AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ

Adalet ve eşitlik konularında üniversite yönetimi ciddi eleştiriler almaktadır. Özellikle son yıllardaki yorumlarda adam kayırmacılık, torpil ve siyasi/tarikat bağlantılarına dayalı kadrolaşma iddiaları öne çıkmaktadır. Bir hocayla tartışmanın öğrencinin okul hayatını bitirebileceği, haklı olunsa dahi bir sonuç alınamayacağı gibi iddialar, adaletsizlik hissini pekiştirmektedir. Mimarlık Fakültesi'nde bazı öğrencilere ayrıcalık tanındığı, ders seçimlerinde adaletsiz davranıldığı ve Tıp Fakültesi öğrencilerinin diğer bölümlere göre daha ağır şartlara maruz bırakıldığı gibi spesifik şikayetler de bulunmaktadır. Öğrencinin değersiz görüldüğü ve kimsenin öğrenciyi umursamadığı hissi, farklı yıllardaki birçok yorumda ortak bir tema olarak göze çarpmaktadır.

Akademik kalite konusunda üniversite ikiye ayrılmış bir tablo sunmaktadır. Tıp ve Hukuk fakülteleri, istikrarlı bir şekilde başarılı ve kaliteli olarak nitelendirilirken, diğer fakülteler, özellikle Mühendislik ve İİBF, ciddi eleştirilere maruz kalmaktadır. Yorumlarda, 2010'lu yıllardan itibaren eğitim kalitesinin düştüğü, hocaların egoist ve ilgisiz olduğu, derslerin güncel olmadığı ve liyakatsiz atamaların (torpil, kadrolaşma) arttığı sıkça dile getirilmiştir. 2020 sonrası yorumlarda ise bu durumun, yetkin akademisyenlerin tasfiye edilmesiyle daha da kötüleştiği iddia edilmektedir. Buna karşın, öğrenmek isteyen öğrenciye yardımcı olacak değerli hocaların varlığından da bahsedilmekte, ancak bu durumun genele yayılmadığı anlaşılmaktadır. Özellikle sayısal bölümlerdeki laboratuvar ve materyal eksiklikleri de eski tarihli yorumlardan beri süregelen bir sorundur.

Verilen metinlerde üniversitenin sunduğu burslar veya sistematik maddi destek programları hakkında doğrudan bir yoruma rastlanmamıştır. Ancak, bir öğrencinin maddi zorluklarını rektörlüğe bildirmesi üzerine kendisine sadece yemekhane kartı teklif edilmesi, üniversitenin bu konuda proaktif veya yeterli bir desteğe sahip olmadığı izlenimini vermektedir.

Derslerle ilgili yorumlar genellikle ders seçimi ve not sistemi üzerine yoğunlaşmaktadır. Özellikle 2010'lu yıllarda ders kayıt sistemindeki aksaklıklar ve notlandırmadaki belirsizlikler (GANO hesaplama hataları, çan eğrisi sorunları) öğrencilerin en büyük şikayetlerinden biri olmuştur. Ders geçme notunun 70 gibi yüksek bir seviyede olması da eleştirilmiştir, ancak sonradan 60'a çekildiği belirtilmiştir. Kütüphanede mühendislik gibi bölümlere ait kaynak bulmanın zor olduğu, daha çok Tıp ve Hukuk odaklı olduğu ifade edilmiştir. Pandemi döneminde ise online sınav sisteminin adaletsiz ve sorunlu olduğu yönünde ciddi eleştiriler bulunmaktadır.

Üniversitedeki güvenlik ve denetim algısı yıllar içinde büyük çelişkiler ve ciddi sorunlar barındırmıştır. 2000'li yılların sonlarına doğru yapılan yorumlarda bir yandan kampüse "elini kolunu sallayarak" girilebildiği belirtilirken, diğer yandan aynı dönemde silahlı çatışmaların ve siyasi grupların şiddet eylemlerinin yaşandığı görülmektedir. Bu durum, güvenliğin etkisiz veya yanlı olduğu iddialarını güçlendirmiştir. Son yıllarda ise sorunlar daha da vahim bir hal almıştır. Kampüs içindeki başıboş ve saldırgan köpek sürüleri, yurtlarda yaşanan şüpheli öğrenci ölümleri ve intiharlar, güvenlik zafiyetinin en ciddi göstergeleridir. Güvenlik personelinin zaman zaman keyfi ve agresif davrandığı, öğrencileri korumak yerine onlara baskı uyguladığı da belirtilen şikayetler arasındadır.

Kampüs yapısı, Akdeniz Üniversitesi'nin en çok övülen ve hemen hemen tüm yorumlarda olumlu olarak bahsedilen özelliğidir. Yıllar boyunca 'Türkiye'nin en iyi kampüslerinden biri', 'cennet gibi', 'şehir içinde bir şehir' gibi ifadelerle betimlenmiştir. Geniş ve yeşil alanları, üç merkez ilçenin kesişim noktasındaki mükemmel konumu, içinde Olbia, Yakut ve Ceypark gibi üç ayrı çarşı barındırması, stadyum, gölet, botanik bahçesi gibi olanakları sürekli takdir toplamıştır. Kampüsün Konyaaltı sahiline yürüme mesafesinde olması da büyük bir avantaj olarak görülmektedir. Olumsuz yorumlar ise genellikle kampüsün aşırı büyük olmasından kaynaklanan yürüme zorluğu, bazı fakültelerin (özellikle yeni yapılanların) izole konumu ve son yıllarda yapılan bazı mimari değişikliklerin (Meltem kapısı gibi) eleştirilmesiyle sınırlıdır.

Kampüs içi ulaşım, 2018 yılına kadar kampüse giren şehir içi otobüsleri ve ücretsiz ring servisleri ile oldukça olumlu bir yapıya sahipken, bu sistemin değişmesiyle birlikte eleştirilerin odağı haline gelmiştir. 2018'den sonra devreye giren yeni ring sisteminin (AU101, AU102) yetersiz ve güvenilmez olduğu, "ya peş peşe 50 tane gelir yada 1 saat hiç gelmez" ifadesiyle sıkça dile getirilmiştir. Traktöre benzetilen yavaş servis araçları da eleştirilen bir diğer noktadır. Kampüsün büyüklüğü göz önüne alındığında, verimsiz bir ring sisteminin öğrenciler için büyük bir sorun teşkil ettiği anlaşılmaktadır.

Üniversitedeki siyasi ortam, yıllar içinde değişkenlik göstermiştir. 2008 yılındaki yorumlar, sağ ve sol görüşlü gruplar arasında silahlı çatışmaya varan çok ciddi ve şiddetli olayların yaşandığını göstermektedir. Bu dönemde faşist saldırıların arttığı ve yönetimin bu durumu baskıyı artırmak için kullandığı iddia edilmiştir. 2011'deki bir yorumda ise okulda farklı siyasi ve ideolojik grupların (örgüt sempatizanları, Fethullahçılar, Ülkücüler) varlığından bahsedilmiş ancak bu grupların kendi hallerinde olduğu belirtilmiştir. 2021 ve 2023 tarihli daha güncel yorumlar, siyasetin üniversite yönetimine ve kadrolaşmaya doğrudan etki ettiğini, Alperenci ve Ülkücü grupların kampüste baskı kurduğunu öne sürmektedir. Genel olarak, apolitik bir görünüm sergilemeye çalışsa da Akdeniz Üniversitesi'nin özellikle belirli dönemlerde yoğun siyasi gerilimlere sahne olduğu anlaşılmaktadır.

Sosyal yaşam, Akdeniz Üniversitesi'nin en güçlü ve en çok konuşulan yanıdır. Üniversite, sayısız öğrenci kulübü, etkinlikleri ve kampüs içi sosyal mekanları (Olbia, Yakut, Ceypark çarşıları) ile öğrencilere zengin bir sosyal çevre vaat etmektedir. Özellikle öğrenci kulüplerine katılım şiddetle tavsiye edilmekte, bu kulüplerin kişisel gelişim ve çevre edinme açısından çok faydalı olduğu vurgulanmaktadır. Tiyatro, dağcılık, fotoğrafçılık, dans gibi çok çeşitli ve aktif toplulukların varlığı öne çıkar. Ancak bu canlı sosyal hayatın bir de karanlık yüzü vardır; bazı yorumcular ortamı 'fitne fücur yuvası' olarak nitelendirmiş, öğrencilerin derslerden çok eğlenceye odaklandığını, ilişkilerin yüzeysel ve materyalist olduğunu belirtmiştir. Bahar şenliklerinin kalitesinin son yıllarda düştüğü ve eski görkemli günlerinin özlendiği de sıkça dile getirilen bir eleştiridir.

Üniversitenin teknolojik altyapısı, özellikle öğrenci otomasyon sistemi (OBS/AKDOS), on yılı aşkın süredir öğrencilerin en büyük ve en istikrarlı şikayet kaynağıdır. Sistem, 'bok gibi', 'rezalet', 'insanı kanser eden' gibi ifadelerle anılmakta ve özellikle ders kayıt dönemlerinde sürekli çökerek büyük bir kaosa neden olmaktadır. Üniversitenin web sitesi de 'kalitesiz' ve 'kullanışsız' olarak nitelendirilmiştir. Notların zamanında girilmemesi, sistemdeki hatalar yüzünden öğrencilerin mağdur olması ve yönetimin bu sorunu yıllardır çözememesi, üniversitenin bu alanda tamamen sınıfta kaldığını göstermektedir. Yüz nakli gibi büyük tıbbi başarılara imza atarken temel bir ders kayıt sistemini çalıştıramaması, öğrenciler tarafından ironik bir dille eleştirilmiştir.

Üniversiteye şehir içinden ulaşım genel olarak kolay ve sorunsuz olarak değerlendirilmektedir. Kampüsün merkezi konumu sayesinde Antalya'nın her yerinden otobüslerin kampüse çıkması büyük bir avantaj olarak görülmektedir. Ancak, özellikle 2010'lu yılların başlarında ulaşımın hala tam çözülemediği yönünde yorumlar da mevcuttur. Gece 12'den sonra toplu taşımanın durması ise öğrenciler için önemli bir kısıtlama olarak belirtilmiştir. Şehir dışından gelenler için otogar ve havalimanına ulaşımın kolay olduğu da ifade edilen olumlu yönlerdendir.

Uluslararası fırsatlar ve yabancı dil eğitimi hakkında çok sınırlı sayıda yoruma rastlanmıştır. Mevcut yorumlar, bu alanda da bürokratik engellerin ve ilgisizliğin hakim olduğunu göstermektedir. Öğrenci değişim programlarına gitmek isteyen bir öğrencinin, uluslararası işbirliği biriminin üşenmesi nedeniyle onay alamadığı belirtilmiştir. Bir başka yorumda ise İİBF'deki kaliteli Fransızca hazırlık programının kaldırıldığı ve bu durumun bölümü geriye götürdüğü ifade edilmiştir. Genel olarak, üniversitenin uluslararasılaşma konusunda potansiyelini kullanamadığı ve idari engellerin öğrencilerin bu fırsatlardan yararlanmasını zorlaştırdığı izlenimi edinilmektedir.

Yemekhane, genel olarak 'fiyatına göre iyi' olarak değerlendirilmektedir. Öğrenciler için ucuz bir karın doyurma alternatifi sunduğu konusunda bir fikir birliği vardır. Yemeklerin kalitesi 'kötü değil' veya 'ortalama' olarak nitelendirilirken, bazen "bildiğiniz bim tavuk köftesi ve patates kızartması" gibi benzetmelerle sıradanlığı eleştirilmiştir. Fiyat artışları ve bu artışlara karşı yapılan eylemler, özellikle 2014 yılındaki yorumlarda dikkat çekmektedir. İkinci öğretim öğrencilerinin akşam yemekleri için daha fazla ücret ödemesi bir haksızlık olarak görülmüştür. Ayrıca, yemekhaneye erken gitmenin az, geç gitmenin ise bol porsiyonla sonuçlandığına dair ilginç bir gözlem de paylaşılmıştır.

Barınma konusunda yorumlar, KYK yurtları ve özel konaklama seçenekleri olarak ikiye ayrılmaktadır. Özellikle 2004 tarihli çok detaylı bir yorum, KYK yurdunu insanlıktan çıkaran, kalabalık, kurallarla dolu ve konforsuz bir yer olarak tanımlayarak "yurttan kurtulun!" çağrısı yapmaktadır. 6 kişilik odalar, hijyen sorunları, katı kurallar ve kalitesiz yemekler bu eleştirilerin temelini oluşturur. Daha güncel yorumlarda ise yurtların konumunun (Kültür, Gülveren, Ahatlı) ve fiyatlarının makul olduğu, özellikle Kültür mahallesinin öğrenciler için popüler bir bölge haline geldiği belirtilmiştir. KYK yurdundaki gece giriş saati kısıtlaması (23:00) ise 2024 tarihli bir yorumda hala güncel bir sorun olarak eleştirilmiştir. Genel olarak, kampüse yakın ev veya apart seçenekleri, imkanı olanlar için yurtlara göre daha cazip bir alternatif olarak görülmektedir.

Akdeniz Üniversitesi'nin imajı, yıllar içinde önemli bir erozyona uğramış görünmektedir. 2000'li yılların başında 'mutlu üniversite' sloganı ve tatil köyü konseptiyle anılırken, 2010'lardan itibaren 'liseden bozma', 'taşra üniversitesi' gibi eleştiriler almaya başlamıştır. 2020'li yıllara gelindiğinde ise imaj oldukça olumsuzdur. 'Kaymakamlık gibi okul', 'kalitesiz öğrencilerinin kötülediği üniversite' gibi ifadelerle anılmış, yolsuzluk iddiaları, liyakatsizlik, düşen sıralamalar ve yurtlarda yaşanan trajik olaylar (cinayet, intiharlar) imajına büyük zarar vermiştir. Üniversitenin tek çekiciliğinin Antalya'da yer alması olduğu ve bu avantajın arkasına sığındığı sıkça tekrarlanan bir eleştiridir. Buna karşın, özellikle Tıp Fakültesi'nin yaptığı başarılı organ ve yüz nakilleri, üniversitenin ulusal ve uluslararası alanda prestijini artıran önemli başarılar olarak kayıtlara geçmiştir.

İdari personel ve yönetimle ilgili yorumlar ezici bir çoğunlukla olumsuzdur. Özellikle öğrenci işleri, yıllardır süregelen bir şikayet kaynağıdır. 'Suratsız memurlar', 'işini yapmayan personel', 'sağlıklı bir bireyin dr. leckter olarak çıkacağı yer' gibi ifadelerle tanımlanmıştır. 2011 tarihli bir yorum, güler yüzlü personelin tasfiye edilip yerine liyakatsiz ve kaba kişilerin getirildiğini, bunun siyasi kadrolaşmanın bir sonucu olduğunu iddia etmektedir. Rektörlük yönetimi de sıkça eleştirilmiştir; yolsuzluk iddiaları, öğrencilerin taleplerini görmezden gelme, sorunlara çözüm bulmama ve son yıllarda sosyal medyada bile öğrenci yorumlarına kapalı bir tutum sergileme gibi konular öne çıkmaktadır. Nadir bir olumlu nokta olarak, 2017-2018 civarında bir rektörün Twitter'ı aktif kullanması ve öğrencilere yanıt vermesi takdir toplamış, ancak bu durumun kalıcı olmadığı anlaşılmaktadır.

İş ve kariyer fırsatları konusunda yapılan yorumlar oldukça olumsuzdur. Antalya'da öğrenciyken insani koşullarda part-time iş bulmanın neredeyse imkansız olduğu, bulunan işlerin ise sömürüye dayalı olduğu belirtilmiştir. Üniversitenin kariyer desteği konusunda da yetersiz kaldığı anlaşılmaktadır. Dereceyle mezun olan bir öğrencinin dahi okuldan bir destek görmediği ve hemen iş hayatına atılmak zorunda kaldığı ifade edilmiştir. Fuar gibi etkinliklerde host/hostes olarak çalışmak, kısa sürede iyi para kazanmanın tek yolu olarak tavsiye edilmiştir. Genel kanı, Akdeniz Üniversitesi mezunu olmanın, torpil olmadan iş ararken negatif bir etki yarattığı yönündedir.

Antalya'da öğrenci olmak, yorumculara göre hem büyük bir avantaj hem de bir dizi zorluk barındırmaktadır. Şehrin en büyük artıları, Türkiye'nin en yaşanabilir şehirlerinden biri olması, doğal güzellikleri (deniz, plajlar, ilçeler) ve sosyal olanaklarıdır. Özellikle Kaleiçi, barları ve canlı gece hayatıyla öğrencilerin uğrak noktasıdır. Ancak, şehrin olumsuz yönleri de sıkça vurgulanmıştır. Yaz aylarındaki bunaltıcı sıcak ve nem, kış aylarındaki aralıksız muson yağmurları iklimin zorlukları olarak öne çıkar. Şehrin bir turizm merkezi olması, hayat pahalılığını ve özellikle ev kiralarının yüksekliğini beraberinde getirmektedir. Ayrıca, esnafın öğrenciyi 'yolunacak kaz' olarak gördüğü ve iş bulma koşullarının insani olmadığı yönünde ciddi şikayetler de bulunmaktadır. Deniz, ilk başta büyük bir çekim merkezi olsa da, zamanla sıradanlaştığı ve öğrencilerin denize gitmeye üşendiği de belirtilen bir durumdur.