AFYON KOCATEPE ÜNİVERSİTESİ

Üniversite yönetimi ve akademik kadro içinde adalet ve eşitlik ilkelerinin zedelendiğine dair çok sayıda ve ciddi iddia bulunmaktadır. Yorumlarda, cemaatlere veya siyasi görüşlere yakın olan öğrencilerin ve personelin kayırıldığı, liyakat yerine ahbap-çavuş ilişkilerinin ve hemşehriliğin (Bolvadinli dekan örneği) atamalarda belirleyici olduğu sıkça vurgulanmıştır. Sayıştay raporuyla belgelenen yolsuzluk iddiaları, öğrencilerden toplanan paraların usulsüz harcanması ve fişleme anketleri gibi olaylar, kurumdaki adalet algısını derinden sarsmıştır. Hak eden kişilere kadro verilmediği ve kul hakkı yenildiği yönündeki kişisel tanıklıklar, bu kategorideki olumsuz havayı pekiştirmektedir.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi, üniversitenin en çok tartışılan ve en çelişkili yorumları barındıran konusudur. Genel eğilim, eğitimin yetersiz, ezberci ve ufuk açmaktan uzak olduğu yönündedir. 2010'lu yıllardaki yorumlar, hocalarda liyakatsizlik, kibir, siyasi veya cemaat odaklı gruplaşma gibi ciddi eleştirilere odaklanırken, daha güncel yorumlarda bazı bölümlerdeki hocaların kalitesi ve yardımseverliği övülmektedir. Özellikle İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi (İİBF) ve Devlet Konservatuvarı gibi birimlerde nitelikli akademisyenlerin varlığı kabul edilirken, genel olarak üniversitenin bir "ODTÜ, İTÜ, Boğaziçi kalitesi" sunmadığı, hatta pek çok öğrencinin kurumu "yüksek lise" olarak nitelediği görülmektedir. Moleküler Biyoloji ve Genetik gibi bölümlerde hocaların iyi olmasına rağmen laboratuvar gibi pratik imkanların yetersizliği, eğitimin kalitesini düşüren bir başka faktör olarak belirtilmiştir.

Üniversitenin öğrencilere sağladığı maddi destekler konusunda çelişkili durumlar göze çarpmaktadır. Bir yandan öğrencilerden "zorunlu bağış" adı altında para toplanması ve bu durumun mahkemelik olması gibi olumsuz olaylar yaşanırken, diğer yandan öğrenci statüsünde çalışanlara bir dönem sigorta sağlandığı veya kısmi zamanlı çalışma imkanı sunulduğu belirtilmiştir. Ancak okulu uzatan öğrencilerin bu çalışma imkanından men edilmesi, üniversitenin öğrenciye bakış açısını gösteren bir başka eleştiri konusu olmuştur.

Derslerin işlenişi ve içeriği konusunda yapılan yorumlar, genellikle teorik bilginin ezbere dayalı olarak aktarıldığı ve pratik uygulamaların yetersiz kaldığı yönündedir. Özellikle Moleküler Biyoloji ve Genetik gibi uygulamalı bilimlerde, laboratuvar imkanlarının kısıtlı olması nedeniyle öğrencilerin gerekli pratik eğitim saatini alamadığı ciddi bir sorun olarak öne çıkmaktadır. Bazı yorumlarda ise bütünleme sınavının olmaması ve yaz okulunun bir gelir kapısı olarak kullanılması eleştirilirken, daha sonraki yıllarda bütünleme sınavının geri geldiği bilgisi bu sorunun çözüldüğünü göstermektedir. Ayrıca, ders geçmenin belirli gruplara yakın olmak veya kopya çekmek gibi gayriresmi yollarla kolaylaştığına dair ciddi iddialar da bulunmaktadır.

Kampüs güvenliği ve denetim anlayışı, öğrenciler tarafından genellikle olumsuz ve baskıcı olarak algılanmaktadır. Güvenlik görevlilerinin tavırları "artist" veya "CIA, Mossad ajanı" gibi benzetmelerle eleştirilmiş, öğrencilere karşı keyfi ve sert davrandıkları iddia edilmiştir. Farklı yerleşkeler arasında geçişin yasaklanması gibi anlamsız uygulamalar, üniversitenin bir "yüksek lise" gibi yönetildiği algısını güçlendirmiştir. Ayrıca kütüphanede yan yana oturan çiftlere müdahale edilmesi veya fakülte binaları çevresinde akşam saatlerinde oturmanın yasaklanması gibi uygulamalar, özgürlükleri kısıtlayıcı olarak görülmüştür.

Üniversitenin kampüs yapısı, modern ve görkemli binalarla çorak ve ruhsuz bir arazi arasındaki tezatlıkla tanımlanmaktadır. Özellikle Ahmet Necdet Sezer (ANS) Kampüsü, "şaheser bir rektörlük binasına" sahip olmasına rağmen, öğrenciler tarafından sıkça "çöl", "bataklık" veya "tarla" olarak nitelendirilmiştir. Ağaçlandırmanın yetersiz olması, rüzgarlı ve soğuk iklimle birleşince kampüs hayatını zorlaştırmaktadır. Fakültelerin dağınık yerleşimi ve aralarındaki mesafeler, yürümenin zor olduğu bir yapı oluşturmuştur. Son yıllardaki yorumlarda kampüsün bakımlı ve temiz olduğu, bina kondisyonunun yüksek olduğu belirtilse de, sosyal alanların yetersizliği ve başıboş köpek sorunu gibi problemler devam etmektedir.

Kampüsün geniş ve dağınık yapısı, fakülteler arası ulaşımı bir sorun haline getirmektedir. Bu soruna çözüm olarak sunulan ring otobüsü hizmetinin varlığı olumlu bir nokta olarak kaydedilmiştir. Ancak kampüsün büyüklüğü nedeniyle yürüyerek bir yerden bir yere gitmenin zor olduğu genel bir kanıdır.

Üniversitede siyasi ve ideolojik gruplaşmaların belirgin olduğu, öğrenci ve yönetim ilişkilerini etkilediği anlaşılmaktadır. Özellikle 2010'lu yılların başındaki yorumlarda ülkücü grupların etkinliğinden, cemaat yapılanmalarının ve iktidar yanlısı bir duruşun hakimiyetinden bahsedilmektedir. Üniversite senatosunun, ODTÜ'de yaşanan olaylar sonrası yaptığı ve iktidarın icraatlarını öven açıklaması, kurumun siyasi tarafsızlığına yönelik eleştirileri beraberinde getirmiştir. FETÖ ile bağlantılı personelin görevden alınması gibi gelişmeler de üniversitenin siyasi çalkantılardan etkilendiğini göstermektedir.

Üniversitedeki sosyal yaşam, genel kanıya göre oldukça zayıf ve yetersizdir. Uzun yıllar boyunca bahar şenliklerinin yapılmaması, en sık dile getirilen şikayetlerden biridir. Kampüs içindeki sosyal aktivite ve mekanların (Vadi Kafe dışında) neredeyse hiç olmaması, öğrencileri kendi evlerinde veya kampüs dışındaki sınırlı seçeneklere mahkum etmektedir. Öğrenci kulüplerinin, bu yokluk içinde sosyalleşmek için tek alternatif olduğu vurgulanmıştır. Şehirdeki sosyal imkanların kısıtlılığı da kampüsteki bu durumu daha da belirgin hale getirmektedir.

Üniversitenin teknolojik altyapısı, özellikle öğrenci bilgi sistemi ve internet erişimi konularında ciddi eleştiriler almaktadır. Notların açıklandığı web sitesinin sınav dönemlerinde çökmesi, kronik bir sorun olarak defalarca belirtilmiştir. KYK yurtlarındaki internetin "felaket" olması da öğrencilerin şikayet ettiği bir başka konudur. Buna karşın, üniversitenin yeni ve kapsamlı bir kütüphaneye sahip olması, teknolojik ve fiziki altyapı konusunda atılmış olumlu bir adım olarak öne çıkmaktadır.

Kampüsün şehir merkezine uzaklığı ve ulaşım imkanları, öğrenciler için önemli bir sorun teşkil etmektedir. Merkeze minibüsle yaklaşık 10-20 dakika süren yolculuk, özellikle sınav dönemlerinde yaşanan trafik yoğunluğu nedeniyle daha da zorlaşmaktadır. Ulaşımın tek bir hat üzerinden (Gazlıgöl yolu) yapılması bu yoğunluğun ana sebebi olarak görülmektedir. Şehirlerarası ulaşım konusunda ise Afyonkarahisar'ın kavşak noktasında olması, tren ve otobüs seçeneklerinin bulunması bir avantaj olarak değerlendirilmektedir.

Üniversitenin uluslararasılaşma ve yabancı dil eğitimi konusundaki çabaları karışık sonuçlar vermiştir. Hazırlık eğitiminin genel olarak iyi olmadığı ve zorunlu değilse okunmaması gerektiği tavsiye edilmektedir. Ancak üniversitenin "mavi diploma" (diploma eki) veriyor olması, mezunlar için Avrupa'da bir avantaj olarak görülmektedir. Erasmus programıyla ilgili olarak ise, Uluslararası İlişkiler birimindeki personelin (özellikle Ezgi Hoca) çok yardımcı ve destekleyici olduğu, bu sürecin sorunsuz ilerlemesini sağladığı belirtilerek olumlu bir deneyim aktarılmıştır.

Yemekhane hizmetleri genel olarak olumlu değerlendirilmekle birlikte, fiyatların diğer üniversitelere göre pahalı olması bir eleştiri konusu olmuştur. Kampüs içindeki kafe sayısının yetersizliği ve menülerin kısıtlılığı da dikkat çeken diğer bir noktadır.

Barınma olanakları konusunda öğrenciler arasında net bir ayrım göze çarpmaktadır. KYK yurtları, özellikle yeni yapılanlar, oldukça olumlu yorumlar almaktadır. Odaların 4 kişilik, içinde özel banyo-tuvalet bulunan, temiz ve ferah yapıda olduğu, "efsane" olarak nitelendirildiği belirtilmiştir. Kampüs içindeki özel yurt (Üniyurt) ise daha çok maddi durumu iyi olan öğrencilere hitap eden kaliteli bir seçenek olarak görülmektedir. Buna karşın, okulun karşısındaki Erenler semtinde bulunan apart ve evlerin kiralarının yüksekliği, öğrencilerin en büyük şikayetlerinden biridir.

Afyon Kocatepe Üniversitesi'nin imajı, resmi tanıtımlarla öğrenci algısı arasında büyük bir farklılık sergilemektedir. Resmi anlatıda sürekli büyüyen, gelişen ve modern bir kurum portresi çizilirken, öğrenci yorumlarında üniversite sık sık "okulumsu", "yüksek lise", "taşra diploma alma kurumu" gibi ifadelerle küçümsenmektedir. Özellikle 2014 yılında yapılan tanıtım filminin "kalitesizliği ve yaratıcılıktan uzaklığı" bile üniversitenin genel durumu hakkında bir ipucu olarak sunulmuştur. Üniversitenin adının "AKÜ" olarak kısaltılması, bazı öğrenciler tarafından alaycı bir şekilde "Amına Kodumun Üniversitesi" olarak açılmıştır. Genel olarak, üniversitenin dışarıya yansıttığı imajın, içerideki gerçekliği yansıtmadığı konusunda güçlü bir kanı vardır.

İdari personele yönelik yorumlar, neredeyse tamamen olumsuzdur. Öğrenci işleri başta olmak üzere idari birimlerin ilgisiz, yavaş ve öğrenciye yardımcı olmayan bir tavır sergilediği sıkça dile getirilmiştir. Kantincilerden memurlara kadar pek çok personelin öğrenciye karşı olumsuz bir tutum içinde olduğu, bürokratik işlemlerin zorlukla yürütüldüğü ve öğrencilerin muhatap bulmakta zorlandığı anlaşılmaktadır. Rektörlük ve dekanlık gibi üst düzey yönetim birimleri de kayırmacılık, yolsuzluk ve siyasi tarafgirlik gibi ciddi iddiaların merkezinde yer almaktadır.

Afyon Kocatepe Üniversitesi mezunlarının iş ve kariyer olanakları, büyük ölçüde öğrencinin kişisel çabasına bağlı olarak değişmektedir. Üniversitenin genel eğitim kalitesinin düşük olduğu algısı, mezunların iş bulma olasılığını olumsuz etkileyen bir faktör olarak görülmektedir. Özellikle "yatarak, 0 bilgi, naylon staj" gibi yöntemlerle mezun olanların işsiz kalma ihtimalinin yüksek olduğu vurgulanmıştır. Ancak, bir öğrencinin okulu bitirmeden bir Amerikan şirketinde müdür yardımcısı olarak iyi bir maaşla çalışması gibi örnekler, kişisel başarının mümkün olduğunu göstermektedir. Üniversitenin sağladığı mavi diploma ise uluslararası kariyer hedefleyenler için bir avantaj olarak sunulmaktadır.

Afyonkarahisar şehri, öğrenciler tarafından genellikle olumsuz bir deneyim olarak tanımlanmaktadır. Şehrin muhafazakar, yobaz ve öğrenciye karşı mesafeli halkı en sık tekrarlanan şikayetlerdir. Esnafın öğrenciyi bir gelir kapısı olarak gördüğü ve "tok satıcı" olduğu, hayat pahalılığının (özellikle Erenler semtinde) yüksek olduğu belirtilmiştir. Sosyal hayatın (alkollü mekan, kafe, sanatsal etkinlikler vb.) sıfıra yakın olması ve şehrin sert iklimi (-25 dereceleri gören soğuk) öğrencilerin adaptasyonunu zorlaştıran temel faktörlerdir. Şehir için "Yozgat'ın Ege versiyonu" gibi benzetmeler yapılmış, ancak bazı öğrenciler de karşılarına yardımsever insanların çıktığını ve önyargılı olunmaması gerektiğini ifade etmiştir.