ADANA ALPARSLAN TÜRKEŞ BİLİM VE TEKNOLOJİ ÜNİVERSİTESİ

Verilen metinlerde bu konu hakkında doğrudan bir yoruma rastlanmamıştır.

Akademik kadro ve eğitim kalitesi konusunda belirgin bir görüş ayrılığı mevcuttur. Bir grup öğrenci ve veli, üniversitenin özellikle teknik alanlarda kaliteli bir eğitim verdiğini, akademisyenlerin değerli ve iyi eğitimli olduğunu vurgulamaktadır. Ancak bu olumlu tabloya karşın, özellikle İngilizce eğitim verilen bölümlerdeki bazı hocaların dil yetersizliği, sürekli değişen akademik kurallar ve not sisteminde çan eğrisinin olmaması gibi ciddi eleştiriler de dile getirilmektedir. Dolayısıyla üniversitenin en güçlü yanı olarak görülen akademik vaatlerinin, pratikteki uygulaması herkes için aynı memnuniyet seviyesinde değildir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında herhangi bir yoruma rastlanmamıştır.

Derslerin içeriğine ve işlenişine yönelik yorumlar sınırlı olmakla birlikte, mevcut geri bildirimler olumlu bir tablo çizmektedir. Özellikle 2020 yılında Havacılık ve Uzay Mühendisliği bölümü öğrencilerinin, bazı derslerin pratik uygulamalara ve öğrenciyi araştırmaya yönelten yapısından duyduğu memnuniyeti dile getirmesi dikkat çekicidir. Bu durum, en azından belirli bölümlerde ders kalitesinin yüksek olabildiğini göstermektedir.

Verilen metinlerde bu konu hakkında doğrudan bir yoruma rastlanmamıştır.

Kampüs yapısı ve fiziki koşullar, üniversite hakkındaki en yoğun ve olumsuz eleştirilerin merkezinde yer almaktadır. Yorumların neredeyse tamamı, üniversitenin şehir çöplüğünün hemen yanında konumlanmasından ve bu durumun yarattığı dayanılmaz çöp kokusundan şikayetçidir. Kampüs, "sahra çölü"ne benzetilerek yeşil alan ve gölgelik eksikliğine, bitmek bilmeyen inşaatlara ve genel olarak ruhsuz ve sevimsiz bir atmosfere sahip olduğu belirtilmektedir. Öğrencilerin "sovyet zamanı toplu konutları" gibi alaycı benzetmeleri ve temel bir ihtiyaç olan lavaboya erişimde bile sorun yaşandığını bildirmeleri, kampüsün yaşam kalitesi açısından ne denli yetersiz olduğunu ortaya koymaktadır.

Kampüs içi ulaşım ve yaya erişimi de önemli bir sorun teşkil etmektedir. Yaklaşık altı yıl önceki bir yorumda, ring servislerinin saatte bir çalışması nedeniyle öğrencilerin Adana sıcağında 1.5 kilometre yürümek zorunda kaldığı belirtilmiştir. Daha yakın tarihli yorumlar ise otobüslerin duraklara düzgün yanaşmaması ve öğrencileri yağmurda veya yokuşta indirmesi gibi sorunların devam ettiğini göstermektedir. Durak yerlerinin otopark olarak kullanılması gibi planlama ve denetim eksiklikleri, kampüs içindeki gündelik yaşamı zorlaştıran faktörler olarak öne çıkmaktadır.

Üniversitenin kimliği, 2019'da adının 'Alparslan Türkeş'i içerecek şekilde değiştirilmesiyle başlayan siyasi tartışmaların gölgesinde kalmıştır. Bu değişiklik, yorumcuları keskin bir şekilde ikiye bölmüştür. Bir kesim bu ismi bir onur ve "geç alınmış bir karar" olarak görürken, diğer kesim bunun bilimsellikle bağdaşmayan, tamamen siyasi bir jest olduğunu ve üniversitenin kimliğine zarar verdiğini savunmaktadır. Yorumlarda 'darbeci', 'cuntacı' gibi ağır ifadelerin kullanılması, bu ismin ne kadar kutuplaştırıcı olduğunu ve üniversite algısını nasıl derinden etkilediğini göstermektedir.

Sosyal yaşam, üniversitenin en zayıf halkalarından biri olarak görülmektedir. Öğrenciler, kampüste sosyal faaliyetlerin neredeyse hiç olmadığını, vakit geçirecekleri mekanların son derece sınırlı olduğunu (bir kafe ve birkaç kantin) belirtmektedir. Üniversitenin gelişmekte olan ve izole bir bölgede yer alması, kampüs dışı sosyal imkanları da kısıtlamaktadır. Bu nedenle, canlı bir kampüs hayatı ve sosyal bir çevre arayan öğrenciler için üniversitenin hayal kırıklığı yaratacağı sıkça vurgulanmaktadır.

Üniversitenin teknolojik altyapısı hakkında çelişkili bilgiler bulunmaktadır. Bazı öğrenciler "gelişmiş laboratuvarlar" ve "iyi bir altyapı" gibi olumlu ifadelerle üniversitenin bu yöndeki potansiyelini överken, Türkiye'nin ilk drone pistine sahip olması gibi bilgiler de bu iddiayı desteklemektedir. Ancak, derslerin konteynerlerde veya sığınaklarda işlendiğine dair yorumlar, bu gelişmiş altyapının kampüsün geneline yayılmadığını ve temel fiziksel koşulların hala yetersiz olduğunu göstermektedir.

Üniversiteye ulaşım, öğrenciler için en büyük zorluklardan biri olarak öne çıkmaktadır. Kampüsün merkeze uzak konumu, Çukurova Üniversitesi ve Şehir Hastanesi gibi kurumlarla aynı güzergahta olması nedeniyle oluşan yoğun trafik ve toplu taşıma araçlarının yetersizliği, kronik bir sorun olarak yıllardır dile getirilmektedir. Öğrenciler, sınırlı sayıdaki belediye otobüsünü uzun süre beklemek zorunda kaldıklarını ve bu "engelli koşusu" sonrası okula yorgun ve verimsiz bir şekilde ulaştıklarını belirtmektedirler. Sorunun çözümü için metro hattına entegrasyon gibi öneriler sunulsa da, mevcut durumda ulaşım büyük bir çile olarak tanımlanmaktadır.

Üniversite, çok sayıda bölümü İngilizce sunarak uluslararası bir vizyon çizmeye çalışsa da, öğrenci yorumları bu konuda ciddi şüpheler barındırmaktadır. Yakın tarihli bir yoruma göre üniversitenin "Avrupa Birliği işbirliği çok zayıf" kalmaktadır. Daha da endişe verici olan, geçmiş yıllarda İngilizce bölümde İngilizce bilmeyen hocaların ders verdiğine dair iddialardır. Bu durumlar, üniversitenin uluslararasılaşma ve kaliteli yabancı dil eğitimi hedeflerinin pratikte ne kadar karşılık bulduğunu sorgulatmaktadır.

Yemek ve kantin hizmetleriyle ilgili yorumlar az sayıda olmasına rağmen oldukça olumsuz bir tablo çizmektedir. Yakın tarihli yorumlar, yemekhanenin yetersiz olduğunu ve kantinlerde fahiş fiyat uygulaması yapıldığını göstermektedir. Özellikle bir kantinde basit bir hazır kahveye 40 TL istenmesi ve kredi kartı geçmemesi gibi durumlar, öğrencilerin temel ihtiyaçlarını karşılarken mağdur edildiği algısını güçlendirmektedir.

Üniversitenin barınma olanakları hakkında net ve detaylı bilgi bulunmamaktadır. Mevcut yorumlar, bu konuda bilgi arayan öğrencilerin sorularından ve genel olarak "öğrenci konaklama açısından da dezavantajları bulunmaktadır" gibi yüzeysel ifadelerden ibarettir. Kampüs yakınındaki yurtların durumu, kapasitesi ve kalitesi hakkında somut bir geri bildirim mevcut değildir.

Üniversitenin imajı, derin çelişkiler ve tartışmalarla doludur. Bir yandan 'Bilim ve Teknoloji' kimliğiyle öne çıkmaya çalışırken, diğer yandan siyasi isim tartışmaları, çöplük kokusu ve bitmemiş kampüs görüntüsü bu imajı zedelemektedir. Yorumcular, üniversitenin adının bilimsellikle tezat oluşturduğunu sıkça dile getirerek alaycı bir dil kullanmaktadır. Yaklaşık iki yıl önce yapılan çok sayıda kısa ve jenerik olumlu yorumun 'bot' olduğu iddiası, üniversitenin imajını ve güvenilirliğini daha da sarsan bir başka unsurdur. Mezuniyet sonrası diplomalarının nasıl karşılanacağına dair endişeler, bu karmaşık ve sorunlu imajın bir yansımasıdır.

İdari personele yönelik geri bildirimler az ancak oldukça kritiktir. 2020 tarihli bir yorumda kurucu rektörün profesyonellikten uzak davranışları kişisel bir anıyla aktarılırken, 2024 tarihli daha güncel bir yorumda yönetimin "yemekhane tuvaletini kilitleyerek" öğrencilere saygı duymadığını göstermesi gibi uygulamalar eleştirilmiştir. Bu yorumlar, idarenin öğrenci odaklı bir yaklaşım sergilemediği yönünde bir algı olduğunu düşündürmektedir.

Verilen metinlerde mezunların iş bulma olanakları, staj imkanları veya üniversitenin kariyer hizmetleri hakkında doğrudan ve somut bir yoruma rastlanmamıştır. Ancak bir öğrencinin, üniversitenin tartışmalı imajı nedeniyle "diplomayı alan gençler iş görüşmesinde nereden mezunsunuz denilince ne cevap verecekler çok merak ediyorum" şeklindeki endişesi, mezunların kariyer yolculuklarında bir dezavantaj yaşayabileceği kaygısını yansıtmaktadır.

Üniversitenin Adana'nın Sarıçam gibi yeni gelişen ve merkezden uzak bir bölgesinde konumlanması, öğrenci yaşamını olumsuz etkileyen bir faktör olarak görülmektedir. Bu durum, hem ulaşımı zorlaştırmakta hem de öğrencileri şehrin sosyal ve kültürel olanaklarından izole etmektedir. Yorumlar, üniversitenin bulunduğu bölgenin öğrenciler için cazip bir çevre sunmadığı yönünde birleşmektedir.