kimlik, aynı zamanda şehrin bir "öğrenci şehri" olmasının önündeki en büyük engeldir. Yorumlarda Alanya'nın "biraz pahalı" olduğu, esnafın öğrenciyi "gelir kaynağı olarak gördüğü" ve kış aylarında sosyal hayatın "ölü" olduğu sıkça vurgulanmaktadır. Antalya şehir merkezine olan 2 saatlik uzaklığı da, büyükşehir imkanlarından faydalanmayı zorlaştıran bir diğer etmendir. Şehir, daha çok sakin ve emeklilik hayatı tadında bir öğrencilik geçirmek isteyenlere hitap ediyor gibi görünmektedir.